Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "botanical composition" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Charakterystyka florystyczna pastwisk na obszarach występowania halofitów
Floristic characteristics of pastures in the halophyte areas
Autorzy:
Kitczak, T.
Czyż, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/338578.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
halofity
siedlisko
skład florystyczny
pastwisko
botanical composition
habitat
halophyte
pastures
Opis:
Badania przeprowadzono na wybranych obiektach użytku zielonego zlokalizowanego w miejscowości Jarzębowo k. Wolina, w latach 2004-2007. Szata roślinna na analizowanym obszarze była zróżnicowana, a charakter ukształtowanych zbiorowisk zależał od warunków glebowych i wilgotnościowych. Na glebie mułowo-torfowej (obiekty A i B) w warunkach poziomu wody gruntowej od (+2) do (-10) cm, występowały zbiorowiska typu Festuca rubra i Agrostis stolonifera. Na glebie mułowo-murszowej (obiekty C, D, E i F) o poziomie wody gruntowej od 0 do (-60) cm, ukształtowały się zbiorowiska typu: Festuca rubra (C), Carex disticha (D), Carex nigra (E), Agrostis stolonifera z Carex disticha (F). W tych warunkach siedliskowych w całym okresie badań dużą ilością halofitów wyróżniała się ruń zbiorowiska typu Agrostis stolonifera. W pozostałych zbiorowiskach, wykorzystywanych również jako ekstensywne pastwisko, ilość halofitów była mniejsza, z tendencją spadkową w kolejnych latach badań. Z gatunków najczęściej występującym na badanym obszarze należy wymienić świbkę morską (Triglochin maritimum L.) i błotną (T. palustre L.). Ciekawym przyrodniczo zbiorowiskiem była ruń obiektu C, w którym stwierdzono występowanie storczyka szerokolistnego (Dactylioza majalis (Rchb.) P.F. Hunt & Summerh), z tendencją wzrostową populacji w trzecim roku badań.
The study was carried out in grasslands located in Jarzębowo near Wolin in the years 2004-2007. Floristic composition of analysed objects was differentiated and its character depended on soil and moisture conditions. Festuca rubra and Agrostis stolonifera communities were found on mud-peat soils (objects A and B) with ground water level from +2 to -10 centimetres. Communities of the type Festuca rubra, Carex disticha, Carex nigra, and Agrostis stolonifera with Carex disticha grew on mud-moorsh soils with ground water level from 0 to -60 centimetres (objects C, D, E and F, respectively). In these conditions most halophytes were found in the Agrostis stolonifera community. In the remaining communities, used as extensive pastures, the number of halophytes was lower with decreasing tendency in subsequent years. Most frequent species were Triglochin palustre L. and Triglochin maritimum L. Interesting community was the object C where Dactylioza majalis (Rchb.) P.F. Hunt & Summerh was found with increasing tendency of its population in the third year of study.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2009, 9, 2; 97-105
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Botanical analysis of fallow grasslands existing in mountain conditions
Analiza botaniczna odlogowanych uzytkow zielonych powstalych w warunkach gorskich
Autorzy:
Radkowski, A
Barabasz-Krasny, B
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28384.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
fallow
pasture degradation
botanical composition
botanical analysis
mountain pasture
habitat
mountain condition
dominating species
fallow grassland
flora
Opis:
The investigations were carried out in the years 2000- -2004 on permanent grassland in Czarny Potok (Beskidy Mts.- 650 a. s. 1.). Botanical census was conducted by using Klapp’s method on 26 plots (18 random selected plots and 8 controls). The whole floristic material was subjected to numerical classification. As a result, three main types of plots with the dominating species of: Juncus effusus (1), Cirsium arvense (2) and Deschampsia caespitosa (3), were distinguished. Poa trivialis was the dominating species of the control plots. Results of the floristic and habitat analysis confirmed that the main factors determining the formation of meadow and pasture communities are as follows: the method of use, water relations and soil nutrient availability. It was found that idle glades are characterised by degraded sward of the average (the sward patches with the domination of Deschampsia caespitosa) or low use value (the swards patches with the domination of Cirsium arvense and Juncus effusus). The deterioration of the feeding value of the fallow plots is an effect of their high weed infestation, which in turn results, in this case, from habitat changes as a consequence of the cessation of use and earlier errors made in cultivation measures. Both high and low soil moisture, with improper meadow management, accelerated the weed infestation of the sward, what in turn lowers its use value. Cutting and fertilisation positively affect the use value of plant habitats, what was confirmed by the botanical and habitat analysis of the control plots with the domination of Poa trivialis, which is known to be of good use value.
Badania prowadzono w latach 2000-2004, na trwałym użytku zielonym w Czarnym Potoku (Beskidy Mts. - 650 m n.p.m.). Na 26 poletkach (18 wybranych losowo i 8 w doświadczeniu kontrolnym) przeprowadzono spisy roślin metodą Klappa. Całość materiału florystycznego poddano klasyfikacji numerycznej, w efekcie której wyróżniono 3 główne grupy poletek z gatunkami dominującymi: Juncus effusus (1), Cirsium arvense (2) oraz Deschampsia caespitosa (3). Osobną grupę stanowiły poletka kontrolne z dominującą Poa trivialis. Rezultaty analizy florystycznej i siedliskowej potwierdziły tezę, iż najważniejszymi czynnikami decydującymi o kształtowaniu zbiorowisk łąkowo-pastwiskowych są: sposób użytkowania, stosunki wodne oraz zasobność gleby. Stwierdzono, że nieużytkowane polany mają ruń zdegradowaną, o średniej (płaty z dominacją Deschampsia caespitosa) lub małej wartości użytkowej (płaty z dominacją Cirsium arvense oraz płaty z dominacją Juncus effusus). Pogorszenie walorów paszowych na poletkach odłogowanych jest efektem ich dużego zachwaszczenia. Z kolei wzrost zachwaszczenia wynika w tym wypadku ze zmian siedliskowych, będących następstwem całkowitego zaprzestania użytkowania oraz wcześniejszych błędów w zabiegach użytkowych. Zarówno wysoka jak i niska wilgotność gleby przy nieprawidłowej gospodarce łąkarskiej przyspiesza zachwaszczenie runi, obniżając jej wartość użytkową. Koszenie oraz nawożenie wpływa korzystnie na wartość użytkową zbiorowisk roślinnych, co potwierdziła analiza botaniczna i siedliskowa poletek kontrolnych.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena wpływu jednokośnego użytkowania na skład botaniczny runi łąk położonych w trzech siedliskach i koszonych w dwóch terminach
An assessment of the effect of one cut use on botanical composition of meadows situated in three habitats and mown in two terms
Autorzy:
Wasilewski, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/339394.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Instytut Technologiczno-Przyrodniczy
Tematy:
ruń
siedliska
skład botaniczny
sposoby użytkowania
termin koszenia
botanical composition
habitat
methods of use
sward
term of mowing
Opis:
Badania prowadzono w latach 2010–2012 na łąkach trwałych położonych w trzech siedliskach: grąd właściwy (A), łąka pobagienna właściwa (B) i łąka pobagienna łęgowiejąca (C). Oceniano zmiany w składzie gatunkowym runi następujących obiektów: 1 – koszenie i zbieranie plonu (biomasy), 2 – pozostawianie biomasy na pokosach, 3 – koszenie z rozdrobnieniem i pozostawianie na łące oraz obiekt 4 – łąka nieużytkowana. Ruń koszono w terminie letnim – w połowie lipca lub w jesiennym, w drugiej połowie września (na grądzie) oraz w połowie października (na łąkach pobagiennych). Badania wykazały, że tempo procesu degradacji runi jednokośnych łąk różnie użytkowanych malało od siedliska grądowego właściwego, przez pobagienne właściwe do pobagiennego łęgowiejącego. Pozostawianie skoszonej runi na łące, niezależnie w jakiej postaci, w siedlisku grądowym powodowało degradację zbiorowisk roślinnych wyrażającą się ustępowaniem z runi wartościowych traw, szczególnie w warunkach jesiennego terminu koszenia. Badane sposoby użytkowania łąki w siedlisku pobagiennym właściwym nie miały ujemnego wpływu na skład gatunkowy runi w pierwszych dwóch latach badań, a dopiero w trzecim roku stwierdzono jej degradację w wyniku zwiększenia się udziału pokrzywy zwyczajnej (Urtica dioica L.). W siedlisku pobagiennym łęgowiejącym takie użytkowanie łąki również nie miało jednoznacznie negatywnego wpływu na stan i skład botaniczny runi, na co wskazuje coroczne zwiększanie się udziału w runi wartościowych traw, w tym mozgi trzcinowatej (Phalaris arundinacea L.) i częściowo wyczyńca łąkowego (Alopecurus pratensis L.). Dla utrzymania stabilności zbiorowisk roślinnych na łąkach jednokośnych różnie użytkowanych oraz ograniczania zjawiska degradacji korzystniej jest kosić je w okresie letnim niż jesiennym.
Studies were carried out in the years 2010–2012 on permanent meadows situated in a proper dry ground (A), proper post-bog meadow (B) and a swamping habitat (C). Changes in the botanical composition of sward were estimated in the following variants: 1 – mowing and biomass harvesting, 2 – leaving biomass on swaths, 3 – mowing with fragmentation and leaving biomass on meadow, 4 – unused meadow. Sward was mown in the middle of July or in the second half of September (dry ground meadow) or in the middle of October (post-bog meadows). Studies showed that the rate of sward degradation in once-mown meadows of different use decreased from dry ground habitat to proper post-bog meadows to swamping meadows. Leaving the cut swath, irrespective of its form, on dry ground meadow resulted in the degradation of plant communities which manifested itself by the retreat of valuable grasses, particularly with the autumn term of mowing. Analysed ways of meadow utilisation in post-bog habitat did not show a negative effect on species composition in the first two years of studies. In the third year, the degradation was exerted by an increasing share of Urtica dioica L. In the swamping habitat such use of meadows did not also have unequivocally negative effect on the status and botanical composition of sward which was evidenced by every-year increasing share of valuable grasses like Phalaris arundinacea L. and party Alopecurus pratensis L. To maintain stability of plant communities on once-cut meadows and to limit their degradation it is better to mow meadows in summer rather than in autumn.
Źródło:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie; 2013, 13, 2; 161-176
1642-8145
Pojawia się w:
Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies