Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "treaties" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Mutual Agreement Procedure in Ukraine
    Autorzy:
    Kasianenko, Liubov
    Umrykhina, Irina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1930589.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    tax dispute resolution
    double taxation
    interpretation
    domestic implementation
    international treaties
    Opis:
    Mutual agreement procedure (MAP) is an important instrument for resolving disputes on taxation not in accordance with the provisions of double taxation agreements. Nevertheless, its potential was not applied widely neither by taxpayers nor by the competent authorities in Ukraine. In 2020, the national legislator introduced changes to the Tax Code of Ukraine that might positively impact on the practice of application of MAP in Ukraine and make it more certain and comfortable for taxpayers and tax authorities. The taxpayers received the right to initiate MAP between competent authorities of contracting states in case of taxation not in accordance with the provisions of double taxation treaties. At the same time, the new legal provisions have few deficiencies in comparison with the international standards of international taxation included in the OECD MTC and its commentaries. Based on the results of the comparative analysis, the amendments to the Tax Code of Ukraine are proposed in the article.
    Źródło:
    Krakowskie Studia Małopolskie; 2021, 2(30); 51-65
    1643-6911
    Pojawia się w:
    Krakowskie Studia Małopolskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Licencjonowanie przymusowe w prawie unijnym oraz umowach międzynarodowych wiążących Rzeczpospolitą Polską
    Compulsory licensing under European Union law and international treaties binding the Republic of Poland
    Autorzy:
    Miszczak, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693006.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    compulsory licence
    patent
    EU law
    international treaties
    IP law
    licencja przymusowa
    prawo unijne
    umowy międzynarodowe
    prawo własności przemysłowej
    Opis:
    This article describes EU legislative acts and international treaties agreements that are binding on the Republic of Poland and concern compulsory licensing. Compulsory licensing means that in certain specific circumstances specified by law, a competent authority may grant a licence for a patent without the consent of the patent holder. The extent, time scope, fee for the patent holder and other conditions of a compulsory license are specified by the competent authority in the course of relevant proceedings. Although the characteristic feature of Intellectual Property law is the principle of territoriality, all legislative acts referred to in the article provide for the conditions which each state must observe when it decides to regulate this kind of licensing in its own legal system. One of the main goals of the acts described in the article is to create such a system of compulsory licensing that would be consistent and unified. The reasons why compulsory licences are granted very rarely are also given.
    Artykuł opisuje wiążące Polskę akty prawa unijnego oraz umowy międzynarodowe, które dotyczą problematyki licencjonowania przymusowego. Licencjonowanie przymusowe to udzielanie licencji przez organ właściwy na patent uprawnionego, bez jego zgody, w ściśle określonych w aktach prawnych przypadkach. Zakres, należne wynagrodzenie, okres trwania czy same warunki licencji przymusowej określa zatem organ właściwy po przeprowadzeniu odpowiedniego postępowania spornego. Mimo że prawo własności intelektualnej cechuje zasada terytorialności we wszystkich przywołanych w artykule aktach prawnych uregulowano warunki, jakich państwa powinny przestrzegać, decydując się na wprowadzenie w swoich ustawodawstwach przepisów odnoszących się do udzielania licencji przymusowych. Jednym z głównych celów każdego z opisywanych w artykule aktów prawnych jest stworzenie takiego systemu licencjonowania przymusowego, który byłby spójny i jak najbardziej ujednolicony na rynkach jak największej liczby państw. Autor artykułu stara się również wskazać powody, dla których licencjonowanie przymusowe tak rzadko znajduje zastosowanie w praktyce.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2016, 78, 4; 123-136
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skład, kwalifikacje i liczebność poselstw uczestniczących w kongresie westfalskim
    Autorzy:
    Kamieński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/608098.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    historia dyplomacji
    traktaty międzynarodowe
    pokój westfalski
    kadry dyplomatyczne państw europejskich
    history of diplomacy
    international treaties
    Peace of Westphalia
    diplomatic service of European countries
    Opis:
    W kongresie westfalskim (1643-1648) wzięły udział 194 oficjalne przedstawiciel-stwa dyplomatyczne, z czego 178 pochodziło z Rzeszy Niemieckiej, a pozostałe z 16 innych państw europejskich. Uczestnicy rokowań pokojowych odznaczali się wysokim profesjonali-zmem i posiadali często wykształcenie prawnicze (nawet doktoraty i profesury). Największe doświadczenie w prowadzeniu negocjacji mieli reprezentanci państw europejskich, wśród których można było spotkać osoby zatrudnione w służbie dyplomatycznej od ponad 20 lat.
    There were 194 official delegations participating in the Congress of Westphalia (1643-1648), 178 of which came from the German Reich, while the remaining 16 from other European states. The participants of the peace negotiations were highly professional and often were well educated lawyers (even doctors and professors of law). The most experienced negotiators were the representatives of European states, among whom there were persons who had been employed in diplomatic service for more than 20 years.
    Źródło:
    Roczniki Historyczne; 2019, 85
    0324-8585
    Pojawia się w:
    Roczniki Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Działalność paramilitarnych band rozbójniczych na pograniczu krzyżacko-litewskim w XIV wieku
    Autorzy:
    Baronas, Darius
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690146.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Lithuania
    Teutonic Order
    Prussia
    Livonia
    brigandage
    bands of brigands
    frontier
    international treaties
    Litwa
    zakon niemiecki
    Prusy
    Inflanty
    rozbójnictwo
    bandy rozbójnicze
    obszar graniczny
    ugody międzypaństwowe
    Opis:
    The aim of this study is to characterise the phenomenon of the bands of brigands (latrunculi, Struter) that were active in the Prussian and Livonian lands of the Teutonic Order and in pagan Lithuania. Although the brigands in this region may be regarded as a phenomenon inherited from tribal society, they continued to live, and even prosper, at the time when state-like structures came into being in the region under consideration. Such a situation was mainly conditioned by a stalemate in the war of the Teutonic Order against pagan Lithuania. The Prussian and Livonian brigands were useful for the Order in their subversive actions against the people living in Lithuania, and so, accordingly, were Lithuanian brigands for the grand dukes of Lithuania. The Teutonic Order and the grand dukes of Lithuania alike had only limited capabilities of interfering with the activities of “their” brigands. This is evident from international treaties in which the activities of brigands of both parties are addressed and some stipulations for their containment are provided (as in Lithuanian-Livonian accords of 1323, 1338, 1367). The grand ducal authority and the brigands coexisted on the mutual respect of each other’s rights. Neither side was willing, nor able to undo the other once and for all. One must also bear in mind that the strict lines of delimitation between brigands and warriors were then non-existent. So it comes as no surprise that certain commanders of the Teutonic Order cultivated the methods of brigandage with ambushes. Although the evidence is rather scantier on the Lithuanian part, it is clear that some Lithuanian dukes and warriors practiced this style of warfare too. Although this kind of martial activities was widespread in other parts of Europe as well, the peculiarity of brigandage between the Teutonic Order and Lithuania is to be seen in their attempts to regulate the behaviour of their brigands by treaties. This implies that both sides tended to regard the brigands as something normal and, in a sense, legal. On either side of the frontier there were quite a lot of people who were engaged in this kind of warfare and lived off the neighbouring land’s resources. Consequently they were not interested in a long-term peace and this partly explains why the war between the Teutonic Order and Lithuania was so prolonged.
    Głównym celem niniejszego artykułu jest próba scharakteryzowania zjawiska band rozbójniczych, które w źródłach z XIV w. kryją się pod nazwami latrunculi czy Struter. W artykule zwrócono uwagę na to, że sytuacja patowa, zaistniała w wojnie pomiędzy zakonem niemieckim a Litwą, stwarzała nader korzystne warunki do działań band rozbójniczych – każda ze stron interesowała się wykorzystaniem („skanalizowaniem”) ich aktywności w kierunku strony nieprzyjacielskiej – nie było żadnej mowy o próbach ich wykorzenienia. Głównym terenem band rozbójniczych stał się szeroki obszar pograniczny, którego państwowa przynależność była niejasna. W takich warunkach zakon niemiecki i Litwa miały tylko ograniczone możliwości ingerowania w sprawy tych band. Obydwom stronom chodziło o powstrzymanie działalności band w określonych ramach, jak to wynika z analizy międzypaństwowych ugód zawartych pomiędzy książętami litewskimi a władzami Inflant w latach 1323, 1338 i 1367. Analiza treści tych ugód także ujawnia zjawisko współpracy pomiędzy reprezentantami władzy państwowej a bandami rozbójniczymi. Próby regulowania, a tym samym legalizowania działalności band rozbójniczych stanowią specyficzną cechę analizowanego zjawiska rozbójnictwa. Trzeba mieć na uwadze, że metoda typowo rozbójniczych napadów była także praktykowana przez przynajmniej niektórych komturów zamków przygranicznych, jak i przez niektórych książąt (bojarów?) litewskich. Zjawisko rozbójnictwa cieszyło się uznaniem społecznym, po obu stronach granicy było sporo ludzi, którym dostarczało ono środki do życia. Analiza omawianego zjawiska przynajmniej częściowo wykazała, dlaczego wojna pomiędzy zakonem niemieckim a Litwą była tak długotrwała.
    Źródło:
    Rocznik Lituanistyczny; 2015, 1
    2450-8454
    2450-8446
    Pojawia się w:
    Rocznik Lituanistyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wektory polityki zagranicznej Republiki Litewskiej
    The Lithuanian Republic foreign policy vector
    Autorzy:
    Sawicki, Krzysztof Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/901955.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
    Tematy:
    Lithuanian foreign policy
    doctrine
    eastern policy
    Polish-Lithuanian relations
    international treaties
    geopolitics
    strategic partnership
    polityka Polityka zagraniczna Litwy
    doktryna
    polityka wschodnia
    stosunki polsko-litewskie
    umowy międzynarodowe
    geopolityka
    partnerstwo strategiczne
    Opis:
    Contemporary international relations are characterized by a complex structure and create a complicated image of constantly changing events and processes. After the declaration of independence during Algirdas Brazauskas and Valdas Adamus’ presidency, the foreign policy of Lithuania was concentrated on forthcoming membership in NATO and EU, which constituted a strategic priority in Lithuania further development. Nowadays, the main objective of Lithuania foreign policy is not focused on relations with The United States and Poland but with Scandinavia, Nordic-Baltic countries – Iceland, Denmark, Norway, Sweden, Finland, Estonia, Latvia.
    Źródło:
    Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2014, 11; 245-261
    1731-8440
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies