Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Infrastructural Development" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Partnerstwo publiczno-prywatne – szansą rozwoju infrastrukturalnego gmin
Public-Private Partnership as an Oopportunity for Municipalities Infrastructural Development
Autorzy:
Kowalska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/548561.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
partnerstwo
finanse,
rozwój
infrastruktura
gmina
partnership
finance
development
infrastructure
the municipality
Opis:
W Polsce luka finansowa w latach 2011–2022 szacowana jest na 116–197 mld zł (w cenach stałych roku 2009). Oznacza to, że w sektorze publicznym brakować będzie w latach 2011–2022 środków finansowych na sfinansowanie ok. 10–17% inwestycji w infrastrukturę usług publicznych. Tych środków podmioty publiczne nie mają, a zatem bez nowych procedur w finansowaniu infrastruktury luka infrastrukturalna będzie się pogłębiać. Szansą jest możliwość pozyskania środków od partnerów prywatnych. Formuła partnerstwa publiczno-prywatnego (PPP) może okazać się nową formą realizacji usług publicznych w sytuacji ograniczonych zasobów finansów publicznych przy jednoczesnym wzroście oczekiwań społecznych w zakresie podniesienia jakości usług pu-blicznych. Stosowanie formuły PPP w Europie i na świecie podlega specjalnej regulacji prawnej od blisko 20 lat. W Polsce w wyniku uchwalenia pierwszej ustawy o partnerstwie publiczno- -prywatnym z 2005 r. nie uruchomiono żadnej procedury wyboru partnera prywatnego. Dopiero druga ustawa z roku 2008 spowodowała zaktywizowanie podmiotów publicznych (głównie gmin) do poszukiwania kapitału na inwestycje infrastrukturalne w sektorze prywatnym. Okres ponad pięciu lat od wejścia w życie legislacji w zakresie PPP skłania do zainteresowania się, jaki jest rynek PPP w Polsce oraz jakie są efekty działań w tym obszarze. Celem artykułu jest zatem próba zaprezentowania na tle zalet i wad finansowania infrastruktury w ramach formuły PPP: – głównych barier w realizacji przedsięwzięć PPP, – potrzeby zmian legislacyjnych w zakresie PPP. W pracy wykorzystano literaturę przedmiotu z zakresu ekonomicznych teorii PPP, luki infrastrukturalnej oraz przepisów prawnych i dokumentów dotyczących interpretacji tych przepisów w obszarze PPP.
The financing gap for the period 2011-2022 is estimated at 116.197 bln PLN (in constant prices of 2009) in Poland. This means that the public sector will be missing in the years 2011-2022 funds to finance approx. 10.17% investment in the infrastructure of public services. These funds are not accessible for public entities and therefore no new procedures for financing infrastructure will cause infrastructure gap to widen. The chance is the ability to raise funds from private partners. Formula of public-private partnership (PPP) may be a new form of public service delivery in the context of limited public finance resources while increasing social expectations in terms of quality of public services. The use of PPP in Europe and in the world is subjected to a special legal regulation for nearly 20 years. In Poland, since the adoption of the first law on public-private partnership in 2005, there was no procedure undertaken for selection of the private partner. Until the second act of 2008 which resulted in mobilizing public entities (mainly municipalities) to seek capital for infrastructure investments in the private sector. For more than five years after the entry into force of the legislation on PPP tends to be interested in what the PPP market in Poland is and what the effects of actions in this area are. The purpose of this article is an attempt to demonstrate the advantages and disadvantages of financing infrastructure under PPP: – the main barriers to the implementation of PPP projects, – the need for legislative changes in the field of PPP. The study was based on the literature in the field of economic theory of PPP, infrastructure gap and legal acts and documents relating to the interpretation of these regulations in the area of PPPs.
Źródło:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2015, 41; 521-530
1898-5084
2658-0780
Pojawia się w:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sustainable Development as a Single Measure:Case Study of Some Developing Asian Countries
Zrównoważony rozwój jako kompleksowe narzędzie pomiarowe: Przykład wybranych azjatyckich krajów rozwijających
Autorzy:
Venkatesh, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/371448.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Komitet Człowiek i Środowisko PAN
Tematy:
sustainability
economic
environmental
social
infrastructural
low-income
lower middle income
upper middle income
trade
agriculture
services
export-import ratio
life-expectancy
zrównoważoność
ekonomia
środowisko
społeczeństwo
infrastruktura
dochód
handel
rolnictwo
usługi
relacja eksport-import
oczekiwana długość życia
Opis:
The Rio Earth Summit of 1992 had emphasized on the development of suitable indicators for the measurement of sustainable development, as aids for decision-making at all levels. In this paper, the authors demonstrate how a Holistic National Sustainability Index can be constructed, by taking into consideration four dimensions of sustainability – Social, Economic, Environmental and Infrastructural. The methodology is applied to 12 developing Asian countries, where sustainable development is vital in the years to come. Comparison among countries using their respective Indices would be meaningless; it is not the states the countries are at a given point in time, but the paths which they follow over time, on the sustainability curve, which are comparable. Limitations and subjectivity notwithstanding, such an Index when used on its merit (with complete understanding of its deficiencies), can be a good planning tool for decision-makers at all levels of government.
Podczas Szczytu Ziemi w Rio w 1992 podkreślono konieczność sformułowania wskaźników rozwoju zrównoważonego, które stanowiłyby istotną pomoc dla decydentów na wszystkich szczeblach. W niniejszym artykule, autorzy pokazują, jak skonstruować Holistyczny Krajowy Indeks Zrównoważoności, uwzględniając cztery filary zrównoważonego rozwoju – społeczny, ekonomiczny, ochronę środowiska i infrastrukturę. Badania odnoszą się do 12 azjatyckich krajów rozwijających, gdzie możliwość wprowadzenia rozwoju zrównoważonego będzie w nadchodzących latach kluczowym zagadnieniem. Porównanie krajów stosujących swoje własne indeksy nie miałoby sensu, nie chodzi tu o stany, w których kraje się znajdują w danym momencie, ale o ścieżki, którymi podążają w kierunku zrównoważoności. Mimo ograniczeń i pewnej subiektywności, taki Indeks (z uwzględnieniem jego braków), może być dobrym narzędziem planowania dla decydentów na wszystkich poziomach zarządzania.
Źródło:
Problemy Ekorozwoju; 2015, 10, 2; 31-42
1895-6912
Pojawia się w:
Problemy Ekorozwoju
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies