Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wolność sumienia i religii" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Prawo do sprzeciwu sumienia w ramach legalnej opieki medycznej. Rezolucja nr 1763 Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy z dnia 7 października 2010 roku
The right to conscientious objection in lawful medical care. Resolution 1763 of the Parliamentary Assembly of the Council of Europe of 7 October 2010
Autorzy:
Pawlikowski, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912846.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
freedom of religion
law on religion
religious freedom
freedom of conscience and religion
Council of Europe
resolutions
prawo wyznaniowe
Rada Europy
klauzula sumienia
sprzeciw sumienia
lekarz
wolność sumienia i wyznania
wolność sumienia i religii
wolność religijna
Opis:
Celem opracowania jest przedstawienie okoliczności powstania rezolucji nr 1763 zatytułowanej Prawo do sprzeciwu sumienia w ramach legalnej opieki medycznej przyjętej przez Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy w dniu 7 października 2010 roku. Projekt rezolucji opracowany został przez posłów z ugrupowań socjalistycznych i lewicowych, a jego celem było ograniczenie prawa do sprzeciwu sumienia przez pracowników służby zdrowia i zwiększenie dostępności pacjentów do zalegalizowanych, ale kontrowersyjnych moralnie świadczeń medycznych, przede wszystkim aborcji. Prace nad dokumentem rozpoczęły się w dniu 14 października 2008 roku złożeniem przez grupę posłów wniosku zawierającego projekt rezolucji. Projekt został następnie oddany pod obrady Komisji ds. Społecznych, Zdrowia i Rodziny oraz Komisji ds. Równości Kobiet i Mężczyzn. Przyjęcie dokumentu poprzedzone zostało burzliwą debatą wokół charakteru prawa do sprzeciwu sumienia oraz jego zakresu przedmiotowego i podmiotowego w odniesieniu do systemu opieki medycznej i prawa do ochrony zdrowia. W wyniku przyjętych poprawek ostateczny tekst dokumentu odbiegał istotnie od jego pierwotnej wersji. Zdecydowanie podkreślono w nim fundamentalny charakter prawa do wolności sumienia, w tym prawa do sprzeciwu sumienia, ale również odpowiedzialność państwa za zapewnienie pacjentom dostępu do legalnych świadczeń medycznych. Na końcu opracowania przedstawione zostało polskie tłumaczenie rezolucji nr 1763.
This paper elaborates on the origin of Resolution 1763 The right to conscientious objection in lawful medical care, adopted by the Parliamentary Assembly of the Council of Europe on 7 October 2010. The draft resolution was prepared by the socialist and leftist MPs and aimed to curtail the right to conscientious objection by medical personnel and to increase the availability of legal, yet morally controversial, medical services, especially abortion. The work on the document began on 14 October 2008 when a group of MPs put forward a motion containing the draft resolution. The draft was later submitted to deliberations of the Committee on Social, Health and Family Affairs and the Committee for Equality between Women and Men. Adoption of the document was preceded by a stormy debate on the nature of the right to conscientious objection and its subjective and objective scope as regards the medical care system and the right to health protection. The adopted amendments significantly altered the original text. The final draft laid a strong emphasis on the fundamental nature of the right to freedom of conscience, including the right to conscientious objection, but also stressed the responsibility of the state for providing patients with access to lawful medical services. The Polish translation of Resolution 1763 has been attached at the end of the paper.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2011, 14; 313-338
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo farmaceuty do sprzeciwu sumienia w świetle obowiązujących regulacji prawnych
Right of the Pharmacist to Conscientious Objection in Light of the Applicable of Legal Regulations
Autorzy:
Drozd, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401193.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
klauzula sumienia
farmaceuta
apteka
antykoncepcja
sprzeciw sumienia
prawo wyznaniowe
wolność religijna
wolność sumienia i wyznania
wolność sumienia i religii
conscience clause
pharmacist
pharmacy
contraception
conscientious objection
law on religion
freedom of religion
freedom of conscience and religion
religious freedom
Opis:
W pracy przedstawiono ogólną sytuację prawną i faktyczną dotyczącą prawa farmaceuty do sprzeciwu sumienia. Poruszany problem budzi w Polsce wiele kontrowersji i spotyka się z żywą dyskusją. Zwolennicy klauzuli sumienia powołują się na prawo do wolności sumienia oraz postępowania zgodnie z nim, zaś przeciwnicy podnoszą problem naruszenia praw pacjenta. W niniejszym artykule omówione zostały polskie przepisy prawne regulujące pracę farmaceuty oraz procedurę wydawania leków z apteki. Porównawczo przedstawiono także przykłady postępowania w sprawie klauzuli sumienia we Francji i Włoszech. Akty prawne oraz przykłady z innych krajów zostały poddane analizie w kontekście wysuwanych postulatów wprowadzenia do prawa polskiego klauzuli sumienia dla farmaceutów.
The paper presents a general legal and factual situation on applicable law pharmacists to conscientious objection. Issue addressed in Poland arouses a lot of controversy and meets with a lively discussion. Supporters of conscience clause invoke the right to freedom of conscience and act in accordance with him, while opponents raise the issue of patients' rights violations. This article discusses the Polish legislation governing the work pharmacists and dispensing process from the pharmacy. Comparatively also presented examples of conduct on the conscience clause in France and Italy. Legislation and examples from other countries have been analyzed in the context of the introduction of postulates conscience clause for pharmacists to Polish law.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 267-280
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odmowa przerwania ciąży a klauzula sumienia lekarza
The Refusal of Abortion and Physician’s Conscience Clause
Autorzy:
Gałązka, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401154.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
klauzula sumienia
sprzeciw sumienia
aborcja
prawo do życia
prawo do aborcji
wolność religijna
wolność sumienia i wyznania
prawo wyznaniowe
wolność sumienia i religii
conscience clause
conscience objection
abortion
right to life
right to abortion
law on religion
freedom of religion
freedom of conscience and religion
religious freedom
Opis:
Artykuł porusza problem sprzeciwu sumienia lekarza, który odmawia przeprowadzenia aborcji ze względu na przekonania moralne lub religijne. Sprzeciw sumienia należy do praw człowieka chronionych przez polską Konstytucję i Kodeks karny. Jest także przewidziany w art. 39 ustawy z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Prawo do sprzeciwu sumienia wobec interwencji medycznej dotyczy przypadków, gdy jej przeprowadzenie jest prawnym obowiązkiem. Polska Konstytucja chroni ludzkie życie w każdym stadium jego rozwoju. Dopuszczalność aborcji jest wyjątkiem od zasady. Oparta jest na okolicznościach wyłączających bezprawność czynu z powodu konfliktu chronionych prawnie dóbr. Z konstrukcji tej nie da się wyprowadzić podmiotowego „prawa do aborcji”, z którym związany byłby ciążący na lekarzu obowiązek przerwania ciąży. Obowiązek taki nie ma również podstawy prawnej w art. 30 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty, ponieważ przepis ten chroni każdą istotę ludzką, łącznie z nienarodzonym dzieckiem. Wydaje się zatem, że lekarz nie ma prawnego obowiązku, by możliwy konflikt między prawem dziecka do życia a prawami matki do życia i zdrowia rozstrzygać przez poświęcenie dziecka. Ma tylko taką możliwość, a jeśli z niej skorzysta, pozostaje wolny od odpowiedzialności prawnej za przerwanie ciąży. Konkludując, wydaje się, że w większości przypadków odmowy aborcji przez lekarza nie jest konieczne odwoływanie się do klauzuli sumienia.
The article discusses the issue of the conscience objection of a physician, who refuses to carry out an abortion on the basis of moral or religious beliefs. The conscience objection belongs to human rights protected by Polish Constitution and Penal Code. It is also provided in the Article 39 of the Act of 5 December 1996 on Medical and Dental Profession. The right of conscience objection to medical intervention applies in cases, where the conducting of such intervention is a legal duty. Polish Constitution protects humans life in every stage of its development. The admissibility of abortion is an exception to the rule. It is based on circumstances exempting the illegality of the act due to the conflict of goods protected by law. With this kind of construction, no subjective “right to abortion” can be derived that would be accompanied by a duty of the physician to terminate the pregnancy. Such a duty has no legal base in the Article 30 Act on Medical and Dental Profession either, because this provision protects every human being, including the unborn child. It seems then, that the physician has no legal obligation to resolve the possible conflict of child’s right to life and mother rights to health and life by sacrifice of a child. He has only such a possibility, the using of which makes him free from legal liability for abortion. In conclusion, it seems that in most cases of the refusal of abortion by a physician, it is not necessary to refer to the conscience clause.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 23-42
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie religii katolickiej w polskiej szkole publicznej w kontekście prawa rodziców do wychowania religijnego dzieci – aspekty historyczne i wybrane aktualne problemy
The Teaching of Catholic Religion in Public School in the Context of the Parents Right to ensure their Children Religious Upbringing – Historical and Selected Current Issues
Autorzy:
Więcek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401161.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wolność religijna
prawo rodziców do wychowania
nauczanie religii w szkole
prawo wyznaniowe
wolność sumienia i wyznania
wolność sumienia i religii
związki wyznaniowe
freedom of religion
law on religion
religious freedom
parental right to upbringing
teaching religious education in schools
church - state relations (Poland)
Churches and Religious Association
Opis:
W artykule przedstawione zostały wybrane aspekty nauczania religii w szkole publicznej. Ujęcie zagadnień z perspektywy katolickiej w żadnej mierze nie deprecjonuje innych związków wyznaniowych, a jedynie wskazuje na złożoność problematyki. Możliwość organizowania lekcji religii w ramach systemu oświaty jest jedną z form realizowania przez rodziców prawa do wychowania dzieci zgodnie z ich przekonaniami, co znajduje swoje potwierdzenie w wielu aktach prawa międzynarodowego oraz krajowego. W Polsce po okresie walki władzy komunistycznej z Kościołem katolickim i wszelkimi przejawami religijności oraz łamania podstawowych praw człowieka, w tym prawa rodziców do wychowania religijnego dzieci, przemiany ustrojowe po 1989 r. przyniosły zmiany w ustawodawstwie przywracając miejsce nauczania religii w szkole publicznej. Regulacje ustawowe i podustawowe zostały potwierdzone w art. 53 ust. 3 i 4 oraz art. 48 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. Na ich podstawie rodzicom przysługuje prawo do wychowania religijnego i moralnego ich dzieci, również poprzez możliwość wyboru nauczania religii w szkole publicznej. Regulacje prawne w tym przedmiocie niejednokrotnie były poddawane weryfikacji przez Trybunał Konstytucyjny, jak również przez Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu, jednak pomimo konieczności doprecyzowania pojedynczych przepisów, zasadniczy kierunek polskich rozwiązań prawnych został utrzymany, co potwierdza jego zgodność ze standardami państw demokratycznych.
This article presents selected aspects of teaching religious education in public schools. The depiction of issues from the Catholic point of view does not by any means deprecate other religious denominations, but merely points to the complexity of the issues. The possibility of organising religious education classes within the framework of the system of education is one of the forms of parents’ exercising their right to bring up their children in line with their beliefs, which is confirmed by many Acts of international and domestic law. In Poland, after the period of Communist rule and fighting the Catholic Church and any manifestations of religiousness, and breaching basic human rights, including the right to a religious upbringing, the system reforms after 1989 brought about changes to legislation, which restored religious education to its place in public schools. Statutory and sub-statutory regulations were confirmed in Art. 53 sections 3 and 4 and in Art. 48 section 1 of the Constitution of the Republic of Poland of 2 April 1997. Based on the said regulations parents have the right to the religious and moral upbringing of their children, also through the ability to choose religious education at public school. The legal regulations pertaining to this matter have been repeatedly verified by the Constitutional Tribunal and the European Court of Human Rights in Strasbourg, and despite the necessity to particularise individual regulations, the fundamental direction of Polish legal solutions was maintained, which corroborates its conformity with the standards in other democratic countries.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 185-211
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sprzeciw sumienia w praktyce pielęgniarki i położnej. Analiza rozwiązań polskich i wybranych rozwiązań europejskich
Conscientious Objection in the Practice of Nurses and Midwives. Analysis of Polish and Selected European Solutions
Autorzy:
Dobrowolska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401164.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sprzeciw sumienia
praktyka pielęgniarska
etyka pielęgniarska
klauzula sumienia
prawo wyznaniowe
wolność religijna
wolność sumienia i wyznania
wolność sumienia i religii
conscientious objection
nursing practice
nursing ethics
Churches and Religious Association
conscience clause
freedom of conscience and religion
freedom of religion
law on religion
religious freedom
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie dyskusji krajowych i europejskich dotyczących klauzuli sumienia w praktyce pielęgniarki i położnej wraz z analizą problemów, jakie mogą towarzyszyć aplikacji tej regulacji do realiów klinicznych. Kategoria klauzuli sumienia w praktyce medycznej jest definiowana jako specjalna etyczno-prawna regulacja, która daje m.in. pielęgniarkom/położnym prawo odmowy wykonywania zabiegów, które są sprzeczne z uznawanym przez nie systemem wartości. Główny problem podnoszony w dyskusji nad wykorzystaniem klauzuli sumienia w warunkach klinicznych jest sytuacja kolizji dwóch istotnych praw człowieka: prawa wolności sumienia personelu medycznego i prawa pacjenta do legalnych w jego kraju procedur medycznych. Podkreśla się dość powszechnie, że choć prawo do sprzeciwu sumienia pielęgniarek/położnych czy lekarzy jest akceptowane to nie ma ono charakteru absolutnego. Nie można się do niego odwołać w sytuacji nagłej, kiedy występuje zagrożenie życia lub zdrowia pacjenta. Regulacje deontologiczno-prawne w państwach Europy podają podobne warunki, jakie muszą zostać spełnione, aby pielęgniarka mogła skorzystać z tego prawa. Mimo to, praktyka klauzuli sumienia w warunkach klinicznych nie jest wolna od problemów.
The aim of this article is to present national and European discussions on the conscience clause in the practice of nurse and midwife, together with the analysis of the problems which are associated with application of this regulation to the clinical realities. The conscientious clause in medical practice can be defined as a kind of special ethical and legal regulation which gives nurses/midwives right to object to actively perform certain medical procedures which are against their personal system of values. The main issue underlined in the discussion regarding practising conscientious objection in the clinical setting is the collision of two human rights: the right to conscientious objection of medical personnel and the right of patients to specific medical procedures which are legal in their country. However, it is emphasized that eventhough the right to the conscientious objection in nurses/midwives or phisicians practice is widely accepted it is not absolute and this regulation can not be used in cases of danger to life or serious damage to the health of the patient. Deontological and legal regulations in Europe indicate similar conditions which have to be fulfilled if nurse wants to use this right. Neverthereless, application this regulation to the clinical reality is not free of problems.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 249-266
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sodalicje mężczyzn w Krakowie na przełomie XIX i XX w.
Mens Sodalities in Kraków at the turn of the 19th and 20th centuries
Autorzy:
Krzysztofek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401159.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
sodalicja
moderator
integracja
Kościół katolicki
prawo wyznaniowe
prawo kanoniczne
wolność sumienia i religii
wolność sumienia i wyznania
sodality
integration
law on religion
freedom of religion
Churches and Religious Association
canon law
Catholic Church
freedom of conscience and religion
Opis:
Na przełomie XIX i XX w. funkcjonowało w Krakowie wiele organizacji katolickich i kościelnych, w tym liczne sodalicje mariańskie. Był to szczególny rodzaj stowarzyszeń kościelnych, powstających osobno dla każdego stanu, płci, grupy wiekowej czy zawodowej. Sodalicje nastawione były na rozwój duchowy swoich członków. Z racji tak dużej różnorodności cieszyły się one zainteresowaniem krakowian, którzy pragnęli poświęcić swój czas doskonaleniu duchowemu i pogłębianiu wiary katolickiej. Sodalicje opierały się na podobnym schemacie organizacyjnym, w którym istotna rolę odgrywał opiekun duchowy, moderator, którym zazwyczaj był duchowny jezuicki, z racji tego, że ruch sodalicyjny narodził się w ramach Towarzystwa Jezusowego. Połączenie z hierarchią duchowną widoczne było także w zatwierdzaniu sodalicji przez władzę kościelną poprzez przyłączanie do archisodalicji Prima Primaria w Rzymie czy też zatwierdzaniu przez Kurię krakowską i przyznaniu biskupowi krakowskiemu uprawnień w ramach sodalicji. Istniejące na przełomie XIX i XX w. sodalicje męskie grupowały kapłanów diecezji krakowskiej, kupców, rzemieślników i rękodzielników, inteligencję męską. Współdziałanie osób o podobnym światopoglądzie i trudniących się tym samym zawodem czy też należących do tej samej grupy społecznej skutkowało silnym zintegrowaniem i wzajemnym wspieraniem w wypełnianiu zobowiązań sodalicyjnych.
At the turn of the 19th and 20th centuries Kraków was home to many Catholic and Church organisations and among them numerous Marian Sodalities. It was a particular kind of Church association created for every social, sex, age or occupation group. The sodalities aimed at spirituals growth of their members. Due to their great diversity the sodalities were popular with many citizens of Kraków who wished to devote their time to perfect themselves and deepen their Catholic faith. The sodalities followed a similar organisational structure in which an important role was played by a spiritual guide, a moderator, who usually was a Jesuit Father, as the sodality movement was born inside the Society of Jesus. A link with the Church hierarchy could also be seen in approvals of sodalities by Church authorities, in uniting them with the Primary Sodality (Prima-Primaria) in Rome or approvals of the Kraków Curia and granting the Kraków's bishop the rights within the sodality. The existing men's sodalities at the turn of the 19th and 20th centuries drew together priests from Kraków diocese, merchants, craftsmen and artisans, and the intelligentsia. The cooperation of people with similar views and occupation, or belonging to the same social group resulted in strong integration and mutual support in fulfilling their sodality commitments.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 137-160
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reguły Minimalne i Europejskie Reguły Więzienne a prawo więźniów do wolności sumienia i religii w Polsce
Minimum Rules and the European Prison Rules vs. the Prisoners rights to Freedom of Conscience and Religion in Poland
Autorzy:
Nikołajew, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401158.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Reguły Minimalne
Europejskie Reguły Więzienne
Kodeks karny wykonawczy
więźniowie
wolność sumienia i religii
prawo wyznaniowe
wolność religijna
wolność sumienia i wyznania
Minimum Rules
European Prison Rules
Executive Criminal Code
prisoners
freedom of conscience and religion
law on religion
freedom of religion
religious freedom
Opis:
W pierwszej części artykułu autor tytułem wprowadzenia zajmuje się zaleceniami Narodów Zjednoczonych i Rady Europy w zakresie tworzenia i stosowania prawa karnego wykonawczego. W drugiej części przedmiotem rozważań pozostają kwestie dotyczące Reguł Minimalnych i Europejskich Reguł Więziennych. Autor ogólnie charakteryzuje wytyczne Narodów Zjednoczonych i Rady Europy w zakresie postępowania z osobami pozbawionymi wolności. W kolejnej części przedstawiono zalecenia Reguł Minimalnych i Europejskich Reguł Więziennych (w obu wersjach) w zakresie wolności sumienia i religii więźniów. Autor przytacza odnośne postanowienia tych wytycznych i dokonuje własnej oceny przyjętych tam rozwiązań. Autor zwraca także uwagę na przyjętą we wszystkich regułach konstrukcję praktyk i posług religijnych w więzieniu, polegającą na uczestnictwie w nabożeństwach, możliwości posiadania literatury religijnej i spotkaniach z przedstawicielem religijnym swego wyznania. W czwartej części artykułu analizy dotyczą uprawnień religijnych zapewnionych więźniom na podstawie Kodeksu karnego wykonawczego. W konkluzji stwierdza się, że przyjęte w polskim ustawodawstwie rozwiązania dotyczące wolności sumienia i religii więźniów nie są sprzeczne z wytycznymi Narodów Zjednoczonych i Rady Europy.
In the first part of the article, as an introduction, the author of the paper deals with the guidelines set forth by the United Nations and the Council of Europe with regard to the development and application of the executive criminal law. The second part of the paper deals with the issues concerning the Minimum Rules and the European Prison Rules. The author overviews the guidelines of the United Nations and the Council of Europe as regards treatment of persons deprived of their liberty. The next part presents the guidelines of the Minimum Rules and the European Prison Rules (in both versions) as regards the prisoners' rights to freedom of conscience and religion. The author refers the relevant provisions of these guidelines and proposes his own assessment of the solutions adopted therein. The author draws attention to the construction of religious practices and services in prison adopted in all the rules, which involves the participation in the masses, the possibility of having religious literature and meetings with a representative of a particular religious belief. In the fourth part of the article, the author analyses the religious rights of prisoners provided for under the Executive Criminal Code. He concludes that the solutions adopted in the Polish legislation on the prisoners' freedom of conscience and religion are not inconsistent with the guidelines of the United Nations and the Council of Europe.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 111-135
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aspekty prawne współpracy dyrektora szkoły publicznej z kościołami i innymi związkami wyznaniowymi
Legal Aspects of the School of Public Cooperation with Churches and Religious Denominations
Autorzy:
Balicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401163.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
nauczyciel
szkoła
kościoły
Kościół katolicki
związki wyznaniowe
nauka religii
nauczanie religii w szkole
prawo wyznaniowe
stosunki państwo – kościół
wolność sumienia i religii
wolność sumienia i wyznania
teacher
school
churches
Catholic Church
religious denominations
lessons of religion
church - state relations (Poland)
Churches and Religious Association
freedom of conscience and religion
freedom of religion
law on religion
Opis:
Nauczanie religii odgrywa bardzo ważną rolę w wychowaniu młodego pokolenia. Jest ono obecne w polskim systemie oświaty. Zgodnie z przepisem art. 12 ustawy o systemie oświaty, nauka religii jest organizowana na życzenie rodziców w publicznych przedszkolach, szkołach podstawowych, gimnazjach i ponadgimnajalnych. Kształt przepisów dotyczących nauczania religii w szkołach i przedszkolach publicznych nakłada obowiązek współpracy dyrektora szkoły z Kościołami i związkami wyznaniowymi w zakresie nauczania religii. Najbardziej widoczne jest to w zakresie zatrudniania nauczycieli religii. Wprawdzie podmiotem zatrudniającym nauczyciela religii jest dyrektor szkoły, jednakże nie może on zatrudnić osoby nie posiadającej misji kanonicznej. Kościoły i związki wyznaniowe mają również możliwość cofnięcia misji kanonicznej, co skutkuje zwolnieniem takiego nauczyciela, nawet w ciągu roku szkolnego. Obowiązek wspomnianej współpracy widoczny jest również przy organizacji rekolekcji wielkopostnych. Nie są to jedyne sfery współpracy szkoły z Kościołami i związkami wyznaniowymi. Wspomniana współpraca powinna być jak najściślejsza, gdyż w wielu aspektach pracy szkoły może ona przynieść pozytywne rezultaty wychowawcze.
Religious education plays a very important role in the upbringing of the young generation. It is present in the Polish educational system. The provisions on religious education in schools and preschools requires cooperation of the school and churches and religious organizations in the field of religious education. This is most evident in the employment of teachers of religion. Although the subject of employing a teacher of religion is director of the school, but he can not hire a person lacking canonical mission. Churches and religious organizations are also able to release a teacher, even during the school year. The obligation of the cooperation is also seen in the organization of the Lenten retreat. The are not the only areas of cooperation should be the closest possible, as in many aspects of school can bring positive outcomes of education.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 229-248
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Secularisation in Europe from Lithuanian Perspective
Sekularyzacja w Europie z litewskiej perspektywy
Autorzy:
Pūkenis, Robertas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401162.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
secularization
Christianity in Europe
Lithuania
marriage
European integration
church – state relations
freedom of conscience and religion
freedom of religion
law on religion
religious freedom
sekularyzacja
chrześcijaństwo w Europie
Litwa
małżeństwo
integracja europejska
prawo wyznaniowe
stosunki państwo – kościół
wolność sumienia i wyznania
wolność sumienia i religii
wolność religijna
związki wyznaniowe
Opis:
Taking the Lithuanian perspective on the substantial progress of secularization processes Europe-wide, a number of general observations can be made. First and foremost, it must not be overlooked that the forefathers of the European integration process were politicians of the Christian democratic colour, and the process of integration as such was endorsed by the Holy See. Still, however, the Church would warn (and still warns) that it was impossible to build a true unity of the Old Continent by denying the Christian roots of the European culture and without respecting the rights inherent in human nature. The actual implementation of the idea of integration seems, however, to ignore some urgent warnings sent out by the Church. It facilitates the progress of secularization processes, and, in Lithuanian law, it manifests itself, among others, in the proposals of changes in regulations regarding marriage understood as a permanent union between a man and a woman. No doubt, it poses a major challenge to the Church; obviously, it will only be able to resist such tendencies if its firm stance and testimony deserve credibility. It should be noted, however, that the implementation of the proposals of separation of legal regulations from the principles inherent in human nature also threatens the society, regardless of the ideological standpoint of its members.
Patrząc z litewskiej perspektywy na dokonujący się w Europie postęp procesów sekularyzacyjnych można sformułować przynajmniej kilka generalnych uwag. Przede wszystkim nie powinno się zapominać, że u początków europejskich procesów integracyjnych stali politycy będący chrześcijańskimi demokratami, a sam proces integracji był wspierany przez Stolicę Apostolską. Jednocześnie jednak Kościół konsekwentnie ostrzegał (i nadal ostrzega), że niemożliwe jest zbudowanie prawdziwej jedności Starego Kontynentu bez odwołania do chrześcijańskich korzeni kultury jego narodów i bez poszanowania praw wpisanych w naturę człowieka. Przejęty w praktyce sposób realizacji idei integracyjnych ignoruje jednak niektóre z ważnych ostrzeżeń formułowanych przez Kościół. Ułatwia to postęp procesów sekularyzacyjnych, a na gruncie prawa litewskiego objawia się m. in. postulatami zmian w przepisach dotyczących małżeństwa pojmowanego jako trwały związek kobiety i mężczyzny. Dla Kościoła jest to niewątpliwe wyzwanie i trzeba uznać, że będzie on zdolny do przeciwstawienia się takim tendencjom tylko pod warunkiem wiarygodności dawanego przezeń świadectwa. Trzeba jednak podkreślić, że realizacja postulatów oderwania przepisów prawnych od zasad wpisanych w naturę człowieka zagraża również społeczeństwu i to bez względu na przekonania światopoglądowe jego członków.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 213-228
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłanki delibacji orzeczenia kościelnego we włoskim sądzie apelacyjnym
Conditions of Proceeding Concerning the Recognition of Ecclesiastical Decrees in the Italian Court of Appeal
Autorzy:
Bednarski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401155.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
postępowanie delibacyjne
orzeczenie nieważności małżeństwa
włoskie prawo prywatne
małżeństwo
prawo wyznaniowe
wolność religijna
wolność sumienia i wyznania
wolność sumienia i religii
Kościół katolicki
stosunki państwo – kościół
recognition of foreign judgments
marriage annulment
Italian private law
Catholic Church
law on religion
freedom of religion
churches
church – state relations
freedom of conscience and religion
religious freedom
Opis:
We włoskim prawie prywatnym kościelne orzeczenia nieważności małżeństwa mogą uzyskać skuteczność cywilną. Zanim to jednak nastąpi muszą one zostać poddane kontroli w trakcie specjalnego rodzaju postępowania, które przeprowadza właściwy sąd apelacyjny. W trakcie tej kontroli sąd bada czy określone przez prawo przesłanki zostały spełnione. Tego rodzaju badanie ma na celu ochronę zarówno włoskiego porządku prawnego jak i samej instytucji małżeństwa. Pośród wymogów jakie musi spełniać orzeczenie kościelne zanim zostanie uznane należy wymienić właściwość sędziego kościelnego do orzekania o nieważności małżeństwa, prawo strony do obrony i udziału w procesie, niesprzeczność z orzeczeniem wydanym przez sąd włoski oraz niesprzeczność z włoskim porządkiem publicznym. Analiza zagadnienia przesłanek delibacji orzeczenia kościelnego pozwala zauważyć różnice jakie występują pomiędzy prawem kanoniczny a włoskim prawem prywatnym. Są one szczególnie widoczne w odniesieniu do przesłanek nieważności małżeństwa oraz kwestii dobrej wiary małżonków zawierających małżeństwo.
In the Italian private law the church marriage annulment can obtain the effectiveness in the civil law. Before then, the judical decisions must be surveyed during the special type of procedure, which shall be carried out by the competent court of appeal. During this procedure the court shall examine whether defined by the law conditions have been fulfilled. This type of examination is intended to protect both the Italian legal order and the institution of marriage. Among the requirements which must be fulfilled by the judgment of the church before it will be recognized, it should be listed: jurisdiction of the ecclesiastical judge to rule on the marriage annulment, right of the parties to defence and participation in the process, non contrariety with the judgment given by the Italian court and non contrariety with the Italian public order. The question of the conditions of the proceeding concerning the recognition of ecclesiastical marriage annulments allows to note the differences which exist between the canon law and Italian private law. They are especially apparent in regard to the conditions governing the invalidity of a marriage and issues of spouses contracting marriage in a good faith.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 43-63
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Church-State Relations in the Democratic Republic of Georgia (1918-1921)
Relacje Państwo – Kościół w Demokratycznej Republice Gruzji (1918-1921)
Autorzy:
Gegenava, Dimitry
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043522.pdf
Data publikacji:
2018-12-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Georgian Orthodox Church
separation
Democratic Republic of Georgia
freedom of religion
secularism
religious freedom
freedom of conscience and religion
Church-State relations
Law on Religion
Gruziński Kościół Prawosławny
separacja
Demokratyczna Republika Gruzji
wolność religijna
wolność sumienia i religii
sekularyzm
relacje państwo-kościół
prawo wyznaniowe
Gruzja
Opis:
Democratic Republic of Georgia (1918-1921) was one of the unique states in the first quarter of XX century. Despite the historical relations between the Church and the State in Georgia, the social-democratic government changed its official policy and chose French secularism, which was very unusual for the country. This was incorporated in the Constitution of 1921. This article is about the Georgian church-state relations during 1918-1921, the positive and negative aspects of the chosen form of secularism and the challenges that the newly independent State faced in the sphere of religious freedom until the Soviet occupation.
Na tle współczesnych jej państw, Demokratyczna Republika Gruzji (1918-1921) jawi się jako byt unikatowy. Pomimo historycznie utrwalonych związków pomiędzy Kościołem i Państwem, socjaldemokratyczny rząd zmienił oficjalną politykę i obrał model francuskiego sekularyzmu, co stało się sytuacją wyjątkową z uwagi na gruzińskie tradycje. Model ten został przyjęty w Konstytucji z 1921 r. Niniejszy artykuł poświęcony jest relacjom Państwo-Kościół w latach 1918-1921, w tym pozytywnym i negatywnym aspektom przyjętej formy sekularyzmu, a także wyzwaniom, przed jakimi stanęło niepodległe państwo w zakresie wolności religijnej do czasu sowieckiej okupacji.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2018, 21; 255-269
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fundacje zakładane przez osoby prawne Kościoła katolickiego w Polsce a fundacje pobożne
Foundations Established by Juridical Persons of the Roman Catholic Church in Poland and Pious Foundations
Autorzy:
Walencik, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401156.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
fundacje kościelne
fundacje pobożne (kanoniczne)
kościelne osoby prawne
prawo polskie
prawo kanoniczne
Kościół katolicki
prawo wyznaniowe
stosunki państwo – kościół
wolność religijna
wolność sumienia i wyznania
wolność sumienia i religii
ecclesiastical foundations
pious foundations (canonical)
ecclesiastical juridical persons
Polish law
canon law
Catholic Church
church – state relations
freedom of conscience and religion
freedom of religion
law on religion
religious freedom
Opis:
Przedmiotem artykułu jest analiza statusu prawnego fundacji zakładanych przez osoby prawne Kościoła katolickiego, o których mowa w art. 26 konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską z 1993 r. i art. 58 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (fundacje kościelne) oraz pobożnych fundacji, o których mowa w przepisach Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. Ponadto w artykule poruszono zagadnienie wpływu systemu prawa polskiego i systemu prawa kanonicznego na działalność wymienionych fundacji. Przeprowadzone analizy prowadzą do wniosku, że fundacje zakładane przez osoby prawne Kościoła katolickiego na forum państwowym są takimi samymi osobami prawnymi, jak inne fundacje i w pełni podlegają przepisom prawa polskiego, zwłaszcza ustawy o fundacjach, którą należy stosować wprost a nie per analogiam, ale z uwzględnieniem modyfikacji wynikających z art. 58 u.s.p.k.k., stanowiących lex specialis. Sytuacja prawna tych fundacji nie jest równocześnie regulowana przez prawo kanoniczne, w szczególności przez kan. 113-123 i 1299-1310 KPK (z wyjątkiem przepisów dotyczących nadzoru kościelnego), chyba że ich treść zostanie wprowadzona do statutu fundacji. Fundacje kościelne tym samym nie muszą być jednocześnie fundacjami w rozumieniu prawa kanonicznego. Brak w prawie polskim bezpośrednich odesłań do prawa kanonicznego w kwestii działalności fundacji kościelnych. Trudno też uznać, aby przepisy art. 26 konkordatu, art. 58 u.s.p.k.k. i ustawy o fundacjach stanowiły dorozumiane odesłanie do prawa kanonicznego przez swoją „niekompletność”, z wyjątkiem regulacji dotyczących nadzoru kościelnego nad fundacjami.
The article looks into the legal status of foundations established by ecclesiastical juridical persons, referred to in Article 26 of the 1993 Concordat between the Holy See and the Republic of Poland, and Article 58 of the Act of 17 May 1989 on the Relationship of the State to the Roman Catholic Church in the Republic of Poland (ecclesiastical foundations) and pious foundations, referred to in the 1983 Code of Canon Law. Besides, the article addresses the impact of the Polish legal system and of canon law on the functioning of the aforesaid foundations. A closer look at the problem in question leads to a conclusion that foundations established by juridical persons of the Roman Catholic Church in the Polish state enjoy the same legal status as other foundations and are fully subject to the rules and regulations applicable in the Republic of Poland, in particular the Foundations Act which should be applied directly and not per analogiam, yet allowing for the modifications arising from Article 58 of the Act on the Relationship of the State to the Roman Catholic Church in the Republic of Poland, which are regarded as the lex specialis. At the same time, the legal position of these foundations does not fall within the provisions of canon law, in particular Canons 113-123 and 1299-1310 CCL (except for the provisions on ecclesiastical supervision), unless their content is incorporated into the foundation charter. Therefore, ecclesiastical foundations do not need to be foundations within the meaning of canon law. Polish law lacks any direct references to canon law with regard to the activities of ecclesiastical foundations. Likewise, the provisions of Article 26 of the Concordat and Article 58 of the Foundations Act do not offer any implicit reference to canon law by their "incompleteness", except for the regulations governing ecclesiastical supervision over such foundations.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 65-91
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nadzór nad fundacjami kościelnymi w Polsce
Supervision over the Church Foundations in Poland
Autorzy:
Gura, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401157.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
fundacje kościelne
nadzór
prawo polskie
kościelne osoby prawne
Kościół katolicki
prawo wyznaniowe
stosunki państwo – kościół
wolność religijna
wolność sumienia i wyznania
wolność sumienia i religii
związki wyznaniowe
church foundations
supervision
Polish law
Catholic Church
church – state relations
Churches and Religious Association
ecclesiastical foundations
freedom of conscience and religion
freedom of religion
law on religion
religious freedom
Opis:
W prawie polskim, w odniesieniu do fundacji, przyjęty został model nadzoru subsydiarnego o charakterze prawnym. Nadzór pośredni jest wykonywany przez organy administracji publicznej, a nadzór bezpośredni przez sądy powszechne. Ustawodawca zróżnicował nieco sytuację prawną fundacji kościelnych w porównaniu z innymi fundacjami poprzez to, że nadzór pośredni nad nimi wykonują w pierwszej kolejności, niezależnie od organów państwowych, również kościelne osoby prawne będące fundatorami bądź wskazane w statucie. Ponadto inaczej uregulowane zostały w ich przypadku kwestie związane z ustanawianiem zarządców przymusowych. Wskazane odrębności zwykło uznawać się za przywilej prawny fundacji kościelnych. Autor prezentuje częściowo odmienny pogląd i przywołuje argumentację przemawiającą za tym, że wymóg podwójnego nadzoru nad fundacjami kościelnymi stanowi raczej obciążenie, a nie przywilej strony kościelnej. Jego zdaniem należałoby w przyszłości zrezygnować z tego wymogu i przedstawia swoją propozycję w tej materii.
The supervision over the church foundations reflects the subsidiary supervision model under Polish law. The indirect supervision is carried out by the public authorities, whereas the direct supervision is carried out by the common courts. The legislator diversified the legal status of the church foundations as compared with other foundations. Notwithstanding the state authorities, the indirect supervision over the church foundations is carried out in the first place by the church legal persons constituing founders or other legal persons specified in the statute. Moreover, the rules of the compulsory administration were set out in a different manner in regard to the church foundations. The abovementioned differences are used to be regarded as a church foundation’s’ privilege. However, the author’s standpoint is partially different to the one mentioned above, arguing that the requirement of double supervision over the church foundations constitutes an additional burden rather than a privilege. In the author’s opinion, the above requirement should be given up in the future; he presents his suggestions in this matter.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 93-109
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instytucje kościelne jako organizacje pożytku publicznego
Church Institutions as Public Benefit Organizations
Autorzy:
Plisiecki, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401160.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
organizacje pożytku publicznego
organizacje pozarządowe
organizacje kościelne
kościelne osoby prawne
prawo wyznaniowe
stosunki państwo – kościół
wolność sumienia i wyznania
wolność sumienia i religii
związki wyznaniowe
non-profit organizations
non-governmental organization
NGOs
church organizations
ecclesiastical legal persons
church – state relations
Churches and Religious Association
freedom of conscience and religion
freedom of religion
law on religion
Opis:
Artykuł dotyczy instytucji kościelnych jako podmiotów posiadających status organizacji pożytku publicznego. Przedstawia informacje o regulacjach zawartych w ustawie o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, oraz rolę tych regulacji w kształtowaniu sektora organizacji pozarządowych. Polska ustawa jawi się jako próba odpowiedzi na wyzwania współczesnego świata, w przyjętych rozwiązaniach i wykładni występuje wiele kontrowersji. Niejasne jest m.in. określenie statusu instytucji kościelnych. Nie są one zaliczane przez ustawodawcę do organizacji pozarządowych, lecz posiadają możliwość uzyskania statusu organizacji pożytku publicznego. Omówiono charakterystyczne dla tych podmiotów wymogi i specyfikę ich funkcjonowania jako takich organizacji. Przedstawiono funkcjonowanie instytucji kościelnych w praktyce, zawarte w raporcie GUS z 2009 r. Dokonano przeglądu nazw wpisanych do Krajowego Rejestru Sądowego organizacji kościelnych, które okazały się cennym źródłem informacji o rodzajach aktywności, podejmowanych przez Kościoły i organizacje społeczne. Do tekstu dodano załącznik, zawierający wykaz organizacji, którym ze względu na nazwę można przypisać charakter religijny.
This article concerns ecclesiastical institutions as entities having the status of a public benefit organization. Provides information on the regulations contained in the Act on Public Benefit and Volunteer Work, and the role of regulation in the development of the NGO sector (non-governmental organization). Polish law is seen as an attempt to respond to the challenges of the modern world, and there occurs controversy in it. The status of ecclesiastical institutions is unclear. They are not included by the legislature to NGOs, but have the ability to obtain the status of a public benefit organization. The text discusses the specific requirements for these entities, and the specificity of them as non-profit organizations. Activities of institutions dedicated to religion have been explained in practice, according to the report of the 2009 CSO. A review of the names listed in the National Court Register of church organization was presented, which proved to be a valuable source of information about the types of activities undertaken by churches and social organizations. The list of the organizations was added as an appendix.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 161-183
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność zawarcia umowy pożyczki przez parafię bez zezwolenia biskupa
The Effectiveness of Entering into a Loan Agreement by Parish without the Bishops Consent
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401199.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
umowa pożyczki
prawo kanoniczne
reprezentacja kościelnych osób prawnych
proboszcz
prawo wyznaniowe
Kościół katolicki,
relacje państwo - kościół
związki wyznaniowe
wolność sumienia i religii
loan agreement
canon law
representation juridical person
parish priest
law on religion
freedom of religion
church - state relations (Poland)
Churches and Religious Association
Catholic Church
Opis:
Parafia, na podstawie kan. 1254 §1 Kodeksu Prawa Kanonicznego, art. 52 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP i art. 23 Konkordatu z 1998 r. posiada zdolność majątkową, która uzdalnia ją do czynności prawnych. W prawie kanonicznym istnieje ścisła korelacja w kwestii zawierania umów – kanonizacja przepisów cywilnych. W tym względzie prawo cywilne nie ma adekwatnej normy prawnej. Analiza orzecznictwa SN w tym względzie prowadzi do wniosku, że podstawą odwołania się do prawa kanonicznego stanowi art. 63 §1-2 k.c. – zgoda osób trzecich. Autor artykułu wykazuje, że brak pisemnej zgody biskupa do zawarcia umowy pożyczki stanowi negotium claudicans. Jest to zatem czynność prawna niezupełna. Podjęta czynność prawna będzie wówczas ważna, gdy uzyska pisemne zezwolenie od ordynariusza. Analiza prawa kanonicznego wskazuje, że w każdej diecezji, winne być określone akty nadzwyczajnego zarządzania. Jeśli takich nie ma, biskup diecezjalny po uzyskaniu opinii diecezjalnej rady do spraw ekonomicznych winien określić te czynności dla podległych jemu kościelnych osób prawnych. Ponadto każdy zarządca jest zobowiązany do przestrzegania prawa kanonicznego również przy zawieraniu umowy pożyczki czy kredytu. W przypadku gdy wartość pożyczki lub kredytu przekracza granice i sposób zwyczajnego zarządzania, proboszcz powinien najpierw skonsultować się z parafialną radą ds. ekonomicznych, a następnie uzyskać pisemne upoważnienie od biskupa diecezjalnego. Odpowiedzialność za brak stosownej zgody biskupa diecezjalnego spoczywa na samym zarządcy kościelnej osoby prawnej.
The parish, under the art. 52 of the relationship between the State and the Catholic Church in Poland Act as art. 23 of the Concordat of 1998 is an entity in the course of civil law. There is a close connection between canon law and civil law regarding entering into a loan agreement. The basis to appeal is by legislature and the cannon case law in article 63 § 1-2 of the Civil Code. The lack of the bishop’s consent upholds a sanction of suspended ineffectiveness. It is therefore defective and can only become fully effective upon confirmation. There should be statutes in each diocese to determine which acts are beyond the limits and the manner of ordinary administration. If there is no provision within the statutes regarding this point, the decision remains with the diocesan bishop who following consultation with the financial committee, determines these acts for the persons subject to him. It would also seem legitimate to stipulate the creation of inventory of measures to form Acts to control extraordinary management, to which loan agreements can be added. A parish priest entering into a loan agreement is also obliged take into account particular law as well as the common law vested right. If the loan amount exceeds the limits and manner of ordinary administration the parish priest should initially consult the parish finance council and obtain authorisation from the diocesan bishop, prior to taking measures of the act. The responsibility for the lack of an appropriate authority in the first place belongs to the parish priest and not to the employees of the bank, who do not need to know the canon law. Hence there is a demand for diligent educating of clergy in the Church of patrimonial law in the seminaries and provision of relevant education courses on the management of parish property. In addition, if the parish priest causes harm to a person, as a result of failure to comply with the loan agreement; he is obliged to repair the damage. The parish does not take responsibility for actions taken by the administrator, unless it has gained benefits.
Źródło:
Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 281-299
2081-8882
2544-3003
Pojawia się w:
Studia z Prawa Wyznaniowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies