Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stan funkcjonalny" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Functional status of patients after stroke depending on neurological and medical complications in three years follow-up
Stan funkcjonalny chorych trzy lata po udarze mózgu w zależności od powikłań neurologicznych i ogólnomedycznych
Autorzy:
Fudala, Małgorzata
Brola, Waldemar
Czernicki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437949.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
stroke
complications
functional status
udar mózgu
powikłania
stan funkcjonalny
Opis:
Introduction and purpose: There are several commonly known complications occurring in the acute phase of stroke which have influence on patients’ mortality and functional status. There is, however, less information concerning the state of the patients in long-term follow-up. The aim of the study was to assess the functional status of stroke patients depending on neurological and general medical complications in three years follow-up. Material and methods: The study has been carried out amongst 101 patients treated at the Department of Neurology with Stroke Unit of the Specialist Hospital in Końskie, who were diagnosed with the first stroke in their lives and registered with a questionnaire of the POLKARD programme. Examination after three years consisted of assessing the patients’ functional status using the Rankin’s Scale and the Barthel’s Scale, examination by both the Mini Mental State Examination and the Geriatric Depression Scale. Their functional status was analysed before the stroke and on discharging them from the hospital, as well as three years after stroke depending on complications. Results: The patients who are self-dependent in daily activities (Rankin 0-1) constituted 47% of the researched, 42% require some assistance (Rankin 2-3), and 11% require substantial assistance or complex treatment (Rankin 4-5). The most frequent recognised after-stroke complications are depressive disorders (45.5%), falls (42.6%), dementia (33.7%), cardiological complications (19.8%), pain and oedema in the paretic limbs (15.8%). During three years from the stroke at least one complication occurred in case of 84% of the patients. Any statistically essential dependence between complications and gender, age as well as functional status was found. Conclusions: The post-stroke complications occur statistically independently from the patients’ functional status but their incidence increases with progression of patients’ disability. Systematic, long-term follow-up of the post-stroke patients may prevent many complications and improve the patients’ quality of life.
Wstęp i cel pracy: Powszechnie znany jest wpływ wczesnych powikłań udaru mózgu na śmiertelność i stan funkcjonalny, natomiast niewiele wiadomo o powikłaniach późnych w opiece długoterminowej. Celem pracy była ocena stanu funkcjonalnego pacjentów trzy lata po udarze niedokrwiennym w zależności od rodzaju i częstości powikłań. Materiał i metody: Analizą objęto 101 osób leczonych w Oddziale Neurologii w Końskich z rozpoznaniem pierwszego w życiu niedokrwiennego udaru mózgu i zarejestrowanych w programie POLKARD. Po trzech latach od udaru chorych oceniano za pomocą skali Rankina i Barthel, testem Mini Mental i Geriatryczną Skalą Depresji. Analizowano stan funkcjonalny przed udarem i przy wypisie ze szpitala oraz trzy lata po udarze mózgu w zależności od powikłań. Wyniki: Pacjenci samodzielni w zakresie codziennych czynności (Rankin 0-1) stanowili 47% badanych, pewnej pomocy wymagało 42% (Rankin 2-3), a 11% wymagało znacznej pomocy lub kompleksowej pielęgnacji (Rankin 4-5). Najczęstszymi powikłaniami były zaburzenia depresyjne (46,5%), upadki (42,6%), otępienie (33,7%) i powikłania kardiologiczne (19,8%). W ciągu trzech lat od udaru przynajmniej jedno powikłanie wystąpiło u 84% pacjentów. Nie znaleziono statystycznie istotnej zależności między powikłaniami a płcią, wiekiem i stanem funkcjonalnym. Wnioski: Powikłania po udarze mózgu występują statystycznie niezależnie od stanu funkcjonalnego, ale częstość ich występowania narasta wraz z narastaniem niepełnosprawności. Systematyczne, wieloletnie monitorowanie pacjentów po udarze mózgu może zapobiec wielu powikłaniom i poprawić jakość życia chorych.
Źródło:
Medical Review; 2013, 1; 7-20
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza czynników determinujących rozwój intelektualny dzieci i młodzieży z przepukliną oponowo-rdzeniową
Analysis of factors determining mental development of children and youth with meningomyelocele
Autorzy:
Kułak, Wojciech
Sienkiewicz, Dorota
Okurowska-Zawada, Bożena
Wojtkowski, Janusz
Paszko-Patej, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057254.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Neurologów Dziecięcych
Tematy:
Przepuklina oponowo-rdzeniowa
stan funkcjonalny
rozwój intelektualny
Meningomyelocele
functional status
mental development
Opis:
Wprowadzenie: Przepuklina oponowo-rdzeniowa jest wadą wrodzoną układu nerwowego w której oprócz niedowładów lub porażeń kończyn dolnych może występować nieprawidłowy rozwój intelektualny. Cel badań: Ocena czynników determinujących rozwój intelektualny dzieci i młodzieży z przepukliną oponowo- -rdzeniową. Materiał i metody: Badaniem objęto 52 dzieci i młodzieży z przepukliną oponowo-rdzeniową w wieku 4–17 lat (9,1 ± 3,8 lat), 56% dziewcząt i 44% chłopców. Rozwój intelektualny analizowano na podstawie przeprowadzonych wcześniej badań w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Oceniano stan funkcjonalny pacjentów za pomocą skali Hoffer’a oraz poziom uszkodzenia rdzenia. Do analizy rozwoju intelektualnego brano pod uwagę: czynniki demograficzne, dane z wywiadu okołoporodowego, rozwój ruchowy, stan funkcjonalny i kliniczny oraz wykształcenie rodziców. Wyniki: Przepuklinę oponowo-rdzeniową okolicy lędźwiowo- krzyżowej stwierdzono w 56%, piersiowo-lędźwiową (38%) i krzyżową u 6%. Ponad połowa badanych (56%) poruszała się na wózku inwalidzkim. Nieprawidłowy rozwój intelektualny wykazano u 39%. Stwierdzono dodatnie korelacje pomiędzy rozwojem intelektualnym pacjentów a wiekiem rozpoczęcia chodzenia i wykształceniem matki. Wykazano ujemne zależności pomiędzy rozwojem intelektualnym badanych a stanem funkcjonalnym, obecnością wodogłowia i drenażu komorowo-otrzewnowego. Wnioski: Rozwój intelektualny badanej grupy z przepukliną oponowo- rdzeniową był związany z wiekiem rozpoczęcia chodu, wykształceniem matki, stanem funkcjonalnym, obecnością wodogłowia i drenażu komorowo-otrzewnowego.
Introduction: Meningomyelocele is a congenital malformation of the nervous system in which, in addition to paresis or paralysis of the lower limbs, mental retardation occurs. Aim of the study: Assessment of factors determining the mental development of children and adolescents with meningomyelocele. Material and methods: 52 children and adolescents, 56% girls and 44% boys with meningomyelocele aged 4–17 years (9.1 ± 3.8 years), were studied. The mental development was analysed on the basis of previous tests in the Psychological and Pedagogical Outpatient Clinic. The Hoffer’s Scale of functional ambulation and the level of spinal cord damage were evaluated. For the mental development analysis the demographic factors, perinatal data, psychomotor development, functional and clinical status and parental education were included. Results: The lumbosacral meningomyelocele was found in 56%, thoracic-lumbar in 38% and sacral in 6%. More than half of the subjects (56%) were wheelchair-bound. Abnormal mental development was found in 39%. Positive correlations between the mental development of subjects and age of walking and mother’s education were found. Negative correlations were found between the mental development of the subjects and functional status, hydrocephalus and shunt. Conclusions: The mental development of the study subjects with meningomyelocele was related to the age at which the gait started, mother’s education, functional status, presence of hydrocephalus and shunt.
Źródło:
Neurologia Dziecięca; 2017, 26, 53; 25-29
1230-3690
2451-1897
Pojawia się w:
Neurologia Dziecięca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rehabilitacja po usunięciu guza mózgu w obserwacji dwuletniej – opis przypadku
Rehabilitation after brain tumour removal in a two-year follow-up – a case report
Autorzy:
Redlicka, Justyna
Włodarczyk, Lidia
Miller, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030264.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
brain tumour
functional status
guz mózgu
jakość życia
quality of life
rehabilitacja
rehabilitation
stan funkcjonalny
Opis:
Introduction: Brain tumours account for 2% of malignancies in Poland. Comprehensive rehabilitation is essential for regaining psychomotor aptitude following tumour removal. Case report: We present a clinical case of a patient having undergone the removal of a brain tumour (papilloma plexus choroidei) located in the area of the cerebellopontine angle and the 4th ventricle of the brain. The patient went through a 1-month structured rehabilitation programme at the Neurological Rehabilitation Department. Methods: The following tools were used to assess the effectiveness of the treatment: Barthel Index of Activities of Daily Living (Barthel ADL), Rankin, Lovett, Montreal Cognitive Assessment and Beck Depression Inventory scales. Results: First and foremost, the patient’s ability to carry out daily self-care activities improved. She became fully self-reliant within two years (Barthel ADL 12 versus 20). Conclusions: Cases similar to the one discussed here require long-term rehabilitation that may ultimately facilitate significant functional improvement.
Wstęp: Nowotwory mózgu stanowią 2% zachorowań na nowotwory złośliwe w Polsce. Kompleksowa rehabilitacja po usunięciu guza jest niezbędna do odzyskania sprawności psychoruchowej. Opis przypadku: Prezentowany przypadek kliniczny dotyczy pacjentki po usunięciu guza mózgu (papilloma plexus choroidei) umiejscowionego w okolicy kąta mostowo- -móżdżkowego i IV komory mózgu. Chora została poddana miesięcznemu programowi rehabilitacji w oddziale rehabilitacji neurologicznej. Metody: Do oceny skuteczności zastosowanego leczenia użyto skali dla typowych czynności dnia codziennego (Barthel Index of Activities of Daily Living – Barthel ADL) oraz skal Rankina, Lovetta, Montreal Cognitive Assessment i Beck Depression Inventory. Wyniki: Poprawiła się przede wszystkim samoobsługa – w ciągu dwóch lat pacjentka stała się osobą samodzielną (wynik w skali Barthel ADL: 12 versus 20). Wnioski: Przypadki takie jak przedstawiony w pracy wymagają długoterminowej rehabilitacji, która może doprowadzić do znacznej poprawy funkcjonalnej.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 1; 50-52
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physiotherapy and quality of life of patients in long-term care
Postępowanie fizjoterapeutyczne a jakość życia pacjentów objętych opieką długoterminową
Autorzy:
Wójcik, Anita
Nowak, Angelika
Polak, Maciej
Gleb, Klaudia
Wnuk, Agnieszka
Szczygieł, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790980.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
physiotherapy
quality of life
functional status
long-term care
stan funkcjonalny
fizjoterapia
jakość życia
opieka długoterminowa
Opis:
The importance of physiotherapy in improving quality of life of patients in long-term care is not yet fully understood. The aim of the study was to assess the quality of life and functional status of patients in long-term care with respect to their rehabilitation. Study design: Cross-sectional. The study was conducted among a group of 58 individuals. A questionnaire to collect the data concerning rehabilitation, the Barthel scale, VAS and WHOQOL-Bref were used. The functional condition was assessed as moderately heavy and light in 83.9% of participants. More than 70% of patients rated the quality of life as good and very good. There was no significant relationship between participation in rehabilitation and quality of life of the subjects (p=0.35). There was a monotonic relationship between the social domain of quality of life and satisfaction with rehabilitation (r=0.34, p=0.01). There was a significant correlation between the quality of life and BMI, education, pain and level of functional efficiency assessed using the Barthel scale. The majority of the studied nursing-home residents participated in rehabilitation and were satisfied with it, which positively affected the quality of life in terms of social relations. physiotherapy, quality of life, functional status, long-term care Received: 2nd Mar. 2016; Accepted for publication: 7th Jan. 2017
Wstęp Znaczenie fizjoterapii w poprawie jakości życia pacjentów objętych stacjonarną opieką długoterminową nie jest jeszcze do końca poznane. Celem badania była ocena jakości życia i stanu funkcjonalnego pacjentów objętych opieką długoterminową w odniesieniu do prowadzonej rehabilitacji. Projekt badawczy Badanie przekrojowe Materiał i metody Badanie przeprowadzono w grupie 58 osób. Do zebrania danych wykorzystano kwestionariusz dotyczący rehabilitacji, skalę Barthel, skalę VAS oraz kwestionariusz WHOQOL-Bref. Wyniki Stan funkcjonalny oceniono jako średnio ciężki i lekki u 83,9% osób. Ponad 70% pacjentów jakość życia oceniło jako dobrą i bardzo dobrą. Nie wykazano istotnej zależności między uczestnictwem w rehabilitacji a jakością życia badanych (p=0,35). Istnieje monotoniczna zależność pomiędzy zadowoleniem z rehabilitacji a domeną socjalną jakości życia (r=0,34, p=0,01). Wykazano istotną zależność między jakością życia a BMI, wykształceniem, bólem i poziomem sprawności ocenionym w skali Barthel. Wnioski Większość ankietowanych mieszkańców Domów Pomocy Społecznej uczestniczyła w rehabilitacji i była z niej zadowolona, co pozytywnie wpłynęło na ocenę jakości życia w zakresie relacji społecznych.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2017, 21(2); 19-24
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebieg wczesnej rehabilitacji po udarze mózgu i ostrym zespole wieńcowym u chorego z przebytą obustronną amputacją podudzi. Opis przypadku
The course of early rehabilitation after brain stroke with acute coronary syndromes in the case of a patient with bilateral crural amputation. Case report
Autorzy:
Starosta, Michał
Niwald, Marta
Machnia, Marcin
Miller, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030378.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
brain stroke
functional status
jakość życia
kompleksowa rehabilitacja
multimodal rehabilitation
quality of life
stan funkcjonalny
udar mózgu
Opis:
Ischaemic stroke as a complication of acute coronary syndrome occurs in approximately 1.40% of cases. Multimodal rehabilitation is an essential component of treatment following a stroke. Case report: The clinical case refers to a patient after a stroke and acute coronary syndrome preceded by bilateral leg amputation. This paper presents the course of the 25-day psychomotor rehabilitation programme conducted in the department of neurological rehabilitation. Methods: The treatment has been evaluated using functional scales (Activity Daily Living Scale, Modified Rankin Scale, National Institutes of Health Stroke Scale, Rivermead Motor Assessment) and psychological tests (Geriatric Depression Scale, Mini–Mental State Examination). Results: The functional improvement focused mainly on the upper limb and global movements. The intensity of the depressive disorders decreased from severe to mild (21 versus 11). Mini–Mental State Examination results normalized (19 versus 27). Conclusions: Early-applied individual rehabilitation program with intensive psychological therapy is a very important element of treatment of patients with a multifactorial mobility decrease.
Wstęp: Udar niedokrwienny mózgu jako powikłanie ostrego zespołu wieńcowego występuje w około 1,40% przypadków. Kompleksowa rehabilitacja jest niezbędnym elementem leczenia osób po udarze. Opis przypadku: Prezentowany przypadek kliniczny dotyczy pacjenta po udarze mózgu poprzedzonym ostrym zespołem wieńcowym; w przeszłości chory przebył obustronną amputację podudzi. Praca przedstawia przebieg 25-dniowego programu rehabilitacji psychoruchowej, którą prowadzono na oddziale rehabilitacji neurologicznej. Metody: Skuteczność zastosowanego leczenia oceniono za pomocą skal funkcjonalnych (skala czynności życia codziennego, zmodyfikowana skala Rankina, Skala Udaru Narodowego Instytutu Zdrowia, Ocena Motoryczności Rivermead) i psychologicznych (Geriatryczna Skala Oceny Depresji Yesavage’a, Krótka Skala Oceny Stanu Umysłowego). Wyniki: Poprawa funkcjonalna dotyczyła przede wszystkim kończyny górnej i ruchów globalnych. Zmniejszyło się nasilenie zaburzeń depresyjnych (21 versus 11 punktów w Geriatrycznej Skali Oceny Depresji Yesavage’a). Znormalizowały się wyniki uzyskiwane przez pacjenta w Krótkiej Skali Oceny Otępień (19 versus 27 punktów). Wnioski: Wcześnie zastosowany indywidualny program rehabilitacji wraz z intensywną terapią psychologiczną to bardzo ważny element leczenia osób z wieloczynnikowym obniżeniem sprawności ruchowej.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 2; 99-102
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena poczucia własnej skuteczności u pacjentów po udarze mózgu objętych systematyczną rehabilitacją
An assessment of self-efficacy in patients after stroke undergoing systematic rehabilitation
Autorzy:
Guzek, Zbigniew
Lubczyńska, Aneta
Kowalska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/465070.pdf
Data publikacji:
2019-09-26
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Tematy:
udar mózgu
stan funkcjonalny
poziom własnej skuteczności
rehabilitacja poudarowa
stroke
functional status
perceived self-efficacy
post stroke rehabilitation
Opis:
Cel badań. Celem badań była ocena poczucia własnej skuteczności u pacjentów po udarze mózgu objętych systematyczną fizjoterapią. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 38 pacjentów po pierwszym udarze mózgu, średnia wieku 66,9 roku (± 8,8), w tym 12 kobiet i 26 mężczyzn. W badaniach zebrano dane socjodemograficzne i kliniczne oraz wykorzystano: Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES), Indeks Mobilności Rivermead (RMA), a także Skalę Barthel (BI). Badania wykonano w dwóch punktach pomiarowych: w momencie przyjęcia na oddział rehabilitacyjny (t1) i po trzech tygodniach systematycznej rehabilitacji (t2). W analizie statystycznej zastosowano testy nieparametryczne: test Wilcoxona, test U Manna-Whitneya oraz korelację rang Spearmana. Wyniki. Pacjenci po udarze mózgu charakteryzowali się niższym, w porównaniu z innymi grupami klinicznymi, poczuciem własnej skuteczności. Po trzech tygodniach rehabilitacji odnotowano poprawę stanu funkcjonalnego badanych oraz wzrost poczucia własnej skuteczności. Analiza korelacji wykazała istotny statystycznie dodatni związek pomiędzy stanem funkcjonalnym w momencie rozpoczęcia usprawniania a poziomem własnej skuteczności po trzech tygodniach. Wnioski. Wyniki sugerują, że poczucie własnej skuteczności może być ważnym czynnikiem w procesie rehabilitacji poudarowej ale dalsze badania są konieczne.
Background. The aim of the study was assessment of perceived self-efficacy among patients after stroke, undergoing regular physiotherapy. Material and methods. The study group consisted of 38 patients after first stroke, including 12 women and 26 men, mean age 66,9 (± 8,8). The sociodemographic and clinical data were collected. Before and after three weeks of physiotherapy, the Generalized Self-Efficacy Scale (GSES), the Rivermead Motor Assesment (RMA) and Barthel Index (BI) were also used. Because the hypothesis of a normal distribution was rejected, non –parametric tests were used: a Wilcoxon test, a U Manna-Whitney test and Spearman’s rank coefficient. Results. The studied patients after stroke were characterized by lower self-efficacy compared to other clinical groups. There was noted an improvement in the functional status of the patients and an increase in their self-efficacy after 3 weeks of rehabilitation. The results of the correlation analysis showed a statistically significant positive correlations between functional status at the beginning of rehabilitation and the level of perceived self-efficacy after three weeks. Conclusions. The results suggest that self-efficacy may be an important factor in the post-stroke rehabilitation process but further studies are necessary.
Źródło:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2019, 65; 93-102
0239-4375
Pojawia się w:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies