Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Military garrison" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Stan ostrego pogotowia. Łódzki garnizon wojskowy wobec demonstracji pierwszomajowych w II Rzeczpospolitej
    On highest alert. The military garrison of Łódź and the May Day demonstrations in the Second Polish Republic
    Autorzy:
    Kuprianis, Artur
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129979.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Święto Pracy
    komuniści
    wojskówka
    propaganda
    armia
    wojsko
    garnizon
    koszary
    Labour Day
    communists
    army
    military
    garrison
    barracks
    Opis:
    Święto Pracy było w II Rzeczpospolitej polem rywalizacji między Polską Partią Socjalistyczną a Komunistyczną Partią Polski. Ponieważ w Łodzi stacjonował bardzo duży garnizon wojskowy, tego dnia wiele działań komunistów skierowanych było przeciwko armii. Prowadził je Centralny Wydział Wojskowy Komitetu Centralnego KPP, nazywany potocznie „wojskówką”. Władze wojskowe doskonale orientowały się w zamierzeniach komunistów i skutecznie im przeciwdziałały, m.in. podczas manifestacji pierwszomajowych. Największe tego typu obchody współorganizowane przez KPP, miały miejsce w 1936 r. Wzięło w nich udział około 25 tys. osób. Z tego powodu łódzki garnizon postawiono w stan gotowości bojowej. Na szczęście nie doszło do eskalacji wydarzeń i wojsko nie musiało być użyte.
    Labour Day was a competitve feature between the Polish Socialist Party (PPS) and the Communist Party of Poland (KPP) in the Second Polish Republic. Since there was a very big military garrison in Łódź, many actions of the communists were directed against the army on that day. They were run by the Central Military Division of the Central Committee of the Communist Party of Poland (CWW KC KPP), commonly referred to as “wojskówka”. The military authorities were fully aware of the intentions of the communists and were effective in opposing them, among others during May Day manifestation. The largest of that sort of celebrations co-organized by the KPP took place in 1936. Around 25 000 people took part. For this reason, the Łódź garrison was put onhighest alert. Fortunately, there was no escalation in violence and it was unnecessary to use the army.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2022, 21, 1; 223-247
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojsko w mieście. Żołnierze Hohenzollernów w Prusach Południowych (1793–1806)
    Military in the city. Hohenzoller’s soldiers in South Prussia (1793–1806)
    Autorzy:
    Włodarczyk, Zdzisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/688123.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Prusy Południowe
    XIX wiek
    miasto
    wojsko
    garnizon
    życie codzienne
    South Prussia
    19th century
    coity
    military
    garrison
    everyday life
    Opis:
    As a result of the Second Partition of the Polish-Lithuanian Commonwealth (1793), a significant part of Polish lands was in the possession of Prussia. Immediately a new province was created – South Prussia (Südpreussen). One of the elements of the new reality was the presence of a large number of soldiers in the socio-economic space of the province. Many cities and towns have become garrison headquarters. A clash of two completely different collectives occurred. On the one hand, soldiers who were often accompanied by families, and on the other hand, the „locals” were forced into the framework of foreign administrative structures overnight. A complicated network between civilians and military was developing. The ethnic face of many, especially small, urban centers has changed. The advantage was that the army provided the opportunity to increase revenues, for instance through the services provided to it: food sales, transport, rental of accommodation, stables and storage areas. At the same time, the soldiers, poorly paid, sought to earn a living, recruiting for all possible activities. Mutual relations were not deprived of difficult moments, living together under one roof (soldiers’ quarters) caused quarrels. However, it was not them who decided about the whole of mutual relations – as evidenced by the proofs of cooperation in the intangible sphere. The march of most garrisons to the war with France (1806) ended the short period of existence of South Prussia. However, on the areas abandoned by Prussia, many tied to the former administration, including the military.
    W wyniku II rozbioru (1793) znaczna część ziem Rzeczpospolitej Obojga Narodów znalazła się we władaniu Prus. Niezwłocznie też utworzono z nich nową prowincję – Prusy Południowe (Südpreussen). Jednym z elementów nowej rzeczywistości była obecność licznych wojskowych w przestrzeni społeczno-gospodarczej prowincji. Wiele miast i miasteczek stało się siedzibami garnizonów. Nastąpiło zetknięcie dwóch zupełnie różnych zbiorowości. Z jednej strony żołnierze, którym bardzo często towarzyszyły rodziny, z drugiej zaś „miejscowi” wtłoczeni z dnia na dzień w ramy obcych struktur administracyjnych. Kształtowała się skomplikowana sieć powiązań między cywilami a wojskowymi. Zmianie uległo oblicze etniczne wielu, zwłaszcza niewielkich ośrodków miejskich. Walorem było to, że wojsko dawało możliwość zwiększenia dochodów, choćby przez świadczone na jego rzecz usługi: sprzedaż żywności, transport, wynajem kwater, stajni, powierzchni magazynowych. Jednocześnie żołnierze, kiepsko opłacani, szukali możliwości zarobkowania, najmując się do wszelkich możliwych zajęć. Wzajemne współżycie nie było pozbawione momentów trudnych, wspólne bytowanie pod jednym dachem (żołnierskie kwatery) rodziło sytuacje zapalne. Jednak to nie one decydowały o całokształcie wzajemnych relacji – o czym świadczą świadectwa współpracy w sferze niematerialnej. Wymarsz większości garnizonów na wojnę z Francją (1806) zakończył krótki okres istnienia Prus Południowych. Jednak na opuszczonych przez Prusy terenach pozostało wielu związanych z poprzednią administracją, również wojskowych.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica; 2019, 103; 73-88
    0208-6050
    2450-6990
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Garnizon wojskowy w Lublinie w latach 1788–1792
    Military Garrison in Lublin in 1788–1792
    Военный гарнизон в Люблине в 1788–1792 гг.
    Autorzy:
    Cholewiński, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1857156.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-23
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    wojsko
    garnizon
    miasto
    komisja cywilno-wojskowa
    Sejm Czteroletni
    army
    garrison
    city
    Civil-Military Commission
    Four-Year Sejm
    армия
    гарнизон
    город
    военно-гражданская комиссия
    Четырехлетний сейм
    Opis:
    Temat garnizonu Lublina w okresie Sejmu Czteroletniego nie doczekał się szczegółowego opisu w historiografii polskiej. Stad autor postanowił przebadać skład osobowy jednostek wchodzących w skład garnizonu. Istotne są także problemy wyżywienia i kwaterunku żołnierzy. Interesujące są również zagadnienia związane ze szkoleniem i musztrą wojskowych, miejscami odbywania ćwiczeń i wyposażeniem żołnierzy. Na koniec warto jest zadać pytanie o umundurowanie żołnierzy oraz dostęp na przykład do butów czy płaszczy. Odpowiedz na powyższe pytania badawcze pozwoli przedstawić funkcjonowanie garnizonu i wojskowe działania Komisji Cywilno-Wojskowej w Lublinie w okresie reform Sejmu Czteroletniego.
    The subject of Lublin’s garrison during the Four-Years Sejm has never been described in detail in Polish historiography. Hence, the author of this article decided to examine the personnel composition of the garrison’s units. The paper covers various topics, which include problems associated with the feeding and housing of the troops, as well as issues related to military equipment, training, drill and exercise locations. Furthermore, issues regarding uniforms are discussed, an example being the availability (and access to) shoes and coats. By investigating the above research problems, the article is able to portray the military activities of the Civil-Military Commission in Lublin and how its garrison functioned during the reforms of the Four-Year Sejm.
    Тема Люблинского гарнизона во время Четырехлетнего сейма не была подробно описана в польской историографии. Поэтому автор решил изучить личный состав гарнизонных частей. Существенны были также проблемы с питанием и проживанием солдат. Кроме этого, в теме есть интересные вопросы, связанные с военными учениями, местами прохождения учений и экипировкой солдат. Наконец, стоит также задать вопрос об униформе солдат и доступе, например, к обуви или плащам. Ответ на поставленные вопросы исследования позволит понять функционирование гарнизона и представить себе военную деятельность Военно-гражданской комиссии в Люблине в период реформ Четырехлетнего сейма.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 1 (275); 11-34
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ostatni fort zachodu ku wschodnim rubieżom – Wilno jako obóz i obszar warowny w latach 1922–1939
    The last western fort on the eastern frontier – Wilno as a fortified camp and area in 1922–1939
    Последняя крепость Запада на восточной границе – Вильнюс в качестве лагеря и укрепленного района в 1922–1939 годах
    Autorzy:
    Kucharski, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1925277.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Wilno
    obóz warowny
    obszar warowny
    garnizon
    fortyfikacje
    budownictwo wojskowe
    Wilno (Vilnius)
    fortified camp
    fortified area
    garrison
    fortifications
    military engineering
    Вильнюс
    казарма
    казарменная территория
    гарнизон
    фортификация
    военное строительство
    Opis:
    Artykuł opisuje organizację, przemiany i funkcjonowanie unikatowego organu wojskowej administracji terenowej, jakim było Dowództwo Obszaru Warownego „Wilno”, ze szczególnym uwzględnieniem jego infrastruktury – zespołów koszarowych, magazynów, szlaków komunikacyjnych i fortyfikacji. Wokół Wilna, będącego największym polskim garnizonem, rozpoczęto bowiem w 1923 r. prace fortyfikacyjne, mające na celu uczynić miasto zdolnym do obrony okrężnej przez kilka tygodni. Z przyczyn finansowych i organizacyjnych prace te nie zostały jednak nigdy ukończone, a ich rezultat był bardzo skromny – wzniesiono zaledwie 4 schrony bojowe i niecałe 100 magazynów amunicji. Obiektom tym nie dane było sprawdzić się w walce – specjalnie sformowane w Wilnie oddziały forteczne użyto w 1939 r. na innych odcinkach frontu. Znaczna część budowli wojskowych w Wilnie przetrwała jednak do dziś i jest unikatowym świadectwem pionierskiego okresu inżynierii wojskowej II Rzeczypospolitej.
    The article describes the organization, transformations and functioning of a unique military territorial administration entity, i.e. the Command of the Fortified Area “Wilno” (Vilnius), focusing especially on its infrastructure – the complexes of barracks, warehouses, communication routes and fortifications. In 1923 fortification works were initiated around Wilno, the largest Polish garrison, aiming at making the city capable of all-round defence for several weeks. For financial and organizational reasons these works have never been finished and their results were quite modest – only 4 combat bunkers and not nearly 100 ammunition warehouses were built. These objects were not destined to be tested in combat – the fortress units, specially formed in Wilno, were used in 1939 on other sectors of the front. However, a considerable part of the military buildings in Wilno has survived until today and consitutes a unique legacy of the pioneer period of military engineering of the Second Polish Republic.
    В статье описывается организация, эволюция и функционирование уникального органа территориального военного управления, которым являлся штаб укрепленной области „Вильнюс”, в особенности его инфраструктуры – казарм, складов, транспортных путей и оборонительных сооружений. Вокруг Вильнюса, крупнейшего польского гарнизона, уже в 1923 г. было начато фортификационное строительство с целью обеспечить круговую оборону города в течение нескольких недель. Ввиду финансовых и организационных причин эти работы не были окончены, а их результат оказался весьма скромным – были построено всего 4 бункера и менее 100 складов боеприпасов. Этим объектам не суждено было участвовать в войне – специально сформированные в Вильнюсе воинские части были использованы в 1939 г. на других участках фронта. Значительная часть военных построек в Вильнюсе, однако, сохранилась до наших дней и представляет собой уникальное свидетельство новаторского этапа в развитии военной инженерии 2-й Полской Республики.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2016, XVII (LXVIII), 2-3 (256-257); 145-200
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Garnizon księcia Bogusława Radziwiłła w Słucku 1654–1668. Struktura i finansowanie
    The Sluck garrison of Prince Bogusław Radziwiłł in 1654–1668. Structure and financing
    Autorzy:
    Kossarzecki, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22446705.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-13
    Wydawca:
    Archiwum Główne Akt Dawnych
    Tematy:
    Słuck
    garnizon
    Bogusław Radziwiłł
    Wielkie Księstwo Litewskie
    wojsko litewskie
    piechota niemiecka
    twierdze prywatne
    wojna polsko-rosyjska 1654-1667
    potop szwedzki
    Sluck
    garrison
    Grand Duchy of Lithuania
    Lithuanian military
    rman infantry
    private fortresses
    Polish-Russian war 1654–1667
    Swedish deluge
    Opis:
    Artykuł omawia dzieje regimentu piechoty niemieckiej księcia Bogusława Radziwiłła. Oddział pełnił funkcję garnizonu w Słucku, prywatnym mieście księcia, w okresie wojen Rzeczypospolitej z Państwem Moskiewskim i Kozakami. Tekst koncentruje się wokół struktury garnizonu i sposobów jego finansowania. Wyjaśniono przyczyny pojawienia się w prywatnym mieście księcia regimentu wojsk koronnych, podano informacje o kadrze oficerskiej, pochodzeniu oficerów, ich doświadczeniu wojskowym, losach i karierze oraz przebiegu służby w Słucku. Poświęcono też uwagę pochodzeniu żołnierzy oraz sprawom związanym ze zmieniającą się liczebnością garnizonu w zależności od rozwoju sytuacji wojennej. Wyjaśniono problem finansowania garnizonu, który wraz z klęską Rzeczypospolitej w 1655 r. i przejściem księcia Bogusława na służbę szwedzką, a potem pruską, przestał być opłacany ze skarbu koronnego czy litewskiego. Tekst naświetla wysiłki księcia zmierzające do zapewnienia finansowania i zaopatrzenia regimentu polegające najpierw (w latach 1655–1658) na obarczeniu tym ciężarem mieszczan słuckich i poddanych ze wsi książęcych w województwie nowogródzkim, a w latach 1659–1668, gdy po uzyskaniu zgody króla i sejmu i wprowadzeniu regimentu do komputu litewskiego, wysiłek swoich poddanych książę starał się wesprzeć pieniędzmi uzyskiwanymi ze skarbu. Losy garnizonu zależały od rozwoju sytuacji militarnej i stopnia bezpieczeństwa Słucka i włości Księstwa Słuckiego oraz stanu finansów książęcych. Wszystko to wpływało na liczebność garnizonu, a po ustaniu wojen, na stopniową jego redukcję z ponad 1000 do 150 żołnierzy. Stopniowo regiment zamieniał się z jednostki w pełni bojowej w prywatny garnizon magnacki pełniący rolę porządkową. Jego oficerowie coraz bardziej upodabniali się do urzędników administracyjnych w służbie magnata.
    The article discusses the history of Prince Bogusław Radziwiłł’s German infantry regiment. The unit served as a garrison in Sluck, the prince's private city, during the period of the Commonwealth's wars against the Muscovite State and the Cossacks. The text focuses on two issues, specifically the structure of the garrison and the ways it was financed. The article explains the reasons for a Crown army regiment appearing in the prince's private city, provides information about the officers team, their backgrounds, military experience, history and careers, as well as the course of their service in Sluck. Attention was also given to the background of the soldiers and to fluctuating numbers of the garrison depending on war developments. The problem of financing the garrison, which was no longer paid from the Crown or Lithuanian treasuries after the defeat of the Commonwealth in 1655 and Prince Bogusław's shift to Swedish and subsequently Prussian service, is explained as well. The paper sheds light on the prince's efforts to secure funding and provisions for the regiment. These efforts initially (in 1655–1658) amounted to placing the burden on the townspeople of Sluck and subjects from the prince's villages in the Nowogródek Voivodship. Subsequently (in 1659-1668), after obtaining the consent of the king and the Sejm to incorporate the regiment into the Lithuanian Complement (komput), the prince tried to bolster the efforts of his subjects with money obtained from the treasury. The fate of the garrison depended on military situation developments and the degree of safety of Sluck and the Sluck Duchy domains, as well as the state of the Duke's finances. All this combined had an impact on the size of the garrison, and after the wars had ended, its gradual reduction from more than 1,000 to 150 soldiers. Gradually, the regiment turned from a combat unit into a magnate's private garrison serving as a policing force. In the magnate's service, its officers increasingly came to resemble administrative officials.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Archivistica; 2022, 29, 29; 7-46
    0860-1054
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Archivistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies