Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Mahomet" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Dzieje wyznawców islamu w Polsce (analiza socjologiczna)
History of islam followers in Poland (sociological analysis)
Autorzy:
Kopczewski, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1810902.pdf
Data publikacji:
2019-12-12
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
islam
Mahomet
Tatarzy
mniejszości religijne
Muhammad
religious minority communities
Opis:
Słowo „islam”, wprowadzone przez Mahometa dla określenia nauczanej przez niego religii oznacza „poddanie się Bogu”. Chociaż początki islamu sięgają nauk Mahometa w jego rodzinnym mieście Mekce, to główne zasady wiary opracowane zostały później, po przeniesieniu się Mahometa do Medyny w roku 622. Mahomet był jednocześnie iderem politycznym i przywódca państwowym. Jego sukcesorzy – kalifowie – kierowali państwem w taki sposób, że religia mogła umacniać się wewnątrz państwa i rozprzestrzeniać się poza jego granice. Islam zakłada jedność religii i państwa. Stanowi jednocześnie religię, kodeks honorowy, styl życia i zbiór praw, koncepcję ludzkiego życia i funkcjonowania państwa. Koran zawiera pojęcie wolnej woli jednostki ludzkiej, lecz koraniczna koncepcja Boga implikuje nie tylko Jego wszechobecność, lecz także permanentną interferencję w każdej dziedzinie ludzkiej aktywności, co wyklucza rolę przypadku i wydaje się podważać zasadę wolnej woli i szansę swobody. Islam jest integralną, totalną i wszechogarniającą religią. Co więcej, prawie wszystkie kraje, w których dominuje ludność muzułmańska, chronią swoją religię przed wpływem innych społeczności religijnych. Duże znaczenie ma również doktryna, że Muzułmanie, przejmując nowoczesną wiedzę i naukę z Zachodu, postrzegają to jako ostateczny wkład w budowanie cywilizacji światowej. Przywiązanie do islamu to nie tylko przestrzeganie zasad kultu religijnego i pewien styl życia, ale także określone miejsce jednostki w społeczności muzułmańskiej, respektowanie prawa koranicznego, nakazy etniczne i moralne. Islam stał się potężny, dlatego że integruje rozproszone plemiona w społeczności objętej wspólnym prawem. Islam nadal odgrywa ważną rolę nie tylko w kategoriach religii, lecz także ideologii i polityki. Historyczne początki islamu mają znaczący wpływ na jego fenomen, który gromadzi pod zielonym sztandarem proroka Mahometa wielomilionowe rzesze wyznawców, także w Polsce.
The word „Islam” finally taken by Muhammad to determine the faith as taught by him, means submission to God. Although the origins of Islam date back to Muhammad’s teachings in his hometown of Mecca, the main principles of faith have been developed later, after Muhammad moved to Medina, which took place in 622 AD. Muhammad was at the same time the religious leader and head of state. His successors – the caliphs – were to drive the state in such a way that religion could be strengthened within the state and spread beyond its borders. Islam assumes the unity of religion and state. It is at the same time a religion, code of honor, lifestyle, and a set of rights; it is the concept of human life and functioning of the state. The Qur’an contains the notion of free will of human individuals, but the Qur’anic concept of God implies not only His omnipresence, but also the permanent interference in any human activity, which excludes the role of chance and seems to undermine the principle of free will and free choice. Islam is the integral, total, all-encompassing religion. What’s more, almost all countries with dominant Muslim population, protect this religion from the influence of other religions and religious communities. Of high importance is also the doctrine that Muslims by taking over the modern knowledge and science from the West, perceive it as a result of their past contribution to the development of world civilization. Devotion to Islam is not only about fulfillment of orders of worship, it is also about the observance of certain principles as well as specific unit location within the Muslim community, respect for Qur’anic laws, precepts of ethics and moral patterns. Islam became a powerful force that integrates the scattered tribes in the community governed by common law. Islam has played and still plays an important role not only in terms of religion, but also the ideology and politics. The entire historical origins of Islam have a significant impact on its phenomenon, which assembles under the green banner of the Prophet Muhammad multimillion masses of his followers, also in Poland.
Źródło:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne; 2012, 9, 9; 149-168
1730-0274
Pojawia się w:
DOCTRINA. Studia Społeczno-Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elity chrześcijańskie wobec islamu (VII-X wiek)
Christian elites and Islam (VII-X century)
Autorzy:
Wolińska, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612908.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Bizancjum
islam
polemika antyislamska
Mahomet
Koran
Byzantium
Islam
anti-islamic polemics
Muhammad
Quran
Opis:
It is difficult to find equally important event in history as the birth of Islam and Arab expansion, although their importance was not appreciated at first. Its appearance was a breakthrough in several dimensions: religious, political, economic, cultural and lingual. The article attempts to discuss the reaction of Christian elites to the new monotheist religion. Initially, Islam was not identified as a new, separate religion. It was believed that the invaders would be chased away soon. The invasion was perceived in the biblical context, as a punishment for sins and as a work of the devil. So thought Sophronios, Theodor, John of Nikiu. Other writers pointed out Jews and heretics as the cause of God’s anger (Maximus the Confessor), but also emperor Constans (Anastasius the Synaite, Sebeos, some anonymous authors). A debate between Christians and Muslims commenced when Muhammad was still alive and both parties knew virtually nothing of each other. With time, the knowledge about Islam increased, although it still depended on education, social status, place of residence and knowledge of Arabic. In the 8th century it became obvious that Muslim rule would continue which can be observed in the opinion expressed by such writers as Sebeos, Anastasios, Denys of Tell Mahré or Ghewond. The task of Christian elites then, was to survive in an alien, not in frequently hostile environment and to preserve Christian faith. It was even more important when, particularly under the Umayyad rule, the religious policy became worse for Christians, which resulted in numerous conversions to Islam. The church must have felt threatened, consequently new arguments in the disputes with Muslims were needed. A form of a dialogue or polemics between two adversaries appeared. This can be seen in the texts of Theodor Abu Qurra, John on Damascus, in the polemics between patriarch Timothy with caliph Mahdi (781), homilies of a Syriac bishop from Iraq Mar Aba II (641-751), a discourse between monk Bert Hale and a wealthy Muslim or the answer of emperor Leo III to caliph Umar II (719), to mention just a few. The Christians attacked primarily Muhammad himself. He was accused of being a heretic or fake prophet. His knowledge would come either from Jews or heretic Christians. His adversaries pointed out that he had not done miracles as Christ had. It was also said that his revelation had been nothing but his dream or a result of his illness (epilepsy), or even that he had been possessed by daemons. Another target of attacks was the Quran, which was presented as a falsified Scripture. According to Niketas, it was not created by God, but by a daemon, as a compilation of many, often contradicting texts. It was also criticized as being non-original. Islam, was also be spread with the sword rather than with the word.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 64; 529-567
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mahomet, w jakiego wierzą muzułamanie w świetle Siry Ibn IshaqA
Muhammad as a Prophet Venerated among the Muslims in the Light of Sirat Ibn ’Ishâq
Autorzy:
Węsierski-Tesen, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1828681.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Allah
biography
Ibn ’Ishâq
islam
mission
Muhammad
prophet
revelation
sirat
biografia
Mahomet
misja
obja- wienie
prorok
sira
Opis:
Świat muzułmański opiera swoją doktrynę nie tylko na Koranie, ale także na tzw. Tradycji Proroka (Hadith) oraz na biografii Mahometa zwanej Sirą. Sira (arab.: ةريس), znaczy: „droga wyjścia”, „sposób postępowania”, „postępowanie”, „sposób życia”. Ibn ’Ishâq, autor Siry przywołuje wiele tekstów zapowiadających Mahometa, które można podzielić na 2 grupy: 1) wypowiedziane przed jego narodzinami; 2) proklamowane za jego życia. Mają one na celu: wykazać, że Mahomet jest wysłannikiem Allaha, a jednocześnie zbudować jego obraz jako człowieka o nieskazitelnej moralności. Prorok Islamu w Sirze został przedstawiony jako wzór dla muzułmanów, a jego życie może być normą nie tylko dla konkretnego wyznawcy Allaha, ale również dla przepisów moralnych i prawnych społeczności muzułmańskiej. 
The Muslim religious doctrine is founded on the Quran as well as on so-called “Traditions of the Prophet” (Hadith) and Sirah, which is a biography of Muhammad. Sira (Arabic: ةريس), means as much as “he way out”, “the way of proce- eding”, “acting” or “way of life”. The author of the biography of the Prophet of Islam, Ibn Ishâq, refers to many texts in which it is foretold. They can be divided into two groups: i) revealed before his birth and ii) proclaimed during his lifetime. These writings have one purpose, namely to show that Mohammed is the true messenger of Allah. A similar goal is the narrative about the Prophet’s calling. At times it bears a resemblance to the narrative describing the vocation of Moses or Jeremiah. Following the Quran, Ibn ‘Ishâq shows Mohammed as “the seal of the prophets” that conclude the entire process of Allah’s revelation. The author of Sirah meant to present the image of Muhammad as one who is not only the most important prophet but also the most wonderful of all the people. Therefore, he assigns to him all the necessary qualities. Hence, the Prophet is a man of impeccable morality, a political and religious leader of the community sometimes called a king and a descendant of Adam and Abraham who brings forth the will of Allah and warns against the punishment for the infidels. He was shown as a model for Muslims and for this reason his life may be a norm not only for a particular follower of Allah but also a source of the moral and legal values of the Muslim community.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2019, 53; 517-532
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jerozolima w tradycjach kultury muzułmańskiej
Jerusalem in the Traditions of Muslim Culture
Autorzy:
Modras, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807209.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
islam
Jerozolima
kopuła na Skale
Mahomet
nocna podróż i wniebowstąpienie
qibla
Islam
Jerusalem
Dome of the Rock
Muhammad
the Night Journey and Ascension
Opis:
Dla muzułmanów Jerozolima jest trzecim świętym miejscem po Mekce i Medynie. Święte Miasto wskazuje na ciągłość istniejącą między wcześniejszymi religiami i podkreśla jedność objawienia się Boga w historii ludzkości. Podobnie jak dla żydów i chrześcijan, również dla muzułmanów Jerozolima oznacza środek świata. W porównaniu z poprzednimi religiami jednak Jerozolima stała się symbolem wyższości islamu jako doskonałej religii, która doprowadzi ludzkość do dnia ostatecznego. Kultura muzułmańska rozbudowała bogatą symbolikę związaną z Jerozolimą. Mahomet, który z historycznego punktu widzenia nigdy nie dotarł do Świętego Miasta, dokonał tej podróży w sposób mistyczny. Tu spotkał się z dawnymi prorokami i wstąpił do nieba, by spotkać się z samym Bogiem. To wydarzenie miało potwierdzić jego misję jako ostatni i doskonały prorok. Rolę Jerozolimy w kulturze islamu ukazują muzułmańska architektura. Podkreśla ona historyczne powiązanie islamu z poprzednimi tradycjami religijnymi, wskazuje na wydarzenia eschatologiczne i ostateczne spotkanie ludzkości z Bogiem, które dokona się w Świętym Mieście na końcu czasów.
For Muslims, Jerusalem is the third holiest site, after Mecca and Medina. The Holy City marks the continuity that exists between the religions, and emphasizes the unity of the revelation of God in human history. Just like for the Jews and the Christians, also for the Muslims, Jerusalem is the center of the world. Compared with the previous religions, however, Jerusalem has become a symbol of the superiority of Islam, as a perfect religion that will lead humanity to the Last Day. The Muslim culture developed a rich symbolism associated with Jerusalem. Muhammad, who historically never reached the Holy City, accomplished this journey in a mystical way. Here he met with former prophets and ascended to heaven to meet God himself. The goal of this event was to confirm his mission as the last and perfect prophet. The Muslim architecture shows the role of Jerusalem in Islamic culture. It emphasizes the historical connection of Islam with previous religious traditions, it points to the eschatological events and the final meeting of humanity with God, which will be in the Holy City at the End of Time.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 3; 65-81
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeden z herezjarchów? Przedstawienia ikonograficzne Mahometa w rękopisie Рнб, f.IV.151 w kontekście staroruskich narracji na jego temat
One of the heresiarchs? Iconographic representations of Muhammad in the Рнб, f.IV.151 manuscript in the context of the old russian narratives about him
Autorzy:
Brzozowska, Zofia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613060.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Mahomet
islam
źródła bizantyńskie
literatura staroruska
Iluminowany zwód latopisarski (Лицевой летописный свод)
Muhammad
Islam
Byzantine sources
Old Russian Literature
Illustrated Chronicle of Ivan the Terrible (Лицевой летописный свод)
Opis:
The РНБ, F.IV.151 manuscript is the third volume of a richly illustrated historiographical compilation (so-called Лицевой летописный свод – Illustrated Chronicle of Ivan the Terrible), which was prepared in one copy for tsar Ivan IV the Terrible in 1568-1576 and represents the development of the Russian state on the broad background of universal history. The aforementioned manuscript, which contains a description of the history of the Roman Empire and then the Byzantine Empire between the seventies of the 1st century A.D and 919, includes also an extensive sequence devoted to Muhammad (Ѡ Бохмите еретицѣ), derived from the Old Church Slavonic translation of the chronicle by George the Monk (Hamartolus). It is accompanied by two miniatures showing the representation of the founder of Islam. He was shown in an almost identical manner as the creators of earlier heterodox trends, such as Arius or Nestorius. These images therefore become a part of the tendency to perceive Muhammad as a heresiarch, a false prophet, and the religion he created as one of the heresies within Christianity, which is also typical of the Old Russian literature.
Źródło:
Vox Patrum; 2018, 70; 449-469
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozumienie życia doczesnego i śmierci w źródłach islamskich – Koranie i hadisach
Autorzy:
Stefaniuk, Tomasz
Domańska, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/644202.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Islam
Muslime
islamisch
muslimisch
Koran
Sunna
Hadithe
Mohammed
Eschatologie
Soteriologie
Religionswissenschaft
Muslims
Muslim
Islamic
the Koran
the Quran
Hadith
Muhammad
Mahomet
eschatology
soteriology
religious studiem
islam
muzułmanie
islamski
muzułmański
sunna
hadisy
eschatologia
soteriologia
religioznawstwo
Opis:
Im Artikel werden die Grundsätze der islamischen Eschatologie und Soteriologie besprochen, insbesondere das Verständnis des irdischen Lebens und des Todes im Koran und in den Hadithen. Die Quellentexte des Islams bezeichnen Gott als Schöpfer der Welt und den Herrn aller Schöpfung, was wiederum den Glauben an völlige Abhängigkeit des Menschen von Gott bedeutet. Dem Islam zufolge ist der Mensch vor allem Träger der moralischen Tätigkeiten. Er wird nach seinem Tode die Rechenschaft über seine Entscheidungen ablegen, die er in seinem zeitlichen, als vorübergehende Probezeit begriffenen Leben, getroffen hat. Diejenigen Menschen, mit denen Gott zufrieden sein wird, werden mit ewigem Leben in paradiesischen Gärten belohnt, diejenigen dagegen, die Gottes Zorn erregt haben, werden in die Hölle verbannt.
The purpose of the article is the analysis of the foundations of Islamic eschatology and soteriology, and in particular the understanding of life and death in the Koran and the Hadith. Islamic source texts define God as the Creator of the world and the Lord of all creation, which implies absolute faith in humanity’s total dependence on the Almighty. According to the teachings of Islam, humans are primarily subjects of moral actions. As a result, they will be judged on the basis of the choices made during their lifetime, which is understood as the transient trial period. Humans who satisfy God’s wishes will be rewarded with eternal life in the heavenly gardens, while those who fail to comply with the Almighty’s commands will be subject to damnation.
Celem artykułu jest omówienie podstaw islamskiej eschatologii i soteriologii, a szczególnie rozumienia życia doczesnego oraz śmierci w Koranie i hadisach. Teksty źródłowe islamu określają Boga jako Stwórcę świata i Pana wszelkiego stworzenia, co z kolei oznacza wiarę w całkowitą zależność człowieka od Boga. Według islamu człowiek to przede wszystkim podmiot działań moralnych. Zostanie on po swej śmierci rozliczony z wyborów, których dokonał w życiu doczesnym, pojmowanym jako tymczasowy okres próby. Ci ludzie, z których Bóg będzie zadowolony, zostaną wynagrodzeni wiecznym przebywaniem w rajskich ogrodach, tych zaś, na których Bóg będzie zagniewany,obejmie kara Gehenny.
Źródło:
Kultura i Wartości; 2013, 6
2299-7806
Pojawia się w:
Kultura i Wartości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies