Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "haemodialysis" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Social impact of COVID-19 on CKD patientson dialysis treatment during pandemic in Portugal
    Społeczny wpływ pandemii COVID-19 na pacjentów CKD leczonych dializami w Portugalii
    Autorzy:
    Freitas Olim, Marta
    Guadalupe, Sónia
    Carvalho, Mónica
    Fragoso, Paula
    Ribeiro, Susana
    Torres, Susana
    Dias, Dora Isabel
    Macário, Fernando
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22180935.pdf
    Data publikacji:
    2022-03-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    COVID-19 pandemic
    CKD
    haemodialysis
    social needs
    social work
    pandemia COVID-19
    hemodializa
    potrzeby socjalne
    praca socjalna
    Opis:
    Celem prezentowanego badania była ocena społecznego wpływu pandemii COVID-19 na pacjentów z przewlekłą chorobą nerek, populację szczególnie narażoną na liczne powikłania w przypadku zarażenia się wirusem SARS-CoV-2. Autorzy skupili się na analizie problemów społecznych, które pojawiły się i nasiliły w pierwszej fazie pandemii. W badaniu wzięło udział 117 pacjentów leczonych w CKD, skierowanych do otrzymania pomocy socjalnej. Zaobserwowano wzrost liczby osób kierowanych do otrzymania pomocy. Nowych zgłoszeń było 37,6%, a 62,4% z nich związane było z pogorszeniem społeczno-ekonomicznej sytuacji pacjenta – głównie deprywacją ekonomiczną lub brakiem dochodów, bezrobociem i izolacją społeczną. Złożoność interwencji socjalnej była wyższa wśród osób z nasilonymi problemami społecznymi. Wyniki otrzymanych badań mają nie tylko walor naukowy, lecz także praktyczny – pozwalają pracownikom socjalnym na planowanie pomocy skoncentrowanej na najistotniejszych problemach pojawiających się w kontekście wyzwań pandemicznych.
    This study aimed to assess the social impact of COVID-19 on chronic kidney disease patients, a vulnerable population, by analysing the social problems that emerged and aggravated during the pandemic’s first phase. 117 CKD patients on treatment, referred to Social Work, participated in this study. New referrals were 37.6%, and 62.4% were aggravated situations, presenting mostly economic deprivation or lack of income, unemployment, and social isolation. The social intervention complexity was higher among those with aggravated social problems. The results allow social workers to plan interventions focused on the most relevant emerging issues in a pandemic challenging context.  
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica; 2022, 80; 105-120
    0208-600X
    2353-4850
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ hemodializy na stężenie glukozy w płynie pozakomórkowym u chorych ze schyłkową niewydolnością nerek w przebiegu lub bez cukrzycy
    Effect of hemodialysis on glucose concentration in extracellular liquid in patients with end stage renal failure with and without diabetes
    Autorzy:
    Firlej-Pruś, Magdalena
    Grzeszczak, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1039166.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    schyłkowa niewydolność nerek
    nefropatia cukrzycowa
    hemodializa
    ciągłe monitorowanie glikemii
    cgms
    end-stage renal failure
    diabetic nephropathy
    haemodialysis
    Opis:
    The aim of this study was: 1) to establish the course of glycemic variability in the extracellular liquid in patients with renal insuffi ciency during hemodialysis 2) to compare the diff erences and course of glycemic variability in the extracellular liquid between patients with renal insufficiency because of diabetes and patients with renal insuffi ciency due to another serious medical condition. In order to achieve the above, a study of the glycemic variability in the extracellular liquid was done with a CGMS device on 60 hemodialysed patients in the dialysis center of the Provincial Hospital in Bielsko-Biala. The reason for renal insuffi ciency was diabetic nephropathy in 37 patients and other reasons in 23 patients. Comparing the glycemic variability during hemodialysis, it has been stated that the most dynamic is the fi rst hour of hemodialysis whereas the largest decreases in glycemia levels were noticed in the second and third hour of hemodialysis both in the diabetics and non-diabetics groups. In the diabetic nephropathy group, the decrease in glycemia levels in the second hour reached 10,08 ± 12,45 mg/dl and in the third one 10,07 ± 14,91 mg/dl. In the group without diabetic nephropathy, the decreases in glycemia levels reached 8,96 ± 10,31 mg/dl in the second hour and 6,61 ± 12,50 mg/dl in the third hour of hemodialysis. The research also proved that the average areas below the glycemic variability curve in particular hours of hemodialysis show statistically significant differences depending on diabetes presence. The most statistically significant relationship appeared in the first hour of hemodialysis – p = 0,0130, in the second one p = 0,035 and in the third p = 0,041. In the last hour of hemodialysis no statistically important differences were noticed in the area below the glycemic variability curve between the researched group with diabetes and without it.
    Celem pracy było: 1) ustalenie przebiegu zmienności stężenia glukozy w płynie pozakomórkowym u chorych z niewydolnością nerek w czasie trwania hemodializy oraz 2) porównanie różnic i przebiegu zmienności stężeń glukozy w płynie pozakomórkowym w czasie trwania hemodializy pomiędzy chorymi z niewydolnością nerek z powodu cukrzycy i chorymi z niewydolnością nerek na tle innym niż cukrzyca. W tym celu przeprowadzono badanie zmienności glikemii w płynie pozakomórkowym przy użyciu urządzenia CGMS u 60 chorych hemodializowanych w Stacji Dializ Szpitala Wojewódzkiego w Bielsku-Białej. U 37 badanych niewydolność nerek była wywołana nefropatią cukrzycową, u pozostałych 23 osób przyczyna niewydolności nerek była inna. Porównując zmiany glikemii w czasie trwania hemodializy stwierdzono, iż najbardziej dynamiczna jest pierwsza godzina hemodializy, natomiast największe obniżenie glikemii odnotowano w drugiej i trzeciej godzinie hemodializy zarówno w grupie badanych z cukrzycą, jak i bez tego schorzenia. W grupie badanych z nefropatią cukrzycową obniżenie poziomu glikemii w drugiej godzinie wynosiło 10,08 ± 12,45 mg/dl, a w trzeciej 10,07 ± 14,91 mg/dl. W grupie chorych bez nefropatii cukrzycowej obniżenie poziomu glikemii podczas hemodializy wynosiło odpowiednio: 8,96 ± 10,31 mg/dl w drugiej godzinie oraz 6,61 ± 12,50 mg/dl w trzeciej. W badaniu wykazano ponadto, iż średnie powierzchnie pod krzywą zmienności glikemii w poszczególnych godzinach hemodializy wykazują istotne statystycznie różnice zależnie od obecności cukrzycy. Najsilniejsza zależność wystąpiła w pierwszej godzinie hemodializy: p = 0,0130, w drugiej wyniosła 0,035, a w trzeciej – 0,041. W ostatniej godzinie hemodializy nie wykazano istotnych statystycznie różnic między powierzchnią pod krzywą zmienności glikemii w grupie badanych z cukrzycą oraz bez cukrzycy.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2012, 66, 6; 13-26
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effects of 6-month physical training conducted during hemodialysis in ESRD patients
    Autorzy:
    Chojak-Fijałka, Katarzyna
    Smoleński, Olgierd
    Miłkowski, Andrzej
    Piotrowski, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1935839.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
    Tematy:
    haemodialysis
    ESRD
    muscle strength
    Physical training
    physical capacity
    hemodializa
    schyłkowa niewydolność nerek
    siła mięśniowa
    trening fizyczny
    wydolność fizyczna
    Opis:
    Background: The aim of this study was to evaluate the effects of exercise training during hemodialysis treatment in patients with end-stage renal disease.Methods: Fourteen maintenance hemodialysis patients participated in a six-month program of exercise training. The exercise was performed during the hemodialysis treatment on a stationary bicycle three times per week. Compliance of exercise program was about 80% of the possible sessions. Sit-to-stand-to-sit test was used to evaluate legs muscle strength at baseline, after 3, and 6 months of exercise training. Exercise capacity was assessed on the treadmill test according to Bruce’s protocol at the beginning and at the end of the intervention.Results: After the six-months of exercise program, the patients showed: a significant increase in the number of repetitions performed in sit-to-stand-to-sit test after 3 months as compared to baseline (from 23,46 to 31,67) and an increase after 6 months of exercise program (from 23,46 to 36,50); a significant increase in treadmill test time (from 6,69 to 10,20 min); a significant increase in exercise capacity in treadmill test (from 4 to 6,21 METs).Conclusion: Exercise training during the hemodialysis treatment using stationary bicycle is technically feasible and safe for the screened patients and may increase exercise capacity and leg muscles strength. Physical exercise therapy should constitute an important part of treatment of patients undergoing haemodialysis.
    Założenia i cele: Przebieg przewlekłej niewydolności nerek wiąże się ze stopniowym zmniejszaniem wydolności wysiłkowej chorych. Celem pracy było ocenienie skuteczności treningu wysiłkowego prowadzonego w czasie leczenia hemodializą u osób ze schyłkową niewydolnością nerek. Materiał i metoda: 14 przewlekle hemodializowanych pacjentów uczestniczyło w 6-miesięcznym programie aerobowego interwałowego treningu wytrzymałościowego. Ćwiczenia wykonywane były przy użyciu ergometru rowerowego trzy razy w tygodniu. Pacjenci uczestniczyli średnio w 80% zaplanowanych sesji treningowych. Siłę mięśni kończyn dolnych oceniano za pomocą testu „Wstań i siądź” trzykrotnie: na początku, po trzech miesiącach i na końcu programu. Tolerancja wysiłku oceniana była na początku i na końcu programu na podstawie wyników testu wysiłkowego wykonywanego na bieżni ruchomej zgodnie ze zmodyfikowanym protokołem Bruce’a. Wyniki: Po 6 miesiącach programu treningowego pacjenci wykazali: poprawę wyników testu „Wstań i siądź” (po trzech miesiącach średnio z 23,46 do 31,67 powtórzeń, a po sześciu miesiącach do 36,50 powtórzeń); poprawę tolerancji wysiłku, czego miarą było wydłużenie czasu trwania testu wysiłkowego (z 6,69 do 10,20 min.) oraz szacowanego pochłaniania tlenu w przeliczeniu na kg masy ciała (z 4 do 6,21 METs). Nie stwierdzono powikłań spowodowanych uczestniczeniem w treningu. Wnioski: Aerobowy interwałowy trening wytrzymałościowy w czasie hemodializy przy użyciu ergometru rowerowego jest technicznie możliwy i bezpieczny. 6-miesięczny trening fizyczny z zastosowaniem ergometru rowerowego poprawia siłę mięśni kończyn dolnych i ogólną tolerancję wysiłku. Terapia ruchowa powinna być ważną częścią leczenia osób przewlekle hemodializowanych.
    Źródło:
    Medical Rehabilitation; 2006, 10(2); 25-36
    1427-9622
    1896-3250
    Pojawia się w:
    Medical Rehabilitation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Membranes for haemodialysis. What is more important, sieving coefficient or flux?
    Membrany do hemodializy. Co ma większe znaczenie – współczynnik przesiewalności czy strumień filtracji?
    Autorzy:
    Vienken, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/256642.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Technologii Eksploatacji - Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    haemodialysis
    low flux membrane
    high flux membrane
    uremic retention solutes
    kidney disease
    hemodializa
    membrana high flux
    membrana low flux
    retencja soli uremicznych
    niewydolność nerek
    Opis:
    The need for adapting dialysis therapy and technology to special groups is obvious, but it still not realized. Actual observations have proven the notion that avoiding inflammatory stimuli through an improvement of biomaterials, the use of ultrapure water for dialysis fluids has turned out extremely important. Current dialytic strategies do not address the removal of a single molecule but preferentially focus on the elimination of groups or families of molecules from the patient´s blood. The current guidelines for the adequacy of dialysis are all based on the removal of urea and the recommended dose can be achieved with both low and high flux dialysers. The problems associated with inadequate removal of the larger toxins tend to be long term, which makes it much harder to study the benefit of more efficient removal. The more permeable membrane of a high flux dialyser also allows much faster removal of fluid. In haemodiafiltration, rapid removal (and replacement) of fluid is essential, so high-flux dialysers are always used for this type of treatment. There are concerns that easier passage of water through a high-flux could also make it easier for water borne contaminants, particularly endotoxins, to pass from the dialysis fluid back into the blood. This review seeks to define the current scientific and technological factors and how dialysers have changed over the years.
    Oczywista, chociaż wciąż niezrealizowana, jest konieczność dostosowania procesu dializy do potrzeb poszczególnych grup pacjentów z niewydolnością nerek. Szczególnie ważne jest zapobieganie powstawaniu bodźców zapalnych. Osiąga się to poprzez stosowanie biozgodnych materiałów na membrany i ultraczystej wody do wytwarzania płynu dializującego. Obecna strategia dializy skupia się na eliminowaniu preferowanych grup lub rodzin substancji z krwi pacjenta i pomija usuwanie pojedynczych molekuł. Aktualne wytyczne dotyczące skutecznej dializy oparte są na kryterium usuwania mocznika i mogą być zrealizowane za pomocą dializatorów wyposażonych w membrany niskiej (low flux) lub o wysokiej filtracji (high flux). Usuwanie jedynie toksyn o większych rozmiarach molekuł (high flux) wydaje się mieć znaczenie długoterminowe, co powoduje, iż analiza potencjalnych korzyści wynikających z usuwania także toksyn o małych molekułach (low flux) jest trudna do przeprowadzenia. Stosowanie dializatorów wyposażonych w membrany „high flux”, o wyższym strumieniu filtracji, skutkuje także szybszym usuwaniem płynu z organizmu człowieka. W procesie hemodiafiltracji, szybkie usuwanie (i uzupełnianie) płynów z organizmu jest niezwykle istotne, co powoduje, że w dializoterapii z reguły są stosowane dializatory z grupy „high flux”. Niemniej istnieje obawa, że ułatwiony transport wody poprzez membranę „high flux” może sprzyjać także transportowi substancji szkodliwych z wody użytej do wytwarzania płynu dializującego do krwiobiegu – dotyczy to w szczególności endotoksyn. W niniejszym artykule, stanowiącym przegląd stanu wiedzy w tym zakresie, podjęto próbę zidentyfikowania kluczowych przesłanek naukowych i technologicznych w zakresie realizacji dializoterapii oraz sformułowania odpowiedzi na pytanie, który ze sposobów dializoterapii, „high flux” czy „low flux”, jest skuteczniejszy.
    Źródło:
    Problemy Eksploatacji; 2013, 3; 7-16
    1232-9312
    Pojawia się w:
    Problemy Eksploatacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies