Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ghetto," wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Organizacja systemu rachunkowości w getcie łódzkim w latach 1940–1944. Perspektywa ofiar zagłady
Organization of the accounting system in the Lodz ghetto from 1940–1944. Approach of the victims of the extermination
Autorzy:
Turzyński, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/515077.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Stowarzyszenie Księgowych w Polsce
Tematy:
historia rachunkowości
holokaust
getto łódzkie
żydowscy księgowi
accounting history
holocaust
Łódź ghetto
Jewish accountants
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie wyników badania dotyczącego organizacji systemu rachunkowości w getcie łódzkim (Litzmannstadt Getto) w latach 1940–1944. W wyniku badania ustalono, że system rachunkowości w getcie łódzkim był w wysokim stopniu uporządkowany z rozbudowaną wewnętrzną strukturą, co pozostawało w sprzeczności z warunkami funkcjonowania żydowskiej dzielnicy zamkniętej. Przeprowadzono badania z wykorzystaniem dokumentów archiwalnych, pochodzące przede wszystkim z Archiwum Państwowego w Łodzi, z zespołu Przełożony Starszeństwa Żydów w łódzkim getcie. Wartykule przedstawiono m.in. charakterystykę dotychczasowego stanu badań, zastosowanego podej-ścia badawczego, opis struktur administracji oraz przedsiębiorstw działających w getcie, badanie organi-zacji rachunkowości, rewizji finansowej, szkoleń z zakresu księgowości. Jako podejście badawcze zasto-sowano teorię społeczną Z. Baumana, dotyczącą kwestii racjonalności woli przetrwania. Artykuł jest, według wiedzy autora, pierwszą próbą zbadania organizacji systemu rachunkowości w getcie łódzkim, przeprowadzoną z perspektywy żydowskich księgowych.
The purpose of the article is to present research findings that deal with the organization of the accounting system in the Lodz ghetto. As a result of the research, it was found that the accounting system in the Lodz ghetto was characterized by a high degree of orderliness and an extensive internal structure, which were in conflict with the conditions of how the closed Jewish district functioned. Archival empirical research was carried out, covering mainly materials collected in the State Archives in Lodz The article presents characteristics of the current state of research, an applied research approach, a description of the adminis-trative structures and enterprises operating in the ghetto, an examination of how accounting was orga-nized, financial audit, and training in accounting. Bauman's social theory regarding the rationality of the will to survive was used as the research approach. The article is, to the best of the author's knowledge, the first attempt to examine the organization of the accounting system in the Lodz ghetto, carried out from the perspective of the Jewish accountants.
Źródło:
Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości; 2020, 107(163); 71-98
1641-4381
2391-677X
Pojawia się w:
Zeszyty Teoretyczne Rachunkowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa ekspozycja muzealna w Aptece Pod Orłem w krakowskim Podgórzu na tle zmian dziedzictwa żydowskiego całej dzielnicy
The Eagle Pharmacy in Krakow’s Podgórze – New Exhibit in the Light of the Changes of the Jewish Heritage
Autorzy:
Suszkiewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116949.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Ghetto Heroes Square
Schindler's Factory
KL Płaszów
Kraków
Historical Museum
World War II
Ghetto
Holocaust
Apteka pod Orłem
Tadeusz Pankiewicz
Plac Bohaterów Getta
Fabryka Schindlera
Muzeum Historyczne
II wojna światowa
getto
holokaust
Opis:
Artykuł jest analizą nowego eksponatu w Aptece pod Orłem – oddziale Muzeum Historycznego Miasta Krakowa. Apteka znajduje się w Podgórzu, dzielnicy, na terenie której w czasie II wojny światowej znajdowało się getto żydowskie. Właściciel Apteki – Tadeusz Pankiewicz, był jedynym Polakiem, któremu pozwolono żyć w getcie podczas Holokaustu. Był świadkiem wydarzeń, a także starał się pomagać ludziom zmuszonym do życia w getcie. Apteka była miejscem spotkań, w którym mieszkańcy getta mogli zapomnieć o codziennych smutkach i traumie Holokaustu. Artykuł podzielony jest na trzy części. Pierwsza z nich to krótka historia dzielnicy. Druga odnosi się do innych miejsc dziedzictwa żydowskiego, które zostały odnowione w Podgórzu w ostatnim czasie, takich jak: Plac Bohaterów Getta, dawna Fabryka Schindlera oraz obóz Płaszów. Trzecia część to analiza nowego eksponatu w pomieszczeniach Apteki.
The article is an analysis of the new exhibit in the Eagle Pharmacy – branch of the Historical Museum of the City of Kraków. The Pharmacy is situated in Podgórze, district were was located Jewish getto during 2nd World War. The owner of the Pharmacy – Tadeusz Pankiewicz, was the only Pole who was allowed to live in ghetto while the Holocaust. He was the witness of the events and also he tried to help the people who were forced to live in the ghetto. The Pharmacy was a place of the meetings, where the inhabitants of the ghetto could forget about the everyday sorrows and trauma of the Holocaust. The article is divided into three parts. The first one is a short history of the district. The second refers to the other sites of Jewish heritage which were renovated in Podgórze lately such as: Ghetto Heroes’ Square, former Schindler’s Factory and camp Płaszów. The third part is analysis of the new exhibit in the rooms of the Pharmacy.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2014, 4, 4; 123-144
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Żydzi słowaccy w obozie koncentracyjnym na Majdanku
Slovak Jews in Majdanek camp
Autorzy:
Grudzińska, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116938.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Auschwitz
KL Majdanek
Operation Erntefest
Slovak Jews
Holocaust
deportations
ghetto
akcja Erntefest
Żydzi słowaccy
holokaust
deportacje
getto
Opis:
Celem artykułu „Żydzi słowaccy w obozie na Majdanku” jest przedstawienie faktów dotyczących transportów i charakterystyki tych więźniów. Transporty Żydów ze Słowacji były kierowane na Majdanek od końca maja do połowy czerwca 1942 roku. W tym okresie do obozu trafiali wyłącznie mężczyźni. Kobiety, dzieci i osoby niezdolne do pracy umieszczano w gettach na terenie dystryktu lubelskiego. Do KL Lublin przywieziono ich latem i jesienią 1943 r. po likwidacji gett. Żydzi słowaccy nie stanowili w obozie grupy jednorodnej społecznie. Ci, którzy byli wykształceni i znali język niemiecki, pełnili różne funkcje. Ich uprzywilejowana pozycja w obozie oraz fakt, że nie dopuszczali do swojej grupy nikogo innego, wzbudzały zazdrość innych więźniów i były powodem konfliktów z innymi grupami. Kary, szykany, zabijanie w komorze gazowej, a przede wszystkim prymitywne warunki bytowe były przyczyną wysokiej śmiertelności w obozie. Ci, którzy pozostali przy życiu, zostali zamordowani 3 listopada 1943 r. podczas akcji „Erntefest”. Tego dnia rozstrzelano około 18 000 Żydów z wielu krajów. Przeżyli tylko ci, którzy zostali deportowani do KL Auschwitz w maju i czerwcu 1942 r. oraz ci, którzy uciekli.
The aim of an article „Slovak Jews in Majdanek camp” is to present the facts about transports and characteristics of those prisoners. Transports of Jews from Slovakia were headed to Majdanek from the end of May till the middle of June 1942. In this period, only men were sent to the camp. Women, children and people who were unable to work were placed in ghettos in the area of Lublin district. They were brought to KL Lublin in the summer and autumn 1943 after liquidation of the ghettos. Slovak Jews did not present a socially homogeneous group in the camp. Those who were educated and knew German took various functions. Their privileged position in the camp and the fact that they did not allow anyone else to enter their group made other prisoners jealous and was a reason of conflicts with other groups. Pentalties, chicanes, killing in gas chamber and above all primitive living conditions were a reason of high mortality in the camp. Those who stayed alive were murdered on the 3th of November 1943 during the “Erntefest” action. This day about 18 000 Jews from many countries were shot. Only those who were deported to KL Auschwitz in May and June 1942 and those who ran away survived.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2014, 4, 4; 53-75
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kręgi piekielne Holokaustu. Czy metafora „piekło dantejskie” jest adekwatna w stosunku do Zagłady?
The Circles of Hell of the Holocaust. Is a metaphor for „Dante’s hell” adequate in relations to the Shoah?
Autorzy:
Stachula, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2144067.pdf
Data publikacji:
2012-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
holocaust
extermination
Jews
concentration camp
ghetto
metaphor
Dante
hell
holokaust
zagłada
eksterminacja
Żydzi
obóz koncentracyjny
getto
metafora
piekło
Opis:
Doświadczenie Holokaustu jest trudne do wyrażenia w dzisiejszym, wolnym świecie przez ludzi, którzy nigdy nie doświadczyli życia w getcie czy w obozie koncentracyjnym. Najlepszym sposobem przybliżenia doświadczeń okresu zagłady jest odwołanie się do tradycji ukształtowanej przez symbolikę piekła. Metafora „piekła Dantego” wydaje się jednak zbyt wąska w odniesieniu do ofiar Holokaustu. Niemniej użycie metafory piekła w odniesieniu do doświadczenia Holokaustu jest bardzo interesujące. Poprzez zagłębienie się w to, co wspólne dla ludzkości, staje się bardziej prawdopodobne, choć nie całkiem możliwe, zrozumienie doświadczenia Zagłady.
The experience of the Holocaust is hard to express in the present, free world by people who have never experienced life in the ghetto or in the concentration camp. The best way to make the experiences of the extermination period is reference to the tradition shaped by the symbolism of hell. The metaphor of “The Dante’s hell”, ho-wever, seems to be too narrow in relation to the victims of the Holocaust. Neverthe-less, the use of the hell metaphor in relation to the experience of the Holocaust is mo-tivated. By delving into what is common to humanity becomes more likely, though not quite possible, to understand the experience of the Shoah.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2012, 2, 2; 225-233
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krótkie życie na „Wschodzie”. Żydzi z terenu Rzeszy deportowani do dystryktu lubelskiego
„Short Life on the East”. Jews from the Territory of Third Reich Deported to Lublin District
Autorzy:
Kuwałek, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116936.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Third Reich
German Jews
Austrian Jews
deportation
Holocaust
Majdanek
Opole Lubelskie
Zamość
Izbica
Piaski
Nazism
Sobibór
ghetto
III Rzesza
Żydzi niemieccy
Żydzi austriaccy
deportacja
holokaust
nazizm
getto
Opis:
W latach 1940-1942 z terenów III Rzeszy (dzisiejsze Niemcy i Austria) naziści deportowali około 30 000 Żydów. Duża część z nich została umieszczona w tzw. gettach tranzytowych, głównie w Izbicy, Piaskach, Opolu Lubelskim i Zamościu, gdzie zmuszeni byli przebywać od kilku tygodni do kilku miesięcy. Od maja 1942 r. transporty z III Rzeszy kierowane były bezpośrednio do obozu zagłady w Sobiborze, a pewna grupa młodych i silnych mężczyzn została wytypowana do pracy w obozie koncentracyjnym na Majdanku lub w obozach pracy na terenie dystryktu lubelskiego. Wszyscy oni spotkali się z wielką brutalnością okupacji niemieckiej na wschodnich terenach Polski, prymitywnymi warunkami życia i głodem. Wszyscy przeżyli szok kulturowy w kontaktach z polskimi Żydami i środowiskiem nieżydowskim, co wywołało duże konflikty kulturowe i religijne. Sytuacja Żydów niemieckich i austriackich deportowanych do dystryktu lubelskiego była znacznie trudniejsza niż Żydów czeskich i słowackich, którzy mieli więcej kontaktów z miejscową ludnością żydowską i polską. Ten brak większych szans na przeżycie sprawił, że z grupy Żydów niemieckich w dystrykcie lubelskim ocalało zaledwie 20 osób. Niniejszy artykuł jest opisem ostatnich chwil ich tragicznego życia i opiera się głównie na relacjach polskich Żydów i Polaków, którzy byli świadkami losów Żydów niemieckich i austriackich. Niektóre informacje pochodzą także z powojennych niemieckich śledztw przeciwko sprawcom.
In the years 1940-1942 from the territory of Third Reich (today Germany and Austria) Nazis deported about almost 30 000 Jews. Big part of them were located in so called transit ghettos, mainly in Izbica, Piaski, Opole Lubelskie and Zamość where they were forced to stay since few weeks until few months. Since May 1942 the transports from Third Reich were sent directly to the death camp in Sobibór and some group of young and strong men were selected for work in Majdanek concentration camp or labour camps in Lublin district. All of them met themselves with big brutality of the German occupation in Eastern part of Poland, primitive life condition and hunger. All of them survived culture shock in the contacts with Polish Jews and non-Jewish milieu which created the big culture and religious conflicts. The situation of German and Austrian Jews deported to Lublin district was much more difficult than Czech or Slovak Jews who had more contacts with local Jewish and Polish population. This lack of big chance to survive was the reason that from the group of German Jews survived in Lublin district only 20 people. This article is a description of last moment of their tragical life and based mainly on the testimonies given by Polish Jews and Poles who were the witnesses of the fate of German and Austrian Jews. Some information is taken also from post-war German investigations against perpetrators.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2014, 4, 4; 31-51
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Nie) zapomniana stacja kolejowa – Gleis 17 jako przykład upamiętnienia ofiar deportacji z Berlina
(Not) forgotten railway station – Gleis 17 as an example of commemoration of deportations victims
Autorzy:
Ciechomska, Anita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116950.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
deportation
Holocaust
German Jews
Third Reich
Nazis
Berlin
Gleis 17
German Railways
Berlin Grunewald
concentration camp
ghetto
memorial site
deportacja
holokaust
niemieccy Żydzi
Trzecia Rzesza
naziści
Koleje Niemieckie
obóz koncentracyjny
getto
miejsce pamięci
Opis:
Artykuł jest opisem miejsca pamięci „Gleis 17” w Berlinie. Miejsce to jest formą upamiętnienia żydowskich ofiar deportacji ze stolicy Niemiec. Pomnik Gleis 17 powstał z inicjatywy Kolei Niemieckich (Deutsche Bahn) w 1991 r. na historycznym miejscu – stacji Berlin Grunewald, skąd żydowscy mieszkańcy miasta byli deportowani do gett i obozów zagłady. Artykuł zawiera szczegółowe informacje o tym, jak powstała i została zrealizowana idea miejsca pamięci. Opisano wygląd i znaczenie poszczególnych części całego kompleksu memorialnego. Ponadto wspomniano rolę tego miejsca w filmie "Der letzte Zug" (Ostatni pociąg).
The article is a description of the memorial place „Gleis 17” in Berlin. This place is a form of commemoration of the Jewish victims of deportations from the capital of Germany. The monument Gleis 17 is an initiative of the German Railway (Deutsche Bahn) and was established in 1991 on the historical place – station Berlin Grunewald where the Jewish inhabitants of the city where deported from to the ghettos and death camps. The article contains the details how the idea of the memorial place has been created and fulfilled. The appearance and meaning of single parts of the whole memorial complex are described as well. Furthermore there is a role of this place in the movie “Der letzte Zug” (The last train) mentioned.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2014, 4, 4; 145-153
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Likwidacja getta w Lublinie (marzec – kwiecień 1942 r.)
The liquidation of the ghetto in Lublin (March–April 1942
Autorzy:
Chmielewski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2116934.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
State Archives in Lublin
State Archives of the Museum at Majdanek
Archives of the Jewish Historical Institute in Warsaw
Yad Vashem Archives in Jerusalem
extermination
ghetto
Lublin
Holocaust
Pozdamcze
Bełżec
Archiwum Państwowe w Lublinie
Archiwum Państwowe Muzeum na Majdanku
Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie
Archiwum Yad Vashem w Jerozolimie
eksterminacja
getto
holokaust
Opis:
Getto lubelskie było pierwszym obok lwowskiego gettem, które zostało zlikwidowane w ramach „Akcji Reinhardt”. Zanim Niemcy przystąpili do biologicznej eksterminacji, wobec Żydów stosowano szereg obowiązków i zakazów, które eliminowały ich z życia społecznego, politycznego, kulturalnego i prowadziły do zubożenia. Jedną z metod było skupienie Żydów w wydzielonych częściach miasta, oficjalnie nazywanych gettami. Nie w każdym przypadku getto było ogrodzone, na co często wpływało umiejscowienie tras komunikacyjnych. W Lublinie Niemcy zaczęli ogradzać getta na kilka tygodni przed rozpoczęciem deportacji do obozu zagłady w Bełżcu. Likwidację getta w Lublinie Niemcy rozpoczęli w nocy z 16 na 17 marca 1942 r. Dzielnica żydowska została otoczona przez oddziały niemieckie i oddziały pomocnicze złożone głównie z jeńców Armii Radzieckiej, tzw. Ukraińców. W trakcie likwidacji, która trwała do połowy kwietnia, wywieziono do obozu zagłady w Bełżcu około 28 000 Żydów, a kolejne 800 osób rozstrzelano na terenie getta. W proces eksterminacji Niemcy włączyli działania policji żydowskiej, Judenratu, a nawet mieszkańców getta. Część Żydów ocalała z likwidacji Podzamcza i została przeniesiona do nowo utworzonego getta na Majdanie Tatarskim. Udać się tam mogli tylko ci, którzy posiadali J-Ausweis. W tym samym czasie Niemcy rozpoczęli wyburzanie historycznej dzielnicy żydowskiej, co symbolicznie kończyło wielowiekową egzystencję Żydów w Lublinie. Artykuł powstał na podstawie literatury, opublikowanych relacji i pamiętników, a także materiałów archiwalnych zdeponowanych w Archiwum Państwowym w Lublinie, Archiwum Państwowego Muzeum na Majdanku, Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie oraz Archiwum Yad Vashem w Jerozolimie.
Lublin Ghetto was the first near Lviv Ghetto which was liquidated as part of „Operation Reinhardt”. Before the Germans began to biological extermination, the Jews applied to a number of obligations and prohibitions, which were eliminated from the social, political, cultural, and lead to impoverishment. One method was a group of Jews in separate parts of the city, officially called ghettos. Not in every case the ghetto was fenced, which is often affected by the placement of routes. In Lublin, the Germans began to enclose with a fence a couple of weeks before the start of deportations to the extermination camp at Bełżec. The liquidation of the Lublin ghetto Germans began on the night of 16 to 17 March 1942, the Jewish quarter was surrounded by German troops and auxiliary units composed mainly of prisoners of the Soviet Army so-called Ukrainians. During the liquidation, which lasted until mid-April were sent to the Bełżec death camp about 28 000 Jews, and another 800 people were shot in the ghetto. In the process of the extermination, Germans joined the Jewish Police, the Judenrat, and even the inhabitants of the ghetto. Some Jews survived the liquidation of the Podzamcze district and was transferred to the newly created ghetto in Majdan Tatarski. Go there could only those who have held J-Ausweis. At the same time the Germans began the demolition of the historic Jewish quarter, which was symbolically end the centuries-old existence of Jews in Lublin. This article is based on the literature, published reports and diaries, as well as archival material deposited in the State Archive in Lublin, the Archives of the State Museum at Majdanek, the Archive of the Jewish Historical Institute in Warsaw and Yad Vashem Archive in Jerusalem.
Źródło:
Studia Żydowskie. Almanach; 2014, 4, 4; 9-29
2083-5574
Pojawia się w:
Studia Żydowskie. Almanach
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies