Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "zero-sum game" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Aspiracje życiowe żołnierzy w kontekście wiary w grę o sumie zerowej
Autorzy:
Jagiełło, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33956244.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
life aspirations
hierarchy of goals
zero-sum game
professional soldier
aspiracje życiowe
hierarchia celów
gra o sumie zerowej
żołnierz zawodowy
Opis:
W artykule podjęto próbę analizy hierarchii aspiracji życiowych żołnierzy zawodowych w kontekście postawy wobec świata i ludzi, jaką jest wiara w grę o sumie zerowej. Aspiracje życiowe opisano w oparciu o teorię autodeterminacji stworzoną przez Grouzeta i współpracowników. Porządkuje ona cele życiowe w zależności od ich hierarchii w układzie dwuwymiarowym: cele zewnętrzne – wewnętrzne oraz aspiracje nakierowane na potrzeby fizyczne – potrzeby duchowe. Pojęcie gry o sumie zerowej jako innowacyjny konstrukt zostało wprowadzone do nauk społecznych przez Wojciszke i Baryłę jako niezależna od kontekstu przesłanka pozwalająca interpretować ludzkie zachowania. Badaniem objęto 90 żołnierzy Polskich Sił Powietrznych. Opisano prezentowane przez tę grupę zawodową cele życiowe jako perspektywę przyszłych dążeń oraz wskazano, czy grupa żołnierzy prezentuje współpracującą czy też antagonistyczną postawę wobec innych. Wyniki badań wskazują, że żołnierze zawodowi przejawiają aspiracje zorientowane na cele wewnętrzne oraz prowadzące do przekraczania siebie, pozostające w opozycji do celów hedonistycznych. Analizy wykazały również zależność między badanymi konstruktami, która potwierdza wyniki otrzymane w badaniach międzykulturowych.
The article attempts to analyze the hierarchy of life aspirations of professional soldiers in the context of their attitude towards the world and people, which is the belief in a zero-sum game. Life aspirations were described on the basis of the self-determination theory described by Grouzet et al. Life goals are ordered in a two-dimensional system: extrinsic–intrinsic goals and aspirations aimed at physical health and self-transcendence needs. The concept of zero-sum game as an innovative construct was introduced into social sciences by Wojciszke and Baryła as a context-independent indication for interpret human behavior. The study covered 90 soldiers of the Polish Air Force. The life goals presented by this professional group were described as a perspective of future aspirations, and it was indicated whether a group of soldiers presented a cooperative or antagonistic attitude towards others. According to the results, soldiers have an intrinsic and self-transcendent aspiration, in opposition to hedonistic goals. The research confirms dependencies obtained in intercultural research.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2021, 34, 2; 265-279
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Vladimir Nabokov’s Critique of Realism and Geopolitics
Krytyka realizmu i geopolityki w utworach Władimira Nabokowa
Autorzy:
Bakirov, Denys
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343684.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
geopolitics
realism
Nabokov
Mearsheimer
zero-sum-game
dictatorship
Russia
Putin
Ukraine
war
geopolityka
realizm
gra o sumie zerowej
dyktatura
Rosja
Ukraina
wojna
Opis:
The aim of this article is to follow Vladimir Nabokov’s critique of geopolitics as found in his works The Gift (1963), Tyrants Destroyed (1936), and Speak, Memory (1964). Vladimir Nabokov critiques geopolitics as something that locks people’s imagination within the zero-sum-struggle for scarce resources and mobilises their passions for the worship of the ruler. I hypothesise that Nabokov also shows us how the image of creation as a gift goes past zero-sum “realism” and unlocks parts of the environment as having increasingly more to “say” within increasingly intricate conversations. With this framework in mind, we can read the Realist school of international relations as reifying the destructive force as the centrepiece of politics by way of honouring the balance between “great nuclear powers”. I argue that Nabokov’s view can instead set us on the path of democratisation as the salient focus of international relationships much like the Christians in ancient times were able to ignore the intricate geopolitical network of different deities that represented the destructive powers of the Roman provinces under the cult of the Emperor who represented the destructive force of the Roman legions. This democratisation is the work of abstracting violence so as make it restricted and monopolised by the Wilsonian ideal of the “Concert of Nations” from the level of which the violence is used to police the “rogue states”.
Celem artykułu jest prześledzenie krytyki geopolityki Władimira Nabokowa zawartej w jego dziełach Dar (1963), Zniszczeni tyrani (1936) i Pamięci, przemów (1964). Vladimir Nabokov krytykuje geopolitykę jako coś, co zamyka ludzką wyobraźnię w walce o sumie zerowej o ograniczone zasoby i  mobilizuje ich pasję do kultu władcy. Stawiam hipotezę, że Nabokov pokazuje nam także, jak obraz stworzenia jako dar przekracza „realizm” o sumie zerowej i odblokowuje części otoczenia, które mają coraz więcej do „powiedzenia” w coraz bardziej zawiłych rozmowach. Mając to na uwadze, możemy czytać realistyczną szkołę stosunków międzynarodowych jako reifikującą niszczycielską siłę, centralny element polityki przez honorowanie równowagi pomiędzy „wielkimi mocarstwami nuklearnymi”. Twierdzę, że pogląd Nabokowa może zamiast tego skierować nas na ścieżkę demokratyzacji, jako że główny ośrodek stosunków międzynarodowych, podobnie jak chrześcijanie w  starożytności, byli w stanie zignorować skomplikowaną geopolityczną sieć różnych bóstw, które reprezentowały niszczycielską władzę rzymskich prowincji pod panowaniem kultu cesarza, który reprezentował niszczycielską siłę legionów rzymskich. Demokratyzacja ta jest dziełem abstrahowania przemocy, aby ją ograniczyć i zmonopolizować przez wilsonowski ideał „Koncertu Narodów”, z poziomu którego przemoc jest wykorzystywana do nadzorowania „państw zbójniczych”. 
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2023, 9, 1; 55-64
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies