Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "bone fracture" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
A two-dimensional finite element analysis of the influence of fracture gap and angle on bone healing process
Autorzy:
Prochor, Piotr
Taraszewicz, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2215580.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Białostocka. Oficyna Wydawnicza Politechniki Białostockiej
Tematy:
numerical analysis
bone
fracture
secondary healing
evaluation algorithm
Opis:
Over the years, many mechanoregulation concepts of fracture healing have been developed. They all assume that higher values of the stimulus in the fracture gap cause the formation of a fibrous tissue and only lower values can lead to the formation of bone tissue. A literature review of the numerical evaluation of bone fracture healing has revealed some shortcomings in the existing studies. Scientists often focus on only one of the three phases of fracture healing. In addition, studies are often carried out with the use of only transverse fractures. The aim of the study is to develop an algorithm for the numerical evaluation of bone fracture healing, which can be used for both transverse as well as oblique fractures. To conduct the research, the authors proposed an algorithm that considers all phases occurring in secondary healing: 1 – hematoma formation, 2 – tissue differentiation, 3 – bone tissue remodeling. Appropriate CAD models of simplified fracture were designed that additionally considered two variables: fracture angle (from 0° to 45°) and fracture gap (from 2.5 mm to 10.0 mm). Axial loading was used in order to generate mechanobiological stimulus. The obtained results presented a significant influence of the analyzed variables on the studied process. This proved that the designed algorithm can be used to speed up the treatment process and enable designing a more effective rehabilitation procedure for an individual patient.
Źródło:
Advances in biomedical engineering; 31-43
9788367185400
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Numerical modelling of impact fracture of cortical bone tissue using X-FEM
Modelowanie numeryczne złamania uderzeniem istoty korowej kości za pomocą rozszerzonej metody elementów skończonych
Autorzy:
Abdel-Wahab, A. A.
Silberschmidt, V. V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/279242.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej
Tematy:
cortical bone
impact
X-FEM
finite element method
fracture
Opis:
A cortical bone tissue is susceptible to fracture that can be caused by events, such as traumatic falls, sports injuries and traffic accidents. A proper treatment of bones and prevention of their fracture can be supported by in-depth understanding of deformation and fracture behaviour of this tissue in such dynamic events. Parameters such as damage initiation under impact, damage progression and impact strength can help to achieve this goal. In this paper, Extended Finite-Element Method (X- FEM) implemented into the commercial finite-element software Abaqus is used to simulate the actual crack initiation and growth in a cantilever beam of cortical bone exposed to quasi-static and impact loading using the Izod loading scheme. Izod tests were performed on notched bone specimens of bovine femur to measure its impact strength and to validate simulations. The simulation results show a good agreement with the experimental data.
Istota korowa kości jest tkanką podatną na złamanie wywołane m.in. takimi zdarzeniami jak upadki, kontuzje sportowe czy wypadki samochodowe. Odpowiednie leczenie czy profilaktyka stanu kości powinny być wsparte głębokim zrozumieniem zjawisk deformacji i pękania tej tkanki zachodzących podczas takich dynamicznych obciążeń. Znajomość parametrów opisujących inicjację uszkodzenia pod wpływem obciążenia uderzeniowego, progresja tego uszkodzenia i wreszcie odporność na złamanie może być pomocna w tej praktyce. W prezentowanej pracy przedyskutowano implementację rozszerzonej metody elementów skończonych (X-FEM) do standardowego i komercyjnego pakietu ABAQUS w celu symulacji faktycznych zjawisk towarzyszących inicjacji i propagacji pęknięcia belki wykonanej z materiału oddającego właściwości istoty korowej poddanej działaniu quasi-statycznych i uderzeniowych obciążeń, wspartej próbami udarnościowymi Izoda. Testy Izoda zostały przeprowadzone na przygotowanych próbkach z bydlęcej kości udowej z naciętym karbem w celu eksperymentalnej weryfikacji wytrzymałości na uderzenie. Rezultaty badań numerycznych wykazały dobrą zgodność z wynikami tych prób.
Źródło:
Journal of Theoretical and Applied Mechanics; 2011, 49, 3; 599-619
1429-2955
Pojawia się w:
Journal of Theoretical and Applied Mechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dynamic simulation of a novel “broomstick” human forward fall model and finite element analysis of the radius under the impact force during fall
Autorzy:
Grzelczyk, D.
Biesiacki, P.
Mrozowski, J.
Awrejcewicz, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/281698.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej
Tematy:
forward fall
ground reaction force
bone strength
fracture
distal radius
Opis:
The paper presents dynamic simulation and experimental identification of a human forward fall model describing the process of “falling like a broomstick” on the outstretched arms. The model implemented in Mathematica allows one to estimate time histories of the ground reaction force in different scenarios of the fall process. These time series are applied as time-varying load conditions to the numerical analysis of the human radial bone model created from the computed tomography data. Finally, the obtained numerical results indicate that the strain criterion seems to be more useful for estimating the radius fracture site in comparison to the stress criterion.
Źródło:
Journal of Theoretical and Applied Mechanics; 2018, 56, 1; 239-253
1429-2955
Pojawia się w:
Journal of Theoretical and Applied Mechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie złamań szyjki kości udowej
Treatment of femoral neck fractures
Autorzy:
Cwanek, J.
Trybuchowicz, A.
Ciećkiewicz, A.
Bać, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/135756.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Szczecinie
Tematy:
złamanie
kość udowa
szyjka kości udowej
osteoporoza
metody leczenia
fracture
femoral bone
femur neck
osteoporosis
methods of treatment
Opis:
Wstęp i cele: Starość jest naturalnym procesem fizjologicznym. W wieku geriatrycznym stwierdza się (między innymi): zmniejszoną wydolność fizyczną, osteoporozę, spowolnienie psychoruchowe, występowanie upadków z „własnej wysokości”. Konsekwencją upadków może być przerwanie ciągłości kości. Do najtrudniejszych w leczeniu należą złamania szyjki kości udowej, występujące najczęściej między 7-9 dekadą życia. Celem pracy jest podanie metod leczenia złamań szyjki kości udowej w grupie pacjentów pomiędzy 51-100 rokiem życia. Materiał i metody: Materiał badań stanowiło 345 pacjentów leczonych z powodu złamań szyjki kości udowej w latach 2013-2015 (252 kobiet i 93 mężczyzn). Analizowano średni wiek mężczyzn i kobiet, ilość złamań występujących w poszczególnych miesiącach, stronę złamania, okres hospitalizacji w zależności od stosowanego leczenia. Wyniki: Średni wiek kobiet wynosił 80,3 (s=10,8), mężczyzn 75,5 lat życia (s=8,6). Złamania częściej rozpoznano po stronie lewej (u 208 leczonych) i w miesiącach: styczniu oraz lutym (w sumie u 96 poszkodowanych), następnie w listopadzie i w grudniu (u 80 pacjentów), znacznie rzadziej od maja do października (po kilkanaście złamań w każdym miesiącu). Leczeniu operacyjnemu poddano 332 pacjentów (96,2% ogółu chorych). Metodami nieoperacyjnymi leczono 13 chorych. Sztuczne stawy biodrowe wszczepiono 319 pacjentom (połowicze 191, całkowite 128 chorym). U pozostałych 13 pacjentom złamane zespolono metalem (6 chorym płytą DHS, 4 śrubami gąbczastymi, 3 prętami Endera). Najstarszą grupę pacjentów stanowili chorzy leczeni metodami nieoperacyjnymi (x=87,5 lat życia; s=7,1), następnie pacjenci którym implantowano połowicze sztuczne stawy biodrowe (x=80,7 lat; s=5,1). Średni wiek chorych, którym wszczepiono całkowite endoprotezy biodra wynosił 77,0 lat życia (s=6,3). Najmłodszą grupę stanowili pacjenci, którym złamaną szyjkę kości udowej zespolono metalem (x=60,0 lat; s=5,2). Prawie 13 dni hospitalizowani byli w szpitalu chorzy którym wszczepiono całkowite sztuczne stawy biodrowe (x=12,9 dni; s=5,1). O półtora dnia krócej przebywali w szpitalu pacjenci którym implantowano połowicze sztuczne stawy biodrowe (x=11,3 dni; s=5,2). Wszyscy chorzy, którym wszczepiono całkowite i połowicze sztuczne stawy biodrowe, w dniu wypisu ze szpitala, poruszali się samodzielnie z pomocą dwóch lasek łokciowych lub balkonika. Najkrócej hospitalizowani byli pacjenci którym złamanie zespolono metalem (x=8,7 dni; s=4,8), o jeden dzień dłużej chorzy leczeni metodami nieoperacyjnymi (x=9,5 dni; s=5,1). Wnioski: Złamania szyjki kości udowej znacznie częściej występowały w grupie kobiet oraz w miesiącach „zimowych”. Najczęściej stosowaną metodą leczenia było wszczepienie endoprotezy biodra, w miejsce złamanej szyjki i usuniętej głowy kości udowej. Po implantacji sztucznego stawu można rozpocząć wczesną rehabilitację, która przywraca możliwość poruszania się w ciągu kilku dni po przebytym zabiegu. Leczenie metodami nieoperacyjnymi powinno być stosowane jedynie u pacjentów, którzy z powodu złego stanu zdrowia nie mogą być poddani zabiegowi operacyjnemu.
Introduction and aims: Old age is a natural physiological process. Older people very often experience the following: psychomotor retardation, difficulties in walking, falling for no obvious reason, decreased physical fitness and osteoporosis. Frequent falling may cause breaking of the continuity of the bone. Proximal femur fractures occurring between the ages of 70-90 are the most difficult to treat. The objective of this paper is specifying treatment methods for femoral neck fractures in a group of patients between the ages of 51-100 (x=79,0; s=10,1). Material and methods: Research was performed on 345 patients treated in the years 2013-2015 due to femoral neck fractures (252 women and 93 men). Patients’ age, place of residence (city, countryside), number of fractures in particular months of the year, side of fracture and period of hospitalization depending on the applied treatment methods were all analysed. Results: The average age for women was 80,3 years (s=10,8), while the average age for men was 75,5 years (s=8,6). Fractures were more frequent on the left side (in 208 of patients). Fractures were more frequent in the following months: January and February (96 fractures in total), then in November and December (80 patients), and rarely in the period from May to October (several femoral neck fractures in each month). 332 patients underwent surgical treatment (96,2% of patients in total). Only 13 patients were treated using nonsurgical methods. Artificial hip joints were implanted to 319 patients (partial in 191 patients, complete in 128 patients). In the remaining 13 patients femoral neck fractures were fixed with metal (4 patients with spongy screws, 6 with DHS system and 3 with Ender nails). The oldest group of patients included patients treated using nonsurgical methods (x=87,5 years; s=7,1), then there were patients with partial artificial hip joints (x=80,7 years; s=5,1). The average age of patients, who had complete hip endoprosthesis implanted was 77,0 years (s=6,3). The youngest group were patients, who had their fractured femoral neck fixed with metal (x=60,0 years; s=5,2). Patients with complete hip endoprosthesis were hospitalized almost 13 days (x=12,9 days; s=5,1). Patients with partial artificial hip joints implanted stayed at the Orthopaedics Department over a day shorter (x=11,3 days; s=5,2). On the day of discharge all patients with artificial hip joints were moving on their own with the help of two crutches of a walker. Patients, who had their fractured femoral neck fixed with metal stayed at the hospital for the shortest period (x=8,7 days; s=4,8), i.e. a day longer than patients treated with nonsurgical methods (x=9,5 days; s=5,1). Conclusions: Femoral neck fractures are significantly more frequent in a group of women, patients living in the countryside and during winter months. The most commonly used method was implanting hip endoprosthesis in the place of a fractured neck and removal of the head. After implanting the artificial joint patients may start rehabilitation, which allows them to move on their own in just a few days after the surgery. Treatment with nonsurgical methods should be used in patients, who cannot undergo surgery due to bad condition of health.
Źródło:
Problemy Nauk Stosowanych; 2017, 6; 119-126
2300-6110
Pojawia się w:
Problemy Nauk Stosowanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oszacowanie stabilizacji złamania trzonu kości udowej przez płytkę przykostną przy wykorzystaniu metody elementów skończonych
Estimation of stabilization of femoral shaft fractures by paraosteal plate using finite element method
Autorzy:
Kozień, M. S.
Lorkowski, J.
Górka, I.
Kornaga, M.
Grzegorowska, O.
Kotela, A.
Kotela, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/283779.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Polskie Towarzystwo Biominerałów
Tematy:
złamanie
symulacja komputerowa
kość długa
metoda elementów skończonych
analiza naprężeń
fracture
computer simulation
long bone
finite element method
strength analysis
Opis:
Złamania kości długich mogą być leczone na kilka sposobów. Jednym z nich jest zastosowanie płytki przykostnej. Płytka zamocowywana do kości umożliwia przeprowadzenie leczenia, ale z drugiej strony jest źródłem powstawania dodatkowych naprężeń w obszarach gdzie jest ona przytwierdzona do kości za pomocą śrub. Wartości naprężeń zależą od rozmiaru płytki i śrub, miejsca zamocowań oraz obciążeń zewnętrznych działających na kość. Celem pracy było określenie przemieszczeń kości długiej stabilizowanej implantem przykostnym, szczególnie w rejonie złamania. Z uwagi na wykorzystaną metodę analizy przy okazji oszacowano wartości naprężeń występujących w kości. W oparciu o obrazy radiologiczne trzydziestu leczonych chorych, wykonano analizę obciążeń występujących w przypadku złamań o typie poprzecznym i skośnym. Uzyskano potwierdzenie biomechanicznej stabilności złamania przy stabilizacji nawet czasowej co najmniej sześcioma śrubami. Zwiększenie liczby śrub wpływa korzystnie na stabilizację, szczególnie w przypadku złamań skośnych. Liczba śrub jest jednak ograniczona z uwagi na możliwość zniszczenia struktury kości. Symulacja została przeprowadzona metodą elementów skończonych przy zastosowaniu pakietu komputerowego Ansys. Dla uproszczenia analiz oraz w celu przetestowania możliwości wykorzystania uproszczonego podejścia wykorzystany został model płaski. Możliwość zastosowania takiego modelu w analizach uproszczonych wynika z faktu, że najczęściej śruby mocujące płytkę do kości rozmieszczane są wzdłuż jednej linii w przybliżeniu równoległej do osi kości. Wyniki analiz wskazują, że model płaski wydaje się być wystarczająco dokładny do okołooperacyjnej oceny sposobu stabilizacji złamania, mając na uwadze krótki czas potrzebny do zbudowania modelu.
Long bone fractures can be treated in several ways. One of them is using the paraosteal plate. The plate mounted to a bone enables the therapy process, but it can also be a source of extra stresses in the mounting regions. Values of stresses depend on the plates’ and screws’ dimensions, number of screws, the mounting place and external loads acting on the bone. The aim of this paper was to determine displacements of long bone stabilized by the paraosteal implant, especially in the fracture area. Due to applied method of analysis, the stresses value occurring in the bone were also estimated. Based on radiological images of thirty patients, an analysis of transverse and oblique fractures burthen was performed. The biomechanical fracture stabilization by even temporary stabilization with at least six screws was confirmed. Increasing the number of screws affects profitably the stabilization, especially in the case of oblique fractures. Number of screws is limited by possibility of damage of bone’s structure. The simulation was performed using a finite element method and application of the Ansys computer package. In order to simplify the analysis and to test the possibility of reduced attempt application, the plane model was applied. Possibility of application of such a model in simplified analyses is explained by the fact that usually the screws mounting plate to a bone are situated along one line parallel to the line of the bone axis. Results of the analysis show, that the plane model seems to be good enough to preoperative estimation of the way of fracture stabilization due to short time required to creation of the model.
Źródło:
Engineering of Biomaterials; 2015, 18, 130; 20-26
1429-7248
Pojawia się w:
Engineering of Biomaterials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies