Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "geopolitical" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Rosyjska myśl geopolityczna po upadku komunizmu
    Russian geopolitical thought after the fall of the Soviet Union
    Autorzy:
    Sykulsku, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/540349.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geopolityczne
    Tematy:
    geopolityka
    Rosja
    myśl geopolityczna
    geopolitics
    Russia
    geopolitical thought
    Opis:
    Po upadku Związku Sowieckiego wielu badaczy twierdziło, że w Rosji zapanowała próżnia ideologiczna. Artykuł wskazuje, iż miejsce ideologii komunistycznej zastąpiła eklektyczna mieszanka doktryn geopolitycznych, rosyjskiego konserwatyzmu i religii prawosławnej. Geopolityka stała się nie tylko przydatnym narzędziem formułowania celów polityki zagranicznej, ale także instrumentem mobilizowania społeczeństwa rosyjskiego wokół tych dążeń, a także oddziaływania informacyjnego na zewnątrz. Szczególnym odbiorcą rosyjskiej geopolityki informacyjnej jest tzw. bliska zagranica i żyjąca tam mniejszości rosyjska.
    After the collapse of the Soviet Union many researchers claimed that an ideological vacuum had occurred in Russia. The article points out that the communist ideology has been replaced with the eclectic mix of geopolitical doctrines, Russian conservatism and Orthodox religion. Geopolitics has become not only the tool useful for formulation the foreign policy objectives, but also an effective instrument of mobilization of the Russian society around defined aspirations, as well as a means of influencing external policies. A particular recipient of Russian geopolitics is so-called close abroad (this term refers to the independent republics which emerged after the dissolution of the Soviet Union) and the Russian minorities living there.
    Źródło:
    Przegląd Geopolityczny; 2017, 21; 88-100
    2080-8836
    2392-067X
    Pojawia się w:
    Przegląd Geopolityczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geneza geopolityki w Rosji (między teorią a praktyką)
    Genesis of Geopolitics in Russia (Between Theory and Practice)
    Autorzy:
    Świder, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/539916.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geopolityczne
    Tematy:
    Rosja
    geopolityka
    myśl geopolityczna
    Russia
    geopolitcs
    geopolitical thought
    Opis:
    Współczesna Rosja (Federacja Rosyjska) jest głównym sukcesorem Związku Radzieckiego, który w 1991 r. uległ dezintegracji i który do momentu swojego rozpadu był jednym z dwóch supermocarstw. Rozpad ZSRR wiązał się z poszukiwaniem przez Rosję swojego miejsca w świecie i w systemie międzynarodowym, definiowaniem własnych interesów, a także z dążeniem do utrzymania statusu mocarstwa i gracza światowego. Rezultatem tworzenia się nowej rosyjskiej tożsamości zbiorowej jest ogromna popularność w Rosji geopolityki, która w tym kraju zaczyna spełniać funkcję metaidei (uniwersalnej idei wyjaśniającej świat), w pewnym sensie wypełniając pustkę ideologiczną po zbankrutowanej ideologii komunistycznej. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie genezy rosyjskiej myśli geopolitycznej, kształtującej się w zasadzie od chwili powstania Imperium Rosyjskiego w pierwszej połowie XVIII stulecia – poprzez wiek XIX – aż po okres radziecki. W artykule zostały zaprezentowane główne idee, koncepcje oraz ich twórcy – w kontekście międzynarodowego układu odniesienia. Konstrukcja artykułu ma charakter chronologiczno-problemowy.
    Contemporary Russia (Russian Federation) is the main successor of the Soviet Union, which in 1991 has disintegrated and that until its disintegration was one of the two superpowers. The disintegration of the USSR was associated with the searching by Russia its place in the world and in the international system, defining Russian interests, and with striving to save of status as a global power and player. The result of the creation of a new Russian collective identity is a huge popularity in Russia geopolitics, which in this country begins to act as a metaidea (the universal idea explaining the world) and, in a certain sense, fills the ideological void after the bankruptcy of communist ideology. The purpose of this article is the presentation of the genesis of Russian geopolitical thinking, which had been formed, in principle, since the establishment of the Russian Empire in the first half of the eighteenth century – through the nineteenth century – until the Soviet period. The article presents the main ideas, concepts and their creators – in the context of the international system. The construction of this article has a chronologicalproblem character.
    Źródło:
    Przegląd Geopolityczny; 2014, 8; 149-163
    2080-8836
    2392-067X
    Pojawia się w:
    Przegląd Geopolityczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geopolityczne źródła potencjalnych konfliktów w zachodniej części Bałkanów
    Geopolitical sources of potential conflicts in the western part of the Balkans
    Autorzy:
    Bukowski, Patryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/540166.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geopolityczne
    Tematy:
    geopolityka
    geopolityczne źródła konfliktów
    konflikty zbrojne
    Bałkany
    geopolitics
    geopolitical reasons of conflicts
    armed conflicts
    Balkan
    Opis:
    Artykuł obejmuje dwie części. W pierwszej z nich autor opisał geopolityczne źródła konfliktów w zachodniej części Bałkanów, wyróżniając zarówno geopolityczną teorię, jak i dotychczasowe realia omawianego obszaru z perspektywy tej teorii. Natomiast w drugiej przeanalizowano poszczególne geopolityczne czynniki zapalne potencjalnych konfliktów w zachodniej części Bałkanów, wyróżniając takie geopolityczne źródła konfliktów, jak graniczność oraz tranzytowość, zróżnicowanie ludności, kryzysy potęgi i/lub spoistości państw, rywalizacja ośrodków siły oraz załamanie systemu geopolitycznego i/lub przekształcenie równowagi sił
    The article analyzes the geopolitical inflammatory factors which may constitute a potential cause of further armed conflicts in the western part of the Balkans. The article includes two parts. In the first one, the author described the geopolitical sources of conflicts in the western part of the Balkans, distinguishing both the geopolitical theory and the current realities of the discussed area from the perspective of this theory. On the other hand, in the second one, particular geopolitical factors of potential conflicts in the western part of the Balkans were analyzed, distinguishing geopolitical sources of conflicts such as borderlines and transitability, population diversity, crises of power and/or cohesion of states, rivalry between the power centers and collapse of the geopolitical system and/or transformation of the balance of power.
    Źródło:
    Przegląd Geopolityczny; 2018, 24; 87-100
    2080-8836
    2392-067X
    Pojawia się w:
    Przegląd Geopolityczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sworznie Wielkiej Szachownicy Zbigniewa Brzezińskiego - współczesne znaczenie geopolityczne
    Geopolitical pivots of the Z. Brzeziński „great chessboard” and their contemporary importance
    Autorzy:
    Nowak, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/540454.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geopolityczne
    Tematy:
    sworzeń geopolityczny
    Ukraina
    Turcja
    Iran
    Azerbejdżan
    Korea Południowa
    geopolityka
    geopolitical pivot
    Ukraine
    Turkey
    Azerbaijan
    South Korea
    geopolitics
    Opis:
    Sworznie geopolityczne to jeden z elementów teorii opracowanej przez Zbigniewa Brzezińskiego w jego pracy pt.: „Wielka Szachownica”. Celem artykułu jest przeanalizowanie roli sworzni geopolitycznych w kontekście współczesnych stosunków międzynarodowych. Postawiona w artykule hipoteza badawcza zakłada, że sworznie są wciąż kluczowymi elementami w polityce międzynarodowej, a ich pozycja nie uległa zmianie. Analizie poddane zostają następujące kraje: Ukraina, Turcja, Korea Południowa, Azerbejdżan oraz Iran. Na podstawie zebranych materiałów i analizy wybranych dokumentów autor potwierdza znaczenie wszystkich pięciu sworzni geopolitycznych oraz przedstawia ich obecny, wciąż bardzo silny, wpływ na politykę zagraniczną w regionie, w którym się znajdują. Wszystkie kraje zakwalifikowane do kategorii sworzni, mimo braku wyraźnego potencjału gospodarczego lub militarnego stanowią ważny element polityki regionalnej często znajdując się na skrzyżowaniu najważniejszych punktów handlowych, gospodarczych oraz na linii styku wpływów różnych mocarstwo światowych jak Rosja, Chiny czy USA.
    Geopolitical pivots are one of the elements of the theory developed by Zbigniew Brzezinski in his work "Great Chessboard". The aim of the article is to analyse the role of geopolitical pivots in the context of contemporary international relations. The research hypothesis in the article assumes that pivots are still a key element in international politics and their position has not been changed. It seems to be true for all the five pivots, namely Ukraine, Turkey, South Korea, Azerbaijan and Iran. Basing on the collected materials and analysis of selected documents, the author presents their current, still very strong, influence on foreign policy in particular regions. Despite the lack of economic or military potential, all countries are an important part of regional policy, often at the crossroads of major trading routes, and at the frontiers of various civilizations and world powers like Russia, China or USA
    Źródło:
    Przegląd Geopolityczny; 2017, 22; 73-85
    2080-8836
    2392-067X
    Pojawia się w:
    Przegląd Geopolityczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geopolitical Imagination of the Political Elites of the Third Polish Republic: An Outline of the Problem
    Wyobraźnia geopolityczna elit politycznych III RP: zarys problemu
    Autorzy:
    Macała, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1937092.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    geopolitics
    geopolitical imagination
    critical geopolitics
    Polish foreign policy
    Third Polish Republic
    geopolityka
    wyobrażenia geopolityczne
    geopolityka krytyczna
    polska polityka zagraniczna
    Trzecia Rzeczpospolita Polska
    Opis:
    The article deals with the issue of the development of geopolitical imagination of Polish political elites following 1989. The source database of the text are the most important official documents regarding the foreign policy of the Third Polish Republic: the policy statements of subsequent prime ministers and the so-called small policy statements of the ministers of foreign affairs. Discourse analysis and system analysis were used to analyse them, treating them as a social construct. Geopolitical imagination placed Poland in Europe, in the dangerous zone between Germany and Russia and on the border of the two civilizations. The escape from this “fatalism of geography” was the main goal of the elites of the Third Polish Republic. Hence the orientation towards the West, to ensure the exit from peripherality, security and development. To justify such a remodelling of their representations, the elites put forward an idealized image of the West. It facilitated the acceptance of the geopolitical choice made by the society and the associated severe limitation of Poland’s geopolitical and economic autonomy. The vehicles on the way to the West were bandwagoning towards the USA and Germany, which justified clientelism towards them. In various combinations, the representations about Poland’s key role in the post-communist region re-emerged following 1989 to strengthen its position in relation to the West and the East. As for the eastern direction, Poland’s goal was to move the imaginary borders of the West towards our eastern neighbours, mainly Belarus and Ukraine. This must have led to the negative reaction from Russia, which considered this area its sphere of influence. Russia was imagined by us to be an alien and enemy, and the change of this state of affairs would be a consequence of the Westernisation of Russia so desired by the Polish elites. It seems that in the years 1989–2015, one could speak of a certain interpretative community, which the LaJ (Law and Justice/Prawo i Sprawiedliwość) governments broke down following 2015. The LaJ foreign policy has become a hostage of those undermining the liberal democracy of internal political system changes. Their criticism in the EU states isolates and pushes towards servility to Washington. In turn, the Three Seas Initiative is too divided and weak to leverage Poland’s position. It seems that re-approaching the EU’s core may give us some freedom and better protection in external policy.
    Artykuł dotyczy kształtowania się wyobraźni geopolitycznej polskich elit politycznych po 1989 roku. Bazą źródłową tekstu są najważniejsze oficjalne dokumenty dotyczące polityki zagranicznej III RP: exposé kolejnych premierów oraz tzw. małe exposé ministrów spraw zagranicznych. Dla ich analizy zastosowano analizę dyskursu oraz analizę systemową, traktując treść dokumentów jako społeczny konstrukt. Wyobraźnia geopolityczna lokowała Polskę w Europie, w niebezpiecznej strefie między Niemcami a Rosją oraz na granicy dwóch cywilizacji. Wyjście z tego „fatalizmu geografii” było zasadniczym celem elit III RP. Stąd orientacja na Zachód, żeby zapewnić sobie wyjście z peryferyjności, bezpieczeństwo i rozwój. Dla uzasadnienia takiej przebudowy swoich imaginacji elity posługiwały się idealizowanym obrazem Zachodu. Ułatwiało to akceptację dokonanego wyboru geopolitycznego przez społeczeństwo oraz związane z nim silne ograniczenie autonomii geopolitycznej i ekonomicznej Polski. Wehikułami na drodze na Zachód był bandwagoning wobec USA i Niemiec, co uzasadniało na ogół klientelizm wobec nich. W różnych kombinacjach powracały po 1989 roku wyobrażenia o kluczowej roli Polski w regionie postkomunistycznym, żeby wzmocnić jej pozycję w stosunku do Zachodu i Wschodu. W przypadku kierunku wschodniego celem Polski było przesunięcie wyobrażonych granic Zachodu na naszych sąsiadów, głównie na Białoruś i Ukrainę. Musiało to spowodować negatywną reakcję Rosji, uważającej ten obszar za swoją strefę wpływów. Rosja była w naszych wyobrażeniach traktowana jako obcy i wróg, a zmiana tego stanu rzeczy byłaby konsekwencją pożądanej przez polskie elity okcydentalizacji Rosji. Wydaje się, że w latach 1989–2015 można mówić o pewnej wspólnocie interpretacyjnej, której załamanie przynoszą rządy PiS po 2015 roku. W ich wyobrażeniach odsuwamy się od zachodniej Europy, zdając się na uległość wobec Amerykanów oraz na współpracę regionalną pod polskim przywództwem. Polityka zagraniczna PiS stała się zakładnikiem podważających liberalną demokrację wewnętrznych zmian ustrojowych. Ich krytyka w państwach UE powoduje izolację i zdaje na serwilizm wobec Waszyngtonu. Z kolei Trójmorze jest zbyt podzielone i słabe, żeby wydźwignąć pozycję Polski. Wydaje się, że ponowne zbliżenie do rdzenia UE może nam dać pewną swobodę i lepszą asekurację w polityce zewnętrznej.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2019, 64; 62-79
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    NATO and CSTO: the game of power and interests
    Autorzy:
    Białoskórski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/539968.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geopolityczne
    Tematy:
    NATO
    WNP
    OUBZ
    geopolityka
    potęgometria
    potęga gospodarcza
    potęga wojskowa
    potęga geopolityczna
    CIS
    CSTO
    ODKB
    geopolitics
    powermetrics
    economic power
    military power
    geopolitical power
    Opis:
    Artykuł przedstawia układ sił pomiędzy Organizacją Traktatu Północnoatlantyckiego a Organizacją Układu Bezpieczeństwa Zbiorowego w odniesieniu do interesów geopolitycznych obu sojuszy polityczno-wojskowych. W badaniach potęgi gospodarczej, wojskowej i geopolitycznej wykorzystano metody polskiej szkoły potęgometrycznej. Prezentowane wyniki badań oparto na aktualnych danych empirycznych. Konkluzje wskazują na ilościowe i jakościowe dysproporcje w układzie sił oraz oceniają ich wpływ na realizację interesów geopolitycznych obu organizacji
    The paper examines the balance of power in relation to the security interests of the North Atlantic Treaty Organization (NATO) and the Collective Security Treaty Organization (CSTO). The economic, military (conventional) and geopolitical power of these two military alliances as well as their permanent member states are calculated according to the powermetric methodology and actually available data. It refers to a powermetrics as the applied science dealing with measurements, assessments and evaluation of public life participant’s (actors) power, particularly of states, and the modeling, simulation and forecast of relationship between them in global, regional and local dimension. Studying the ratio of power it has been estimated the abilities of the alliances to achieve their security interests.
    Źródło:
    Przegląd Geopolityczny; 2020, 33; 33-49
    2080-8836
    2392-067X
    Pojawia się w:
    Przegląd Geopolityczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polish Geopolitical Codes Illustrated with the Example of the Electoral Programs of the Major Political Parties in 1991 – 2011
    Polskie kody geopolityczne na przykładzie programów wyborczych najważniejszych partii politycznych w latach 1991 – 2011
    Autorzy:
    Macała, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1943093.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    geopolitics
    critical geopolitics
    Polish geopolitical codes
    Polish political parties
    election programs
    geopolityka
    geopolityka krytyczna
    polskie kody geopolityczne
    polskie partie polityczne
    programy wyborcze
    Opis:
    This article is concerned with the research on Polish geopolitical codes following 1989. The problem has not yet been the subject of broader scientific studies or publications. In this aspect, the research is of particular importance for the analysis of foreign policy of Poland, which had to redefine its place in Europe and to fundamentally rebuild external relations, that is also to define the new geopolitical codes. The code system used in this text is based on Colin Flint’s definition, with the key division into allies and enemies. Based on the analysis of discourse, it can be stated that the most important allies of Poland in these codes are the USA, the European Union, Germany, and the enemy is Russia. In general, the fundamental change of Poland’s geopolitical codes following 1989 – from the east side to the west – can quite easily be seen in the electoral programs: the enemies of the People’s Republic of Poland’s period became allies, and the forced ally became an enemy. However, their concretization is generally not original and rather schematic. The Polish geopolitical codes have been exerted with strong influences of the hegemonic geopolitical codes of the West, mainly those of the United States. On the other hand, the last geopolitical code, the attempt to explain to the public the geopolitical imaginations of our elites, has been the weakest. This largely confirms the authoritarian dimension of Polish top-down transformation as well as the dominance of the elites over the society.
    Artykuł dotyczy badań nad polskimi kodami geopolitycznymi po 1989 r. Problem ten nie doczekał się na razie szerszych studiów naukowych ani publikacji. W tym aspekcie badania mają szczególne znaczenie dla analizy p olityki zagranicznej Polski, która musiała na nowo określić swoje miejsce w Europie i gruntownie przebudować relacje zewnętrzne, czyli także zdefiniować nowe kody geopolityczne. Systematyka kodów zastosowana w niniejszym tekście opiera się na definicji Colina Flinta, z kluczowym podziałem na sojuszników i wrogów. W oparciu o analizę dyskursu można stwierdzić, iż najważniejszymi sojusznikami Polski w tych kodach są USA, Unia Europejska, Niemcy, wrogiem zaś Rosja. Na ogół dosyć czytelnie widać w programach wyborczych zasadniczą zmianę kodów geopolitycznych Polski po 1989 r. ze wschodniej na zachodnią: wrogowie z okresu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej zostali sojusznikami, a przymusowy sojusznik został wrogiem. Jednak ich konkretyzacja jest na ogół mało oryginalna i schematyczna. Na polskich kodach geopolitycznych odciskały się wyraźnie silne wpływy hegemonicznych kodów geopolitycznych państw Zachodu, głównie USA. Natomiast najsłabiej obecny był ostatni kod geopolityczny, czyli próba wytłumaczenia wyobrażeń geopolitycznych naszych elit opinii publicznej. W dużej mierze potwierdza to autorytarny wymiar polskiej, „odgórnej” transformacji, a także dominację elit nad społeczeństwem.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 56; 7-20
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Foreign Threats to Ukraine’s Independence and the Challenge Posed to Polish National Security
    Zewnętrzne zagrożenia dla niezależności Ukrainy jako wyzwanie dla bezpieczeństwa narodowego Polski
    Autorzy:
    Krasivskyy, Orest
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929223.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Russian factor
    national security of Ukraine and Poland
    national security threats
    geopolitics
    Eurasian geopolitical project of Russia
    Russian neo-imperialism
    czynnik rosyjski
    bezpieczeństwo narodowe Ukrainy i Polski
    zagrożenie bezpieczeństwa narodowego
    geopolityka
    euroazjatycki geopolityczny projekt Rosji
    neoimperializm rosyjski
    Opis:
    The purpose of the article is to examine the Russian threat to Ukraine’s state sovereignty and its impact on Poland’s national security; to underline that Russia intends to take revenge for its defeat in the Cold War, to regain control over the former Soviet Union republics, to defeat the USA and EU, and to establish control in the territory of the Eurasian continent. The research hypothesis is that the main purpose of Russia’s foreign policy is the reconstruction of a neo-imperial state, Ukraine’s reintegration into the post-Soviet space, and ensuring Russia’s domination in the region. The research task was completed using the research methods of a detailed study of sources and literature and a critical analysis of the information available to the author. Conclusions: Russia is trying to take revenge for its defeat in the Cold War, to regain control over the former Soviet Union republics, to defeat the West, and to establish control over the Eurasian continent. Russia considers Ukraine and Poland as dangerous agents of Atlanticism. That is why the Russian Eurasian geopolitical project aims for the Ukrainian and Polish states to be neutralized in a radical way. To this end, Russia has started a “hybrid war” against Ukraine. Poland and the Baltic countries will be the next targets of Russian aggression. It is profitable for Russian neo-imperialism to destroy trust and the strategic partnership between Poland and Ukraine, and to act in accordance with the divide-and-conquer algorithm. In such circumstances, Ukraine and Poland need to work out a new “Doctrine of restraining Russia’s aggression,” to pursue gradual and coordinated policy for the sake of the victory over Russian neo-imperialism and the dismantlement of the Russian imperial social system. The article describes the peculiarities of the modernization of the Russian imperial system at the present stage, analyzes the content of the Russian neo-imperialistic policy against Ukraine, Poland and the West, the reasons for the failure of Ukraine to neutralize Russian expansion, and also shows possible geopolitical consequences for the national security of Poland in the event of the successful implementation of Russia’s geopolitical strategy.
    Celem badawczym artykułu jest prześledzenie znaczenia tzw. rosyjskiego czynnika jako elementu wpływającego na suwerenność Ukrainy i na bezpieczeństwo Polski. Postawiona hipoteza zakłada, że głównym celem rosyjskiej polityki zagranicznej jest neoimperializm, a częścią tej koncepcji jest reintegracja Ukrainy do przestrzeni silnych wpływów Rosji oraz zapewnianie sobie przez Federację Rosyjską dominującej pozycji w regionie. Problem badawczy został rozwiązany dzięki zastosowaniu metod jakościowej analizy źródeł, krytycznej analizie prac naukowych (od klasycznych do najnowszych), analizie informacji oraz dyskursu politycznego. Konkluzje: Rosja prowadzi politykę rewanżu za porażkę w „zimnej wojnie”, politykę zmierzającą do ponownej kontroli nad byłymi republikami ZSRR i ustalenia swoich wpływów nad obszarem euroazjatyckim. Rosja postrzega Ukrainę i Polskę jako niebezpiecznych dla siebie „agentów” wpływów amerykańskich. Wychodząc z tego geopolitycznego założenia Ukraina i Polska musi, według Rosji, zostać politycznie zneutralizowana. Z tego powodu Rosja zaczęła prowadzić przeciwko Ukrainie „wojnę hybrydową”. Następnym obiektem tej wojny będzie prawdopodobnie Polska i kraje nadbałtyckie. Dla rosyjskiego neoimperializmu korzystne jest podważanie zaufania i strategicznego partnerstwa pomiędzy Polską i Ukrainą, w imię zasady „dziel i rządź”. Polska i Ukraina w takich warunkach powinny opracować nową doktrynę „powstrzymania agresji Rosji” prowadzącą do konsekwentnej i skoordynowanej polityki hamowania rosyjskiego neoimperializmu i demontażu imperialistycznego systemu społecznego w Rosji. W artykule przeanalizowano cechy modernizacji rosyjskiego systemu imperialistycznego, neoimperialistyczną politykę wobec Ukrainy, Polski i Zachodu oraz przyczyny niepowodzeń Ukrainy w neutralizacji rosyjskiej ekspansji, a także wyjaśniono ewentualne geopolityczne skutki dla bezpieczeństwa Polski w przypadku sukcesu w realizacji geopolitycznej strategii Rosji.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2020, 4; 77-98
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies