Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "chrypka" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Recurrent hypertrophic laryngeal lesions in a patient with a history of pesticide exposure – a case report
Nawracające zmiany przerostowe krtani u chorego z wywiadem narażenia na pestycydy – opis przypadku
Autorzy:
Kloc, Michał
Krawczyk, Przemysław
Rzepakowska, Anna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399161.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
dysphonia
hoarseness
larynx
pachydermia
pesticides
chrypka
dysfonia
krtań
pestycydy
Opis:
Chronic irritation of the laryngeal mucosa by external factors can lead to the development of dysphonia: hoarseness, change of the voice tone or weakening of its strength. Patients who additionally report alarming symptoms, such as dyspnea, dysphagia, or odynophagia require urgent diagnosis and treatment. Long-term exposure to irritants may lead to the development of numerous recurrent hypertrophic laryngeal lesions requiring continuous otorhinolaryngological care and multiple surgical procedures, as it was in the presented case.
Przewlekłe drażnienie błony śluzowej krtani przez czynniki zewnętrzne może prowadzić do rozwoju dyfonii o charakterze: chrypki, zmiany barwy głosu lub osłabienia jego siły. Chorzy zgłaszający dodatkowo objawy alarmowe, takie jak: duszność, dysfagia lub odynofagia, wymagają pilnej diagnostyki i leczenia. Wieloletnie narażenie na czynniki drażniące może prowadzić do rozwoju licznych, nawracających zmian przerostowych krtani, wymagających stałej opieki otorynolaryngologicznej oraz wielokrotnych zabiegów operacyjnych, tak jak to miało miejsce w prezentowanym przypadku.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 1; 39-44
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ratownictwo medyczne w Krajowym Systemie Ratowniczo-Gaśniczym. Część III
Emergency Medical Services in the National Firefighting and Rescue System. Part III
Autorzy:
Chomoncik, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973275.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:
oparzenie
chrypka
stridor
inhalacja
tonięcie
wychłodzenie
burn
hoarseness
inhalation
drowning
hypothermia
Opis:
Oparzenie jest chorobą, której skutki obejmują oprócz powłok ciała (rana oparzeniowa) powstanie zmian ogólnoustrojowych (choroba oparzeniowa). Ciężkość oparzenia zależy od powierzchni i głębokości oparzenia. W przypadku udzielania pomocy poszkodowanemu oparzonemu należy zwrócić uwagę na okoliczności i objawy wskazujące na możliwość oparzenia górnych dróg oddechowych (jeżeli pojawią się objawy obrzęku dróg oddechowych, szybko może dojść do niedrożności dróg oddechowych). Objawami obrzęku górnych dróg oddechowych mogą być: chrypka (wczesny objaw narastającego obrzęku w drogach oddechowych – zapytaj poszkodowanego, czy chrypka pojawiła się teraz) oraz stridor (świszczący oddech, wskazuje na ciężki obrzęk dróg oddechowych, który może doprowadzić do niewydolności oddechowej i jest stanem bezpośredniego zagrożenia życia). U poszkodowanego w przypadku rozległych oparzeń mogą wystąpić objawy wstrząsu hipowolemicznego. Należy pamiętać, że w przypadku porażenia prądem elektrycznym istnieje ryzyko zatrzymania krążenia, dlatego każdy poszkodowany porażony prądem elektrycznym powinien trafić do szpitala. W wyniku inhalacji (wdychania) dymu powstałego podczas pożaru dochodzi do uszkodzenia układu oddechowego. Towarzyszy temu: inhalacja tlenku węgla i innych gazów powstałych w procesie spalania, uszkodzenie górnych dróg oddechowych z następowym obrzękiem, uszkodzenie dolnych dróg oddechowych. Do dróg oddechowych dostają się substancje chemiczne powodujące uszkodzenie płuc oraz narządów wewnętrznych. Tonięcie to proces skutkujący pierwotnie zatrzymaniem oddechu spowodowanym podtopieniem lub zanurzeniem w cieczy. Pierwszym i najważniejszym celem udzielania pomocy poszkodowanemu po epizodzie tonięcia jest zmniejszenie niedotlenienia. Natychmiastowe podjęcie i prawidłowe prowadzenie tlenoterapii czynnej lub biernej zwiększa przeżywalność. Dlatego czynność te należy rozpocząć tak szybko, jak to możliwe (można je rozpocząć, gdy poszkodowany znajduje się w płytkiej wodzie, jeżeli bezpieczeństwo ratownika nie jest zagrożone). Wychłodzenie to wyziębienie całego organizmu doprowadzające do zmniejszenia temperatury poniżej normalnych wartości (36,5°C – 37,5°C).
Źródło:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2013, 3; 135-144
1895-8443
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies