Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Brzozowska, J." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Effect of protein quality and dietary level of iron, zincand copper on the utilization of these elements by growing rats Part I. General development of animals and apparent absorption of iron, zinc and copper
Wpływ jakości białka oraz zawartości żelaza, cynku i miedzi w diecie na ich wykorzystanie przez rosnące szczury. I. Ogólny rozwój zwierząt i absorpcja pozorna żelaza, cynku i miedzi
Autorzy:
Brzozowska, A.
Witkowska, J.
Wronowski, S.
Roszkowski, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1402002.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
protein
iron
zinc
cooper
animals
Opis:
The effect of protein quality and dietary level of Fe, Zn and Cu on feed efficiency ratio and apparent absorption of these elements was studied in growing male Wistar rats during a six-week experiment. When the protein source was the limiting factor for animal growth and metal absorption, diet supplementation with trace elements was of questionable efficiency. The apparent absorption of trace elements depends on both their dietary level and the source of protein. No interactions during intestinal absorption between Fe, Zn and Cu were observed.
Rosnące szczury samce były karmione przez 6 tygodni dietami zawierającymi 20% białka, którego źródłem była kazeina, gluten pszenny lub ich mieszanina (1 : l). Zawartość żelaza, cynku i miedzi była zróżnicowana następująco: 60, 100 lub 300% zaleceń dla szczurów, przy zachowaniu stałego stosunku tych pierwiastków. Stwierdzono, że wykorzystanie diety glutenowej na cele wzrostowe było najniższe i nie zależało od ilości mikroelementów w diecie. Dodatek żelaza, cynku i miedzi do diet kazeinowych i mieszanych spowodował lepsze ich wykorzystanie na cele wzrostowe. Absorpcja pozorna Fe, Zn i Cu (w%) była niższa przy wyższej zawartości tych pierwiastków w diecie, ale ilość zaabsorbowanych pierwiastków większa. Dla każdego z pierwiastków, niezależnie od ich ilości w diecie, stwierdzono najniższą absorpcję z diet glutenowych i najwyższą z diet kazeinowych. Zaabsorbowana ilość żelaza, cynku i miedzi w przeliczeniu na 1 g przyrostu masy ciała była największa na dietach glutenowych. Przy zastosowanych w niniejszej pracy dawkach żelaza, cynku i miedzi nie stwierdzono interakcji między tymi pierwiastkami na etapie absorpcji jelitowej.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1990, 16(40), 1-2; 45-52
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spożycie składników mineralnych z wodą pitną przez młode kobiety
Minerals intake from drinking water by young women
Autorzy:
Januszko, O.
Madej, D.
Postaleniec, E.
Brzozowska, A.
Pietruszka, B.
Kaluza, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/875702.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
Tematy:
zywienie czlowieka
woda pitna
skladniki mineralne
wapn
magnez
zelazo
cynk
potas
sod
spozycie zywnosci
kobiety
studenci
SGGW Warszawa
ludzie mlodzi
human nutrition
drinking water
mineral component
calcium
magnesium
iron
zinc
potassium
sodium
food consumption
woman
student
Warsaw University of Life Sciences-SGGW
young people
Opis:
Cel badań. Celem niniejszych badań było określenie i ocena spożycia wapnia, magnezu, żelaza, cynku, potasu i sodu z wodą pitną w wybranej grupie 19-26 letnich kobiet, studentek Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Materiał i metoda. Dane na temat spożycia wody pitnej oraz składników mineralnych zebrano metodą 4-dniowego bieżącego notowania, natomiast informacje o rodzaju wody używanej do przygotowywania napojów i posiłków przy pomocy specjalnie przygotowanego kwestionariusza. Stężenia pierwiastków w próbkach wody oznaczono metodą atomowej spektrofotometrii absorpcyjnej (ASA). Wyniki. Średnie spożycie wody pitnej kształtowało się na poziomie 870 ± 389 cm3/d (100-2738 cm3/d). Średni udział wody używanej przez kobiety do przygotowywania napojów i/lub posiłków w dostarczaniu wapnia i magnezu wynosił odpowiednio 9,8% i 3,8%. Udział wody wodociągowej w spożyciu wapnia i magnezu był zależny od ilości pierwiastków w wodzie, wynosił dla wapnia od 6,0% (przy zawartości wapnia w wodzie ≤68,3 mg/dm3 - dolny kwartyl) do 14,8% (>112 mg/dm3 - górny kwartyl), natomiast dla magnezu od 2,9% (≤10,9 mg/dm3) do 4,7% (>15,4 mg/dm3). Natomiast udział wody w spożyciu żelaza, cynku, potasu i sodu był niski, średnio nie przekraczał 2%. Porównując średnie zawartości pierwiastków w wodzie wodociągowej niegotowanej i gotowanej stwierdzono wpływ procesu gotowania wody na poziom wapnia (95,8±31,8 vs 89,7±31,1 mg/dm3), magnezu (12,1±3,24 vs. 12,7±3,04 mg/dm3), cynku (0,35±0,87 vs. 0,17±0,89 mg/dm3), potasu (3,31±2,67 vs. 3,66±4,18 mg/dm3) i sodu (23,2±15,4 vs. 25,9±17,2 mg/dm3), jednakże z żywieniowego punktu widzenia otrzymane różnice w stężeniach nie były istotne. Wnioski. Woda pitna może być w diecie ważnym źródłem wapnia i magnezu, przy czym ilości dostarczonego pierwiastka zależą od jego zawartości w wodzie używanej do przygotowywania napojów i/lub posiłków.
Objective. The aim of this study was to assess the intake of calcium, magnesium, iron, zinc, potassium and sodium with drinking water among 19-26 years old women, students at the Warsaw University of Life Sciences (SGGW). Material and methods. Data on intake of drinking water and food products were collected based on 4-day record method. Information about kind of water usage to prepare beverages and meals were obtained by using a specific questionnaire. Minerals concentrations in water samples were assessed using the atomic spectrophotometer absorption (ASA) technique. Results. The average consumption of drinking water equaled 870 ± 389 cm3/d (100-2738 cm3/d). The drinking water used by the women for meals or beverages preparation contributed in 9,8% of calcium and 3,8% of magnesium to their daily diet. Contribution of tap water in the intake of calcium and magnesium depended on the contents of these minerals in water, and amounted from 6,0% (≤68,3 mg calcium on dm3 water – 1st quartile) to 14,8% (>112 mg/dm3 – 4th quartile) for calcium and from 2,9% (≤10,9 mg/dm3) to 4,7% (>15,4 mg/dm3) for magnesium. The contribution of iron, zinc, potassium and sodium was low, and not exceeded 2%. Comparing the average content of minerals in non-boiled and boiled tap water the cooking process influenced the levels of calcium (95,8±31,8 vs 89,7±31,1 mg/dm3), magnesium (12,1±3,24 vs. 12,7±3,04 mg/dm3), zinc (0,35±0,87 vs. 0,17±0,89 mg/dm3), potassium (3,31±2,67 vs. 3,66±4,18 mg/dm3) and sodium (23,2±15,4 vs. 25,9±17,2 mg/dm3). Nevertheless, from the nutritional point of view the differences in the concentrations of these minerals were insignificant. Conclusions. Drinking water can be an important source of calcium and magnesium in diet, wherein the amount of the supplied element depends on its content in drinking water used for preparing beverages and/or meals.
Źródło:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2012, 63, 1
0035-7715
Pojawia się w:
Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies