- Tytuł:
- Historia, wspolczesne osiagniecia i perspektywy hodowli roslin straczkowych w Polsce
- Autorzy:
-
Swiecicki, W
Swiecicki, W.K.
Wiatr, K. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/801593.pdf
- Data publikacji:
- 1997
- Wydawca:
- Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
- Tematy:
-
soja
hodowla roslin
groch
rosliny straczkowe
historia
wyka
hodowla krajowa
perspektywy rozwoju
lubin
postep hodowlany
bobik
odmiany roslin - Opis:
-
Na tle znaczenia roślin strączkowych w zmianowaniu i ich przydatności użytkowej przedstawiono postęp hodowlany uzyskany w Polsce. Najczęściej stosowaną metodą oceny postępu było porównywanie odmian wzorcowych z nowymi - rejestrowanymi odmianami, które wyróżniały się istotnie lepszym plonem lub innymi, ważnymi cechami ideotypu. Dla tego celu wykorzystywano wyniki doświadczeń odmianowych COBORU. W udomowieniu łubinów duże znaczenie miało usunięcie tzw. cech prymitywnych, jak pękanie strąków, wysoka zawartość alkaloidów, długi okres wegetacji i podatność na choroby. Istotny wpływ na wysokość plonów miało wprowadzenie do genotypu odmian genów kontrolujących samokończenie wegetacji i termoneutralność. Na przykład u łubinu żółtego podniesiono poziom plonów do ponad 2,0 t z ha. Postęp w hodowli bobiku nie był tak duży, jak u innych roślin strączkowych. Zwiększono jednak zróżnicowanie fenotypu odmian, wyhodowano odmiany samokończące, plonujące na poziomie form tradycyjnych, a przede wszystkim pokonano barierę plenności najstarszej odmiany Nadwiślański. Największe osiągnięcia uzyskano w hodowli grochu. Zmieniono model odmian nasiennych, wprowadzając geny krótkiej łodygi i afila. Opracowano nowy ideotyp odmiany nasiennej-pastewnej, przydatnej do uprawy na glebach lekkich. W latach 1970 - 1995 u obu typów odmian (białokwitnących i antocjanowych) plony nasion wzrosły o ponad 50 % i w efekcie przekroczyły poziom plonowania bobiku.
Breeding progress in Poland was presented against the background of legume importance in crop rotation and practical usability. The most common method of progress estimation was a comparison of control to a newly registered cultivars - with clearly improved yield or other important traits. The results of official cultivar trials were used for this purpose. In domestication of lupins very important was the elimiation of such primitive traits as pod shattering, high alkaloid content, long vegetation and susceptibility to diseases. Important for high yield was an introduction of genes controlling self-completing and thermoneutrality to cultivar genotypes. For example, the yellow lupin yields rose to above 2.0 t per ha. Progress in faba bean breeding was less than in other legumes. However, the differentiation of cultivar phenotype was increased and ti cul- tivars were bred with the same yield as traditional ones. First of all the yielding barrier of the oldest cultivar Nadwiślański was overcome. The most spectacular were achievements in pea breeding. A model of dry seed cultivar was changed after introducing short stem and afila genes. A new ideotype of fodder cultivar, giving high yield of dry seeds on light soils was developed. In both cultivar models (with and without anthocyanin) seed yields increased by more than 50 % within 1970 - 1995. At present, seed yielding of pea cultivars is higher than that of faba bean. - Źródło:
-
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1997, 446; 15-32
0084-5477 - Pojawia się w:
- Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł