Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the narrative" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Jeszcze w sprawie tragicznych wydarzeń 3–4 września 1939 roku w Bydgoszczy
More on the Tragic Events of 3–4 September 1939 in Bydgoszcz
Autorzy:
Olstowski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32388109.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe w Toruniu
Tematy:
the Bloody Sunday of Bydgoszcz
World War II
Polish-German war of 1939
historical memory
historical narrative
Opis:
The tragic events of 3–4 September 1939 in Bydgoszcz, which went down in history as ‘The Bloody Sunday of Bydgoszcz’ due to German propaganda, are among the unsolved mysteries of World War II and mark the beginning of the Polish campaign in September 1939. The prevailing view in Polish historiography is that in the morning hours of 3 September, a German sabotage took place in Bydgoszcz, which involved an attack on the retreating troops of the Polish Army, defeated in the so-called ‘Pomeranian corridor’, by either local Germans or outside saboteurs. According to the opinion prevailing in German historical publications relating to these events, amid wartime panic and anti-German psychosis, as the Polish troops were retreating through the city, they and the armed groups of local Polish self-defence started mutual shelling of one another. The German minority was blamed for this, which resulted in its brutal pacification. For over ten years, a Polish historian Włodzimierz Jastrzębski has been presenting an opinion that differs from the Polish historiography. The present article is a polemic against his latest book on the subject, in which he blames the events of Bydgoszcz and the brutal pacification of the German community in Bydgoszcz and neighbouring towns on local Polish military and civilian authorities who, in his view, sought a crackdown on the German minority. The article addresses errors in his method, criticism of sources and the manner in which they were used, in compliance with a preconceived thesis. The author has also presented his own hypotheses on the origin and the course of the events of 3–4 September 1939 in Bydgoszcz.
Źródło:
Zapiski Historyczne; 2023, 88, 1; 127-153
0044-1791
2449-8637
Pojawia się w:
Zapiski Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Językowy (?) obraz przeszłości (?), czyli o tym, co się kryje za narracją historyczną…
Autorzy:
Woźniak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041183.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
past
image of the past
language
historical narrative
language turn
przeszłość
obraz przeszłości
język
narracja historyczna
zwrot językowy
Opis:
The article addresses problems concerning consequences of the so-called „language turn” for the reflections on broadly understood historical narrative. In general remarks I indicate reasons for changes that have taken place (and are still ongoing) in the area of historiography/historical writing, mainly those related to the inclusion of the non-classical approach – based on different principles than the classical/traditional ones – to the language of historical narrative/historical writing/historiography, and the related consequences for the historians’ research practice. I also point out one of the (possible) ways which serves to explain the changes that took place in the field of historiography in the last decades, being in fact the consequence of discussions/reflections on the foundations of (scholarly) cognition that is/can be a reference to a certain rivalry between an objectivist and constructivist model of cognition. Simplifying the problem quite considerably, I argue that one of the most important, and – subsequently – also meaningful, elements of dispute between the objectivist model of cognition and the constructivist model of cognition was the discussion/reflection on the role of language in cognition (including the learning of the past). I assume that the possible answers – should the title of the article be recognised as a question – are dependent on a complex notion of culture and language, and the interest of historians in the narrative’s language shifted scholars’ interest from „reconstruction of the past” to the linguistic (language understood broadly there as a cultural code) images of history. Researchers’ interests in the „images of the past”/„linguistic images of the past” allowed not only to notice and reflect on the limitations of historical knowledge (also in order to identify and marginalise them) or to rationalise the adopted (consciously or not) assumptions/prejudices, but simultaneously opened historical field towards new research areas, thus broadening the cognitive horizon of historiography.
W artykule poruszam problemy związane z konsekwencjami tzw. „zwrotu językowego” dla refleksji nad szeroko rozumianą narracją historyczną. W uwagach o charakterze ogólnym wskazuję przyczyny zmian jakie się dokonały (i wciąż dokonują) na gruncie historiografii/pisarstwa historycznego, przede wszystkim tych związanych z uwzględnieniem nieklasycznego podejścia – opartego na odmiennych do klasycznych/tradycyjnych założeniach – do języka opowieści historycznej/pisarstwa historycznego/historiografii, oraz związanych z tym skutków dla praktyki badawczej historyków. Wskazuję przy tym, że jedną z (możliwych) dróg służących wyjaśnieniu zmian jakie dokonały się na gruncie historiografii w ostatnich dekadach, będących w gruncie rzeczy rezultatem dyskusji/refleksji nad fundamentami poznania (naukowego), jest/może być odniesienie do swoistej rywalizacji między obiektywistycznym i konstruktywistycznym modelem poznania. Mocno upraszczając problem argumentuję, że jednym z istotniejszych, a w efekcie także znaczących elementów sporu między obiektywistycznym modelem poznania i konstruktywistycznym modelem poznania, była dyskusja/refleksja nad rolą języka w poznaniu (w tym w poznawaniu przeszłości). Zakładam, że możliwe odpowiedzi – jeśli uznać, że tytuł artykułu jest pytaniem – są uzależnione od złożonej koncepcji kultury oraz języka, a zainteresowanie historyków językiem narracji, przesunęło zainteresowania badaczy z „rekonstrukcji przeszłości” na rzecz językowych (język szeroko rozumiany jako kod kultury) obrazów dziejów. Zainteresowanie badaczy „obrazami przeszłości”/„językowymi obrazami przeszłości”, nie tylko pozwoliło dostrzec i poddać refleksji ograniczenia wiedzy historycznej (także w celu ich identyfikacji i marginalizacji), czy zracjonalizować przyjmowane (świadomie lub nie) założenia/przesądy, ale jednocześnie otworzyło naukę historyczną w kierunku nowych obszarów badawczych, poszerzając tym samym horyzont poznawczy historiografii.
Źródło:
Res Historica; 2021, 51; 705-716
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kognitivno-istoricheskiy analiz deyatelnosti sluzhby bezopasnosti organizatsii ukrainskikh natsionalistov (OUN) 1940-1955 gg.
Cognitive and Historical Analysis of the Special Services Activity of Ukrainian Nationalist Organization (OUN) in 1940-1955
Когнитивно-исторический анализ деятельности службы безопасности организации украинских националистов (ОУН) 1940-1955 гг.
Autorzy:
Mironienko, Sergiej Vladimirovich
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140128.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
narracja historyczna
narodowy obraz świata
służby specjalne
integralny nacjonalizm
historical narrative
national frame of the world
special services
integral nationalism
Opis:
W artykule została podjęta próba wykorzystania kognitywnego podejścia podczas badania działalności i historii wiadomej służby specjalnej. Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów jest bardzo wzorową (znamienną) dla tego typu badań. Jej członkowie w bardzo wysokim stopniu charakteryzują się narodową i ideologiczną jednorodnością. W trakcie badań w charakterze organizującego pracę członków (OUN – red.) czynnika wykorzystane zostało pojęcie narodowego obrazu świata. Określone historyczne ramy uzasadniają prowadzone wywody.
In this article an attempt is made to use the cognitive approach in the study of the activities and history of a definite special service. The organization of Ukrainian nationalists is very significant for this kind of research. Its officers are characterized by national and ideological homogeneity to a high degree. The study used the concept of the „national frame of the world”., to define the professional work of staff factor. The declared historical framework allows to arrive to valid conclusions.
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2018, 12, 1; 95-104
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adam Mickiewicz’s „Pan Tadeusz” and the culture of remembrance
Kultura pamięci: Pan Tadeusz Adama Mickiewicza
Autorzy:
Speičytė, Brigita
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087171.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the 19th century
Lithuania
epic poetry and Romanticism
historical narrative
the culture of remembrance
Adam Mickiewicz (1798–1855)
kultura pamięci
epopeja
nowoczesność
tożsamość
recepcja
Opis:
Adam Mickiewicz's epic poem Pan Tadeusz, published in Paris in 1834, can be seen as an expression of a romantic culture of remembrance which emerged in Poland and Lithuania in the aftermath of a traumatic political event, the January Uprising of 1830–1831. This article discusses the poet's transformation of the devices and generic model of heroic epic for the double purpose of expressing a notion of historical time which holds out an open future for both the individual and the national community, and of promoting the acceptance of a complicated past through the resolution of its conflicts. Both in Poland and in Lithuania, Pan Tadeusz was regarded as a monumental tribute to the culture of the Polish-Lithuanian Commonwealth and a major influence on the modern national literatures in Lithuanian, Belarusian and Yiddish, sprouting on the territory of the former Grand Duchy of Lithuania.
Źródło:
Ruch Literacki; 2020, 6; 585-602
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Війни Історичної Пам’яті: Суспільні Спонуки
Wars of Historical Memory: Social Objectives
Autorzy:
Tkachenko, V.
Yakuba, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1070527.pdf
Data publikacji:
2020-09-29
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
the Molotov-Ribbentrop Pact
World War II
the Holocaust
the European Parliament resolution of September 19 2019
historical policy
historical narrative
“wars of historical memory”
the concept of “good and evil”
історична політика
історичний наратив
«війни історичної пам’яті»
концепція «добра і зла»
пакт молотова-ріббенропа
друга світова війна
голокост
резолюція європарламенту від 19 вересня 2019 р.
Opis:
The article is a study of the wars of historical memory. The process of increasing use of the historical past in the public life of the present is considered. History has become a political tool through which one or another socio-political system is legitimized or delegitimized. In a number of countries, laws have been passed to punish those who write “wrong”. Real “wars of historical memory” have broken out in international relations. The ethnicization of history and the establishment of narratives about one’s own nation as exclusively a “victim of history” are gaining momentum, which requires special treatment and appropriate compensation. In particular, the initiators of the proclamation of “wars of historical memory” in different countries are not the same. Remembrance wars are often declared at the highest level, involving officials, including heads of state, who “rebuff” and “put in place the wrongdoers”, reminding the nation of the nation’s incurable wounds and the terrible crimes of its neighbors. Objectively, the question of the social motives of the “wars of historical memory” is brewing. The authors share the view that the main reason is the escalation of the confrontation between Russia and the collective West. Historical politics, which has taken the form of “wars of historical memory”, is a symptom rather than a cause of this confrontation. It has been analyzed that the politicization of historical memory often leads to negative consequences, and there is no easy way out of this situation. And it is difficult to find that decisive link, undertaking which it would be possible to pull out the whole chain of pressing problems. At the same time, it must be acknowledged that the controversy over the role of the Soviet Union in World War II has not been annihilated, but has intensified amid escalating tensions between East and West. Summarizing the evolution of “wars of historical memory” to a sharp aggravation, Marlene Laruel noted: “I interpret the wars for historical memory between Poland, the Baltic states and Ukraine, on the one hand, and Russia, on the other, as narrative «related to the exclusion of Russia from Europe or inclusion in it”.
Стаття є дослідженням війн історичної пам’яті. Розглядається процес усе зростаючого використання історичного минулого в суспільному житті сьогодення. Історія стала  політичним інструментом, за допомогою якого легітимізується чи делегітимізується та чи інша соціально-політична система. У низці країн були прийняті закони про покарання тих, хто пише «неправильно». У міжнародних відносинах спалахнули справжні «війни історичної пам’яті». Набирає сили етнізація історії та утвердження наративів про власну націю як виключно «жертву історії», що вимагає до себе особливого ставлення й належної компенсації. Зокрема, ініціатори проголошення «війн історичної пам’яті» в різних країнах не одні і ті ж. Часто війни пам’яті проголошуються на найвищому рівні – в них беруть участь офіційні особи, включаючи глав держав, які «дають відкоша» і «ставлять на місце неправих», нагадують про незаживаючі рани нації й про страшні злочини сусідів. Об’єктивно назріває питання про суспільні спонуки «війн історичної пам’яті». Автори поділяють точку зору, що головна причина полягає у загостренні протистояння між Росією і колективним Заходом. Історична політика, яка набула вигляду «війн історичної пам’яті», є скоріше симптомом, а не причиною цього протистояння. Проаналізовано, що політизація історичної пам’яті досить часто призводить до негативних наслідків, і легкого виходу із цієї ситуації не проглядається. І важко знайти ту вирішальну ланку, взявшись за яку можна було б витягнути увесь ланцюг назрілих проблем. Тим часом слід визнати, що полеміка навколо ролі Радянського Союзу у Другій світовій війні не виникла знічев’я, вона загострилася на фоні посилення напруги між Сходом і Заходом. Узагальнюючи еволюцію «війн історичної пам’яті» до жорсткого загострення, Марлен Ларюель зазначав: «Я інтерпретую війни за історичну пам’ять між Польщею, прибалтійськими державами і Україною, з одного боку, і Росією – з другого, як «стратегічний наратив», пов’язаний із виключенням Росії із Європи або включенням в неї».
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2020, 12; 7-25
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies