Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Furmanek, P." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Examples of fractal objects generated as the union of terms of a sequence of sets using the ifs method
Przykłady obiektów o cechach fraktalnych generowanych jako suma wyrazów ciągu zbiorów w systemie funkcji iterowanych
Autorzy:
Furmanek, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/118925.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geometrii i Grafiki Inżynierskiej
Tematy:
fractal
iterated function system
Hutchinson’s operator
fraktal
system funkcji iterowanych
operator Hutchinsona
Opis:
The Iterated Function System is a commonly used method of generating fractals. Iterating Hutchinson’s operator, which is a set (union) of contraction mappings, leads to the construction of an attractor which is most commonly a fractal. Fractals obtained in this way have the property that their area or volume decreases as the iteration proceeds. Using the analogy of a geometric series, a modification of this method of fractal generation is proposed, based on the union of a sequence of sets, which enables the construction of geometric objects with an increasing volume, while preserving the fundamental fractal nature of the object.
Podstawową metodą generowania fraktali jest System Funkcji Iterowanych, w którym iterowanie operatora Hutchinsona będącego zbiorem (sumą) kontrakcji prowadzi do konstrukcji atraktora będącego najczęściej fraktalem. Fraktale uzyskiwane tą metodą wykazują cechy zmniejszania powierzchni lub objętości w miarę wzrostu liczby kroków iteracji. W analogii do szeregu geometrycznego proponowana modyfikacja sposobu generowania polegająca na sumowaniu wyrazów ciągu zbiorów pozwala na konstruowanie obiektów geometrycznych o rosnącym parametrze objętości przy zachowaniu podstawowych właściwości obiektów fraktalnych.
Źródło:
Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics; 2015, 27; 53-61
1644-9363
Pojawia się w:
Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polyhedral covers based on l-system fractal construction
Przekrycia wielościenne oparte na l-systemowej konstrukcji fraktalnej
Autorzy:
Furmanek, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/119079.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geometrii i Grafiki Inżynierskiej
Tematy:
fractal
L-system
polyhedral covers
fraktal
pokrywy wielościenne
Opis:
The paper includes an analysis of L-system as a formalism used to describe plants growth, which in time has become a general method of creating fractal objects. A modification of L-system, enabling generation of 3-D structures, which could be applied as the supporting construction for polyhedral covers of architectural objects is proposed in this study. The paper presents a gallery of geometric forms which application in architecture creates an alternative for domes and other traditional types of roofs.
Geometria fraktalna jest jedną z najmłodszych teorii współczesnej matematyki, której rozwój dokonał się dzięki zastosowaniu technik komputerowych. Chociaż pierwsze obiekty fraktalne zostały odkryte przez Cantora, van Kocha, Sierpińskiego na początku XX wieku, właściwy rozwój teorii fraktali został zapoczątkowany w latach 70-tych przez francuskiego matematyka polskiego pochodzenia Benoita Mandelbrota. Zastosowania komputera pozwoliło między innymi na wizualizację najsłynniejszego obiektu współczesnej matematyki nazwanego od nazwiska jego twórcy zbiorem Mandelbrota. W 1968 roku biolog Aristid Lindenmayer stworzył formalizm służący do opisu wzrostu roślin wykazujących cechy fraktalne. Formalizm zwany L-systemem w połączeniu z zastosowaniem technik komputerowych pozwolił na skonstruowanie wielu modeli roślin i monitorowaniu procesu ich wzrostu. Metoda ta polega na zastosowaniu reguły podstawiania i sposobie konstrukcji zwanej w literaturze grafiką żółwia. Przepisywanie jest techniką polegającą na zamienianiu części prostego początkowego ciągu znaków zgodnie z ustalonym zbiorem reguł przepisywania. Wykorzystanie tej metody w przestrzeni 3-wymiarowej pozwala na tworzenie komputerowych modeli fraktalnych konstrukcji imitujących budowę roślin np. z rodziny baldaszkowatych. Dzięki wykorzystaniu technik komputerowych ułatwiona jest zmiana parametrów konstrukcji "fraktalnych roślin". Możliwe jest również generowanie wyższych niż w obiektach naturalnych stopni iteracji. Uzyskane przykłady "fraktalnych roślin” mogą być wykorzystane jako konstrukcje wsporcze dla wielościennych przekryć obiektów architektonicznych. Generowanie struktur poliedrycznych polega na łączeniu najbliższych wierzchołków "gałązek" konstrukcji fraktalnej a następnie wypełnieniu powstałej sieci płaszczyznami wieloboków. Proces generowania konstrukcji fraktalnych jak również tworzenia przekryć oraz przykładowych wizualizacji architektonicznych zrealizowany został za pomocą programu komputerowego Autodesk VIZ 4.
Źródło:
Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics; 2004, 14; 40-47
1644-9363
Pojawia się w:
Journal Biuletyn of Polish Society for Geometry and Engineering Graphics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fasady fraktalne
Fractal facades
Autorzy:
Furmanek, P
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293654.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
fraktal
powierzchnia
fasada
fractal
surface
facade
Opis:
Wśród wielu zagadnień dotyczących związków geometrii fraktalnej z architekturą istotne miejsce zajmują prace dotyczące fasad o cechach fraktalnych. Naukowcy, poszukując adekwatnych przykładów, sięgają zarówno do fasad budowli historycznych, próbując znaleźć w nich elementy samopodobieństwa, jak i poddają badaniom elewacje obiektów współczesnej architektury, mierząc ich wymiar fraktalny. W większości przykładów charakter fraktalny wydaje się przypadkowy i nieświadomy. Artykuł zawiera propozycję wykorzystania powierzchni fraktalnych o ściśle matematycznych algorytmach generowania jako elementu budującego formę fasady traktowanej jako relief.
Among many issues regarding connections between fractal geometry and architecture a signifi cant role is played by research on facades with fractal features. In their search for adequate examples scientists draw from the facades of historical structures, trying to fi nd self-similar elements, and from studying the facades of contemporary buildings, measuring their fractal dimension. Most examples seem to demonstrate their fractal features randomly and unintentionally. The paper presents a proposal of the use of fractal surface with strictly mathematical algorithms generated as an element developing the form of the facade considered to be a relief.
Źródło:
Architectus; 2015, 1(41); 97-105
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies