Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "loan capital" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Beneficial Ownership in Cash Pooling Arrangements
    Autorzy:
    Cieślewicz, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1963184.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
    Tematy:
    beneficial owner
    liquidity management
    loan agreement
    interest
    market value
    capital group
    pool leader
    global agent
    OECD
    transfer prices
    cash pooling
    Opis:
    Cash pooling is a method of managing financial resources, which works well primarily in enterprises with an extensive corporate structure and operating within capital groups. The choice of a given form of cash pooling will depend on the entrepreneur’s individual preferences. Although using this method has many advantages, it still raises legal doubts. There is a lack of provisions in Poland that would precisely regulate this type of agreement. In many cases, the design of the cash pooling agreement is similar to a loan agreement. However, it is worth paying attention to the basic differences, such as the fact that the essence of cash pooling is not an obligation to transfer a specific monetary value to an entity specified in the contract. These and other specific features of cash pooling agreements mean that it is not always obvious to which entity and on what terms an entity can be granted the status of beneficial owner. An additional, verification obligations imposed on the Polish payer and the need to act with due diligence are practical impediments.
    Źródło:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2020, 12, 1; 58-75
    2080-1084
    2450-7938
    Pojawia się w:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Beneficial ownership w porozumieniach cash poolingu
    Beneficial Ownership in Cash Pooling Arrangements
    Autorzy:
    Cieślewicz, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1963187.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
    Tematy:
    rzeczywisty właściciel
    beneficial owner
    umowa pożyczki
    odsetki
    wartość rynkowa
    grupa kapitałowa
    pool leader
    agent globalny
    OECD
    ceny transferowe
    pula środków pieniężnych
    zarządzanie płynnością
    liquidity management
    loan agreement
    interest
    market value
    capital group
    global agent
    transfer prices
    cash pooling
    Opis:
    Cash pooling jest metodą zarządzania środkami finansowymi sprawdzającą się przede wszystkim w przedsiębiorstwach o rozbudowanej strukturze korporacyjnej i działających w ramach grup kapitałowych. Wybór danej formy cash poolingu będzie zależał od indywidualnych preferencji przedsiębiorcy. Chociaż korzystanie z tej metody ma wiele zalet, to wciąż budzi wątpliwości prawne. W Polsce brakuje przepisów, które precyzyjnie regulowałyby tego typu porozumienia. W wielu przypadkach konstrukcja umowy o cash pooling przypomina umowę pożyczki. Warto jednak zwrócić uwagę na podstawowe różnice, jak na przykład to, że istotą cash poolingu nie jest zobowiązanie do przeniesienia określonej wartości pieniężnej na określony w umowie podmiot. Te i inne specyficzne cechy porozumień cash poolingowych sprawiają, że nie zawsze oczywiste jest, któremu podmiotowi i na jakich zasadach można przyznać status beneficial owner. Dodatkowym utrudnieniem praktycznym są obowiązki weryfikacyjne narzucone na polskiego płatnika oraz konieczność działania z należytą starannością.
    Cash pooling is a method of managing financial resources, which works well primarily in enterprises with an extensive corporate structure and operating within capital groups. The choice of a given form of cash pooling will depend on the entrepreneur’s individual preferences. Although using this method has many advantages, it still raises legal doubts. There is a lack of provisions in Poland that would precisely regulate this type of greement. In many cases, the design of the cash pooling agreement is similar to a loan agreement. However, it is worth paying attention to the basic differences, such as the fact that the essence of cash pooling is not an obligation to transfer a specific monetary value to an entity specified in the contract. These and other specific features of cash pooling agreements mean that it is not always obvious to which entity and on what terms an entity can be granted the status of beneficial owner. An additional, verification obligations imposed on the Polish payer and the need to act with due diligence are practical impediments.
    Źródło:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2020, 12, 1; 35-57
    2080-1084
    2450-7938
    Pojawia się w:
    Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dlaczego Arystoteles sprzeciwiał się pobieraniu procentu?
    Autorzy:
    Appelt, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/609663.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    interest
    loan interest
    interest on capital
    Aristotle, St. Thomas Aquinas
    objective theory of value
    subjective theory of value
    time preference
    procent, procent od pożyczki pieniężnej, zysk z kapitału, Arystoteles, św. Tomasz z Akwinu, obiektywna teoria wartości, subiektywna teoria wartości, preferencja czasowa
    Opis:
    The concept of interest belongs to the most intricate issues in economics. Even though it has been undertaken by the most prominent philosophers there is by far no consensus on its nature and origin. Aristotle proves that money – a medium of exchange – can not be a source of value which justifies charging the interest. St. Thomas Aquinas adds that the money utility comes down to its spending and, as a consequence, collecting interest is a claim for double payment and as such can not be justified. In modern times, along with an expansion of credit institution, the economists started questioning the arguments raised both by Aristotle and St. Thomas Aquinas. It has been proved that capital is productive and a source of interest on capital is the surplus of value of final goods over the value of commodities which had served to their production. The interest on capital has to be treated as a reward for risk or abstinence undertaken by an entrepreneur.A fundamental change in an approach to the concept of interest took place along with the 19th-century revolution of value. Both Jevons and von Böhm-Bawerk noticed that a source of interest on capital needs to be associated with a difference in value of future and present goods. The interest as such is not a monetary phenomenon. A theory of interest developed by the subjective school of economics seems to be the first one which does not question the Aristotle’s assumptions and it can be interpreted as an evolution of the Aristotle’s concept.
    Zagadnienie procentu należy do najczęściej podejmowanych zagadnień w teorii ekonomii. Główna oś dyskusji koncentrowała się wokół dylematu czy wierzyciel posiada prawo do pobierania procentu od pożyczki pieniężnej. Arystoteles dowodził, iż pieniądz ze swej natury nie jest płodny. Jako środek wymiany ułatwia wymianę dóbr i przyczynia się do zaspokojenia potrzeb.  Nie jest źródłem wartości, która uzasadniałaby pobieranie procentu.  Św. Tomasz z Akwinu rozwinął myśl Arystotelesa przedkładając dodatkowy argument, iż pieniądz należy do rzeczy, których użytek polega na ich zużyciu. Pobieranie procentu za użytkowanie pożyczki pieniężnej stanowi żądanie podwójnej zapłaty.W czasach nowożytnych, w związku z rozwojem stosunków kredytowych zaczęły pojawiać się traktaty rewidujące argumenty tak Arystotelesa i św. Tomasza. Dowodzono, iż kapitał ze swej istoty jest produkcyjny. Źródłem zysku z kapitału jest nadwyżka wartości dóbr wyprodukowanych za pomocą kapitału ponad wartość dóbr zużytych do ich produkcji. Z uwagi na powyższe zysk z kapitału można traktować jako wynagrodzenie za ryzyko podejmowane przez właściciela kapitału, jako cenę za użytkowanie kapitału względnie jako wynagrodzenie za wstrzemięźliwość kapitalisty. Teorie te jednak nie wyjaśniały źródła wzrostu wartości dóbr.  ZZasadnicza zmiana w podejściu do procentu nastąpiła z rewolucją w teorii wartości. Jevons i Böhm-Bawerk dowiedli, iż źródła procentu należy szukać w różnicy w wartościowaniu dóbr teraźniejszych względem dóbr przyszłych.  Procent wyraża agio dóbr teraźniejszych względem dóbr przyszłych. Procent nie jest więc zjawiskiem pieniężnym. Nie jest pieniądzem uzyskanym z pieniądza. Nie jest również ceną na użytkowanie pożyczki pieniężnej.  Teoria procentu pierwotnego szkoły subiektywnej (de facto jako pierwsza teoria procentu) nie kwestionuje założeń Arystotelesa. Stanowi  raczej jej rozwinięcie.  
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio H – Oeconomia; 2015, 49, 4
    0459-9586
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio H – Oeconomia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies