Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zakonny" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
La divisione amministrativa dell’istituto religioso
Division administrative of the religious institute
Podział administracyjny instytutu zakonnego
Autorzy:
Stokłosa, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553981.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
instytut zakonny
życie konsekrowane
Opis:
Instytuty zakonne o zarządzie centralnym, jeśli tylko zaistnieją warunki wymagane przez prawo własne, dzielą sią zazwyczaj na prowincje. W myśl kan. 621 prowincję tworzy „połączenie wielu domów pod kierownictwem jednego przełożonego stanowiące bezpośrednią część tego instytutu”. Zasadniczo podział instytutu na prowincje następuje na podstawie kryterium terytorialności. Istnieją jednak możliwości podziału w oparciu o kryterium przynależności do określonej narodowości czy grupy językowej. Oprócz podziału na prowincje, możliwe jest utworzenie analogicznych jednostek administracyjnych, o czym wyraźnie wspomina kan. 620, mówiąc o prowincji i innej zrównanej z nią części. Taką jednostkę określa się w prawie własnym poszczególnych instytutów różnie, a mianowicie: wice-prowincja, region, kustodia. Są one tworzone na okres przejściowy, gdyż do założenia prowincji nie ma wystarczającej liczby członków lub brakuje im odpowiednich struktur organizacyjnych czy też innych ważnych elementów konstytutywnych określonych w prawie własnym, które konieczne są do erygowania prowincji.
Religious institutes with the central management, if the external conditions and the internal law permit, are usually divided into provinces. Following the intention of canon 621 CIC/83 the province creates „connection or putting together of several houses under the jurisdiction of one superior, which is the integral part of the institute”. Usually the institutes are divided into provinces based on the territorial criterion, but other possibilities, for example personnel criterion, based on the affiliation to particular nation or language are permitted. Besides provinces there is a possibility of creating other analogical administrative entities as it is mentioned in canon 620, which talks about equal equivalent part. Such entity is described by the internal law of the institutes by various names, namely: vice-province, region, custody. They are created for the transitional period of time because there are not enough members for the creation of the province or because there are no sufficient organisational structures. There might be other important reasons, like lack of fulfilment of internal law requirements, that could prevent the creation of the province.
Źródło:
Sympozjum; 2016, 1(30); 93-109
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problematyka odzwierciedlenia charyzmatu instytutu zakonnego w jego prawie własnym
Problems of expressing the religious Institute charism in its own law
Autorzy:
SZEWCZUL, BOŻENA
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/662468.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
instytut zakonny
charyzmat
dziedzictwo (patrimonium) duchowe
konstytucje
religious Institute
charism
spiritual heritage (patrimonial)
constitutions
Opis:
Present revision of the own law in the Institutes of consecrated life is associated with certain diculty. It is the theological and legal expression of charism in accordance with the intentions of the Founders, in order to save the identity of the Communions founded by them, in spite of the social, economic, and cultural life changes in the course of time. That’s why – in the first place – the article explained the very idea of cha- rism, and shown the problem of diversity of the Holy Spirit gis related to it, such as Founder’s charism, charism of the Institute foundation, Institute charism, and founding charism. Further on in the article, they presented the idea of the spiritual herritage (patrimonium) of the Institute, and its relation to Institute’s charisms.e ve component elements of Institute herritage were described, which are very useful during the constitution renewal, e.g. nature of Institute, its character, purpose, spirit and sound traditions.ey also presented the necessity of expressing the charisms and patrimonium in all areas of the Institute life, and their own rules of laws, which regulate them. 
W ramach trwającej wciąż posoborowej odnowy życia zakonnego obejmującej także rewizję prawa własnego instytutów zakonnych, odczytywania go na nowo w kontekście charyzmatu założycieli oraz dostosowywania do współczesności i norm Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku pojawia się szereg niejasności w redagowaniu konstytucji i dyrektoriów zakonnych. Główną trudnością w tym względzie wydaje się być dążenie do ostatecznego „zwerbalizowania” charyzmatu instytutu w ujęciu teologicznym i prawnym zgodnie z zamysłem założycieli tak, aby mimo upływu czasu została zachowana tożsamość ufundowanego przez nich instytutu. A z drugiej strony pojawia się trudność zharmonizowania pierwotnego charyzmatu instytutu z zachodzącymi wciąż zmianami w życiu społecznym i kulturalnym. Innym problemem jest pojmowanie samego terminu charyzmat instytutu. Najczęściej zawęża się jego sens tylko do celu istnienia instytutu, a wyrażenie go w konstytucjach sprowadza się zazwyczaj do jak najwierniejszego opisu w pierwszym rozdziale konstytucji zatytułowanym np. Charyzmat instytutu, Duchowość instytutu, Natura instytutu itp. Tymczasem charyzmat przenika całość życia w instytucie, każdą jego dziedzinę i powinien wybrzmiewać oraz być obecnym we wszystkich rozdziałach konstytucji, także tych dotyczących sprawowania władzy, wykonywania apostolatu, oddzielenia zakonników od świata, ich formacji, zarządu dobrami materialnymi, a nie tylko ograniczać się do  przepisów pierwszego z nich. Zatem celem niniejszego artykułu będzie próba nakreślenia samego pojęcia charyzmatu a także jego relacji do tzw. dziedzictwa duchowego instytutu, rzadko wzmiankowanego ostatnio w środowiskach zakonników, a jakże użytecznego przy rewizji konstytucji oraz konieczność przejawów obu tych rzeczywistości we wszystkich obszarach życia zakonnego i regulujących je przepisach prawa własnego instytutów.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 3; 65-85
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie nadzwyczajnych kapituł generalnych w instytutach zakonnych
Meaning of extraordinary general chapters in religious institutes
Autorzy:
Szewczul, S. Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372394.pdf
Data publikacji:
2019-11-09
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
kapituła generalna
kapituła nadzwyczajna
instytut zakonny
dziedzictwo instytutu
extraordinary chapter
religious institute
patrimony of the institute
general chapter
Opis:
In relations to a an increasingly frequent convocations of general chapters in religious institutes of consecrated life, authoress took up a problem: if it is proper to take an excessive advantage of that institution? We expect, that participants of the extraordinary chapters will find proper ways of the renewal of religious life, solution of difficulties, and recovery from stagnation, and even – institute refound. It seems, that the meaning of the extraordinary chapters is frequently overestimated, expectations are too high and they are treated as very efficient and immediate antidote for problems existing in religious life, as well as for long-lasting negligence, wrong decisions, or their lack, performed by competent authority of the institute. Main contraindication related to the excessive using of that form of performing authority in the institute is a hasty convening of such chapters, risk of issuing too large number of the judiciary norms, or even the whole chapter’s documents, which, when cumulated, are very rarely read by institute members, and only few are saved. On the other hand the pre-chapter atmosphere in the institute, and during the chapter, brings about unfavourable, excessive, and long-term concentration of the members of the institute on certain matters, stirs up doubts, insecurity, needless discussions and pressure. Arrival of the chapter members to the place of proceedings – quite often from a distant countries – is connected with additional costs and a necessity of disruption of an institute everyday activities.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 4; 27-53
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trwające małżeństwo jako przeszkoda do życia zakonnego (kan. 643 § 1, nr 2 KPK)
Ongoing marriage as an impediment to religious life (Can. 643 § 1, no. 2 of the Code of Canon Law)
Состояние в браке как препятствие для вступления в институт монашеской жизни (кан. 643 § 1, № 2 ККП)
Чинний шлюб як перешкода для духовного життя (кан. 643 § 1, п. 2 ККП)
Autorzy:
Adamczyk, Jerzy
Mazur, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33520584.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
духовний інститут
диспенсація
шлюб
перешкода
дівоцтво
институт монашеский жизни
диспенсация
брак
препятствие
девственность
instytut zakonny
dyspensa
małżeństwo
przeszkoda
dziewictwo
religious institute
dispensation
marriage
impediment
virginity
Opis:
Przedmiotem artykułu jest problematyka trwającego małżeństwa jako przeszkody do życia zakonnego, o którym traktuje kan. 643 § 1, nr 2 Kodeksu Prawa Kanonicznego. Za cel opracowania przyjęto wykazanie, że aktualne małżeństwo uniemożliwia wstąpienie do zakonu, jest nie tylko przeszkodą w przyjęciu do nowicjatu, lecz także w ogóle uniemożliwia życie zakonne. Tak określone zamierzenie badawcze zrealizowano poprzez opis i gruntowną analizę obowiązujących przepisów i tekstów Magisterium Kościoła. Analiza wymienionych źródeł pozwoliła na sformułowanie kilku głównych wniosków. Po pierwsze, udowodniono, że małżeństwo i życie zakonne wzajemnie się wykluczają. Po drugie, stwierdzono, że trwające małżeństwo jest przeszkodą do życia zakonnego, która posiada skutki prawne. Po trzecie, wyjaśniono problematykę ustania impedimentum ligaminis oraz ukazano możliwe sposoby jej wygaśnięcia
Предметом цієї статті є проблема діючого шлюбу як перешкоди для духовного життя, що розглядається в кан. 643 § 1, п. 2 Кодексу канонічного права. Метою дослідження було показати, що чинний шлюб перешкоджає вступу до закону, є не тільки перешкодою для вступу до новіціяту, але й перешкоджає духовному життю загалом. Визначена таким чином дослідницька мета була реалізована через опис та ретельний аналіз чинних правових положень і текстів Магістеріуму Католицької Церкви. Аналіз вищезгаданих джерел дозволив зробити кілька основних висновків. По-перше, доведено, що шлюб і духовне життя є взаємовиключними поняттями. По-друге, встановлено, що діючий шлюб є перешкодою для духовного життя, що має правові наслідки. По-третє, з’ясовано проблему припинення impedimentum ligaminis та показано можливі шляхи його призупинення.
Предметом исследования данной статьи является проблема состояния в браке как препятствия для вступления в институт монашеской жизни, рассматриваемая в кан. 643 § 1, № 2 Кодекса канонического права. Цель исследования – показать, что состояние на данный момент в браке препятствует вступлению в монашеский орден, является не только препятствием для вступления в новициат, но и препятствует монашеской жизни в целом. Определенный таким образом замысел исследования был реализован через описание и тщательный анализ действующих нормативных актов и текстов Учительства Церкви. Анализ вышеупомянутых источников позволил сделать несколько основных выводов. Во-первых, было доказано, что брак и монашеская жизнь являются взаимоисключающими понятиями. Во-вторых, установлено, что продолжающийся брак является препятствием к монашеский жизни, которое влечет за собой правовые последствия. В-третьих, была уточнена проблема прекращения impedimentum ligaminis и показаны возможные способы его прекращения.
The subject of this paper is the problem of an ongoing marriage as an impediment to religious life, as specified in Can. 643 § 1, no. 2 of the Code of Canon Law. The aim of the study was to show that current marriage prevents entry into a religious order – it is not only an impediment to admission to the novitiate, but also prevents religious life in general. The research objective thus defined was realised through a description and thorough analysis of the applicable regulations and texts of the Magisterium of the Church. The analysis of the aforementioned sources led to several main conclusions. Firstly, it was proven that marriage and religious life are mutually exclusive. Secondly, it was established that an ongoing marriage is an impediment to religious life which has legal consequences. Thirdly, the problem of the cessation of impedimentum ligaminis was clarified and the possible ways of its termination were shown.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 2; 41-57
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stowarzyszenie publiczne wiernych dążące do uzyskania statusu instytutu zakonnego według obowiązującego prawa kanonicznego
The Public Association of the Faithful Intending to Become a Religious Institute According to Actual Canon Law
L’association publique des fidèles cherchant à obtenir le statut d’un institut religieux selon l’actuel droit canonique
Autorzy:
Marszałek, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917616.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
instytut zakonny
erygowanie instytutu zakonnego
erygowanie publicznego stowarzyszenia wiernych
religious institute
erection of a religious institute
erection of a public association of faithful
Opis:
Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. dopuszcza możliwość erygowania nowych instytutów zakonnych przez biskupa diecezjalnego. W rzeczywistości powstanie nowego instytutu zakonnego jest wieloetapowym procesem regulowanym przez prawo kościelne. Jednym z etapów tego procesu jest stowarzyszenie publiczne wiernych dążące do uzyskania statusu instytutu zakonnego. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie specyfiki tej struktury prawnej.
The 1983 Code of Canon Law permits the diocesan bishop to erect a new religious institute. In reality the process of the formation of a new religious institute is long and comprises a number of steps. One of these is a public association of the faithful intending to become a religious institute. The goal of the article is to present the particularity of this canonical structure.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2016, 5, 1; 33-51
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Misyjny wymiar charyzmatu sercańskiego
A dimension of Dehonian mission charism
Autorzy:
Ziemann, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553580.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
apostolat
charyzmat
instytut zakonny
misja
stowarzyszenie życia apostolskiego
zakon
zgromadzenie
życie zakonne
apostolate
charism
religious Congregation
mission
association of apostolic life
order Congregation
religious
Opis:
Refleksja nad misyjnym wymiarem charyzmatu sercańskiego wpisuje się w bogaty kontekst historii oraz duchowości życia zakonnego. Na przełomie XIX i XX wieku powstała we Francji większość instytutów zakonnych męskich i żeńskich w odpowiedzi na religijne i społeczne potrzeby ówczesnej Europy. Zakładane nowe zgromadzenia zakonne ubogacały Kościół specyficznymi formami czynnego życia apostolskiego, bazując na charyzmacie i misji swoich założycieli, a także bogatej duchowości zakonów mniszych, żebrzących i kleryckich. Osobiste pragnienie połączenia kapłaństwa z życiem zakonnym stało się dla ojca Leona Dehona inspiracją do założenia Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego dla dobra Kościoła oraz osobistego uświęcenia jego członków.
The reflection upon the Dehonian mission charism fits into the rich context of the history of religious life. At the turn of the 19th and 20th century most of the religious orders for men and women in France came into being, as the response to the social needs of Europe of that time. Shaping of the new religious orders enriched the Church with the specific forms of apostolic life, based on charisms and missions of their founders, and the rich spirituality of the orders of monks, beggars and clerics. Personal desire to combine both priesthood and religious life became the inspiration for Fr. Leon John Dehon to found the Congregation of the Priests of the Sacred Heart for the benefit of the Church and for the personal sanctification of its members.
Źródło:
Sympozjum; 2019, 2(37); 93-115
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próba przedstawienia genezy eksklaustracji „ad nutum Sanctae Sedis” w Kościele łacińskim na tle troski prawodawcy kościelnego o ochronę „vita communis” (can. 594 CIC)
The origin of exclaustration «ad nutum Sanctae Sedis» in the Latin Church, as a consequence of the protective measure of «vita communis» (can. 594 CIC)
Autorzy:
Bider, Marcin Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056762.pdf
Data publikacji:
2014-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
profes wieczysty
instytut zakonny
eksklaustracja „ad nutum Sanctae Sedis”
indult
życie wspólne
prawo zakonne
perpetually professed
religious institute
exclaustration „ad nutum Sanctae Sedis”
common life
religious law
Opis:
The so-called exclaustration ad nutum Sanctae Sedis, in the Latin Church, gradually developed from the temporary secularization, i.e. in some serious instances a period of ex-claustration was granted to a religious. Such a practice came to life around the XIX century. In fact, the Apostolic See began the practice of imposing exclaustration in the early 50’s of the previous century. The imposition of exclaustration on a perpetually professed was exer-cised by way of an indult requiring of him living temporarily out of community. The above procedure was part of a protective measure of the vita communis, and it often was a result of circumstances independent of the religious, such as establishing a new religious institute or as a result of the challenges and difficulties faced by the Western civilization, which had a significant impact on religious life in the 60’s of the previous century. The exclaustration ad nutum Sanctae Sedis was imposed in cases, in which there was a need for a perpetually pro-fessed to be formally expelled; due to the formal or material impediment, however, such a procedure could not be executed. The new Code of Canon Law of 1983 adopted such proce-dures and they were finally included in the Code.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2014, XI/11; 131-151
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kapituła Generalna podmiotem najwyższej władzy w instytucie zakonnym
General Chapter as the instance of supreme authority in a religious institute
Autorzy:
Wroceński, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/554260.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
kapituła generalna
najwyższa władza
instytut zakonny
przełożeni zakonni
władza i zadania
uchwały kapituł
general chapter
the highest authority
powers and tasks
religious institute
religious superiors
resolutions of the chapter
Opis:
In this paper, the author accentuates the fact that authority in religious institutes does not only have a purely institutional character, but it also includes spiritual and community elements. The exercise of this power within the whole institute and at all levels of governance of the institute is made in both individual and collective terms, under the general and their own institute’s laws. Referring to the constant tradition of the issue of governing institutes he notes that the management of the institute cannot in any event be entrusted to the whole community as such. The essential tasks of a board in institutions, whether in terms of individual or collective management, are the organisation of the structures of community life and the protection of fidelity to the mission of the institute and its charisma. In the later part of the study, the author also indicates that a general chapter should not to be perceived in a mythical way, i.e. as if it were a panacea for all religious ills. In the institute of consecrated life, the board’s perfection depends not so much on the structures, but on persons with adequate natural gifts and an individual charisma. Deficiencies of individual superiors involving the inappropriate governance will not be removed by the action of a collective body that is the general chapter. Also, one should not be under a delusion that in the acts of the general chapter responsibility is spread over many people and it decreases individual responsibility. Besides, it is wrong to seek and promote the spirit of a democracy that aims to defend the personal rights of individual members or groups in a religious institute. This may sometimes lead to applying for rights that should rather be part of powers opposite to the Gospel. The general chapter, therefore, should be a sign of unity in love of the institute and express a common concern of all its members for the good of the whole community.
Źródło:
Sympozjum; 2016, 2(31); 211-237
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies