Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Immunity" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Zakres przedmiotowy immunitetów w świetle pojęcia „odpowiedzialność karna” w Konstytucji RP
    The Material Scope of Immunities in the Light of the Notion of “Criminal Liability” in the Constitution of the Republic of Poland
    Autorzy:
    Śliwiński, Emil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/6645583.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    odpowiedzialność karna
    immunitet formalny
    immunitet
    zakres przedmiotowy immunitetu
    wykładnia Konstytucji
    immunity
    criminal liability
    interpretation of the Constitution
    formal immunity
    material scope of immunity
    Opis:
    W artykule autor analizuje, czy pojęcie „odpowiedzialność karna” zawarte w przepisach konstytucyjnych dotyczących immunitetu formalnego powinno być rozumiane w ten sam sposób, co tożsame wyrażenie w art. 42 ust. 1 Konstytucji RP. Autor pozytywnie odpowiada na tak postawione pytanie badawcze, powołując się na dyrektywy wykładni językowej (zakaz wykładni synonimicznej i homonimicznej) oraz potrzebę zapewnienia efektywności immunitetu. Alternatywna linia interpretacji – zaprezentowana w wyroku TK P 31/12 i oparta o argument exceptiones non sunt extendendae – zostaje odrzucona. Można zatem wysnuć wniosek, że immunitet formalny chroni przed np. odpowiedzialnością za delikt administracyjny. Autor konstatuje także, że przepisy ustawowe doprecyzowujące immunitet na poziomie konstytucyjnym nie przewidują takich sytuacji.
    In the article the author analyses whether the notion of ‘criminal liability’ contained in constitutional provisions relating to formal immunity should be understood in the same way as the identical term in art. 42(1) of the Constitution of the Republic of Poland. The author answers affirmatively to such research question, relying on linguistic directives of interpretation (prohibition of synonymous and homonymous interpretation), as well as the need to safeguard the effectiveness of immunity. Alternative line of interpretation – presented in the judgment of the Constitutional Tribunal P 31/12 and based on exceptiones non sunt extendendae argument – is rejected. From this one can derive a conclusion that formal immunity provides protection against i.a. liability for administrative infractions. The author observes as well that statutory provisions which precise constitutional regulations on immunity do not cover such situations.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 3(73); 169-180
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność Prezydenta za wykroczenia
    The problem of jurisdiction under presidental offences
    Autorzy:
    Dąbrowski, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/942284.pdf
    Data publikacji:
    2017-02-28
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    wykroczenia
    Prezydent
    immunitet
    offences
    President
    immunity
    Opis:
    W artykule poruszono problematykę dotyczącą zakresu odpowiedzialności Prezydenta RP za wykroczenia i ewentualnej jurysdykcji nad nimi. Dostrzegając brak wyraźnej regulacji tych zagadnień, autor wskazuje, iż – w związku z zakazem domniemywania immunitetów – zakres odpowiedzialności Prezydenta RP za wykroczenia musi być tożsamy jak w przypadku innych obywateli. Z uwagi jednak na szerokie niebezpieczeństwa nierozerwalnie związane z realizacją tej formy odpowiedzialności, proponuje objęcie jurysdykcji nad nimi przez Trybunał Stanu. Dla przyjęcia takiego stanowiska autora skłaniają zarówno treści obowiązującego porządku prawnego, jak również liczne argumenty natury funkcjonalnej i językowej. W konsekwencji zarysowuje on tezę, iż „przestępstwo” w rozumieniu art. 145 ust. 1 Konstytucji stanowi w istocie nazwę dla szeroko rozumianej odpowiedzialności karnej.
    The article discusses the scope of legal responsibility on the part of The President of the Republic of Poland. The lack of precise legal regulations concerning the matter in question leads to the following conclusion: taking into consideration the present prohibition of implicit immunity the President of the Republic of Poland ought to share the same realm of legal responsibility as do other Polish citizens. Yet, due to the apparent dangers inherent in the execution of the legal responsibility the author proposes for the jurisdiction in question to be under the supervision of the State Tribunal. The author’s argument is founded on the present legal order as well as in numerous functional and language oriented factors. As a consequence, the author claims “the offense” as defined in the 145th article of the Constitution is in reality a general notion for criminal responsibility.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2017, 1 (35); 109-121
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Borzykowski przywilej immunitetowy – na drodze do emancypacji kościoła w Polsce piastowskiej
    Borzykowski’s immunity privilege – on the way to the emancipation of the church in piast Poland
    Autorzy:
    Lis, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2055714.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-20
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    przywilej
    immunitet
    Polska piastowska
    Borzykowa
    privilege
    immunity
    Piast Poland
    Opis:
    Powodem zwołania synodu w Borzykowej była wydana w 1210 roku przez papieża Innocentego III bulla „Significavit nobis” wznawiająca zasadę senioratu. Na synodzie radzono nad możliwościami przeciwdziałania skutkom tej bulli. Biskupi mieli również zatwierdzić prawo Leszka Białego do utrzymania tronu krakowskiego. Podczas synodu książę Władysław Odonic nadał zakonowi cystersów ziemię w kasztelanii przemęckiej w celu założenia klasztoru. Z kolei rycerz Sławosz wznowił nadanie Sławoszowa klasztorowi w Busku. Według historiografii książęta wydali wówczas zbiór przywilejów, a wśród nich wielki przywilej dla Kościoła (privilegium fori, ius spolii). Przywilej borzykowski stał się podstawą niezależności Kościoła od monarchii piastowskiej w Polsce dzielnicowej.
    The reason for calling the synod in Borzykowa was the bull “Significavit nobis” issued in 1210 by Pope Innocent III, which renewed the principle of seniority. At the synod, the possibilities of counteracting the effects of this bull were discussed. The bishops were also to approve Leszek the White’s right to hold the Kraków throne. During the synod, prince Władysław Odonic granted the Cistercian order a land in the castellany of Przemyśl in order to establish a monastery. In turn, the knight Sławosz resumed granting Sławoszów to the monastery in Busko. According to historiography, the dukes issued a set of privileges, including a great privilege for the Church (privilegium fori, ius spolii). The Borzykowski privilege became the basis for the independence of the Church from the Piast monarchy in district Poland.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 4, XXI; 15-26
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność karna Prezesa Najwyższej Izby Kontroli według najnowszych uregulowań prawnych
    Criminal Responsibility of the President of Supreme Audit Office According to the Recent Legal Acts
    Autorzy:
    Cichosz, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22858245.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Tematy:
    Prezes Najwyższej Izby Kontroli
    immunitet
    odpowiedzialność karna
    procedura uchylenia immunitetu
    President of Supreme Audit Office
    legal immunity
    criminal responsibility
    derogation of legal immunity procedure
    Opis:
    W artykule przedstawiono zasady ponoszenia odpowiedzialności za czyny zabronione przez Prezesa Najwyższej Izby Kontroli. Tematyka ta jest w ostatnim czasie szczególnie aktualna z uwagi na uchwalone niedawno przepisy zmieniające procedurę uchylenia immunitetu Prezesowi NIK. Nowe regulacje – chociaż nie znalazły jeszcze zastosowania w praktyce – rodzą liczne wątpliwości dotyczące ich konstrukcji prawnej. Autor podejmuje próbę wyjaśnienia niektórych wątpliwości oraz przedstawienia wniosków de lege ferenda, które miałyby zagwarantować prawo do obrony Prezesowi NIK przy jednoczesnej sprawności reakcji karnej.
    The article focuses on the principles of criminal responsibility of the President of Supreme Audit Office. This is a very current topic according to the recent legal acts concerning the procedure of derogation of legal immunity of the president of Supreme Audit Office. This new regulation – although not yet applied – bear many doubts on their legal construction. The author tries to explain some of the doubts and paralelly makes some de lege ferenda conclusions that may guarantee to the President of Supreme Audit Office the right to defense while simultaneously preserve the effectiveness of penal reaction.
    Źródło:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2017, 12, 14 (1); 37-66
    2719-3128
    2719-7336
    Pojawia się w:
    Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Scope of Immunity of Members of the Bundestag – A Case Study of a Bundestag Member, Mr. Pofalla
    Zakres immunitetu posła do Bundestagu – kazus posła Pofalli
    Autorzy:
    Bezubik, Kamila M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/940924.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    immunity
    Fundamental Law
    Bundestag’s Rules of Procedure Federal Constitutional Court
    immunitet
    Ustawa Zasadnicza
    Regulamin Bundestagu
    Federalny
    Sąd Konstytucyjny
    Opis:
    Members of the Bundestag enjoy parliamentary immunity under the Basic Law. The mem- ber may be held liable or arrested for an offense punishable by criminal law only if the Bundestag permits it and waives the member’s immunity, unless the member is caught red-handed or on the following day. Since the majority rule also applies here, the deci- sion to waive immunity is decided by the governing majority. This raises the question, especially on the part of members of individual opposition parties, to what principles the Bundestag is subject to when deciding whether or not to waive the immunity of a mem- ber of the Bundestag. The Bundestag’s reservation of permission (Genehmigungsvorbe- halt) to conduct criminal proceedings according with the jurisprudence of the Federal Constitutional Court serves primarily the benefit of the parliament as a whole. The sub- jective rights of members of the Bundestag to certain conduct of the Bundestag cannot be derived directly from the Article 46 (2) of the Basic Law. However, pursuant to the second paragraph of Article 46 in conjunction with the second sentence of the Article 38 (1) of the Basic Law, a member of the Bundestag may demand that the Bundestag, deciding whether or not to waive his or her immunity, not be guided by unreasonable and arbitrary motives.
    Posłowie do Bundestagu korzystają z zagwarantowanego w Ustawie Zasadniczej immunitetu parlamentarnego. Za czyn zagrożony karą poseł może zostać pociągnięty do odpowiedzialności albo aresztowany tylko wtedy, gdy Bundestag wyrazi na to zgodę i uchyli immunitet, chyba że zostanie on schwytany w chwili popełnienia czynu lub w ciągu następnego dnia. Ponieważ również w tym przypadku ma zastosowanie zasada większości, decyzja o uchyleniu immunitetu leży w gestii większości rządzącej. Powstaje w związku z tym pytanie, szczególnie po stronie deputowanych poszczególnych partii opozycyjnych, jakim zasadom podlega Bundestag przy podejmowaniu decyzji o ewentualnym uchyleniu immunitetu posła. Przysługujące Bundestagowi zastrzeżenie zezwolenia (Genehmigungsvorbehalt) na przeprowadzenie postępowania karnego, zgodnie z orzecznictwem Federalnego Sądu Konstytucyjnego, służy przede wszystkim parlamentowi jako całości. Z art. 46 ust. 2 Ustawy Zasadniczej nie można wyprowadzić wprost subiektywnych praw posła do określonego zachowania Bundestagu. Może on natomiast, na posta- wie art. 46 ust. 2 w zw. z art. 38 ust. 1 zd. 2 Ustawy Zasadniczej żądać, aby Bundestag podejmując decyzję o uchyleniu immunitetu, nie kierował się niemerytorycznymi i arbitralnymi motywami.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 6 (52); 141-155
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ewolucja Parlamentu Europejskiego jako instytucji w ustawodawstwie Unii Europejskiej oraz status jego członków – wybrane zagadnienia
    The evolution of the European Parliament as an institution in the legislation of the European Union and the status of its members – selected issues
    Autorzy:
    Marczyńska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/941008.pdf
    Data publikacji:
    2016-04-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Parlament Europejski
    mandat
    poseł
    immunitet
    wyborcy
    Unia Europejska
    European Parliament
    mandate
    member of the Parliament
    immunity
    voters
    European Union
    Opis:
    Artykuł przedstawia ewolucję Parlamentu Europejskiego od początku jego kształtowania się jako instytucji Unii Europejskiej. PE zaczął się tworzyć już w 1949 r. na sku- tek przemian jakie następowały w wyniku powstawania Europejskich Wspólnot. Jego pierwowzorem było Zgromadzenie Konsultacyjne Rady Europy, które zostało powołane w 1949 r. Ponadto, jego początków upatruje się w Traktacie Paryskim z 18 kwietnia 1951 r., na mocy którego powstała Europejska Wspólnota Węgla i Stali. Status deputowanych do Parlamentu Europejskiego wyznaczony jest mocą postanowień, Decyzji Rady Unii Europejskiej dotyczącej wyboru członków Parlamentu Europejskiego w powszechnych wyborach bezpośrednich (76/787/EWWiS, EWG, Euratom), Protokołem w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich, Regulaminem Parlamentu Europejskiego oraz Decyzją Parlamentu Europejskiego w sprawie przyjęcia statusu posła do Parlamentu Europejskiego. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie przemian, jakie od początku tworzenia się PE, następowały w ustawodawstwie UE, w odniesieniu do samego PE, oraz jak ustawodawstwo to ukształtowało mandat jego członków. Podstawową tezą przedmiotowego artykułu jest, jak wyglądał proces ewolucji PE na przestrzeni lat, jak zmieniała się jego pozycja w systemie instytucjonalnym UE oraz jak z biegiem lat regulowano kwestię mandatu i statusu jego deputowanych. Artykuł stanowi o ewolucyjnej pozycji ustrojowej PE oraz statusie jego członków. Analiza dotyczy kilku wybranych problemów związanych z kształtowaniem się w ustawodawstwie UE, instytucji wolnego mandatu posła do PE, na przestrzeni lat.
    The article presents the evolution of the mandate of a Member of Parliament from the beginning of its development as an institution of the European Union. PE began to take shape already in 1949 due to the changes that followed as a result of the formation of the European Communities.It is believed that, its benchmark was a Consultation Assembly of the Council of Europe which was brought into being in 1949. Moreover, its beginnings can be associated with Paris Treaty signed on 18 April 1951. Under this treaty the European Union of Coal and Steel was created. European Parliament Deputies` status was assigned by the Decision of Council of the European Union concerning an election of members of the European Parliament in general elections (76/787/EWWiS, EWG, Euratom), Protocol on the Privileges and Immunities of the European Communities, the Regulations of the European Parliament and the European Parliament decision on the adoption of the status of Members of the European Parliament. The purpose of this article is to show the changes that have since the beginning of the formation of the EP followed in EU legislation, in relation to the EP and how legislation is shaped mandate of its members. The basic thesis of this article is how the process of evolution PE over the years, has changed its position in the EU institutional system, and how over the years, regulated the issue of the mandate and status of its deputies. The article is also of evolutionary political position of the EP and the status of its members. The analysis, applicable to several common problems associated with the evolution of EU legislation, the institution of free mandate of MEP over the years.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 2 (30); 133-152
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odpowiedzialność adwokata lub radcy prawnego w sprawach o wykroczenia drogowe a uprawnienie do korzystania z ochrony prawnej przysługującej sędziemu i prokuratorowi
    Liability of an advocate in cases related to road traffic offenses and the right to use legal protection vested in a judge and a public prosecutor
    Autorzy:
    Grabowska-Biernat, Kornelia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29519207.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    adwokat
    radca prawny
    ochrona prawna
    immunitet
    prawo do obrony
    odpowiedzialność karna
    wykroczenie
    advocate
    legal adviser
    legal protection
    immunity
    right to defense
    criminal liability
    misdemeanor
    Opis:
    W artykule poddano analizie możliwość powołania się przez adwokata lub radcę prawnego na ochronę prawną zagwarantowaną podczas i w związku z wykonywaniem czynności zawodowych. Ochrona ta daje gwarancję nieskrępowanego wykonywania zawodu adwokata lub radcy prawnego oraz zapewnia obywatelom skuteczne realizowanie prawa do obrony. Autorka dowodzi, że nie można utożsamiać pojęcia ochrony prawnej z immunitetem przysługującym sędziom i prokuratorom, który skutkuje wyłączeniem odpowiedzialności. Takie stanowisko zostało potwierdzone w orzecznictwie sądów powszechnych. W wielu sprawach dotyczących wykroczeń drogowych popełnianych przez adwokatów lub radców prawnych organy te mają do czynienia z instrumentalnym traktowaniem i nadinterpretacją ochrony prawnej zagwarantowanej w ustawach ustrojowych adwokatury i radców prawnych. Orzecznictwo sądów stanowi reakcję na próby nadużycia omawianych instytucji oraz przejaw potrzeby usystematyzowania znaczenia pojęć „immunitet” i „ochrona prawna”.
    The article analyzes the possibility of invoking by a lawyer or legal adviser the legal protection guaranteed during and in connection with the performance of professional activities. This protection guarantees the unrestricted practice of the profession of advocate or legal adviser and ensures that citizens can effectively exercise their right to defence. The author argues that the concept of legal protection cannot be equated with the immunity guaranteed to judges and prosecutors, which results in the exclusion of liability. This position has been confirmed in the jurisprudence of common courts. In many cases concerning traffic offenses committed by advocates or legal advisers, the courts have to deal with instrumental treatment and over-interpretation of the legal protection guaranteed in the constitutional acts of the bar and legal advisers. The jurisprudence of the courts is a reaction to attempts to abuse the discussed institutions and a manifestation of the need to systematize the meaning of the terms “immunity” and “legal protection”
    Źródło:
    Problemy Prawa Karnego; 2022, 6, 2; 1-18
    0208-5577
    2353-9712
    Pojawia się w:
    Problemy Prawa Karnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Does Putin have immunity from criminal liability before Ukrainian court?
    Czy Putin posiada immunitet karny przed ukraińskim sądem?
    Обладает ли Путин иммунитетом от уголовного преследования перед украинским судом?
    Чи має Путін імунітет від кримінальної відповідальності перед українським судом?
    Autorzy:
    Navrotskyy, Vyacheslav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33511222.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    кримінальна відповідальність
    імунітет
    керівник держави
    агресія
    уголовная ответственность
    иммунитет
    глава государства
    агрессия
    odpowiedzialność karna
    immunitet
    głowa państwa
    agresja
    criminal liability
    immunity
    head of state
    aggression
    Opis:
    The question about criminal liability for waging this cruel war has been actualized since the beginning of the Russian-Ukrainian war in 2014, and especially since the large-scale Russian invasion of Ukraine in 2022. It is commonly recognized that such acts are crimes according to international criminal law and that liability must come under international judiciary bodies. By the same token, Ukrainian national legislation also provides for liability for those acts. At the same time, there are attempts to prove the fact that Putin and othersenior officials are not liable under Ukrainian criminal law since allegedly they have functional immunity and ordinary perpetrators of the aggression are not personally liable under Ukrainian law due to the so-called functional immunity. The publication aims to prove the wrongfulness of the statement that the abovementioned immunity status prevents criminal prosecution in Ukraine, as in the state against which the aggression was committed. The arguments of “immunity theory” supporters are analyzed and counter-arguments are presented that such immunity is not valid in Ukraine and does not prevent prosecution under Ukrainian law. It is concluded that, regarding the aggressive war in Ukraine, the functional immunity of senior officials of the Russian Federation does not have any moral, social or legal grounds and the individuals who allegedly have such immunities are criminally liable not only under international criminal law but also Ukrainian law as well.
    Питання кримінальної відповідальності за розв’язання та ведення агресивної війни актуальне від початку російсько-української війни у 2014 році, а, особливо, від 2022 році, коли відбулося повномасштабне вторгнення в Україну. Відповідно до міжнародного кримінального права такі діяння є міжнародними злочинами та підлягають юрисдикції міжнародних судових органів. Українське законодавство також передбачає кримінальну відповідальність за вказані діяння. Водночас є спроби довести, що Путін та інші вищі керівники російської федерації не підлягають кримінальній відповідальності за українським кримінальним правом, оскільки ніби-то наділені функціональним імунітетом. Метою цієї публікації є доведення помилковості тези про те, що вказаний імунітет перешкоджає притягненню до кримінальної відповідальності в Україні як державі, проти якої вчинена агресія. Розглянуті доводи прихильників «теорії імунітету» та наведені аргументи щодо того, що він не діє в Україні щодо вищих керівників держави-агресора та не перешкоджає притягненню їх до відповідальності за українським кримінальним правом. Зроблений висновок, що щодо агресивної війни в Україні функціональний імунітет вищих керівників російської федерації не має моральних, соціальних та юридичних підстав, а вказані особи підлягають кримінальній відповідальності не лише за міжнародним кримінальним правом, але й за правом України.
    Вопрос об уголовной ответственности за ведение непрекращающегося жестокого конфликта актуален с начала российско-украинской войны, начавшейся в 2014 году, и особенно после полномасштабного вторжения в Украину в 2022 году. Согласно международному уголовному праву, такие действия являются преступлениями по международному праву и подпадают под юрисдикцию международных судебных органов. Внутреннее законодательство Украины также предусматривает уголовную ответственность за указанные деяния. В то же время предпринимаются попытки доказать, что Путин и другие высшие должностные лица не подпадают под юрисдикцию украинских судов в силу украинского уголовного законодательства, поскольку якобы обладают функциональным иммунитетом, а рядовые участники вооруженной агрессии также не несут персональной ответственности в силу украинского законодательства, поскольку обладают функциональным иммунитетом. Цель статьи – доказать ошибочность утверждения о том, что вышеуказанные иммунитеты не позволяют привлекать таких лиц к уголовной ответственности в судах Украины – государства, против которого была совершена вооруженная агрессия. Были проанализированы аргументы сторонников «теории иммунитета» и приведены аргументы в пользу того, что указанные категории лиц не обладают иммунитетом на территории Украины, а значит, их можно привлечь к ответственности в силу законодательства Украины. Сделан вывод о том, что применительно к вооруженной агрессии против Украины функциональный иммунитет высших должностных лиц Российской Федерации не имеет моральных, общественных и правовых оснований, а названные лица, якобы обладающие таким иммунитетом, несут уголовную ответственность не только в силу международного уголовного права, но и по украинскому законодательству.
    Kwestia odpowiedzialności karnej za prowadzenie trwającego, okrutnego konfliktu jest aktualna od początku wojny rosyjsko-ukraińskiej rozpoczętej w 2014 r., a zwłaszcza od 2022 r., czyli od inwazji na Ukrainę na pełną skalę. Zgodnie z międzynarodowym prawem karnym takie czyny stanowią zbrodnie prawa międzynarodowego i podlegają jurysdykcji międzynarodowych organów sądowych. Ukraińskie ustawodawstwo krajowe również przewiduje odpowiedzialność karną za rzeczone czyny. Jednocześnie podejmowane są próby udowodnienia, że Putin i inni wysocy urzędnicy nie podlegają orzecznictwu sądów ukraińskich na mocy ukraińskiego prawa karnego, ponieważ rzekomo posiadają immunitet funkcjonalny, a zwykli uczestnicy agresji zbrojnej również nie ponoszą osobistej odpowiedzialności na mocy prawa ukraińskiego z powodu posiadania immunitetu funkcjonalnego. Celem publikacji jest udowodnienie niesłuszności twierdzenia, że wyżej wymienione immunitety uniemożliwiają pociągnięcie takich osób do odpowiedzialności karnej przez sądy w Ukrainie, czyli państwie, przeciwko któremu rozpoczęto agresję zbrojną. Przeanalizowano zarówno argumenty zwolenników „teorii immunitetu”, jak i przedstawiono argumenty przemawiające za tym, że wskazane kategorie osób nie posiadają immunitetu na terytorium Ukrainy, a zatem możliwe jest ich ściganie na mocy prawa ukraińskiego. Stwierdzono, że w odniesieniu do agresji zbrojnej przeciwko Ukrainie immunitet funkcjonalny wyższych urzędników Federacji Rosyjskiej nie ma żadnych podstaw moralnych, społecznych i prawnych, a wymienione osoby, które rzekomo posiadają taki immunitet, ponoszą odpowiedzialność karną nie tylko na mocy międzynaro-dowego prawa karnego, lecz także prawa ukraińskiego.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2023, 4; 117-133
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cases of Removing Immunity for the District and Municipal Administration Officials of the Department of Poznań in the Duchy of Warsaw
    Autorzy:
    Krzymkowski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/619245.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    the Duchy of Warsaw
    Frederick August
    immunity
    Council of State
    municipal president
    sub-prefect
    mayor
    decree
    Księstwo Warszawskie
    Fryderyk August
    immunitet
    Rada Stanu
    prezydent municypalny
    podprefekt
    burmistrz
    dekret
    Opis:
    In the Duchy of Warsaw it was impossible to bring the official before the court without the prior opinion of the Council of State and the consent of the king. Before the Council of State appeared: Bernard Rose – municipal president of Poznań, Józef Rokossowski – mayor of Gniezno, Aleksander Żychliński – sub-prefect of the district of Poznań, Stefan Garczyński – sub-prefect of the district of Krotoszyn, Stefan Unrug – sub-prefect of the district of Babimost, and Florian Rożnowski – sub-prefect of the district of Krobia.
    W Księstwie Warszawskim nie można było postawić urzędnika przed sądem bez uprzedniej opinii Rady Stanu i zgody króla. Przed Radą Stanu toczyły się postępowania przeciwko: Bernardowi Rosemu, prezydentowi municypalnemu Poznania; Józefowi Rokossowskiemu, burmistrzowi Gniezna; Aleksandrowi Żychlińskiemu, podprefektowi powiatu poznańskiego; Stefanowi Garczyńskiemu, podprefektowi powiatu krotoszyńskiego; Stefanowi Unrugowi, podprefektowi powiatu babimojskiego; Florianowi Rożnowskiemu, podprefektowi powiatu krobskiego.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies