Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "TiO2" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Carbon modified TiO2 photocatalysts for water purification
    Autorzy:
    Morawski, A.W.
    Janus, M.
    Tryba, B.
    Toyoda, M.
    Tsumura, T.
    Inagaki, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/779326.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    TiO2/AC
    TiO2 dopowany węglem
    TiO2 pokryty węglem
    fotokataliza
    carbon-doped TiO2
    carbon-coated TiO2
    photocatalysis
    Opis:
    Carbon can form different structures with TiO2: carbon-doped TiO2, carbon coated TiO2 and composites of TiO2 and carbon. The presence of carbon layer on the surface of TiO2 as well as the presence of porous carbon in the composites with TiO2 can increase the concentration of organic pollutants on the surface of TiO2, facilitating the contact of the reactive species with the organic molecules. Carbon-doped TiO2 can extend the absorption of the light to the visible region by the narrowing of the band gap and makes the photocatalysts active under visible light irradiation. TiO2 loaded carbon can also work as a photocatalyst, on which the molecules are adsorbed in the pores of carbon and then they undergo the photocatalytic decomposition with UV irradiation. Enhanced photocatalytic activity for the destruction of some organic compounds in water was noticed on the carbon coated TiO2 and TiO2 loaded activated carbon, mostly because of the adsorptive role of carbon. However, in carbon-doped TiO2, the role of carbon is somewhat different, the replacement of carbon atom with Ti or oxygen and formation of oxygen vacancies are responsible for extending its photocatalytic activity towards the visible range.
    Źródło:
    Polish Journal of Chemical Technology; 2009, 11, 2; 46-50
    1509-8117
    1899-4741
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Chemical Technology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Preparation of the TiO2 photocatalyst using pressurized ammonia
    Autorzy:
    Wawrzyniak, B.
    Janus, M.
    Grzmil, B.
    Morawski, A.W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/778501.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    fotokataliza
    TiO2
    TiO2-azot
    odbarwianie barwników
    photocatalysis
    TiO2-nitrogen
    dye decolorization
    preparation under pressure
    Opis:
    The industrial hydrated amorphous titanium dioxide (TiO2 ź xH2O) was modified by treatment inside a chemical reactor under elevated pressure at low temperatures for 4 hours in an ammonia atmosphere. On the basis of the FTIR/DRS analysis the presence of nitrogen was confirmed. The XRD patterns of all of the catalysts exhibit mainly the diffraction lines of anatase phases. The photocatalytic activity of the modified photocatalysts was determined and compared to TiO2-P25 (Degussa, Germany). The high rate of phenol and dye degradation was obtained for the catalysts modified at 180°/5atm. TiO2-P25 showed similar activity in phenol decomposition like TiO2-15bar, whereas it was more active in dye decomposition.
    Źródło:
    Polish Journal of Chemical Technology; 2007, 9, 1; 51-56
    1509-8117
    1899-4741
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Chemical Technology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    TiO2 modified by ammonia as a long lifetime photocatalyst for dyes decomposition
    Autorzy:
    Choina, J.
    Dolat, D.
    Kusiak, E.
    Janus, M.
    Morawski, A.W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/778832.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    fotokataliza
    TiO2 modyfikowany azotem
    żywotność
    photocatalysis
    nitrogen-modified TiO2
    lifetime
    Opis:
    Ammonia-modified TiO2 (TiO2/N), prepared in a pressure reactor was used as the well- active and longlife photocatalyst for the azo dye (Reactive Red 198) decomposition. The effect of aeration and the different value of the pH of the reaction medium on the photocatalytic degradation of Reactive Red 198 in water has been investigated. It has been reported that the degradation is greatly influenced by the reaction pH and the faster decomposition of azo dye took place at pH 3.5. When the solution was acidic, a larger amount of azo dye on the positively charged surface of TiO2 photocatalysts was adsorbed. From the obtained results it can be seen that the effectiveness of the decolourisation of the solution was faster by using the nitrogen-modified TiO2.
    Źródło:
    Polish Journal of Chemical Technology; 2009, 11, 4; 1-6
    1509-8117
    1899-4741
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Chemical Technology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Barwniki inspirowane naturą jako sensybilizatory dla fotokatalizatora ditlenku tytanu
    Nature inspired dyes for the sensitization of titanium dioxide photocatalyst
    Autorzy:
    Gusiak, N. B.
    Kobasa, I. M.
    Kurek, S. S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1207560.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
    Tematy:
    barwniki polimetinowe
    merocyjaniny
    sensybilizatory TiO2
    fotokataliza
    polymethine dyes
    merocyanine
    TiO2 sensitization
    photocatalysis
    Opis:
    Przebadano trzy barwniki polimetinowe z grupami indolinowymi na końcu. Na podstawie danych elektrochemicznych i spektroskopowych wykazano, że energia ich LUMO jest wyższa od krawędzi pasma przewodnictwa anatazy (TiO2), a zatem mogą one działać jako sensybilizatory. Wyniki testów fotokatalitycznych wskazały, że najbardziej aktywny jest barwnik bez podstawników w łańcuchu polimetinowym.
    Three polymethine dyes with indoline end groups were studied. Based on electrochemical and spectroscopic data it was shown that their LUMO energy is higher in energy than the conductance band edge of anatase TiO2), and hence they may act as sensitisers. Photocatalytic test results showed that the most active is the dye without any substituents in the polymethine chain.
    Źródło:
    Chemik; 2013, 67, 12; 1191-1198
    0009-2886
    Pojawia się w:
    Chemik
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Use of a TiO2/FeCl3 mixture in environmental cleaning technology
    Zastosowanie mieszaniny TiO2/FeCl3 w technologii oczyszczania środowiska
    Autorzy:
    Adamek, E.
    Baran, W.
    Ziemiańska, J.
    Makowski, A.
    Sobczak, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/126065.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    photocatalysis
    TiO2
    environmental cleaning technology
    fotokataliza
    technologie oczyszczania środowiska
    Opis:
    One of the methods allowing the use of solar energy being a renewable, alternative form of energy is the environmental cleaning technology. It was stated that many types of pollutants, regardless of their toxicity and resistance to biodegradation, can be effectively degraded in photocatalytic processes initiated by sunlight. Among many different heterogeneous photocatalysts examined, titania (TiO2) is one of the commonly used in these processes. Unfortunately, in practice the main problem connected with the use of photocatalytic processes is their low quantum yield. In our opinion, the addition of Fe(III) salts to the reaction mixture will be a simple and inexpensive method that increases this yield. It was confirmed in studies on the photocatalytic degradation of many organic compounds, differing in chemical structure and properties. The goal of our study was to compare the results of photocatalytic degradation carried out in the presence of TiO2 or Fe(III) salts as well in the presence of a mixture TiO2 with Fe(III) salts. It was found that the ability of organic substrates to form the coordination complexes with Fe(III) ions and their adsorption onto TiO2 surface has the greatest effect on the course of photocatalytic reaction and its efficiency. Based on the literature data and own studies we propose a probable mechanism of process carried out in the presence of TiO2/Fe(III) mixture.
    Jedną z metod zagospodarowania energii słonecznej jest jej wykorzystanie w technologiach oczyszczania środowiska. W inicjowanych światłem słonecznym procesach fotokatalitycznych mogą być skutecznie degradowane zanieczyszczenia, niezależnie od swojej toksyczności i odporności na biodegradację. Fotokatalizatorem w takich procesach najczęściej jest TiO2. Niestety problemem tych procesów jest ich niska wydajność kwantowa. Prostą i tanią metodą jej podwyższenia jest dodatek soli Fe(III). Fakt ten potwierdzono w badaniach nad fotokatalityczną degradacją wielu substratów zróżnicowanych pod względem chemicznym. Celem naszej pracy było porównanie rezultatów degradacji fotokatalitycznej prowadzonej w obecności TiO2, soli Fe(III) i w obecności mieszaniny TiO2/sól Fe(III) oraz ustalenie mechanizmu procesu fotokatalitycznego prowadzonego w obecności TiO2/sól Fe(III). Stwierdzono, że na przebieg reakcji i jej efektywność największy wpływ ma zdolność organicznego substratu do tworzenia związku koordynacyjnego z Fe(III) i jego sorpcji na powierzchni TiO2. Na podstawie danych literaturowych i badań własnych ustalono mechanizm początkowego etapu tej reakcji.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2012, 6, 2; 451-458
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ struktury leków sulfonamidowych na mechanizm inicjacji ich fotokatalitycznej degradacji
    The effect of sulfonamides structure on the mechanism of initiation of their photocatalytic degradation
    Autorzy:
    Baran, Wojciech
    Adamek, Ewa
    Cholewiński, Mateusz
    Krumpholz, Laura
    Kulej, Barbara
    Łazarczyk, Antoni
    Ledwoń, Szymon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/126597.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    mechanizm
    fotokataliza
    sulfonamidy
    rodniki
    TiO2
    mechanism
    photocatalysis
    sulfonamides
    radicals
    Opis:
    Sulfonamidy, pochodne sulfanilamidu, stanowią dużą grupę leków o właściwościach bakteriostatycznych. Część z nich jest powszechnie wykorzystywana w hodowli zwierząt w celach profilaktycznych i leczniczych. Następnie ich pozostałości trafiają do środowiska, gdzie stanowią uciążliwe i trwałe zanieczyszczenie. Leki te znacznie różnią się podatnością na fotokatalityczną degradację. Prowadzone badania pozwoliły na wyznaczenie związku pomiędzy strukturą sulfonamidów a drogą inicjacji ich rozkładu podczas naświetlania w obecności TiO2. Pozwoliły również na prognozowanie zastosowania procesu fotokatalitycznego do usuwania farmaceutyków z odpadów pohodowlanych.
    Sulfonamides, sulfanilamide derivatives, are a large group of drugs with bacteriostatic properties. Some of them are widely used in breeding for prophylactic and therapeutic purposes. Their residues get into the environment (soil, surface waters, and ground waters) where they are regarded as persistent organic pollutant. These drugs differ significantly in susceptibility to photocatalytic degradation. Sulfonamides differ significantly in susceptibility to the photocatalytic degradation. The study allowed to determine the relationship between the sulfonamides structure and the mechanism of initiation of their degradation during UV-A irradiation in the presence of TiO2 as a photocatalyst. Additionally, the results allowed us to develop a project involving the application of the photocatalytic process to the removal of pharmaceuticals from post-culture waste.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2020, 14, 1; 69-87
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Badanie wpływu mętności na kinetykę procesu fotokatalitycznego
    Study on the effect of turbidity on the photocatalytic process kinetics
    Autorzy:
    Baran, W.
    Adamek, E.
    Brylewski, W.
    Sobczak, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/126715.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    fotokataliza
    TiO2
    oczyszczanie ścieków
    mętność
    photocatalysis
    wastewater treatment
    turbidity
    Opis:
    Celem pracy było określenie, w jaki sposób zmętnienie naświetlanego roztworu wpływa na szybkość procesu fotokatalitycznej degradacji. W badaniach, jako środek wywołujący zmętnienie, wykorzystano strącony CaCO3. Substancja ta nie ma właściwości fotokatalitycznych, nie wpływa na potencjał redox oraz nie adsorbuje wzorcowego barwnika Acid Orange 7. Jako fotokatalizatora użyto TiO2 - anataz firmy Riedel de Haën. Efekty reakcji fotokatalitycznej oceniano na podstawie dekoloryzacji roztworu. Stwierdzono, że szybkość badanego procesu fotokatalitycznego maleje wraz ze wzrostem stężenia zawiesiny CaCO3. Udowodniono, że jest to spowodowane m.in przesłanianiem cząstek katalizatora przez zawiesinę. Jednak silnym inhibitorem procesu fotokatalitycznego prowadzonego w obecności anatazu okazał się również supernatant otrzymany z zawiesiny CaCO3, niezależnie od jej stężenia.
    The purpose of this study was to determine the effect of turbidity of irradiated solution on the photocatalytic degradation rate of organic pollutants in aqueous solutions. In the experiments, the precipitated CaCO3 was used as a clouding agent. This substance has no photocatalytic properties, does not affect the red-ox potential and does not adsorb the model dye, namely Acid Orange 7. TiO2 - anatase from Riedel-de Haën was used as photocatalyst. The results of photocatalytic reaction were assessed by the discoloration of the solution. It was found that the photocatalytic process rate decreased with increasing concentration of the CaCO3 suspension. It is evidence that that the suspended particles screen the photocatalyst surface. Additionally, a strong inhibitor of photocatalytic process carried out in the presence of anatase was the supernatant obtained from CaCO3 suspension, regardless of its concentration.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2013, 7, 2; 525-530
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pogłębione utlenianie związków powierzchniowo czynnych w ściekach
    Advanced photooxidation of surfactants in wastewater
    Autorzy:
    Czech, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1207466.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
    Tematy:
    fotokataliza
    TiO2/Al2O3
    AOP
    surfaktanty
    H2O2
    photocatalysis
    surfactants
    Opis:
    W niniejszej pracy zastosowano metody fotokatalityczne do usuwania Tritonu X-100 i płynu do mycia naczyń ze ścieków. Jako fotokataliza ta użyto TiO2 naniesionego na Al2O3. Fotokatalizatory były modyfikowane dodatkiem Cu lub Zn za pomocą metod Klasycznej i Podwójnej Impregnacji. Materiały fotokatalityczne poddano charakterystyce fizykochemicznej za pomocą adsorpcji-desorpcji N2, XRF, XRD, SEM-EDX, spektroskopii Ramana i UV-Vis. Wszystkie katalizatory wykazały się skutecznością w usuwaniu badanych surfaktantów. Dodatek H2O2 (0.01obj.%) nie spowodował polepszenia skuteczności oczyszczania. Najlepsze wyniki uzyskano w czasie pierwszych dwóch godzin oczyszczania.
    Photocatalytic methods were applied to remove Triton X-100 and wash-up liquid from wastewater. For the studies Al2O3 supported TiO2 photocatalysts were used. They were modified with Cu or Zn using Classical or Double Impregnation Method. Photocatalytic materials were characterised by N2 adsorption-desorption, XRF, XRD, SEM-EDX, Raman and UV-Vis spectroscopy. All the catalysts were efficient in the removal of surfactants. The addition of H2O2 (0.01vol.%) does not deepen the removal of studied pollutants. The best results were obtained during first two hours of treatment.
    Źródło:
    Chemik; 2012, 66, 12; 1314-1325
    0009-2886
    Pojawia się w:
    Chemik
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Optymalizacja fotokatalitycznego rozkładu środków promieniochronnych w obecności TiO2
    Optimization of the photocatalytic decomposition of sunscreens in the presence of TiO2
    Autorzy:
    Adamek, E.
    Baran, W.
    Lipska, I.
    Sobczak, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/126595.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    filtry UV
    fotokataliza
    TiO2 P25
    degradacja
    UV filters
    photocatalysis
    degradation
    Opis:
    Celem badań było określenie wpływu pH i stężenia stosowanego fotokatalizatora (ditlenku tytanu, TiO2) na szybkość procesu fotokatalitycznego utleniania dwóch filtrów promieniochronnych (tzw. filtrów UV), mianowicie benzofenonu 4 (BP-4) i kwasu fenylenobenzimidazolosulfonowego (PBSA). Wymieniony proces był inicjowany za pomocą promieniowania UVA (λmax = 366 nm) i był prowadzony w wodnej zawiesinie TiO2 P25 (mieszanina anatazu i rutylu, 70:30, Degussa Evonik). Próbki były stale mieszane za pomocą mieszadeł magnetycznych przy swobodnym dostępie powietrza. W trakcie naświetlania pobierano próbki zawiesiny i oznaczano w nich stopień konwersji badanych związków metodą HPLC. Stwierdzono, że badane filtry UV nie ulegały fotolizie w środowisku kwaśnym, obojętnym ani zasadowym. Jednak w wyniku naświetlania tych związków w obecności TiO2 P25 zachodził proces fotokatalityczny. Efektywność tego procesu była różna w zależności od pH i stężenia fotokatalizatora. Największa szybkość fotodegradacji obu badanych związków była w środowisku zasadowym (pH > 8) przy stężeniu TiO2 P25 równym 0,50 g/dm3.
    The aim of this study was to determine the effect of pH and photocatalyst concentration on the photocatalytic oxidation rate of the two sunscreens filters (so-called UV filters), namely, 2-hydroxy-4-methoxy benzophenone-5-sulphonic acid (benzophenone 4, BP-4) and 2-phenylbenzimidazole-5-sulfonic acid (PBSA). The above-mentioned process was initiated by UVA radiation (λmax = 366 nm) and was carried out in the aqueous suspension of TiO2 P25 (a mixture of anatase and rutile, 70:30, Evonik Degussa). The samples were continuously mixed with magnetic stirrers and had free contact with air. During irradiation, 2 cm3 aliquots of samples were taken and the degree of conversion of analyzed compounds was determined using RP-HPLC method. It was found that the investigated sunscreens did not undergo direct UV photolysis under acidic, neutral or alkaline conditions. However, the photocatalytic degradation occurred after UVA irradiation of the compounds in the presence of TiO2 P25. The effectiveness of this process was different, depending on the pH and the photocatalyst concentration. The greatest photodegradation rate of both compounds was under alkaline conditions (pH > 8) and at a concentration equal to 0.50 g TiO2 P25/dm3.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2012, 6, 2; 577-583
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Band reactor for toxic and recalcitrant water contaminants
    Autorzy:
    Czech, B.
    Ćwikła-Bundyra, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/778635.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    fotokataliza
    fotoreaktor
    Me-TiO2/Al2O3
    oczyszczanie ścieków
    fenol
    formaldehyd
    photocatalysis
    photoreactors
    wastewater treatment
    phenol
    formaldehyde
    Opis:
    This paper deals with the problem of the photocatalytic reactor construction. The supported TiO2 on γ-Al2O3 modified with Mo or V addition was used as the photocatalyst, whereas phenol and formaldehyde were chosen as the model pollutants. The counter - current contact of reagents and catalysts is the main advantage of the construction and enables a significant COD reduction of the highly concentrated wastewaters.
    Źródło:
    Polish Journal of Chemical Technology; 2007, 9, 4; 18-20
    1509-8117
    1899-4741
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Chemical Technology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ soli Fe3+ na fotokatalityczny rozkład substancji promieniochronnych w wodnej zawiesinie TiO2
    Effect of Fe3+ salts on the photocatalytic decomposition of sunscreens in the aqueous suspension of TiO2
    Autorzy:
    Adamek, E.
    Baran, W.
    Sobczak, A.
    Szczepka, N.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/126575.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
    Tematy:
    fotokataliza
    sole Fe3+
    TiO2 P25
    substancje promieniochronne
    photocatalysis
    Fe3+ ions
    photodegradation
    sunscreens
    Opis:
    Przedmiotem badań były dwie substancje promieniochronne: benzofenon 4 (BP-4) i kwas fenylenobenzimidazolosulfonowy (PBSA). W pracy zbadano możliwość zwiększenia efektywności procesu fotokatalitycznego utleniania tych związków, prowadzonego w obecności TiO2 P25, po dodaniu soli Fe3+. Roztwory wodne zawierające próbki badanych substancji promieniochronnych naświetlano promieniowaniem UVA (λmax 366 nm) w obecności wyłącznie TiO2 P25 lub soli Fe3+ oraz w mieszaninie TiO2 P25 i soli Fe3+, w każdym przypadku przy pH~3. W próbkach pobieranych podczas naświetlania oznaczano metodą HPLC stężenie nierozłożonych substancji promieniochronnych. W pracy oceniano m.in. dynamikę zmian stężenia tych związków w trakcie procesu fotodegradacji oraz określono jego kinetykę. Stwierdzono, że w warunkach doświadczalnych obie substancje promieniochronne ulegały fotokatalitycznej degradacji, a jony Fe3+ miały wpływ na szybkość tego procesu. Efektywność ich fotodegradacji w mieszaninie TiO2 P25 i soli Fe3+ była większa w porównaniu z analogicznym procesem prowadzonym w obecności samego TiO2 P25. Stwierdzono też, że omawiany proces przebiegał zgodnie z kinetyką reakcji pseudopierwszego rzędu.
    The subjects of this study were two sunscreens: 2-hydroxy-4-methoxy benzophenone-5-sulphonic acid (benzophenone 4, BP-4) and 2-phenylbenzimidazole-5-sulfonic acid (PBSA). In this paper the possibility of increasing the photocatalytic oxidation efficiency of these compounds after the addition of Fe3+ salts to TiO2 P25 suspension was studied. Aqueous solutions containing the investigated compounds were irradiated with UVA radiation (λmax 366 nm) in the presence of TiO2 P25 or Fe3 + salt only and in a mixture of TiO2 P25 with Fe3+ salt in all cases at pH ~ 3. In the samples taken during irradiation, the concentrations of undecomposed sunscreens were Wpływ soli Fe3+ na fotokatalityczny rozkład substancji promieniochronnych w wodnej zawiesinie TiO2 279 determined using RP-HPLC method. Additionally, the dynamics of the concentration changes during the photodegradation process and its kinetics were determined. It was found that under experimental conditions, both sunscreens underwent the photocatalytic degradation and Fe3+ ions influenced the rate of this process. Their photodegradation efficiency in the presence of TiO2 P25 with Fe3+ salt was higher than that obtained in the process carried out in the presence of TiO2 P25 alone. Moreover, the process was in accordance with the first-order kinetics.
    Źródło:
    Proceedings of ECOpole; 2013, 7, 1; 273-279
    1898-617X
    2084-4557
    Pojawia się w:
    Proceedings of ECOpole
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Application of Integrated System in Dairy Wastewater Treatment
    Zastosowanie zintegrowanego system w oczyszczaniu ścieków mleczarskich
    Autorzy:
    Kwarciak-Kozłowska, A.
    Gałwa-Widera, M.
    Bień, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1813672.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    dairy wastewater
    photocatalysis
    TiO2
    ZnO
    advanced oxidation process
    ultrafiltration
    ścieki mleczarskie
    fotokataliza
    zaawansowane metody utleniania
    ultrafiltracja
    Opis:
    The study presented the results of the examinations obtained during treatment of dairy wastewater in a membrane photoreactor where photocatalysis was sequentially combined with low-pressure membrane process. The aim of the study was to determine the effectiveness of degradation of the contaminants contained in such wastewater during photocatalysis and in the arrangement that combined photocatalysis with ultrafiltration. Several experiments were performed in order to determine the most beneficial conditions of the photocatalysis process, e.g. the dose of the photocatalysts used (TiO2 and ZnO), duration of the process and pH of wastewater subjected to oxidation. The dose of titanium dioxide was changed from 1 to 40 g/dm3, whereas the content of zinc oxide ranged from 1 to 6 g/dm3. The results obtained in the study showed that the extension of the irradiation time to over 30 minutes (TiO2) and over 45 minutes (ZnO) during photocatalysis does not lead to increased removal of contaminants from the dairy wastewater. It was also demonstrated that the increase in the doses of both photocatalysts does not lead to the increase in the efficiency of their treatment. In the case of treatment of dairy wastwater with TiO2, the photocatalysis occurred most effectively for its dose of 10 g/dm3. Removal rates for COD, TOC and total nitrogen were 58% (1670 mg/dm3), 62% (450 mg/dm3) and 56% (128 mg/dm3), respectively. Replacing titanium dioxide with zinc oxide (ZnO – 2 g/dm3) in the photocatalysis process allowed for obtaining higher degrees of removal of contaminants determined as COD, TOC and total nitrogen to the level of 77.8% (870 mg/dm3), 62% (445 mg/dm3) and 52% (139 mg/dm3), respectively. Since both photocatalysts were supplied to the photoreactor in the form of a suspension, the membrane in the next reactor represented an efficient barrier for their particles. It was observed that higher volumetric stream of the permeate was obtained during the process of low-pressure membrane filtration of sewage initially treated in the process of photocatalysis with titanium dioxide (4.6·10-5 m3/m2·s – TiO2 and 4.1·10-5m3/m2·s – ZnO). It was found that the ultrafiltration process in the case of the feed material with TiO2 led to the reduction in COD, TOC and total nitrogen by 78% (370 mg/dm3), 72% (126 mg/dm3) and 40% (80 mg/dm3). Slightly better quality of permeate was obtained when the feed material contained ZnO powder. Degree of retention of the contaminants COD, TOC and total nitrogen were 68% (280 mg/dm3), 66% (143 mg/dm3) and 42% (76 mg/dm3), respectively.
    W pracy zaprezentowano wyniki badań jakie otrzymano podczas oczyszczania ścieków mleczarskich w fotoreaktorze membranowy w którym sekwencyjnie skojarzono procesy fotokatalizę z niskociśnieniowym procesem membranowymi. Celem badań było określenie skuteczności degradacji zanieczyszczeń znajdujących się w tego rodzaju wodach odpadowych w samodzielnie prowadzonym procesie fotokatalizy jak również w układzie kojarzącym go z procesem ultrafiltracji. Przeprowadzono szereg eksperymentów w celu ustalenia najkorzystniejszych warunków prowadzenia procesu fotokatalizy tj. dawka zastosowanych fotokatalizatorów (TiO2 i ZnO), czas prowadzenia procesu oraz wartość pH ścieków poddawanych utlenianiu. Dawkę ditlenku tytanu zmieniano w zakresie od 1 do 40 g/dm3 a tlenku cynku od 1 do 6 g/dm3. Na podstawie uzyskanych wyników badań stwierdzono, że wydłużanie czasu naświetlania powyżej 30 minut (TiO2) oraz powyżej 45 min (ZnO) w procesie fotokatalizy nie wpływa na zwiększanie usunięcia zanieczyszczeń z oczyszczanych ścieków mleczarskich. Wykazano również, że zwiększanie stosowanych dawek obu fotokatalizatorów nie skutkuje wzrostu efektywności ich oczyszczania. W przypadku oczyszczania ścieków mleczarskich z TiO2 proces fotokatalizy przebiegał najkorzystniej jego dawce wynoszącej 10 g/dm3. Stopień usunięcia ChZT, OWO i azotu ogólnego wynosił odpowiednio 58% (1670 mg/dm3), 62% (450 mg/dm3) i 56% (128 mg/dm3). Zastąpienie ditlenku tytanu tlenkiem cynku (ZnO – 2g/dm3) w procesie fotokatalizy pozwoliło na uzyskanie wyższych stopni usunięcia zanieczyszczeń oznaczanych jako ChZT, OWO i azotu ogólnego odpowiednio do poziomu 77.8% (870 mg/dm3), 62% (445 mg/dm3) i 52% (139 mg/dm3). Z uwagi na fakt, że oba dawkowano do fotoreaktora w formie zawiesiny to znajdująca się w kolejnym reaktorze membrana była skuteczną barierę dla ich cząstek. Zaobserwowano, że wyższy objętościowy strumień permeatu uzyskano w trakcie prowadzenia procesu niskociśnieniowej filtracji membranowej ścieków wstępnie podczyszczonych w procesie fotokatalizy z ditlenkiem tytanu (4,6·10-5 m3/m2·s – TiO2 i 4,1·10-5 m3/m2·s – ZnO). Stwierdzono że wykorzystany proces ultrafiltracji w przypadku nadawy z TiO2 przyczynił się do obniżenia wartości wskaźników ChZT, OWO i azotu ogólnego odpowiednio o 78% (370 mg/dm3), 72 % (126 mg/dm3) i 40% (80 mg/dm3). Nieznacznie lepszej jakości permeat otrzymano, gdy nadawa zawierała proszek ZnO. Stopień retencji zanieczyszczeń ChZT, OWO i azotu ogólnego wynosił odpowiednio 68% (280 mg/dm3), 66 % (143 mg/dm3) i 42% (76 mg/dm3).
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2018, Tom 20, cz. 1; 602-615
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of calcination temperature on photocatalytic activity of TiO2. Photodecomposition of mono- and polyazo dyes in water
    Autorzy:
    Mozia, S.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/779014.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie. Wydawnictwo Uczelniane ZUT w Szczecinie
    Tematy:
    fotokataliza
    dwutlenek tytanu
    TiO2
    anataz
    wielkość krystalitów
    barwnik azowy
    photocatalysis
    titanium dioxide
    anatase
    rutile
    crystallite size
    azo dye
    Opis:
    The presented studies have focused on the influence of TiO2 properties, such as crystalline phase, crystallite size and surface area, on the effectiveness of degradation of azo dyes in water under UV irradiation. Two monoazo dyes: Acid Red 18 (AR18, C20H11N2Na3O10S3) and Acid Yellow 36 (AY36, C18H14N3NaO3S), and one polyazo dye Direct Green 99 (DG99, C44H28N12Na4O14S4) were applied as model compounds. The photocatalysts were prepared from a crude titanium dioxide obtained directly from the production line (sulfate technology) at the Chemical Factory "Police" (Poland). The crude TiO2 was calcinated in air for 1-4h at the temperatures ranging from 600 to 800°C. The BET specific surface area of TiO2 decreased gradually with increasing the calcination temperature. The crude TiO2 exhibited specific surface area of 277 m2/g. In case of the catalysts heated at 600, 700 and 800°C the BET surface area amounted to 62.3-53.3, 33.4-26.8 and 8.9-8.3 m2/g, for the calcination time of 1-4h, respectively. The crystallite size of anatase increased with increasing heat treatment temperature and ranged from 19 to 53 nm, for the temperatures of 600-800°C, respectively. The catalysts annealed at 600 and 700°C contained primarily anatase phase (94-97%), whereas the photocatalysts heated at 800°C were composed mainly of rutile (97-99%). The highest effectiveness of azo dyes degradation was obtained in case of the photocatalyst calcinated for 1h at 700°C. The photocatalyst was composed mainly of anatase (97%) with crystallite size of 27 nm. The most effectively photodegraded was AR18, having the molecular weight of 640.4 g/mol. The most difficult to degrade was AY36 exhibiting the lowest molecular weight from all the dyes used (375.4 g/mol).
    Źródło:
    Polish Journal of Chemical Technology; 2008, 10, 3; 42-49
    1509-8117
    1899-4741
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Chemical Technology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Photocatalytic degradation of pharmaceuticals using TiO2 based nanocomposite catalyst - review
    Autorzy:
    Fawzi Suleiman Khasawneh, Omar
    Palaniandy, Puganeshwary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/396623.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    nanocomposite
    catalyst
    photocatalysis
    TiO2
    pharmaceutical compounds
    photocatalytic process
    titanium dioxide
    nanokompozyt
    katalizator
    fotokataliza
    związki farmaceutyczne
    proces fotokatalityczny
    dwutlenek tytanu
    Opis:
    The occurrence of contaminants of emerging concern (CECs) such as pharmaceutical compounds (PhACs) is becoming a major global issue due to the persistence, bioaccumulation, and toxicity of these pollutants. Human and animal consumption was recognized as the major sources for pharmaceutical pollution. Existent conventional treatment processes have shown low degradation efficiencies towards PhACs. In this regard, TiO2 based nanocomposite photocatalysis process has presented effective degradation towards PhACs. Operational parameters such as dopant content, catalyst loading, and initial pH were the major factors in the photocatalysis system. In this review, we discuss the recent studies that have employed TiO2 based nanocomposite for the degradation of PhACs. Future research recommendations have also been elaborated.
    Źródło:
    Civil and Environmental Engineering Reports; 2019, 29, 3; 1-33
    2080-5187
    2450-8594
    Pojawia się w:
    Civil and Environmental Engineering Reports
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies