Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "functional rehabilitation" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Rehabilitacja po usunięciu guza mózgu w obserwacji dwuletniej – opis przypadku
Rehabilitation after brain tumour removal in a two-year follow-up – a case report
Autorzy:
Redlicka, Justyna
Włodarczyk, Lidia
Miller, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030264.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
brain tumour
functional status
guz mózgu
jakość życia
quality of life
rehabilitacja
rehabilitation
stan funkcjonalny
Opis:
Introduction: Brain tumours account for 2% of malignancies in Poland. Comprehensive rehabilitation is essential for regaining psychomotor aptitude following tumour removal. Case report: We present a clinical case of a patient having undergone the removal of a brain tumour (papilloma plexus choroidei) located in the area of the cerebellopontine angle and the 4th ventricle of the brain. The patient went through a 1-month structured rehabilitation programme at the Neurological Rehabilitation Department. Methods: The following tools were used to assess the effectiveness of the treatment: Barthel Index of Activities of Daily Living (Barthel ADL), Rankin, Lovett, Montreal Cognitive Assessment and Beck Depression Inventory scales. Results: First and foremost, the patient’s ability to carry out daily self-care activities improved. She became fully self-reliant within two years (Barthel ADL 12 versus 20). Conclusions: Cases similar to the one discussed here require long-term rehabilitation that may ultimately facilitate significant functional improvement.
Wstęp: Nowotwory mózgu stanowią 2% zachorowań na nowotwory złośliwe w Polsce. Kompleksowa rehabilitacja po usunięciu guza jest niezbędna do odzyskania sprawności psychoruchowej. Opis przypadku: Prezentowany przypadek kliniczny dotyczy pacjentki po usunięciu guza mózgu (papilloma plexus choroidei) umiejscowionego w okolicy kąta mostowo- -móżdżkowego i IV komory mózgu. Chora została poddana miesięcznemu programowi rehabilitacji w oddziale rehabilitacji neurologicznej. Metody: Do oceny skuteczności zastosowanego leczenia użyto skali dla typowych czynności dnia codziennego (Barthel Index of Activities of Daily Living – Barthel ADL) oraz skal Rankina, Lovetta, Montreal Cognitive Assessment i Beck Depression Inventory. Wyniki: Poprawiła się przede wszystkim samoobsługa – w ciągu dwóch lat pacjentka stała się osobą samodzielną (wynik w skali Barthel ADL: 12 versus 20). Wnioski: Przypadki takie jak przedstawiony w pracy wymagają długoterminowej rehabilitacji, która może doprowadzić do znacznej poprawy funkcjonalnej.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 1; 50-52
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przebieg wczesnej rehabilitacji po udarze mózgu i ostrym zespole wieńcowym u chorego z przebytą obustronną amputacją podudzi. Opis przypadku
The course of early rehabilitation after brain stroke with acute coronary syndromes in the case of a patient with bilateral crural amputation. Case report
Autorzy:
Starosta, Michał
Niwald, Marta
Machnia, Marcin
Miller, Elżbieta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030378.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
brain stroke
functional status
jakość życia
kompleksowa rehabilitacja
multimodal rehabilitation
quality of life
stan funkcjonalny
udar mózgu
Opis:
Ischaemic stroke as a complication of acute coronary syndrome occurs in approximately 1.40% of cases. Multimodal rehabilitation is an essential component of treatment following a stroke. Case report: The clinical case refers to a patient after a stroke and acute coronary syndrome preceded by bilateral leg amputation. This paper presents the course of the 25-day psychomotor rehabilitation programme conducted in the department of neurological rehabilitation. Methods: The treatment has been evaluated using functional scales (Activity Daily Living Scale, Modified Rankin Scale, National Institutes of Health Stroke Scale, Rivermead Motor Assessment) and psychological tests (Geriatric Depression Scale, Mini–Mental State Examination). Results: The functional improvement focused mainly on the upper limb and global movements. The intensity of the depressive disorders decreased from severe to mild (21 versus 11). Mini–Mental State Examination results normalized (19 versus 27). Conclusions: Early-applied individual rehabilitation program with intensive psychological therapy is a very important element of treatment of patients with a multifactorial mobility decrease.
Wstęp: Udar niedokrwienny mózgu jako powikłanie ostrego zespołu wieńcowego występuje w około 1,40% przypadków. Kompleksowa rehabilitacja jest niezbędnym elementem leczenia osób po udarze. Opis przypadku: Prezentowany przypadek kliniczny dotyczy pacjenta po udarze mózgu poprzedzonym ostrym zespołem wieńcowym; w przeszłości chory przebył obustronną amputację podudzi. Praca przedstawia przebieg 25-dniowego programu rehabilitacji psychoruchowej, którą prowadzono na oddziale rehabilitacji neurologicznej. Metody: Skuteczność zastosowanego leczenia oceniono za pomocą skal funkcjonalnych (skala czynności życia codziennego, zmodyfikowana skala Rankina, Skala Udaru Narodowego Instytutu Zdrowia, Ocena Motoryczności Rivermead) i psychologicznych (Geriatryczna Skala Oceny Depresji Yesavage’a, Krótka Skala Oceny Stanu Umysłowego). Wyniki: Poprawa funkcjonalna dotyczyła przede wszystkim kończyny górnej i ruchów globalnych. Zmniejszyło się nasilenie zaburzeń depresyjnych (21 versus 11 punktów w Geriatrycznej Skali Oceny Depresji Yesavage’a). Znormalizowały się wyniki uzyskiwane przez pacjenta w Krótkiej Skali Oceny Otępień (19 versus 27 punktów). Wnioski: Wcześnie zastosowany indywidualny program rehabilitacji wraz z intensywną terapią psychologiczną to bardzo ważny element leczenia osób z wieloczynnikowym obniżeniem sprawności ruchowej.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 2; 99-102
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena poczucia własnej skuteczności u pacjentów po udarze mózgu objętych systematyczną rehabilitacją
An assessment of self-efficacy in patients after stroke undergoing systematic rehabilitation
Autorzy:
Guzek, Zbigniew
Lubczyńska, Aneta
Kowalska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/465070.pdf
Data publikacji:
2019-09-26
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Tematy:
udar mózgu
stan funkcjonalny
poziom własnej skuteczności
rehabilitacja poudarowa
stroke
functional status
perceived self-efficacy
post stroke rehabilitation
Opis:
Cel badań. Celem badań była ocena poczucia własnej skuteczności u pacjentów po udarze mózgu objętych systematyczną fizjoterapią. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 38 pacjentów po pierwszym udarze mózgu, średnia wieku 66,9 roku (± 8,8), w tym 12 kobiet i 26 mężczyzn. W badaniach zebrano dane socjodemograficzne i kliniczne oraz wykorzystano: Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES), Indeks Mobilności Rivermead (RMA), a także Skalę Barthel (BI). Badania wykonano w dwóch punktach pomiarowych: w momencie przyjęcia na oddział rehabilitacyjny (t1) i po trzech tygodniach systematycznej rehabilitacji (t2). W analizie statystycznej zastosowano testy nieparametryczne: test Wilcoxona, test U Manna-Whitneya oraz korelację rang Spearmana. Wyniki. Pacjenci po udarze mózgu charakteryzowali się niższym, w porównaniu z innymi grupami klinicznymi, poczuciem własnej skuteczności. Po trzech tygodniach rehabilitacji odnotowano poprawę stanu funkcjonalnego badanych oraz wzrost poczucia własnej skuteczności. Analiza korelacji wykazała istotny statystycznie dodatni związek pomiędzy stanem funkcjonalnym w momencie rozpoczęcia usprawniania a poziomem własnej skuteczności po trzech tygodniach. Wnioski. Wyniki sugerują, że poczucie własnej skuteczności może być ważnym czynnikiem w procesie rehabilitacji poudarowej ale dalsze badania są konieczne.
Background. The aim of the study was assessment of perceived self-efficacy among patients after stroke, undergoing regular physiotherapy. Material and methods. The study group consisted of 38 patients after first stroke, including 12 women and 26 men, mean age 66,9 (± 8,8). The sociodemographic and clinical data were collected. Before and after three weeks of physiotherapy, the Generalized Self-Efficacy Scale (GSES), the Rivermead Motor Assesment (RMA) and Barthel Index (BI) were also used. Because the hypothesis of a normal distribution was rejected, non –parametric tests were used: a Wilcoxon test, a U Manna-Whitney test and Spearman’s rank coefficient. Results. The studied patients after stroke were characterized by lower self-efficacy compared to other clinical groups. There was noted an improvement in the functional status of the patients and an increase in their self-efficacy after 3 weeks of rehabilitation. The results of the correlation analysis showed a statistically significant positive correlations between functional status at the beginning of rehabilitation and the level of perceived self-efficacy after three weeks. Conclusions. The results suggest that self-efficacy may be an important factor in the post-stroke rehabilitation process but further studies are necessary.
Źródło:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2019, 65; 93-102
0239-4375
Pojawia się w:
Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies