Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "muzeum w Chorzowie" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Glińscy w Częstochowskiem w latach 1705–1913
    The Gliński Family in Częstochowa in 1705–1913
    Autorzy:
    Gliński, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32083677.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
    Tematy:
    genealogia
    rodzina Glińskich
    przodkowie
    Częstochowa
    Łojki
    genealogy
    the Gliński family
    ancestors
    Opis:
    Artykuł zawiera podsumowane prowadzonych przez autora w latach 2020–2022 badań genealogicznych Glińskich. Badania tyczyły się osób urodzonych od początku XVIII wieku do 1913 roku na terenie obecnego miasta Częstochowa i gminy Blachownia, najliczniejszego skupiska osób o tym nazwisku w Polsce. Wykazano, że 95% Glińskich urodzonych w tym okresie to potomkowie czterech synów Wojciecha i Małgorzaty Żydków z Łojek, którzy od połowy XVIII wieku zaczęli używać nazwiska Gliński.
    The article contains a summary of genealogical research on the Gliński family conducted by the author in 2020–2022. The research concerned people born from the beginning of the 18th century to 1913 in the area of the current city of Częstochowa and the commune of Blachownia, areas with the most numerous group of people with this surname in Poland. It was shown that 95% of the Gliński family born in this period were descendants of the four sons of Wojciech and Małgorzata Żydek from Łojki, who began to use the surname Gliński in the mid-18th century.
    Źródło:
    Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2023, 11, 11; 216-235
    2353-2734
    Pojawia się w:
    Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wacławikowie – ród chłopskich „zapiśnikarzy” ze Śląska
    The Wacławik Family – the Family of Peasant Folk Writers from Silesia
    Autorzy:
    Morys-Twarowski, Michael
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28887345.pdf
    Data publikacji:
    2022-12
    Wydawca:
    Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
    Tematy:
    Cieszyn Silesia
    peasants
    genealogy
    history of Silesia
    18th century
    19th century
    Śląsk Cieszyński
    chłopi
    genealogia
    historia Śląska
    XVIII wiek
    XIX wiek
    Opis:
    A number of peasant notes from the 18th and 19th centuries, whose authors are called “Cieszyn folk writers” (cieszyńscy piśmiorze) or “note takers” (zapiśnikarze), have been preserved in Cieszyn Silesia. In recent years, this phenomenon has been most extensively discussed by Janusz Spyra in the study: "Historiografia a tożsamość regionalna w czasach nowożytnych na przykładzie Śląska Cieszyńskiego w okresie od XVI do początku XX wieku" (Eng. Historiography and Regional Identity in Modern Times on the Example of Cieszyn Silesia in the Period from the 16th to the Beginning of the 20th Century). This article brings minor factual supplements to the mentioned study. The author discusses the fate of “writers” from the Wacławik family. They were Andrzej (d. 1777) from Pielgrzymowice in Prussian Silesia, his (presumed) son Jerzy (d. 1780, 1792 or 1793), a cotter in Pielgrzymowice, and his grandson Paweł (1768–1850), who settled in Cieszyn Silesia (first he lived in Zamarski, later in Hażlach). Particular emphasis was placed on genealogical issues.
    Na Śląsku Cieszyńskim zachowało się szereg chłopskich notatek z XVIII i XIX wieku, których autorów w literaturze nazywa się „cieszyńskimi piśmiorzami” lub „zapiśnikarzami”. W ostatnich latach najszerzej to zjawisko omówił Janusz Spyra w opracowaniu „Historiografia a tożsamość regionalna w czasach nowożytnych na przykładzie Śląska Cieszyńskiego w okresie od XVI do początku XX wieku”. Niniejszy artykuł wnosi drobne uzupełnienia faktograficzne. Omawia losy „zapiśnikarzy” z rodu Wacławików. Byli nimi Andrzej (zm. 1777) z Pielgrzymowic na pruskim Śląsku, jego (przypuszczalny) syn Jerzy (zm. 1780, 1792 albo 1793), chałupnik w Pielgrzymowicach, oraz wnuk Paweł (1768–1850), który osiedlił się na Śląsku Cieszyńskim (najpierw mieszkał w Zamarskach, później w Hażlachu). Szczególny nacisk położono na kwestie genealogiczne.
    Źródło:
    Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2022, 10, 10; 9-23
    2353-2734
    Pojawia się w:
    Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dzieje rodu Palarczyków z parafii cierlickiej na Śląsku Cieszyńskim od XVIII do początku XX wieku
    The History of the Palarczyk Family from the Cierlice Parish in Cieszyn Silesia from the 18th to the Beginning of the 20th Century
    Autorzy:
    Morys-Twarowski, Michael
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32083679.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
    Tematy:
    Śląsk Cieszyński
    chłopi
    genealogia
    Cieszyn Silesia
    peasants
    genealogy
    Opis:
    Palarczykowie byli rodem chłopskim wywodzącym się ze wsi Szobiszowice (Soběšovice). Artykuł przedstawia dzieje pierwszych pokoleń rodziny (do końca XVIII w.) oraz losy najbardziej znanej linii rodu, wywodzącej się od Jana (1705–1765), karczmarza w Stanisłowicach (Stanislavice) i Kocobędzu (Chotěbuz). Najsłynniejszym przedstawicielem rodu był Karol (1879–1940), rolnik w Goleszowie, członek Rady Narodowej Księstwa Cieszyńskiego. Dodatkowo na przykładzie Palarczyków poruszono dwie kwestie ogólne. Pierwszą jest funkcjonowanie elit chłopskich w Księstwie Cieszyńskim, drugą – zagadnienia językowe. Palarczykowie w Szobiszowicach mówili językiem czeskim (morawskim), Palaczykowie z parafii cierlickiej językiem polskim. Szczegółowa analiza potwierdza wyraźną granicę językową czesko/morawsko-polską wskazywaną m.in. przez źródła kościelne i topografię Reginalda Kneifela, a jednocześnie każe odrzucić tezy o rzekomo „terenie przejściowym językowym” na zachód od rzeki Olzy.
    The Palarczyk family was a peasant family originating from the village of Szobiszowice (Soběšovice). The article presents the history of the first generations of the family (until the end of the 18th century) and the fate of the most famous family line, descending from Jan (1705–1765), an innkeeper in Stanisłowice (Stanislavice) and Kocobędz (Chotěbuz). The most famous representative of the family was Karol (1879–1940), a farmer in Goleszów, and a member of the National Council of the Duchy of Cieszyn. Additionally, two general issues were raised using the example of the Palarczyk family. The first is the functioning of peasant elites in the Duchy of Cieszyn, the second - language issues. The Palarczyk family in Szobiszowice spoke Czech (Moravian), whereas the Palarczyk family from the Cierlice parish spoke Polish. A detailed analysis confirms the clear Czech/Moravian-Polish linguistic border indicated, among others, by church sources and the topography of Reginald Kneifel. At the same time these findings force us to reject the theses about the supposed "linguistic transition area" to the west of the Olza River.
    Źródło:
    Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2023, 11, 11; 133-183
    2353-2734
    Pojawia się w:
    Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Księgi metrykalne i akta miejskie Pleszewa z XVII–XVIII wieku jako źródła do badań genealogicznych
    The Parish Registers and Town Records of Pleszew from the 17th-18th Century as Sources for Genealogical Research
    Autorzy:
    Makowski, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/37509550.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
    Tematy:
    Pleszew
    księga metrykalna
    księga miejska
    genealogia
    miasto
    parish register
    town book
    genealogy
    town
    Opis:
    Artykuł przedstawia możliwości wykorzystania metryk parafialnych oraz ksiąg miejskich w badaniach genealogicznych, a także ujawnia wiążące się z tym problemy. Materiał obejmuje okres od XVII do XVIII wieku. Za przykład posłużyły materiały źródłowe dotyczące Pleszewa, miasta położonego na terenie prowincji wielkopolskiej. Oceniona została rzetelność prowadzenia wszystkich typów ksiąg metrykalnych parafii Pleszew. Scharakteryzowany został zasób danych zawartych w metrykaliach oraz problemy genealogiczne, takie, jak: ustalenie podstawowych dat z życia człowieka, wąski zasób imion nadawanych przy chrzcie, kryterium identyczności nazwiska czy tłumaczenie imion. W drugiej części zostały zaprezentowane możliwości wykorzystania w genealogii wytworów kancelarii miejskiej na konkretnych przykładach, które zawierają informacje niedostępne w księgach metrykalnych.
    The article presents the possibilities of using parish registers and town records in genealogical research, and also reveals the related problems. The material covers the period from the 17th to the 18th century. As an example, source materials concerning Pleszew, a town located in the province of Wielkopolska, were used. The reliability of keeping all types of parish books of the Pleszew parish was assessed. The resource of data contained in the records and genealogical problems were characterized, including: determining the basic dates of a person's life, a narrow resource of names given at baptism, the criterion of surname identity or the translation of names. The second part presents the possibilities of using the records of the municipal office in the genealogy based on specific examples that contain information not available in register books.
    Źródło:
    Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2023, 11, 11; 195-215
    2353-2734
    Pojawia się w:
    Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Genealogia rodu Korfantych z uwzględnieniem elementów biografii członków rodziny Wojciecha Korfantego oraz weryfikacją wywodu przodków opracowanego przez Artura Korfantego
    The genealogy of the Korfanty family, including the biographical details of members of Wojciech Korfanty’s family and verification of the ancestral genealogy compiled by Artur Korfanty
    Autorzy:
    Bulla, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/38113197.pdf
    Data publikacji:
    2023-12
    Wydawca:
    Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
    Tematy:
    genealogia
    Górny Śląsk
    Siemianowice Śląskie
    Sadzawki
    Wojciech Korfanty
    Korfanty
    Artur Jan Korfanty
    genealogy
    Upper Silesia
    Opis:
    Artykuł podzielony jest na trzy części. Pierwsza skupia się na najbliższej rodzinie Wojciecha Korfantego i poza danymi stricto genealogicznymi uzupełniona jest o informacje biograficzne. W ramach badań ustalono, że dziadek Wojciecha Korfantego, czyli Adam Korfanty do siemianowickiej części Sadzawek przybył z Siemianowic najpewniej między 1833 a 1836 rokiem i osiedlił się tam jako chałupnik. Tam także mieszkali jego potomkowie, którzy znaleźli zatrudnienie w kopalni Fanny. Siodłak Jan Klecha, czyli dziadek macierzysty Wojciecha Korfantego pochodził z Kaliny (w pow. Lublinieckim), postanowił on jednak pozostawić swoje gospodarstwo i między 1854 a 1859 rokiem przybyć do Bytkowa, a potem osiąść w michałkowickiej części Sadzawek. Ta rodzina także związała się z górnictwem i kopalnią Fanny. Teść Piotr Sprott osiągnął duży awans społeczny, a rodzina posiadała dość wysoki status materialny. Był synem komornika z Taniny (w pow. lublinieckim), jednak wyemigrował do Bytomia i zatrudnił się w kopalni, a następnie zajął się handlem i inwestowaniem w nieruchomości. W tym kontekście podważono pojawiający się w literaturze pogląd, że Elżbieta Sprott pracowała jako ekspedientka w sklepie braci Barasch, a także podjęto próbę wyjaśnienia dlaczego fakt ten tak mocno urażał Wojciecha Korfantego. Nakreślono także historię oskarżeń Małgorzaty Nowak, która twierdziła, że jest on ojcem jej nieślubnego syna Wojciecha. W krótkich biogramach opisano losy rodzeństwa Wojciecha Korfantego, w tym brata Andrzeja, który około 1908–1909 roku wyemigrował do Kanady. Druga część tekstu jest rekonstrukcją wywodu przodków Wojciecha Korfantego. Omówiono zarówno wstępnych w linii ojcowskiej, jak i matczynej. Wydaje się, że udało się spełnić główny cel artykułu. Udało się ustalić przodków Wojciecha Korfantego we wszystkich liniach, przynajmniej do XVIII wieku, a w przypadku linii po mieczu udało się sięgnąć nawet wieku XVII. Większość antenatów pochodziło z terenu historycznego Górnego Śląska i związani byli oni głównie z rolnictwem, choć na przykład przodkowie z rodzin Cyron i Leischwitz byli myśliwymi, a Jan Neopold pisarzem i zarządcą w Kopienicy. Dopiero wraz z rozwojem przemysłu stopniowo przodkowie Wojciecha Korfantego przechodzili do pracy w kopalniach węgla kamiennego. W trzeciej części artykułu podjęta została próba weryfikacji wywodu przodków opracowanego przez Artura Jana Korfantego. Autor dowodził w nim, że najstarsi przodkowie rodu Korfantych mieli pochodzić z Wenecji i dopiero w XVII wieku przybyć do Siemianowic. Okazało się jednak, że wiele przytoczonych danych genealogicznych po ich sprawdzeniu w księgach metrykalnych okazała się niezgodna z rzeczywistością lub niemożliwa do potwierdzenia. Ustalono, że rodzina Korfantych ma najpewniej pochodzenie miejscowe, co potwierdza występowania tego nazwiska w XVI i XVII wieku także w parafiach z obszaru Wielkopolski i Małopolski.
    The article is divided into three parts. The first one focuses on Wojciech Korfanty's immediate family and, in addition to strictly genealogical data, is supplemented with biographical information. As part of the research, it was established that Wojciech Korfanty's grandfather, Adam Korfanty, came to the Siemianowice part of Sadzawki from Siemianowice, most likely between 1833 and 1836, and settled there as a cottager. His descendants also lived there and found employment in the Fanny mine. Peasant farmer, Jan Klecha, i.e. Wojciech Korfanty's maternal grandfather, came from Kalina (in the Lubliniec District), but he decided to leave his farm and come to Bytków between 1854 and 1859, and then settle in the Michałkowice part of Sadzawki. This family also became involved with mining and the Fanny Mine. Father-in-law Piotr Sprott achieved great social advancement, and the family had quite a high financial status. He was the son of a bailiff from Tanina (in the Lubliniec District), but he emigrated to Bytom and got a job in a mine, and then engaged in trade and investing in real estate. In this context, the view appearing in the literature that Elżbieta Sprott worked as a saleswoman in the Barasch brothers' store was questioned, and an attempt was made to explain why this fact offended Wojciech Korfanty so much. The story of Małgorzata Nowak's accusations that he was the father of her illegitimate son Wojciech was also outlined. The short biographies describe the life of Wojciech Korfanty's siblings, including his brother Andrzej, who emigrated to Canada around 1908–1909. The second part of the text is a reconstruction of the line of Wojciech Korfanty's ancestors. Both paternal and maternal ascendants were discussed. It seems that the main purpose of the article was achieved. It was possible to determine Wojciech Korfanty's ancestors in all lines, at least until the 18th century, and in the case of the paternal line, it was possible to go back even to the 17th century. Most of the ancestors came from the historical area of Upper Silesia and were mainly associated with agriculture, although, for example, the ancestors from the Cyron and Leischwitz families were hunters, and Jan Neopold was a writer and administrator in Kopienica. Only with the development of industry did Wojciech Korfanty's ancestors gradually move to work in hard coal mines. In the third part of the article, an attempt was made to verify the line of the ancestors prepared by Artur Jan Korfanty. The author argued that the oldest ancestors of the Korfanty family originated from Venice and came to Siemianowice only in the 17th century. However, after checking the data in the record books, many of the cited genealogical data turned out to be inconsistent with reality or impossible to confirm. It was established that the Korfanty family is most likely of local origin, which is confirmed by the occurrence of this surname in records of the 16th and 17th centuries also in parishes in the region of Wielkopolska and Małopolska.
    Źródło:
    Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"; 2023, 11, 11; 10-100
    2353-2734
    Pojawia się w:
    Rocznik Muzeum "Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie"
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies