Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "HISTORICAL POLITICS" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Historical politics as a tool of the ideological justification of Russian neo-imperialism
Autorzy:
Lytvynenko, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2195895.pdf
Data publikacji:
2022-11-24
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Instytut Geografii
Tematy:
historical memory
historical politics
identity
manipulation
Opis:
A number of modern Russian political discourse provisions which consist of tendentious interpretations of Russian and Ukrainian history and which result in frank and systematic manipulation of historical memory have been analyzed. Their goals are to justify Russia’s aggressive policy towards Ukraine to prove and legalize the right to decide the fate of the Ukrainian people and to determine the vectors of the Ukrainian foreign policy. At the same time, they are aimed at discrediting the Ukrainian government and delegitimizing Ukrainian statehood as well as ultimately distorting and leveling Ukrainian national identity. The outdated concept of Ancient Rus as the cradle of “three brotherly peoples”, i.e. Russians, Ukrainians and Belarusians, or its more archaic version about the existence of a single Russian nation, whose branches are actually Russians, Ukrainians and Belarusians, is used. A component of this concept is the idea of Russia being the direct and sole legal heir of Ancient Rus, whose historical mission was and remains the gathering of ancient Russian lands, which include the lands of Ukraine and Belarus. Accordingly, the separate existence of the Ukrainian people, and hence their right to state independence, is either denied altogether or conditionally recognized, if they maintain inseparable ties with Russia and renounce the Western vector of foreign policy. Modern Ukraine is considered by the Russian authorities and the political establishment as “anti-Russia”, which has no right to exist. Attempts to apply the tools of the historical politics of the Russian Federation. In particular, it concerns historical education and memorial practices in the Donetsk and Luhansk regions of the Donbas, where the territory temporarily is not controlled by Ukraine. These territories are also considered a model for similar measures used on temporarily occupied territories during the 2022 war.
Źródło:
Journal of Geography, Politics and Society; 2022, 12, S1; 23-33
2084-0497
2451-2249
Pojawia się w:
Journal of Geography, Politics and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DOŚWIADCZENIE „OBCEGO” W PAMIĘCI HISTORYCZNEJ POLAKÓW
EXPERIENCE OF AN "ALIEN" IN THE HISTORICAL MEMORY OF POLES
Autorzy:
Drzewiecki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/418841.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
Tematy:
historical memory
experience
immigration
politics
sovereignty
sensitivity
Opis:
Historical memory represents a kind of battery to store our national experience, be it positive or negative, that has a major impact on who we are today, and how we deal with our past. This experience derives, by way of illustration, from emigration that made Poles experience the feeling of "alienation". The author wonders what lessons stem from this experience, and whether living in a free and democratic state, we are capable of understanding and assisting the "strangers", uprooted from their ancestral land by the vortex of history, and forced to seek a new place of settlement and to "build up their life" in the more and more complicated international reality.
Źródło:
Colloquium; 2017, 9, 4; 33-54
2081-3813
2658-0365
Pojawia się w:
Colloquium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Decommunization of urban toponymy in Ukraine: causes and consequences
Autorzy:
Kuczabski, Aleksander
Boychuk, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1199470.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Instytut Geografii
Tematy:
decommunization
urban toponymy
historical memory
toponymic politics
Ukraine
Opis:
The decommunization in Ukraine took place differently than in other post-communist countries. For many years after the collapse of the USSR, Ukrainian society tolerated the post-communist remnants. The conflict with Russia has fundamentally changed the narrative in relation to historical memory. Through the active toponymic policy of the central government in 2014–2016, it was possible to get rid of almost all communist symbols and names in public space. Nevertheless, a retreat in the matter of commemoration cannot be ruled out, as left-wing, and sometimes even pro-communist, views remain popular among a large part of the Ukrainian society.
Źródło:
Journal of Geography, Politics and Society; 2020, 10, 4; 8-16
2084-0497
2451-2249
Pojawia się w:
Journal of Geography, Politics and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lithuanian Politics of History in 1990–2018. Legal Solutions
Autorzy:
Volkonovski, Jaroslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956258.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Lithuanian politics of history
historical memory
public holidays
days of remembrance
nation’s historical memory
Commission for the National Historical Memory
Opis:
The following article provides an insight into Lithuanian public holidays and days of remembrance in the period 1990–2018, established on the basis of national legislative acts, including legal acts and stenographic records drafted up during the sittings of the Seimas of the Republic of Lithuania. Both the Seimas and the president of Lithuania have made subsequent decisions on drafting the list of public holidays and days of remembrance, enabling to determine the most important dates and events that have laid the groundwork for Lithuania’s historical memory. The list of public holidays displays a clear pro-state and religious tendency while that of days of remembrance seems to be marked by clear anti-Soviet sentiment, tilting towards promoting a pro-Western system of values. Before adopting the relevant legal acts, members of the Lithuanian parliament held a discussion, under which two additional holidays commemorating the Constitution of May 3, 1791 and the Mutual Pledge of the Two Nations of October 20, 1791 were officially put on the list. Also, attention should be drawn both to the relevance and consistency of the list of public holidays and days of remembrance as the document is subject to constant updates. Endeavours to adopt legislation to commemorate the nation’s historical memory appeared unsuccessful while, given the 100th anniversary of Lithuania’s independence on February 16, 2018, all related efforts were forwarded to the relevant institutions; in consequence, a parliamentary committee was eventually convened on June 20, 2017. Nonetheless, too little time has passed since then to properly evaluate the works performed by the aforementioned body and the validity of all its decisions taken so far.
Źródło:
Institute of National Remembrance Review; 2019, 1; 165-217
2658-1566
Pojawia się w:
Institute of National Remembrance Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cultural War and Reinventing the Past in Poland and Hungary: The Politics of Historical Memory in East–Central Europe
Autorzy:
Ágh, Attila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594839.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Hungary; Poland
East–Central Europe
historical memory
politics of memory
cultural war
reinventing the past
Opis:
This paper has been based on three assumptions that have been widely discussed in the international political science: (1) there has been a decline of democracy in East–Central Europe (ECE) with the emergence of “velvet dictatorships”, (2) the velvet dictatorships rely on the soft power of media and communication rather on the hard power of state violence that has provoked “cultural wars“ and (3) the basic turning point is the transition from the former modernization narrative to the traditional narrative with “reinventing the past” and “reconceptualising modernity” through the reference to the historically given collective national identity by launching the “politics of historical memory”. The velvet dictatorships have been using and abusing the national history as an ideological drug to consolidate their power. The (social and national) populism and Euroscepticism are the basic twin terms to describe the soft power of the new (semi)authoritarian regimes. They are convertible, the two sides of the same coin, since they express the same divergence from the EU mainstream from inside and outside. Soft power means that the political contest in the new regimes has been transferred from the hard to the soft fields of politics as the fight between the confronting narratives. The victory of the traditionalist–nativist narrative carries also the message that the people are only passive “subjects” and not active citizens, so the field of politics has been extremely narrowed in the “new brave world” in ECE.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2016, 45; 32-44
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesna hiszpańska polityka pamięci (1999-2014)
Autorzy:
Opioła, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450275.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
pamięć historyczna
hiszpańska wojna domowa
polityka pamięci Hiszpanii
społeczeństwo obywatelskie
historical memory
Spanish Civil War
politics of memory of Spain
civil society
Opis:
W niniejszym artykule dokonana została analiza oraz próba systematyzacji współczesnej hiszpańskiej polityki pamięci. Osią aktualnych debat o przeszłości są w Hiszpanii dwa wydarzenia: hiszpańska wojna domowa (1936-1939) i dyktatura frankistowska (1936-1975). Punktem wyjścia rozważań jest teza o rozproszonym charakterze inicjatyw dążących do zdominowania polityki pamięci. Pamięć narodowa to jedynie użyteczna politycznie metafora, tymczasem w warunkach demokracji liberal-nej należy raczej mówić w liczbie mnogiej: o pamięciach historycznych i politykach historycznych. Polityka pamięci jest bowiem kreowana zarówno odgórnie, przez partie polityczne za pomocą insty-tucji politycznych, jak i oddolnie, przez inicjatywy społeczeństwa obywatelskiego.Drugim ważnym założeniem jest zanegowanie dominującego w dyskursie medialnym twierdzenia o tym, jakoby w Hiszpanii panował powszechny pakt milczenia o czasach wojny domowej i franki-zmu i dopiero reformy rządzącej w latach 2004-2012 PSOE przełamały go, powodując zmianę spo-łeczną. Pakt milczenia był porozumieniem partyjnych liderów, umożliwiającym pokojowe przejście do demokracji. Nie oznacza to jednak, że na niższych poziomach władzy, jak i na innych płaszczy-znach dyskursu publicznego nie dokonywano rozrachunku z przeszłością.W pierwszej części artykułu dokonuję objaśnienia poszczególnych pojęć oraz wyjaśnienia za-łożeń modelu analizy, jaki stosuję. W drugiej części pracy opisuję współczesną hiszpańską politykę pamięci poprzez analizę głównych narzędzi, będących w rękach polityków (dyskurs polityczny, stanowienie prawa, polityka publiczna) i społeczeństwa obywatelskiego (inicjatywy organizacji pozarządowych, sztuka, nauka, media).
In this article, the analysis and an attempt to systematize the contemporary Spanish politics of me-mory. The axis of the current debates about the past are in Spain two events: the Spanish Civil War (1936-1939) and Franco’s dictatorship (1936-1975). The starting point for discussion is the thesis of the distributed nature of initiatives seeking to dominate the politics of memory. National memo-ry is only a useful politically metaphor, while in terms of liberal democracy one should rather speak in the plural of historical memories and historical policies. Politics of memory is in fact creating both top-down by the political parties through political institutions, as well as bottom-up initiatives by the civil society. *e second important objective is to negate the dominant media discourse cla-ims that allegedly in Spain there was widespread pact of silence about the time of the Civil War and Francoism and until the reform of the ruling in the years 2004-2012 broke it, causing social change. The covenant of silence was the agreement between the party leaders to allow a peaceful transition to democracy. *is does not mean, however, that at lower levels of government as well as in other fields of public discourse did not make any settlement with the past. In the first part of the article I make explanations of individual concepts and explain the analysis model that I use. In the second part I describe contemporary Spanish politics of memory through an analysis of the main tools, which are in the hands of politicians (political discourse, regulation, public policy) and civil society (initiative of non-governmental organizations, the arts, science, media).
Źródło:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities; 2016, 5; 63-83
2084-848X
Pojawia się w:
Przegląd Narodowościowy – Review of Nationalities
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Securitization of Memory: a Theoretical Framework to Study the Latvian Case
Sekurytyzacja pamięci: teoretyczne ramy badania przypadku łotewskiego
Autorzy:
Pakhomenko, Sergii
Sarajeva, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179020.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
security
securitization
identity
historical memory
politics of memory
Latvia
narrative
memory regime
security dilemma
bezpieczeństwo
sekurytyzacja
tożsamość
pamięć historyczna
polityka pamięci
Łotwa
narracja
reżim pamięci
dylemat bezpieczeństwa
Opis:
The article suggests and argues a theoretical framework for studying a particular case of memory securitization. It is based on the constructivist perception of security that is systematically framed in the studies of representatives of the Copenhagen School, who consider security as a socially constructed phenomenon and define identity protection to be one of its primary goals. Pursuant to this approach, the article presents a correlation between memory and security in at least three aspects. In the first instance, similar to security, collective memory is socially determined. In the second instance, collective memory lies at the core of various forms of identity, including national identity. In the third instance, collective memory is not only an object of protection but also a resource, which is used by securitization actors for threat identification, enemy image modeling as well as for defining the means of protection. The Latvian case is applied for setting the theoretical framework of the memory securitization model. In future, it might be used to study specific juridical and political mechanisms of memory securitization in the countries of Central and Eastern Europe. The authors perceive the securitization of memory as a diverse complex of measures aimed at establishing and setting a certain historical narrative, as well as convincing society to be actively loyal to it. Accordingly, the policy of memory is defined as a mechanism for putting securitization in practice. The initial conditions for understanding this process in Latvia are the post-communist transition, ethnocultural divisions of the society, and the external factor represented by Russia, that promotes its historical narratives. In one respect, R. Brubaker’s concept of the “nationalized” state is taken as a theoretical model of the politics of memory in Latvia. According to this concept, the official narrative of post-communist countries has been set as a nation-oriented one. On the other hand, the concept of the memory regime developed by M. Bernhard and J. Kubik is also considered. As per their theory, the memory regime in Latvia can be described as being divided into the official and alternative narrative of counter-memory, which is based on the Soviet legacy.
Artykuł proponuje i uzasadnia teoretyczne ramy badania sekurytyzacji pamięci na konkretnym przypadku. Opiera się na konstruktywistycznym postrzeganiu bezpieczeństwa, systematycznie formułowanym w badaniach przedstawicieli Szkoły Kopenhaskiej, którzy traktują bezpieczeństwo jako zjawisko konstruowane społecznie, uznając ochronę tożsamości za jeden z głównych jego celów. Zgodnie z tym podejściem artykuł przedstawia korelację między pamięcią a bezpieczeństwem w co najmniej trzech aspektach. W pierwszej kolejności, podobnie jak w przypadku bezpieczeństwa, pamięć zbiorowa jest zdeterminowana społecznie. Po drugie, pamięć zbiorowa leży u podstaw różnych form tożsamości, w tym tożsamości narodowej. Po trzecie, pamięć zbiorowa jest nie tylko przedmiotem ochrony, ale także zasobem, który jest wykorzystywany przez podmioty sekurytyzacyjne do identyfikacji zagrożeń, modelowania obrazu wroga, a także do definiowania środków ochrony. Teoretyczne ramy modelu sekurytyzacji pamięci ustalono w oparciu o przypadek łotewski. W przyszłości może on posłużyć do badania konkretnych prawnych i politycznych mechanizmów sekurytyzacji pamięci w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Autorzy postrzegają sekurytyzację pamięci jako zespół różnorodnych środków mających na celu ustanowienie i ustalenie pewnej narracji historycznej, a także przekonanie społeczeństwa do aktywnej lojalności wobec tej narracji. W związku z tym polityka pamięci jest definiowana jako mechanizm wprowadzania sekurytyzacji w praktyce. Warunki wstępne dla zrozumienia tego procesu na Łotwie obejmują transformację postkomunistyczną, podziały etniczno-kulturowe społeczeństwa oraz czynnik zewnętrzny, jakim jest promująca swoje narracje historyczne Rosja. W jednym aspekcie teoretyczny model polityki pamięci na Łotwie odnosi się do koncepcji „unarodowionego” państwa R. Brubakera. Zgodnie z tą koncepcją oficjalna narracja krajów postkomunistycznych została określona jako narodowa. Z drugiej strony rozważono także koncepcję reżimu pamięci, opracowaną przez M. Bernharda i J. Kubika. Zgodnie z ich teorią reżim pamięci na Łotwie można opisać jako podzielony na oficjalną i alternatywną narrację kontrpamięci opartej na dziedzictwie sowieckim.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2020, 13; 395-410
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies