Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Holiness" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 100
Tytuł:
La concezione della santità di Pavel N. Evdokimov (1901–1970)
Koncepcja świętości u Pawła Ewdokimowa (1901–1970)
Paul Evdokimov’s (1901–1970) concept of holiness
Autorzy:
Kimsza, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31038306.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Evdokimov
świętość
powołanie
świętość Kościoła
holiness
vocation
Church’s holiness
Opis:
Artykuł podejmuje temat teologii świętości w ujęciu jednego z najwybitniejszych teologów współczesnych, tworzących na emigracji, związanych z paryskim Instytutem św. Sergiusza, Pawła Ewdokimowa. W pierwszej części, w oparciu o Biblię i Tradycję patrystyczną, opisuje jedyną – świętość Boga. Następnie w świętość Boga wprowadza aspekt antropologiczny: człowieka, który według zamysłu swego Stwórcy, zaproszony jest do udziału w świętości Boga. Miejscem odpowiedzi na zaproszenie jest Kościół, w którym każdy ochrzczony realizuje swoje powołanie do świętości.
The article discusses the theology of holiness according to one of the most eminent contemporary Orthodox theologians, working in exile, associated with the Institute of St. Sergius in Paris, Pavel Evdokimov. In the fi rst part, based on the Bible and patristic tradition, the article describes one thing: the holiness of God. Then, it introduces the anthropological aspect of God’s holiness: man, who, according to the intention of his Creator, is invited to participate in His unique holiness. The place of response to the invitation is the Church, where every baptized person realises his or her vocation to holiness.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2023, 57; 117-130
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozwój jako powołanie człowieka
Development as a vocation of person
Autorzy:
Zadroga, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495725.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Development
Vocation
Formation
holiness
Opis:
Main goal of this article is to deepen one thesis from encyclical letter Caritas in veritate of His Holiness Benedict XVI: “progress, in its origin and essence, is first and foremost a vocation” (CiV 16). Author have made this in three points: (1) to describe what Christian vocation is, (2) to present sources of person’s vocation to development and (3) to show most important aspects of Christian meaning of human progress.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2011, 30; 97-104
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Духовность и святость в романе Евгения Водолазкина Лавр
Spirituality and holiness in the novel by Eugene Vodolazkin Lavr
Autorzy:
Kamalova, Alla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/481128.pdf
Data publikacji:
2018-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
spirituality
holiness
Medieval Russia
agioantroponym
Opis:
The article is devoted to spirituality as an actual category of the scientific and cultural paradigm of the 20th century, spirituality is qualified as an “eternal theme”. The author emphasizes the “fuzziness of the theme,” speaks about the complexity of its definition, as well of ambigious understanding in various socio-historical periods. Spirituality as an eternal topic of fiction is discussed on the example of the novel by Evgenе Vodolazkin Lavr. Lavr – is a hagiographic novel, which describes the life and spiritual path of the doctor in Medieval Russia. The author emphasizes the actuality of the novel Lavr for modern Russia.
Źródło:
Acta Polono-Ruthenica; 2018, 4, XXIII; 19-32
1427-549X
Pojawia się w:
Acta Polono-Ruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opętanie ekspiacyjne po staropolsku? Przypadek Zofii Tomickiej
Expiatory Possession in the Old Polish Style? The Case of Zofia Tomicka
Autorzy:
Grupiński, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607157.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
possession
holiness
exorcisms
religious experience
Opis:
The work Wzór i wizerunek [...] dziwnej świątobliwości [...] Zofii z Tylic Tomickiej [The Paragon and Image o f the Strange Holiness o f Zofia Tomicka o f Tylice] written by a Jesuit Stanisław Brzechwa (1588-1649) and published in 1634 is a unique biography not only in old Polish literature. The heroine is a wealthy noblewoman who lived in the years 1595-1633 and she is portrayed as a charismatic Catholic and at the same time one possessed by the devil. Tomicka herself as well as her biographer saw in this possession a paradoxical grace of God and a most efficient way of expiation for sins - a very rare case in the history of Christian spirituality. It seems comparable only with the history of a Frenchwoman Marie des Vallées (1590-1656), the protege of Jean Eudes (1601-1680), a well known saint and author of her two biographies, hitherto unpublished. In reflection on such cases it seems appropriate to employ a theologically controversial concept of expiatory possession, which gained popularity much later on in the wake of interest in the life and death of a German woman Anneliese Michel (1952-1976). The 17,h century Jesuit Stanisław Brzechwa was well aware o f the controversial nature of his work which bordered on hagiography. Being convinced about the authenticity of Tomicka’s experiences he nevertheless acknowledged their hybridity and ultimate unverifiability, deciding in some measure to step outside the paradigm of dogmatic theology and his own Church.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2009, 23; 191-212
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea świętości Boga w słownictwie Nowego Testamentu
Autorzy:
Czerski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1161867.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
świętość
święty
słownictwo
holiness
holy
vocabulary
Opis:
Die Heiligkeit Gottes gehört zu den zentralen religiösen Begriffen in der griechischen ausserbiblischen wie auch in der semitischen Literatur und im Neuen Testament. So in der klassischen griechischen Literatur wie in der hellenistischen bezeichnen die Heiligkeit Gottes diese Grundausdrücke: hágios, hagnós, hierós, hosiós, semnós wie auch analoge Ausdrücke: agathós und teleios. Von diesen Ausdrücken übernehmt die Septuaginta hágios, hósios, semnós, und hagnós und zu den analogen Terminen gibt sie das Wort ámōmos zu. Im Neuen Testament gehören zu den Hauptausdrücken der Heiligkeit Gottes hágios und hósios, zu den analogen: dikaios und teleios. Das Wort hágios brachte im griechischen ausserbiblischen Milieu die Macht und Herrlichkeit Gottes zum Ausdruck. Die Septuaginta übersetzt das hebräische qdš mit hágios und bezeichnet damit die Idee der Ueberragenheit, welche in verschiedenen Aspekten hervorkommt. Hágios drückt nicht nur die Macht und Unantastbarkeit (Unverletzlichkeit) aus, sondern auch einige moralische Eigenschaften wie: Vollkommenheit zu welcher verschiedene Tugenden gehören, Gegensätzlichkeit zur Sünde, weiter Liebe, Gerechtigkeit und „Eifrigkeit” um seine Ehre. Im Neuen Testament kommt am öftesten der Ausdruck hágios zum Vorschein. Im 2 Kor 1, 12 und Hebr 12, 10 hagiótēs bezeichnet die Heiligkeit Gottes, die sich in seinem ganzen Handeln ausdrückt, die Liebe — in 1 Petr 1, 15-16; Mt 6, 9 und Lk 11, 2; Lk 1, 49; J 17, 11b ; 1 J 2, 20; Offb 4, 8. Der Aspekt der Gerechtigkeit ausdrückt hágios in der 1 Petr 1, 15-16; Lk 1, 49; Offb 6, 10. Ausser den moralischen Eigenschaften bezeichnet hágios die Idee der Gottes Macht und Herrlichkeit (Lk 1, 49 und Offb 4, 8). Hósios bezeichnet in der griechischen Literatur die Reinheit Gottes, in der Septuaginta die Gerechtigkeit Gottes. Im Neuen Testament wird der Inhalt jenes Wortes bereichert bei Johannes durch die Idee der Macht (Offb 15, 4) und Gegensätzlichkeit zur Sünde (Offb 16, 5). Bei Paulus hat hosiótēs eine Nuance seiner Liebe (Eph 4, 24). Hagnós bezeichnete anfagns die Macht Gottes, später seine Reinheit. Die Septuaginta verwendet dieses Wort nur einmal auf Gott und will damit die Reinhait seiner Worte ausdrücken (Ps 11 (12), 7). Semnós drückt im griechischen ausserbiblischen Milieu die Herrlichkeit Gottes aus wie auch seine Untadelhaftigkeit. In der Septuaginta verliert semnós den ethischen Aspekt und kommt nur in 2 Mch 8, 14-15 vor und bezeichnet seine Macht. Die Idee Macht hat in sich das Wort hierós, aber seine Anwendung bezieht sich nur beim Ausdruck der Heiligkeit einer Gottheit. Hat keine Beziehung zu Gott in der Septuaginta und im Neuen Testament. Die Heiligkeit Gottes und der Götter sprechen jene analoge Ausdrücke: agathós, ámōmos, dikaios und teleios. Die ethische Vollkommenheit Gottes drückt das Wort agathós und seine Macht — téleios aus. In der Septuaginta bezeichnet ámōmos, dass Gott als dem Heiligen keine Tugend fehlt; im Neuen Testament drückt jene Idee das Wort téleios bei Mt 5, 48. Endlich spricht von der Heiligkeit Gottes im Neuen Testament dikaios und bezeichnet  mit ihm seine Vollkommenheit der Tugenden, Gegensätzlichkeit zur Sünde wie seine Barmherzigkeit, und in Röm 3, 26 seine Macht. In der griechischen Welt kommen also die nachstehenden Eigenschaften der Heiligkeit Gottes vor: Macht und Herrlichkeit, Reinheit und Untadelhaftigkeit. In der Septuaginta ist der Begriff der Heiligkeit Gottes vollkommener und hat in sich: Macht, Vollkommenheit der Tugenden, Gegensätzlichkeit zur Sünde, Liebe, Gerechtigkeit, „Eifrigkeit’ Untadelhaftigkeit und Reinheit. Im Neuen Testament fehlen die Aspekte: der Reinheit, Untadelhaftigkeit und „Eifrigkeit”. Die Verfasser des Neuen Testaments vermeiden jene Ausdrücke, welche zu stark die heidnischen Götterbegriffe ins Gedächtnis brachten, wie: hagnós, hierós und semnós. Die wesentlichen Elemente des Begriffs der Heiligkeit Gottes sind im Neuen Testament seine Liebe und Macht, im griechischen Milieu seine Reinheit. Im Gegensatz zur Septuaginta unterstreicht das Neue Testament nicht so sehr Gottes Macht, aber es zeigt seine Liebe, welche im Begriff der Heiligkeit Gottes in der Septuaginta an einer weiteren Stelle war. Endlich benützen die Autoren des Neuen Testaments wenig den griechischen ausserbiblischen Wortschatz, verwenden aber die Begriffe der Septuaginta.
Źródło:
The Biblical Annals; 1967, 14, 1; 65-80
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świętość w perspektywie ekumenicznej
Holiness in an Ecumenical Perspective
Autorzy:
Nowosad, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041413.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Heiligkeit
Ökumenismus
Bonhoeffer
Ökumenismus der Heiligkeit
holiness
ecumenism
ecumenism of holiness
świętość
ekumenizm
ekumenizm świętości
Opis:
Wśród tzw. zagubionych ikon dzisiejszej kultury (jak to nazwał Rowan Williams) szczególną uwagę warto zwrócić na świętość. Chrześcijaństwo zawsze widziało w niej powszechne powołanie, którego uczniom Chrystusa nigdy nie wolno lekceważyć. Luterański pastor i teolog Dietrich Bonhoeffer jawi się jako znamienny przykład radykalnego ucznia Chrystusa, wiernie i konsekwentnie podążającego drogą ku świętości. Kto uwierzył w Chrystusa, ma za Nim iść nie poprzez ucieczkę ze świata, ale pośród tego świata, by „wypić ziemski kielich do dna jak sam Chrystus”. Stąd „świętość zaczyna się i kończy z Bogiem, prowadząc do ubogich tego świata” (A. Lawrence). Bł. Jan Paweł II często podkreślał, że świętość należy do tych cennych znaków obecności Ducha Świętego wśród wszystkich uczniów Chrystusa, które winny odgrywać coraz większą rolę w ekumenicznej wymianie darów. Opierając swoją nadzieję na modlitwie Pana, a nie na własnym wysiłku, chrześcijanie mogą ufać, że „wielki ekumenizm świętości, z Bożą pomocą, na pewno przyniesie owoce” (bł. Jana Paweł II).
Among the so-called lost icons of modern culture (as Rowan Williams once put it) holiness should be perhaps seen with a particular concern. Christianity has always perceived holiness as a universal calling which Christ’s disciples are never to neglect. The Lutheran pastor and theologian Dietrich Bonhoeffer emerges as a significant example of radical discipleship in his consistent and faithful pursuit of holiness. The one who believes in Christ is to follow Him not by withdrawing from this world but rather in the midst of the world as Christ himself lived and to “drink the earthly cup to the dregs like Christ himself”. Consequently, “holiness begins and ends with God and moves toward the needy of the world” (A. Lawrence). Bl. John Paul II would often stress that holiness is one of those precious signs of the Spirit’s active presence among all Christ’s followers which should play an ever more growing role in the ecumenical exchange of gifts. When Christians base their hope on the Lord’s prayer and not their own strength, they can trust that “the great ecumenism of holiness will not fail, with God’s help, to bring results” (Bl. John Paul II).
Unter den sogenannten verschollenen Ikonen der gegenwärtigen Kultur (wie das Rowan Williams bezeichnete) verdient die Heiligkeit eine besondere Aufmerksamkeit. Das Christentum hat darin immer die allgemeine Berufung gesehen, die von Jüngern Jesu niemals unterschätzt werden darf. Der lutherische Pastor und Theologe Dietrich Bonhoeffer scheint das Vorbild eines radikalen Jüngers Jesu zu sein, der treu und konsequent auf dem Weg der Heiligkeit voranschreitet. Wer zum Glauben an Christus gelangt ist, soll Ihm nachfolgen, nicht durch Weltflucht, sondern inmitten der Welt, um "den irdischen Kelch bis zur Neige zu trinken wie Christus selbst". Daher "beginnt und endet die Heiligkeit mit Gott, indem sie zu den Armen dieser Welt führt". Der selige Johannes Paulus II. hat oft betont, dass die Heiligkeit zu jenen kostbaren Zeichen der Gegenwart des Heiligen Geistes unter den Jüngern Jesu gehört, die eine zunehmend wichtige Rolle im ökumenischen Austausch der Gaben bilden soll. Ihr Vertrauen auf das Gebet zum Herrn und nicht auf die eigene Anstrengung stützend, können die Christen hoffen, dass "der große Ökumenismus der Heiligkeit mit Gottes Hilfe sicher Früchte tragen wird" (sel. Johannes Paul II)
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2011, 6-7; 109-122
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Why have I become a burden to you?” Disability and Holiness: A Reading of Job 7:20
Autorzy:
Lequin, Yves-Marie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149991.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
disability
burden
holiness
Job
vulnerability
struggle
Opis:
This article explores disability and holiness in light of the neutral theme of burden as it appears in the Book of Job. Job is afflicted by evil and is revolted by it; yet, he ends up accepting this mystery. Job’s example expands the definition of “holiness” to include one of its key elements: the gift of a word of freedom that can give rise to prophetic vulnerability.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2020, 19; 37-47
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Specyfika świętości bł. Edmunda Bojanowskiego
Specificity of the blessed Edmund Bojanowski’s holiness
Autorzy:
Kardynał Grocholewski, Zenon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046490.pdf
Data publikacji:
2020-10-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
świętość
wielorakie drogi świętości
apostolstwo ludzi świeckich
holiness
multiple paths of holiness
spiritual leadership of laymen
Opis:
W przeszłości bywały kanonizowane przede wszystkim osoby duchowne i członkowie instytutów życia konsekrowanego. Sobór Watykański II starał się to przełamać, mówiąc o powszechnym powołaniu do świętości. Św. Jan Paweł II, który beatyfikował i kanonizował wielu ludzi świeckich, zwrócił uwagę, że „drogi świętości są wielorakie i dostosowane do każdego powołania”. Świętość bł. Edmunda Bojanowskiego (1814-1871) charakteryzowało to, że był on realizatorem bardzo zdrowego apostolstwa ludzi świeckich (będąc w tym sensie „prekursorem” wspomnianego Soboru) oraz że nie szukał jakiejś specyficznej drogi świętości, lecz jego świętość ukształtowały okoliczności życia w jakich się znalazł. Poza tym, analizując jego życie, można szeroko zilustrować fakt, że świętość niczego nie rujnuje, lecz wszystko udoskonala.
In the past mostly clergymen and members of the institutions of the consecrated life were canonized. However, the Second Vatican Council was trying to change this, emphasizing the common call to holiness. St. John Paul II, who beatified and canonized many laymen, pointed out that “there are many paths to holiness and they are designed to fit different calls”. The holiness of Bl. Edmund Bojanowski (1814-1871) was characterized by his spiritual healthy teaching of lay people (being in a sense the “precursor” of the above-mentioned Council) and also by following the path which life and circumstances made available for him rather than seeking a specific path to holiness. Moreover, while analyzing his life, it is easy to illustrate the fact that holiness does not ruin anything, but makes everything better.
Źródło:
Zeszyty Naukowe KUL; 2017, 60, 4; 7-16
0044-4405
2543-9715
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Droga dążenia do świętości według Klemensa Rzymskiego
The way to holiness according to Clement of Rome
Autorzy:
Widok, Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612318.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Klemens Rzymski
świętość
Clement of Rome
holiness
Opis:
The third successor of St. Peter on the see of the Roman ecclesiastic community, Clement of Rome, is the author of a letter addressed to the believers in Corinth. The content of this letter offers an essential witness concerning the problems in the initial stage of the history of the Church, especially in relation to its small particle in Corinth. One of the issues discussed by Clement is encouragement for the effort of inner perfection, i.e. holiness. His offer directed to the Corinthian community contains several stages which a Christian should undergo. The ascent to holiness, according to the Bishop of Rome, starts with acknowledgement of one’s guilts. This is a condition and basis for the next stage, i.e. penance and conversion. The final stage is built on the theological virtues of faith and hope. The concept of achieving holiness, offered by Clement of Rome, is close to other witnesses of that epoch: Didache and the letters of Ignatius of Antioch.
Źródło:
Vox Patrum; 2012, 57; 727-735
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Path to Holiness According to Origen
Autorzy:
Romanek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037649.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
path of spiritual perfection
holiness
baptism
Origen
Opis:
The article displays the concept of the path leading to saintliness found within the extant early Christian works of the renowned theologian – Origen of Alexandria (185-253/254). The Alexandrian theologian creatively construes Saint Paul’s notions simultaneously employing allegorical exegesis to the biblical texts of the Old Testament. According to Origen, a Christian life is a dynamic process driven by two important life moments: 1) the conversion and baptism as a recovery of the slurred by sin God’s image and attaining of the state of initial holiness; 2) complete state of saintliness in the last days, towards which a Christian is progressing in his earthly life in order to perfect the semblance to God in himself through the acquisition of virtues. In Origen’s view of holiness, it is neither a state intricate to attain nor reserved only for the chosen ones, yet a bequest given by God at baptism, and at the same time tasked to every believer for life.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 4 English Online Version; 5-20
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The family in dialogue with God
Autorzy:
Dziuba, Andrzej Franciszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551969.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
family
sacrament
domestic Church
holiness
marriage
dialogue
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2024, 14, 1; 129-142
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy ponowoczesność potrzebuje autorytetów ? Błogosławiony ks. kmdr Władysław Miegoń i jego przesłanie
Does Postmodernity Need Authority Figures? Blessed Father Cmdr Władysław Miegoń and his Message
Autorzy:
Perszon, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559657.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
autorytet
Władysław Miegoń
świętość
authority figure
holiness
Opis:
Współcześnie dużo się mówi o autorytecie i jego kryzysie. Kryzys autorytetu dotyczy przede wszystkim instytucji opartych na tradycji (Kościół, rodzina, szkoła, państwo), ale – wraz z błyskawiczną transformacją społeczną – ogarnął też wymiar wzorców osobowych. Przez wieki kultura europejska nasycona była konkretnymi ideałami, przede wszystkim religijnymi (Chrystus, Maryja, konkretni święci), które nie tylko powszechnie podziwiano i czczono, ale przede wszystkim naśladowano. W epoce nowożytnej człowiek – jak dawniej – by się rozwijać i w człowieczeństwie wzrastać, potrzebuje prawdziwych (tj. moralnych) autorytetów. Jest o nie jednak trudniej. Przede wszystkim dlatego, że kultura masowa, popularna, wylansowała i wypromowała „nową”, w wielkiej mierze sztuczną i pozorną grupę „autorytetów”. Są nimi – kreowani na wyrocznię we wszystkich kwestiach – artyści, dziennikarze, sportowcy. Za ich rzekomym autorytetem nie stoi jednak wielkość zakorzenionego w prawdzie człowieczeństwa, ale fakt, że – dzięki elektronicznym mediom - są „znani”, podziwiani i sławni. Autorytetem sui generis jest kmdr Władysław Miegoń, kapelan Marynarki Wojennej, który w latach 1919-1942 służył żołnierzom z wielką pasją, by w godzinie próby złożyć najpiękniejsze świadectwo przez dar swego życia. Jego niezwykle pracowite życie, poświęcone Chrystusowi przez służbę kapłańską może być także dla ludzi współczesnych „miarą” prawdziwej wielkości.
Nowadays authority and its crisis are much debated. The crisis of authority refers mostly to institutions based on tradition such as the Church, family, school or state, but due to rapid social transformations it concerns also authority figures. Over the centuries European culture has been imbued with ideals, particularly in the form of religious figures such as Christ, Virgin Mary or saints who were publicly admired, worshipped and above all imitated. Nowadays in order to develop and grow in humanness a man needs real, namely moral, authority figures. It is increasingly difficult to find them, however, as popular culture promotes a “new” and, to a great extent, artificial and false group of “authority figures.” They are artists, journalists or sports personalities presented as authorities in all respects. However, their greatness is not rooted in the truth of humanness but in the fact that they are well-known and admired thanks to electronic media. Cmdr Władysław Miegoń, the chaplain of the Polish navy in 1919-1942, is an authority figure sui generis. He served his soldiers with great devotion and in testing times he gave his life as the most beautiful testimony. His incredibly active life dedicated to Christ through priesthood might be the measure of true greatness also for contemporary people.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2015, 37; 159-174
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Композитите като маркери за святост в „Похвална беседа за софийските мъченици“ от XVI в.
Autorzy:
Цибранска-Костова [TSibranska-Kostova], Марияна [Mariiana]
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677888.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
holiness
new martyrs
sixteenth-century Bulgarian literature
Opis:
Composita as marks of holiness in the sixteenth‑century Eulogy for the Sofia MartyrsThe article presents preliminary observations concerning the excerpts from the Book of Jeremiah in the Archival Chronograph (fifteenth century) and Vilno Chronograph (sixteenth century). According to their content, localization and linguistic characteristics, they fall into two main groups. Some of the excerpts are identified as chapters from the Slavic Prophetologion and are connected with the translation made by Cyril and Methodius. Other chapters, which are not included in the Cyrillic and Glagolitic liturgical books, belong to the first, probably untranslated or now lost, part of the Book of Jeremiah. The excerpts that cannot be found in the Prophetologion also have archaic linguistic bases, connected to the translational techniques characteristic of the Cyrillo-Methodian translations, and differ considerably from the translation with commentaries that was made in Preslav. Whether these excerpts belong to an independent earlier translation, made by Methodius and his co-workers, or they are extracts from encyclopaedic miscellany, they provide valuable material for the study of this biblical book and of the Old Bulgarian translation of the Old Testament. Złożenia jako znaki świętości w szesnastowiecznej Eulogii męczenników SofiiArtykuł prezentuje wstępne obserwacje na temat fragmentów Księgi Jeremiasza, znajdujących się w zbiorach Archival Chronograph (XV wiek) i Vilno Chronograph (XVI wiek). Zgodnie z ich zawartością, miejscem powstania i cechami językowymi wchodzą one w skład dwóch głównych grup. Niektóre fragmenty są rozpoznane jako rozdziały słowiańskiego parimejnika i są związane z przekładem autorstwa śś. Cyryla i Metodego. Inne rozdziały, które nie weszły w skład cyrylickich i głagolickich ksiąg liturgicznych, należą do pierwszej, prawdopodobnie nieprzetłumaczonej lub zaginionej, części Księgi Jeremiasza. Fragmenty, które nie znajdują się w parimejniku także mają archaiczną podstawę językową, związaną z technikami translatorskimi, charakterystycznymi dla przekładów cyrylometodejskich i znacznie różnią się od przekładu z komentarzami, powstałego w Presławiu. Bez względu na to, czy fragmenty te są cześcią wcześniejszego, niezależnego tłumaczenia wykonanego przez Metodego i jego współpracowników, czy są fragmentami z encyklopedycznego miscellaneum, stanowią ważny punkt odniesienia do badania tej biblijnej księgi, a także starobułgarskiego przekładu Starego Testamentu.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2016, 16
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijna nauka o świętości człowieka
The Biblical teaching on human holiness
Autorzy:
Charkiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420236.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Bible
holiness
Church
man
Biblia
świętość
Kościół
człowiek
Opis:
The concept of holiness is one of the key theological issues. Semantically the term “holiness” focuses on God, the only absolutely Holy, who lives and works in the Church, and is also the source of the holiness of the Church. Visible reflection of the holiness of the Church on earth are the countless saints – people who are called by God to be holy, and with the proper spiritual life, had grown up in perfection and become able to accept the special sanctification by the Holy Spirit. But God is calling to be holy not only those who have tasted holiness – which formally announced to the world bythe church in an act of canonization – but all Christians. The term “holy” is used by Bible not only in reference to God, but also to the people, places and things, sanctified bycontact with God, exalted by him, dedicated to the service of God. The article deals on the holiness of the human in the Old and New Testaments only. The New Testament repeats call to be holy directed by God to man in the Old Testament (cf. 1 Peter 1:15). But at the same time God calls the human to be perfect (Mathew 5:48). The source of human holiness in the New Testament is Jesus Christ, who received it from God the Father. The New Testament sacrifice of Jesus Christ replaced the Old Testament sacrifice rendered by archpriest. This sacrifice is the source of human sanctification and forgiveness of sins (Hebrews 10:14). Christ sacrifice has opened the way for every man to God, and this path is not limited neither by time nor by space. The New Testament reveals the concept of human holiness much wider and deeper than the Old Testament did. On the pages of Gospels and Epistles of the Apostles there are shown the human patterns that make up the definition of holiness.Then they are repeated and explained in the Church by Holy Fathers mainly. It is thanks to the action of the Holy Trinityevery Christian can be saint. It is thanks to the adoption by the Son of God the human nature, members of the Church are given the possibility to recover the original nature of the man, soiled by sin, to transform it by the grace of God. Following Jesus Christ, participating in His Divinity and by His grace Christians became saints.
Źródło:
ELPIS; 2013, 15; 99-106
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesny stan badań nad prawosławną hagiologią
The state of the contemporary researches on Orthodox hagiology
Autorzy:
Charkiewicz, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420420.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
hagiologia
hagiografia
świętość
święci
hagiology
hagiography
holiness
saints
Opis:
Hagiology is relatively young branch of theology. It deals with issues related to the study of holiness from theological perspective. The modern state of research on Orthodox hagiology in Poland is not advanced. The study on holiness in our country essentially boils down to the issues connected to the lives of saints. Therefore it is usually limited to the hagiography and is conducted more from literately than theological perspective. A bit more advanced study in the field of Orthodox hagiology than in Poland can be observed abroad. The researches in this area deal mainly by a few Russians, Greeks and Serbs. Some hope for the development of Orthodox hagiology can be associated with organized more frequently, mainly in Russia, in the beginning of this century, scientific conference on this subject. Favorable, although slow, changes can be seen also in the curricula of some universities of theology, where the subject named “hagiology” appeared recently.
Źródło:
ELPIS; 2013, 15; 129-137
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 100

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies