Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "granica baden–sarmat" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Małże z osadów środkowego miocenu zapadliska przedkarpackiego: otwory wiertnicze Busko (Młyny) PIG-1 I Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 – stratygrafia i taksonomia
    Middle Miocene bivalves from the Carpathian Foredeep basin: the Busko (Młyny) PIG-1 and Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 boreholes – stratigraphy and taxonomy
    Autorzy:
    Studencka, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2061977.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    stratygrafia
    taksonomia
    małże
    przegrzebki
    granica baden-sarmat
    formacja z Machowa
    Paratetyda
    zapadlisko przedkarpackie
    stratigraphy
    taxonomy
    Bivalvia
    scallops
    Badenian-Sarmatian boundary
    Machów Formation
    Polish Carpathian Foredeep Basin
    Opis:
    Do badań faunistycznych wykorzystano próbki utworów pobrane z rdzeni z otworów wiertniczych wykonanych w 2010 r. w zachodniej części zapadliska przedkarpackiego. W tej części zapadliska, gdzie miąższość osadów zalegających powyżej utworów gipsowych nie przekracza 200 m, przeważają osady drobnoziarniste, mułowce i iłowce należące do formacji z Machowa. Przeanalizowano 56 próbek: 32 próbki z rdzenia z otworu Busko (Młyny) PIG-1 o długości 200 m oraz 24 próbki z rdzenia z otworu Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 o długości 191 m. Zidentyfikowano 12 gatunków małżów: Nucula (Nucula) nucleus (Linnaeus, 1758), Lentipecten corneus denudatus (Reuss, 1867), Delectopecten vitreus (Gmelin, 1791), Inaequicostata cf. politioanei (Jekelius, 1944), Obsoletiforma vindobonensis (Laskarew, 1903), Plicatiforma pseudoplicata (Friedberg, 1934), Ervilia podolica (Eichwald, 1830), Ervilia trigonula Sokolov, 1899, Abra (Syndosmya) reflexa (Eichwald, 1830), Macoma (Psammacoma) elliptica (Brocchi, 1814), Corbula (Varicorbula) cf. gibba (Olivi, 1792) i Cuspidaria rostrata (Spengler, 1793). W artykule podano zasięgi stratygraficzne znalezionych gatunków i opisy rzadkich bądź ważnych stratygraficznie gatunków. Wyznaczona na podstawie zespołów małżowych granica baden/ sarmat przebiega w utworach z głębokości 109,10–127,70 m w otworze wiertniczym Busko (Młyny) PIG-1 i 150,80–162,80 m w otworze wiertniczym Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1. Gatunkiem umożliwiającym datowanie spągowej części formacji z Machowa na późny baden jest przegrzebek Delectopecten vitreus (Gmelin, 1791), podczas gdy znaleziska Abra (Syndosmya) reflexa (Eichwald, 1830) pozwalają określić wiek stropowej części tej formacji na wczesny sarmat.
    The study is based on the fossil material derived from cores drilled in 2010 in the western part of the Carpathian Foredeep Basin. The deposits overlying the gypsum level, represented mainly by mudstones and clays of the Machów Fm., are less than 200 m thick in this part of the Carpathian Foredeep. In total, 56 samples were investigated: 32 samples from the Busko (Młyny) PIG-1 drilling core 200 m long; and 24 samples from the Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 drilling core, 191 m long. Twelve bivalve species have been identified, namely: Nucula (Nucula) nucleus (Linnaeus, 1758), Lentipecten corneus denudatus (Reuss, 1867), Delectopecten vitreus (Gmelin, 1791), Inaequicostata cf. politioanei (Jekelius, 1944), Obsoletiforma vindobonensis (Laskarew, 1903), Plicatiforma pseudoplicata (Friedberg, 1934), Ervilia podolica (Eichwald, 1830), Ervilia trigonula Sokolov, 1899, Abra (Syndosmya) reflexa (Eichwald, 1830), Macoma (Psammacoma) elliptica (Brocchi, 1814), Corbula (Varicorbula) cf. gibba (Olivi, 1792) and Cuspidaria rostrata (Spengler, 1793). Stratigraphic ranges of bivalve species as well as descriptions of rare or stratigraphically important species have been presented. The bivalves define the Badenian/ Sarmatian boundary within the depth range 109.10–127.70 m in the Busko (Młyny) PIG-1 borehole, and within the depth range 150.80–162.80 m in the Kazimierza Wielka (Donosy) PIG-1 borehole. Specifically, the scallop Delectopecten vitreus (Gmelin, 1791) defines the base of the Machów Fm. as the Late Badenian, while the species Abra (Syndosmya) reflexa (Eichwald, 1830) enables to specify the age of the uppermost part of the Machów Fm. as the Early Sarmatian.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2015, 461; 95--113
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Medobory Hills (Ukraine): Middle Miocene reef systems in the Paratethys, their biological diversity and lithofacies
    Miodobory – środkowomioceński system rafowy, jego zróżnicowanie biologiczne i litofacje
    Autorzy:
    Górka, M.
    Studencka, B.
    Jasionowski, M.
    Hara, U.
    Wysocka, A.
    Poberezhskyy, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2062479.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    coralline algae-vermetid reefs
    serpulid-microbialite reefs
    lithofacies
    biodiversity
    Badenian-Sarmatian boundary
    Ukraine
    Moldova
    rafy krasnorostowo-wermetidowe
    rafy serpulowo-mikrobialitowe
    litofacje
    bioróżnorodność
    granica baden-sarmat
    Ukraina
    Mołdawia
    Opis:
    The unique Middle Miocene reef belt formed within the Paratethyan realm constitutes at present the Medobory Hills in western Ukraine and northernmost Moldova. Not only is the size of this structure (almost 300 km long) quite unusual, but also the development of peculiar facies and their spatial distribution. Two distinct reef generations appear in Medobory (Late Badenian and Early Sarmatian), both separated by a sharp erosional boundary. Two Upper Badenian calcareous lithofacies dominate – organodetrital and biohermal (with coralline-algae as main framework builders accompanied by a rich invertebrate assemblage). The Lower Sarmatian strata, although megascopically very similar to Upper Badenian ones, differ drastically when studied closely. The main reef components here are serpulids and microbialites, usually with ubiquitous, but taxonomically highly impoverished fauna. Differences in lithofacies and biotic communities between both reef systems unveil open-marine environment during formation of Upper Badenian reefs and a drastic change of conditions at the Badenian/Sarmatian boundary (including emersion and intense weathering). The Early Sarmatian basin was established soon after and highly restricted conditions prevailed in it (e.g. with mesohaline waters and intense evaporation occurring simultaneously); its deposits are the last record of Middle Miocene sedimentation within the Medobory area.
    Wzgórza Miodoborów, rozciągające się na przestrzeni niemal 300 km na obszarze zachodniej Ukrainy i północnej Mołdawii, założone są na pasie raf miocenu środkowego, uformowanych w obrębie północno-wschodnich peryferii Paratetydy. Znaczne zróżnicowanie litofacjalne, jak i zmienność zespołów biotycznych wśród utworów rafowych jest rezultatem obecności dwóch generacji raf (późnobadeńskiej i wczesnosarmackiej) oddzielonych wyraźną powierzchnią erozyjną. Wśród wapiennych osadów górnego badenu dominują litofacje organodetrytyczne i biohermalne. Ich głównym składnikiem skałotwórczym są krasnorosty, którym towarzyszą bogate taksonomicznie zespoły bezkręgowców, obejmujące m.in. korale, mięczaki, szkarłupnie. Rafy sarmatu dolnego budowane są przez mikrobiality, w obrębie których występują serpule (i podrzednie mszywioły). Silnie zubożona taksonomicznie fauna zamieszkująca rafy sarmackie zdominowana jest przez mięczaki. Różnice bio- i litofacjalne w obrębie wymienionych generacji raf są efektem drastycznej zmiany warunków sedymentacji, połączonej z emersją i intensywnym wietrzeniem, do której doszło na przełomie badenu i sarmatu w efekcie przebudowy basenu przedkarpackiego. W jej wyniku pełnomorski zbiornik późnobadeński został zastąpiony przez silnie izolowany basen wczesnego sarmatu, zaś powstałe w tym ostatnim osady wieńczą sukcesję utworów miocenu w tej części zapadliska przedkarpackiego.
    Źródło:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2012, 449; 147--174
    0867-6143
    Pojawia się w:
    Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies