Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "meadow plant" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
The content of selenium in some species of meadow plants
Zawartość selenu w niektórych gatunkach roślin łąkowych
Autorzy:
Patorczyk-Pytlik, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14397.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
Tematy:
meadow plant
plant species
grass
selenium content
herb
selenium accumulation
soil
Opis:
The aim of the investigation carried out in 2006-2007 was to assess differences between 5 grass species and 5 species of plants belonging to meadow herbs in their ability to accumulate selenium. According to the results, among the grass species, the samples of Arrhenatherum elatuis L. had the highest average Se content (46 μg Se⋅kg-1 d.m.), and the lowest average Se amount was found in Holcus lanatus L. (24 μg Se⋅kg-1 d.m.). The content of Se in meadow weeds (70 μg Se⋅kg-1 d.m.) was approximately twice as high as in grasses (32 μg Se⋅kg-1 dm.). Among this group of plants, the highest Se accumulation occurred in Equisetum arvense L. (103 μg Se⋅kg-1 dm.) and the lowest – in Taraxacum officinale (59 μg Se⋅kg-1 dm.). Both in grasses and in meadow weeds, the Se content significantly depended on the amount of this element in soils. In the following species: Dactylis glomerata L., Arrhenatherum elatius L., Poa pratensis L. and Taraxacum officinale, the amount of accumulated Se was also conditioned by the soil’s abundance in organic and total C.
Celem badań prowadzonych w latach 2006-2007 było określenie zróżnicowania w zdolności nagromadzania selenu przez 5 gatunków traw oraz 5 gatunków roślin zaliczanych do ziół łąkowych. Wykazano, że wśród analizowanych gatunków traw najwięcej selenu zawierały próby Arrhenatherum elatuis L. (46 μg Se⋅kg-1 sm.), a najmniej Holcus lanatus L. (24 μg Se⋅kg-1 sm.), średnio dla badanych gatunków roślin. Zawartość Se w chwastach łąkowych (70 μg Se⋅kg-1 sm.) była ok. 2-krotnie większa niż określona dla traw (32 μg Se⋅kg-1 sm.). W tej grupie roślin największą kumulację Se wykazywał Equisetum arvense L. (103 μg Se⋅kg-1 sm.), najmniejszą Taraxacum officinale (59 μg Se⋅kg-1 sm.). Zarówno w trawach, jak i chwastach zawartość selenu była istotnie zależna od ilości tego pierwiastka w glebach. Dla gatunków: Dactylis glomerata L., Arrhenatherum elatius L., Poa pratensis L. oraz Taraxacum officinale o ilości nagromadzonego Se decydowała również zasobność gleb w C-org. i S-og.
Źródło:
Journal of Elementology; 2009, 14, 4
1644-2296
Pojawia się w:
Journal of Elementology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Floristic diversity of chosen grass communities in the Nadwieprzanski Landscape Park
Różnorodność florystyczna wybranych zbiorowisk trawiastych w Nadwieprzańskim Parku Krajobrazowym
Autorzy:
Warda, M.
Stamirowska-Krzaczek, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11236497.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
floristic diversity
grass
plant community
valley
meadow
Molinio-Arrhenatheretea class
Phragmitetea class
Nadwieprzanski Landscape Park
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura; 2010, 65, 1; 97-102
0365-1118
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio E. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The response of meadow fescue, perennial ryegrass and Italian ryegrass to infection by Fusarium avenaceum, F. culmorum and F. graminum
Autorzy:
Golebniak, B
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/66283.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
plant disease
infection
phytopathology
rye-grass
Fusarium graminum
pathogenicity
Fusarium culmorum
meadow fescue
Italian rye-grass
grass
Fusarium avenaceum
Opis:
In greenhouse experiments the susceptibility of meadow fescue, perennial ryegrass and ltalian ryegrass to Fusarium avenaceum, F. culmorum and F. graminum infection was studied. Various responses to Fusarium spp. infection were observed among the tested grass species and their cultivars. Meadow fescue was the most susceptible to all the Fusarium isolates used. F. avenaceum isolates also strongly reduced perennial ryegrass emergence. In the experiments with Italian ryegrass the number of seedlings having survived the artificial infection of seeds with Fusarium spp. was significantly larger for Atos, Gran, Milos and Polus cultivars than for Kroto, Lotos and Tur. All of the studied grasses were more susceptible to the strongly pathogenic F. avenaceum isolates than to F. culmorum and F. graminum isolates, having moderate pathogenicity.
Reakcję kilku ważniejszych gatunków traw pastewnych i ich odmian na zakażenie przez Fusarium spp. oceniano w stadium siewki, w doświadczeniach infekcyjnych, przeprowadzonych w warunkach szklarniowych w latach 1998-1999. Badane trawy różnie reagowały na zakażenie przez Fusarium spp. W warunkach sztucznej infekcji najbardziej podatna na zastosowane izolaty okazała się kostrzewa łąkowa (Festuca pratensis). Izolaty F. avenaceum spowodowały silną redukcję wschodów życicy trwałej (Lolium perenne). W doświadczeniach z życicą wielokwiatową (Lolium multiflorum) stwierdzono duże różnice w reakcji odmian na zakażenie F. avenaceum - liczby siewek, które przeżyły sztuczną inokulację nasion u odmian Atos, Gran, Polus, były istotnie większe niż u odmian Kroto, Lotos, Mitos i Tur. Życica wielokwiatowa charakteryzowała się małą podatnością na F. culmorum i F. graminum. W przeprowadzonych badaniach zaznaczyły się wyraźnie różnice w reakcji badanych traw na gatunki i izolaty Fusarium. Wszystkie badane trawy były bardziej podatne na silnie patogeniczne izolaty F. avenaceum niż na średnio patogeniczne izolaty F. culmorum oraz F. graminum.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2001, 41, 4
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja wybranych odmian kostrzewy lakowej i tymotki lakowej na stres wodny
Autorzy:
Olszewska, M
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46762.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
reakcje roslin
tymotka lakowa
kostrzewa lakowa
trawy
fotosynteza
zawartosc chlorofilu
stres wodny
odmiany roslin
plant response
timothy grass
meadow fescue
grass
photosynthesis
chlorophyll content
water stress
plant cultivar
Opis:
W szklarniowym doświadczeniu wazonowym, przy dwóch poziomach wilgotności gleby: 70% ppw (wilgotność optymalna) i 35% ppw (stres wodny), badano odmiany kostrzewy łąkowej (Skawa, Skra) i tymotki łąkowej (Karta, Kaba). W okresie wegetacji dokonywano pomiarów intensywności fotosyntezy za pomocą urządzenia do pomiaru parametrów wymiany gazowej Li-Cor 6400 oraz zawartości chlorofilu za pomocą chlorofilometru SPAD-502 firmy Minolta. Rośliny ścinano trzykrotnie. Czynniki doświadczenia w istotny sposób wpływały na intensywność fotosyntezy, zawartość chlorofilu oraz plonowanie traw. Stres wodny spowodował osłabienie aktywności fotosyntetycznej badanych odmian. Większą intensywnością fotosyntetyczną charakteryzowały się odmiany kostrzewy łąkowej. Większe stężenie chlorofilu w blaszkach liściowych stwierdzono u roślin uprawianych w warunkach stresowych. Odmiany kostrzewy łąkowej zawierały więcej chlorofilu w blaszkach liściowych niż odmiany tymotki łąkowej. Obniżenie wilgotności gleby spowodowało istotny spadek plonowania. Spośród testowanych roślin ogólnie większy plon uzyskano z odmian tymotki łąkowej, szczególnie odmiany Kaba.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2003, 02, 2; 141-148
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcja odmian kostrzewy łąkowej (Festuca pratensis Huds.) i tymotki łąkowej (Phleum pratense L.) uprawianych na glebie organicznej na niedobór wody
Response of cultivars of meadow fescue (Festuca pratensis Huds.) and timothy (Phleum pratense L.) grown on organic soil to moisture deficiency
Autorzy:
Olszewska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47355.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
Festuca pratensis
fotosynteza
gleby organiczne
intensywnosc fotosyntezy
kostrzewa lakowa
niedobor wody
Phleum pratense
plonowanie
reakcje roslin
trawy
tymotka lakowa
photosynthesis
organic soil
photosynthesis intensity
meadow fescue
water deficit
yielding
plant response
grass
timothy grass
Opis:
Dwie serie doświadczeń wazonowych przeprowadzono w 2004 roku w szklarni Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Badano odmiany kostrzewy łąkowej (Skra, Skawa) i tymotki łąkowej (Kaba, Karta) przy dwóch poziomach wilgotności gleby: 80% ppw (wilgotność optymalna) i 40% ppw (stres wodny). Wilgotność gleby różnicowano po wschodach roślin. Odpowiednią wilgotność utrzymywano przez codzienne uzupełnianie ubytków wody do określonej masy wazonu z glebą. Do doświadczenia użyto wazonów typu Kick-Braukmanna, napełnionych 8 kg gleby torfowo- -murszowej, zawierającej 29,7% substancji organicznej. Zawartość składników przyswajalnych w 1 kg gleby przedstawiała się następująco: 320 mg P, 540 mg K i 300 mg Mg oraz 5 mg Cu, 28,6 mg Zn, 88,6 mg Mn i 1126 mg Fe. Odczyn gleby w 1 mol KCl·dm-3 wynosił 4,9. W okresie wegetacji mierzono intensywność fotosyntezy za pomocą urządzenia Li-Cor 6400 oraz indeks zieloności liści – chlorofilometrem SPAD-502 firmy Minolta. Rośliny ścinano trzykrotnie. Stwierdzono, że deficyt wodny spowodował zmniejszenie fotosyntezy średnio o 44%, przy czym największą reakcję na niedobór wody wykazywała kostrzewa łąkowa odmiany Skawa (zmniejszenie fotosyntezy o około 47%). U wszystkich odmian w warunkach niedoboru wody nastąpił wzrost wartości SPAD. Więcej chlorofilu, średnio o około 14 jednostek SPAD, zawierały odmiany kostrzewy łąkowej niż tymotki łąkowej. Obniżenie wilgotności gleby z 80 do 40% spowodowało spadek plonu suchej masy. Największym ograniczeniem plonowania odznaczała się odmiana Karta, zaś najmniejszym – Skawa. Wszystkie odmiany uprawiane w warunkach glebowego deficytu wody zawierały więcej białka ogólnego i wapnia oraz mniej włókna surowego i fosforu niż rośliny pochodzące z obiektów kontrolnych. Najbardziej odporna na niedobór wody w glebie była odmiana kostrzewy łąkowej Skawa, która mimo znacznego ograniczenia intensywności fotosyntezy w niewielkim stopniu ograniczała plonowanie.
Two series of pot experiments were conducted in 2004 in the greenhouse of the University of Warmia and Mazury in Olsztyn. Meadow fescue (cultivars Skra and Skawa) and timothy (cultivars Kaba and Karta) were grown at the optimum level of soil moisture (80% of field water capacity) and at moisture deficiency (40% of field water capacity). Soil moisture content was differentiated after emergence. In order to maintain the appropriate soil moisture, water losses were made up on a daily basis, to achieve a specified weight of the pot with soil. Kick-Braukmann pots were filled with 8 kg peat-muck soil containing 29.7% organic matter. The available nutrient content of the soil was as follows: 320 mg P, 540 mg K and 300 mg Mg, and 5 mg Cu, 28.6 mg Zn, 88.6 mg Mn and 112.6 mg Fe·kg-1 soil. Soil reaction in 1 n KCl was pH 4.9. During the growing season, the rate of photosynthesis was determined with a LI-COR 6400 portable gas analyzer and leaf greenness was measured with a SPAD 502 chlorophyll meter (Minolta). The plants were cut down three times. The concentrations of total protein, crude fiber, ash, phosphorus, potassium, calcium and magnesium were determined in the biomass. It was found that water deficit reduced photosynthesis rate by 44%, on average. The meadow fescue cultivar Skawa showed the strongest response to moisture deficiency, manifested by a decrease in photosyntesis rate reaching 47%. SPAD values, representing the chlorophyll content of leaves, increased in all cultivars grown under water deficit conditions. Chlorophyll concentration was significantly higher in meadow fescue plants (by approx. 14 SPAD units, on average) than in timothy plants. The drop in soil moisture from 80% to 40% caused a decrease in dry matter yield. Of the investigated cultivars, the highest yield decrease was reported for the timothy cultivar Karta, while the lowest – for the meadow fescue cultivar Skawa. All cultivars grown under soil moisture deficiency conditions contained more total protein and calcium and less crude fiber and phosphorus, compared with control treatment plants. No significant changes were observed with respect to the levels of crude ash, potassium and magnesium. The results of the study indicate that the meadow fescue cultivar Skawa was the most resistant to water deficiency in soil. Despite a considerable decrease in the rate of photosynthesis, the yield of this cultivar dropped only slightly under water deficit conditions.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2009, 08, 1
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies