Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "contemporary iconography" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Religious Motifs in Polish Contemporary Art Using the Crucifixion: An Outline of the Problem
Motyw religijny w polskiej sztuce współczesnej na przykładzie ukrzyżowania. Zarys problemu
Autorzy:
Bigaj-Zwonek, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038201.pdf
Data publikacji:
2020-03-01
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
ukrzyżowanie
ikonografia
sztuka współczesna
crucifixion
iconography
contemporary art
Opis:
Sacred motifs have a long tradition in art and ample figurative representation. They have been present in the visual arts for numerous reasons, from the need to identify faith to artistic expression based on commonly-known truths and stories saturated with meaning. In the art of the twentieth century, Christian motifs were often an excuse to speak about the world, its threats and fears, and the human condition. Polish artists frequently availed themselves of religious symbols and systems in the post-war era, and during the political transformation of the 1980s, they became a way to articulate uncertainty, expectation, and hope for change. Today, the religious trope is a pretext for artistic commentary on religion, social problems, and internal issues of the creators themselves. The article explores the causes and the nature of artistic practice rooted in Christian iconography in Polish contemporary art, with a particular emphasis on the motif of the crucifixion.
Motywy sakralne mają w sztuce długą tradycję i bogatą reprezentację figuralną. W plastyce były obecne z różnych pobudek, od potrzeby identyfikacji wiary po możliwość artystycznej ekspresji bazującej na powszechnie znanych prawdach i historiach nasyconych treścią. W sztuce XX wieku motyw chrześcijański bywał wielokrotnie pretekstem do wypowiedzi o świecie, o jego zagrożeniach, lękach, o kondycji człowieka. W Polsce po znaki i układy religijne sięgano w sztuce niejednokrotnie w czasach powojennych, a w okresie przełomu politycznego lat 80. stały się one sposobem wyrażania niepewności oraz oczekiwania i nadziei na zmiany. Także dzisiaj motyw religijny stanowi pretekst do różnorodnych wypowiedzi artystycznych, które dotyczą religii, problemów społecznych oraz wewnętrznych przeżyć samych twórców. Artykuł zarysowuje powody i charakter przekazów plastycznych opierających się na ikonografii chrześcijańskiej w polskiej sztuce współczesnej, ze szczególnym uwzględnieniem motywu ukrzyżowania.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 28, 1; 149-166
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fotografik w kostnicy – o ukazaniu osoby zmarłej w sztuce współczesnej
Photographer in the morgue – about the image of the deceased in contemporary photography
Autorzy:
Milczanowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520846.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
contemporary photography
death
morgue
iconography
graves
the Middle Ages
Vanitas
macabre
abjection
Opis:
What is death in contemporary world? “Faked”, multiplied by movies and games, it becomes standard, it doesn’t frighten. In contemporary world the second type of death is taboo. It is pushed out of consciousness. Man striving for immortality, striving for eternal youth doesn’t want to remember it. Death was always connected to art. Artists tried to depict the deceased. The idealistic paintings of the dead or preserving their bodies in best possible condition was a gateway to the afterlife. Masks and coffin portraits were heirlooms, they replaced the body of the deceased family member. The mediaeval tombstones called transi played a different role – they depicted rotting corpse eaten by vermin. They reminded of inherent death and of death’s mundane meaning. Contemporary photographers’ work (e.g. Jeffrey Silverthorne’s or Andreas Serrano’s) appeal to these mediaval examples. They show massacred human bodies photographed in a specific, almost excluded from our consciousness setting – the morgue. One should contemplate whether the art depicts a man or a corpse identified with litter. What is the purpose of depicting dead bodies that were secretly photographed in a morgue or were prepared, immersed in formalin and exhibited at an art gallery? The fascination of body and its secrets influenced the way of showing the dead. Bodies of anonymous people seen in the photos are treated by contemporary people as waste. By the means of camera the photographed deceased are depersonalized twice. Once by the camera that is killing them, the second time by abjecting them
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2011, 2; 96-102
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies