Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Enculturation" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Pojęcie kultury i wspólnotowości szkolnej. „Nowa kultura uczenia się”
The concept of culture and school community – „New Culture of Learning”
Autorzy:
Szymaniak, Jadwiga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/901892.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Gdańska Wyższa Szkoła Humanistyczna
Tematy:
potential
enculturation
school climate
new experience
teacher competence support
potencjał
inkulturacja
klimat szkoły
nowe doświadczenie
wsparcie kompetencji nauczyciela
Opis:
The school and its „world of life” has a huge impact on educational achieve-ments. It is the school that can provide a value-oriented learning and upbringing environment in which such values as respect, empathy and trust are promoted. School can also be a model of a democratic community as a school community is formed through, among other things, embracing duties and solving problems shared by all community members. Individual support is a very significant factor in this process.
Źródło:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość; 2014, 11; 29-42
1731-8440
Pojawia się w:
Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wprowadzanie dziecka w świat współczesnych mediów jako element socjalizacji
The Introduction of the Child to the World of Modern Media as an Element of Socialization
Autorzy:
Pulak, Irena
Wieczorek-Tomaszewska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478795.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
socjalizacja
inkulturacja
media
edukacja medialna
kompetencje medialne
socialization
enculturation
media education
media literacy
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie znaczenia edukacji medialnej w procesie przygotowania dziecka do funkcjonowania we współczesnej przestrzeni komunikacyjnej i informacyjnej społeczeństwa XXI wieku. Obecnie mass media stanowią jeden z integralnych elementów naszego codziennego otoczenia. Widać to wyraźnie na przykładzie rozwoju mediów cyfrowych, które na przestrzeni ostatnich dekad stały się nieodłączną częścią środowiska, w którym dorasta młody człowiek. W tym kontekście edukacja medialna, zarówno w aspekcie technologicznym, jak i kulturowym, to działanie edukacyjne, zmierzające do wyposażenia dzieci i młodzieży w kompetencje medialne. Dzięki nabytym umiejętnościom wśród dzieci wykształcają się postawy świadomego i krytycznego odbioru mediów, a także racjonalnego posługiwania się nimi jako narzędziami komunikowania się, uczenia i pracy. W artykule zostały wyodrębnione i omówione te obszary edukacji medialnej, które są powiązane z procesem socjalizacji dziecka i wprowadzaniem go w wirtualną przestrzeń społeczną. W ramach oddziaływań wychowawczych zachodzą procesy socjalizacji i inkulturacji, które przygotowują dzieci i młodzież do życia w świecie cyfrowym i ułatwiają im wejście w rzeczywistość społeczną zapośredniczoną przez media. Działania te budują odporność na występujące współcześnie zagrożenia i przez to, przynajmniej częściowo, zapewniają gwarancję bezpieczeństwa.
This article aims to show the importance of media education in the process of preparing children to function in the modern communication and information space of 21st century society. Today, the mass media are one of the integral elements of our everyday environment. This is evident in the example of the development of digital media, which in recent decades have become an indispensable part of the environment in which young people grow up. In this context, media education, both in technological and cultural terms, is the educational activity aimed at equipping children with media literacy. The acquired skills help children to develop a conscious attitude and critical reception of media as well as the rational use of them as tools of communication, learning and work. In the article these areas of media education have been identified and discussed, which are associated with the process of socialization of children and placing them into virtual social space. The processes of socialization and enculturation are part of educational activities, they prepare children and youths for life in the digital world and facilitate their entry into a social reality mediated by the media. These actions build resistance to the common threats of modern communication and increase the safety level in this way.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2016, 11, 4(42); 67-80
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kolonizacja i chrystianizacja a teatr – spojrzenie z perspektywy XX i XXI wieku
The processes of colonization and Christianization and the theatre – the overview from 20th and 21st century perspective
Autorzy:
Delimata, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460331.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
kolonizacja
chrystianizacja
teatralność
misjonarze
inkulturacja
hybrydyczność
iztapalapiańska pasja
filipińskie widowiska sakralne
indonezyjski wayang wahyu
Colonization, Christianization
theatricality
missionaries
enculturation
hybridity
The Passion Play of Iztapalapa
Philippine religious shows
Indonesian wayang wahyu
Opis:
Artykuł porusza temat procesu kolonizacji i chrystianizacji, prowadzonej przez europejskich misjonarzy od czasu tzw. „wielkich odkryć geograficznych”. Celem nie jest jednak opisanie historii kolonizacji, lecz spojrzenie na dzisiejsze oblicze artystyczno-sakralnych działań, obecnych w postkolonialnym świecie. Opisane zostały przykłady współczesnych widowisk i performansów sakralnych w Iztapalapie (Meksyk), na Filipinach (prowincje: Aklan, Pampanga, Rizal) oraz jawajski teatr cieni wayang wahyu. Ich charakter należy odczytywać jako hybrydyczny, a zatem taki, który nigdy nie powstałby bez prekolonialnych korzeni, kolonizacyjno-chrystianizacyjnej działalności misjonarzy oraz postkolonialnego Nowego Porządku.
The article discusses the issue of colonization and Christianization processes conducted by European missionaries from the time of so-called “Age of Discovery”. However, the aim of the article is not creating a description of colonization history, but taking a look at today’s vision of artistic and religious activities present in postcolonial world. In the article there were described examples of religious shows and performances in Iztapalapa (Mexico) and Philippines (provinces: Aklan, Pampanga, Rizal) as well as Java shadow play called wayang wahyu. Character of these forms of art should be defined as hybrid – they would not exist without pre-colonial origins, colonization- and Christianization-related activities of missionaries and postcolonial New World Order.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2011, 1
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Церковное пение как социальный дискурс
Church Singing as a Social Discourse
Śpiew cerkiewny jako dyskurs społeczny
Autorzy:
Ненартович, Анатолий
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420265.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
церковное пение
социальный дискурс
социальная коммуникация
христианство
семиотическая система
средства связи
социокультурная рефлексия
язык
социализация
христианская культура
инкультурация
Church singing
social discourse
social communication
Christianity
semiotic system
communication means
sociocultural reflection
language
socialization
Christian culture
enculturation
śpiew cerkiewny
dyskurs społeczny
komunikacja socjalna
chrześcijaństwo
system semiotyczny
środki komunikacji
społeczno-kulturowa refleksja
język
socjalizacja
kultura chrześcijańska
inkulturacja
Opis:
Церковное пение способствует передаче социально-культурных отношений, ориентаций, ценностей, категорий, элементов христианства через осязаемые знаки и сообщения словесного искусства. Церковное пение представлено здесь как модель коммуникации с самоорганизующимся процессом связывающая и когнитивный опыт, и ценностные ориентации и социальную, практическую деятельность. Церковное пение интегрирует фонетические символы, вокал и музыку в структуру норм и принципов с внутренней связью и семантической интерпретацией. Церковное пение как социальная коммуникация является динамикой личностного усвоения доктрины элементов, социального опыта в виде знаний о мире вокруг накопленных христианской культурой принципов и навыков общественной жизни и социально значимой продуктивной деятельности, критериев самоопределения в обществе. В свою очередь, человек не только передает христианскую культуру, но также создает и производит традиции, изменяя или изобретая культурные инновации.
Church singing promotes the transmission of sociocultural relations, attitudes, values, categories and elements of Christianity through tangible signs and messages of verbal art. Church singing is presented here as a model of communication with self-organizing process linking cognitive experience, value orientations and social practical activity. Church singing integrates phonetic symbols, singing and music into a structure of the norms and principles with intrinsic relation and semantic interpretation. Church singing as social communication, is the dynamic of personal acceptance of doctrinal elements, social experience in the form of knowledge about the surrounding world accumulated by Christian culture, principles and skills of community life, socially meaningful productive activity, and criteria of self-determination in a community. In turn, a person not only transmits Christian culture, but also creates and reproduces a tradition, varying it or inventing cultural innovations.
Śpiew cerkiewny sprzyja przenoszeniu społeczno-kulturowych relacji, postaw, wartości, kategorii, elementów chrześcijaństwa przez konkretne znaki i przesłania sztuki werbalnej. Śpiew cerkiewny został tu przedstawiony jako model komunikacji z procesem samoorganizacji, jako model, który łączy i doświadczenie poznawcze, i orientacje wartościujące, i praktyczną i społeczną działalność. Śpiew cerkiewny integruje symboli fonetyczne, śpiew i muzykę w strukturę norm i zasad z więziami wewnętrznymi i interpretacją semantyczną. Śpiew cerkiewny jako komunikacja społeczna jest dynamiką osobistego przejmowania doktryny elementów, społecznego doświadczenia w zakresie wiedzy o otaczającym świecie wokół zgromadzonych przez kulturę chrześcijańską zasad i umiejętności życia społecznego i społecznie znaczącą produkcyjną działalnością, kryteriów samostanowienia w społeczeństwie. Z kolei człowiek nie tylko przekazuje kulturę chrześcijańską, ale także tworzy i produkuje tradycje, zmieniając lub wymyślając innowacje kulturowe.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 137-144
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies