Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Formalism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Dowód matematyczny z punktu widzenia formalizmu matematycznego. Część I
    Mathematical Proof from the Formalistic Viewpoint. Part I
    Autorzy:
    Wójtowicz, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2013332.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Descartes
    Berkeley
    Peacock
    Pasch
    formalism
    formalizm
    Opis:
    This article is the first one to examine the evolution of the notion of mathematical proof in a historical perspective. First I present the intuitive, approach of Descartes, according to which mathematical proof is based on self-evident principles. I follow with an analysis of Berkeley’s mathematical instrumentalism and argue that he can be considered a predecessor of modern formalism. The article also deals with the ideas of Peacock and Pasch, and their role in the development of the modern formalistic viewpoint.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2007, 55, 2; 123-138
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nie tylko technika – ekspresja konstrukcji jako estetyczny walor dzieła architektonicznego
    Not just technology – expression of construction as an architectural work`s aesthetic value
    Autorzy:
    Ośniecka, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514832.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Fundacja dzień dobry! kolektyw kultury
    Tematy:
    architecture
    construction
    expression
    modernism
    formalism
    architektura
    konstrukcja
    ekspresja
    modernizm
    formalizm
    Opis:
    The article raises the problem of aesthetic role of construction in the architectural object. The building’s structure can fulfill its task not only as a technical element – bearing particular load – but it can also be an expressive value of work and, ipso facto, may affect the aesthetics of the building. Construction can be analyzed analogously to parsing the work of abstract art. In the first part of the article theories serving as a base of analysis are presented, such as Heinrich Wölfflin’s theory of formal analysis of work of art, Wassily Kandinsky’s theory respecting aesthetical influence of geometric forms, as well as theories of psychology of perception, developmental psychology and psychological perception of physical strengths acting in the structure. In the second part of the article the author presents examples of architectural objects analyzed in the view of the expression of construction, including various types of construction, among others: Crystal Palace in London, Eiffel Tower in Paris, Centennial Hall in Wrocław and Palazzo del Lavoro in Turin.
    Źródło:
    Amor Fati; 2016, 1(5); 45-66
    2449-7819
    Pojawia się w:
    Amor Fati
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od „homologacyjnej jednolitości” religii ku waloryzacji różnorodności jej wyrazu. Próba rekonstrukcji myśli papieża Franciszka
    From “Homologation Uniformity” of Religion to the Valorisation of the Diversity of Its Expression: An Attempt to Reconstruct the Thought of Pope Francis
    Autorzy:
    Prüfer, Paweł Edward
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/33722738.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    religia
    duchowość
    religijność
    formalizm
    wartości
    religion
    spirituality
    religiosity
    formalism
    values
    Opis:
    W artykule przedstawiono zarysy nowego modelu przeżywania i doświadczania wiary, który wyłania się z refleksji papieża Franciszka. Można mówić o nowym spojrzeniu na wartości religijne i duchowe, przekraczającym sztywny, jednolity i sformalizowany model, usankcjonowany autorytatywnie. Większość refleksji papieża, które stały się głównym źródłem dla niniejszej analizy socjologicznej, zamieszczona została w watykańskim czasopiśmie „L’Osservatore Romano”. W pierwszej części tekstu podjęto próbę nakreślenia krytycznego stosunku do religijności formalnej, w drugiej przedstawiono pozytywny zarys wspomnianego nowego modelu religijności i duchowości.
    The article presents an outline of a new model of the experience of faith that emerges from the thought of Pope Francis. It represents a novel view of religious and spiritual values, going beyond a rigid, unified and formalized model with its authoritative legitimisation. Most of the Pope’s reflections subject to this sociological analysis in this article were published in the Vatican journal L’Osservatore Romano. In the first part of the text, an attempt is made to sketch a critical stance on formal religiosity; in the second part, the new model of religiosity and spirituality is outlined with emphasis on its advantages.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2023, 66, 1; 69-82
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spóźniona zmysłowość i nowa wrażliwość (O Przeciw interpretacji i innych esejach Susan Sontag)
    The belated sensuality and new sensibility (about Susan Sontag’s against interpretation and other essays)
    Autorzy:
    Kopkiewicz, Aldona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969628.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    modernism
    avant-garde
    sensuality
    formalism
    camp
    modernizm
    awangarda
    zmysłowość
    formalizm
    kamp
    Opis:
    The article discusses early essayistic writing of Susan Sontag, mainly the well-known and influential essays Against interpretation, On style, Notes on ‘Camp’, and One culture and new sensibility. The author looks at the evolution of Sontag’s aesthetic assumptions, especially at the way her initial praise of Modernism developed into categories of Post-modernism. Interestingly, all the time Sontag’s thought went along the lines of avant-garde thinking. The author also looks at the way Sontag’s aesthetic assumptions translated into her literary criticism on the basis of her essays and reviews about the French culture of 1950s and 1960s.
    Źródło:
    Wielogłos; 2012, 2, 12; 135-141
    2084-395X
    Pojawia się w:
    Wielogłos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Porządkowanie awangardy
    Autorzy:
    Kmiecik, Michalina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969649.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    modernism
    avant-garde
    sensuality
    formalism
    camp
    modernizm
    awangarda
    zmysłowość
    formalizm
    kamp
    Opis:
    The article is an attempt at formulating a new typology of the avant-garde in its different modes of functioning. The starting point is the assumption that experimental art at the beginning of the twentieth century was first and foremost the answer to sociocultural changes and the resultant crisis of representation. Four types of attitude are proposed: the socio-affirmative one constitutes an apotheosis of the crisis, which becomes a springboard for the emergence of a new cultural era. Representatives of this stance believe in the possibility of creating entirely new means of expression or conventions and embrace the ideology of progress. The decadent type is a continuation of the Adornian aestheticism; it is characterized by melancholy and the awareness of the impossibility of overcoming the crisis, which often takes on a form of controlled chaos and tragic tomfoolery. The surrealist type tries to create an alternative reality for art, which would liberate it from its cognitive limitations. Finally, the aesthetic-religious type is characterized by the experience of past aesthetics, where the need for beauty is notoriously undermined by the awareness that the means of representation have worn out and the truth is hidden. It is often expressed by yearning after an ineffable sacred, which is not so much lost as eternally ungraspable, hidden and absent.
    Źródło:
    Wielogłos; 2012, 2, 12; 105-125
    2084-395X
    Pojawia się w:
    Wielogłos
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teoria poetyki Konstantego Troczyńskiego
    Konstanty Troczyński’s Theory of Poetics
    Autorzy:
    Panek, Sylwia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1363322.pdf
    Data publikacji:
    2016-02-10
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    poetics
    Konstanty Troczyński
    anti-Positivist turning-point
    formalism
    poetyka
    przełom antypozytywistyczny
    formalizm
    Opis:
    Artykuł jest omówieniem Teorii poetyki Konstantego Troczyńskiego – niewydanej za życia poznańskiego badacza debiutu książkowego, będącego podstawą jego doktoratu. Autorka, przedstawiając kompletną propozycję Troczyńskiego jako nauki, pokazuje ją jako oryginalną odpowiedź na wyzwania przełomu antypozytywistycznego, polemiczną zarówno wobec tainizmu, jak i reakcji na pozytywizm formułowanych w ramach „humanistyki rozumiejącej” (szkoła badeńska i Dilthey).
    The article discusses Konstanty Troczyński’s Teoria poetyki (Theory of Poetics) – the Poznań scholar’s first book, with which he earned his doctorate, not published in his lifetime. In presenting Troczyński’s overall scholarly project, Panek presents it as an original response to the challenge of the anti-Positivist turning-point, a polemic both with Tainism and with the reaction to Positivism formulated in terms of the “understanding humanities” of the Baden School and Dilthey.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2016, 3; 84-95
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O uzasadnianiu w matematyce
    On justification in mathematics
    Autorzy:
    Wójtowicz, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2015959.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    filozofia matematyki
    formalizm
    instrumentalizm
    konceptualizm
    realizm
    philosophy of mathematics
    formalism
    instrumentalism
    conceptualism
    realism
    Opis:
    In this article the problem of justification of mathematical axioms (in the context of traditional standpoints in the philosophy of mathematics) is discussed. Stress is laid on the methodological analysis, which concerns the notion of “justification” itself. Concrete choices, known from mathematical practice are not discussed here. In the process of formulating an axiomatic theory, the problem of the choice of the appropriate axiom system and of the justification of this choice emerges. In particular, the following problems are connected with it:(1) The problem of the relation between the concept of “justification” and “truth” of mathematical sentences (when the classical definition of truth is assumed).(2) The problem which criteria of justification can be considered appropriate, and whether the problem of justification is well-posed.(3) The problem, whether these criteria can be applied only to axioms, in the process of constructing an axiomatic theory, or also to independent sentences (after their metamathematical status has been settled. In that case, extending a theory T by an independent sentence φ or ¬φ cannot be justified by a formal proof.) (4) The problem, whether the choice of a particular justificatory procedure is motivated philosophically; in particular, whether the problem of justification is considered well-posed. These questions are analysed in the context of classical philosophical standpoints in the philosophy of mathematics, such as: (1) strict formalism; (2) Hilbert's formalism; (3) mathematical instrumentalism; (4) intuitionism; (5) Quine's realism; (6) Gödel's realism. The standpoint of the “working mathematician” is also discussed.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2002, 50, 1; 527-551
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Formalizm w stosowaniu prawa a etyka na przykładzie prawnych regulacji ochrony środowiska
    Formalism in the application of law and ethics on the example of environmental law regulations
    Autorzy:
    Zając, Adrian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/531519.pdf
    Data publikacji:
    2018-01-01
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
    Tematy:
    etyka
    stosowanie prawa
    formalizm
    prawo ochrony środowiska
    ethics
    application of law
    formalism
    environmental protection law
    Opis:
    Tekst dotyczy problematyki formalizmu w stosowaniu prawa jako wieloaspektowego problemu badawczego. W niniejszym ujęciu najważniejszym punktem odniesienia jest etyka, w związku z czym autor pracy uznał za szczególnie doniosłe próbę odpowiedzi na pytanie – czy formalizm w stosowaniu prawa jest etyczny? Samo zagadnienie stosowania prawa ujęte zostało natomiast w dwóch koncepcjach – jako faktyczne przeżycia urzędników pełniących rolę organu administracji publicznej, jak i teoretycznego modelu tego zjawiska. Przy czym za dominującą uznano problematykę przeżyć podmiotów konstytuujących organ stosowania prawa. W tym też obszarze na przykładzie konkretnych regulacji prawnych z zakresu ochrony środowiska przedstawiono problematykę formalizmu i skutki, do których formalizm może prowadzić. Konkluzje pracy prowadzą do wniosku, że postawa formalistyczna opiera się na braku dbałości o tekst prawny, a zatem niestaranności w procesie odtwarzania woli nadawcy komunikatu prawnego. Działanie takie przedstawione jest jako nieetyczne, mogące powodować nieuzasadnione aksjologią danej regulacji prawnej negatywne skutki w życiu jednostki, będącej stroną postępowania.
    This paper discusses formalism, a multi-faceted and problematic research topic when applied to law. The most important point of reference in the presented point of view is ethics. That is why the author emphasizes the importance of asking whether formalism is an ethical behaviour in the context of applying the law. The application of law is presented using the following two conceptions: as a behavior of officials, acting as public administration authorities, and as a theoretical model of this phenomenon. This paper is mostly about the first conception: the behaviour of officials and authorities. The problem of formalism and the effects it can lead to are discussed on the basis of specific laws and regulations concerning environmental protection. Research shows that formalism is based on lack of care for the integrity of the legal text and lack of officials’ consistency in recreating the intention of the lawmaker. This kind of activity is presented as unethical, as it may cause unjustified, negative effects in the life of the individual who is a party to the proceedings.
    Źródło:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2018, 1(16); 83-93
    2082-3304
    Pojawia się w:
    Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O relacjach między matematyką a muzyką
    The Relationship between Mathematics and Music
    Autorzy:
    Grębski, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807137.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-03
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    analiza
    dodekafonia
    formalizm
    matematyka
    muzyka
    nauka
    relacje
    sztuka
    analysis
    art
    dodecaphony
    formalism
    mathematics
    music
    relationships
    science
    Opis:
    Czy muzyka i matematyka mają coś ze sobą wspólnego? W artykule autor zajmuje się dwoma przejawami kultury należącymi do dwóch jej dziedzin – nauki i sztuki. Nauką, którą się zajmuje, jest matematyka, a sztuką – muzyka. Muzyka była, jest i zapewne będzie przedmiotem wielu badań i poszukiwań jej związków czy relacji z innymi dziedzinami. Celem tego artykułu jest przyjrzenie się tym dwom dziedzinom pod kątem matematycznych relacji i podobieństw, które można znaleźć w muzyce, oraz udowodnienie tezy, że relacje między matematyką i muzyką istnieją. Podczas analizy tych dwóch dziedzin przytoczanych jest kilka faktów, które pozwalają udowodnić tę tezę. Analizowane są kompozycje muzyczne pod kątem świadomego stosowania w nich zależności matematycznych, jak również utwory, w których można zauważyć struktury matematyczne u kompozytorów, którzy matematykami nie byli. Obydwie dziedziny to formy sztuki posiadające własny alfabet, a raczej własny język symboli. Studia matematyczne uczą wypowiadania się na bardzo abstrakcyjne zagadnienia matematyczne w sposób ścisły i uporządkowany. Muzyka zaś jest najbardziej abstrakcyjną i uporządkowaną formą sztuki. Tak więc jak matematykę nazywamy „królową nauk”, tak muzykę można by nazwać „królową sztuki”. Badając zatem relacje między tymi dwoma przejawami kultury, lepiej zrozumiemy i poznamy każdy z nich.
    Has music got something in common with mathematics? In this article the author deals with two expressions of culture belonging to its two disciplines: science and art. Mathematics belong to science, music to art. Music has always been and it will be the subject of profound research and exploration of its relationships with other domains. The aim of this article is to look at these two areas in the terms of mathematical relationships and similarities that can be found in music and to prove the thesis that the relationship between mathematics and music exist. While analyzing these two areas some facts are quoted that allow to prove this thesis. The author analyzes music compositions for deliberate use in their mathematical relationships, as well as songs in which mathematical structures can be seen in the works of composers who were not mathematicians. Both areas are art forms that have their own alphabet or rather their own language of symbols. Mathematical studies teach to talk on extremely abstract mathematical problems in a strict and orderly way. Music is the most abstract and an ordered art form. And while mathematics is called “the queen of science,” so music could be called “the queen of art.” Thus, examining the relationship between these two manifestations of the culture we can understand and know each of them better.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2016, 7, 4; 111-141
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wileńska „szkoła” Manfreda Kridla. Przyczynek do rozważań na temat rodowodów naukowych... Ireny Sławińskiej i Czesława Zgorzelskiego
    The Manfred Kridl’s vilnius “school”. An attempt to describe the beginnings of Irena Sławińska and Czesław Zgorzelski – two researchers from The John Paul II Catholic University of Lublin
    Autorzy:
    Padło, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046441.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-02
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Manfred Kridl
    metoda integralna
    strukturalizm
    formalizm
    historia teorii literatury
    integral method
    structuralism
    formalism
    history theory of literature
    Opis:
    Artykuł dotyczy kształtowania się rodowodów naukowych Czesława Zgorzelskiego oraz Ireny Sławińskiej jako uczonych, którzy zapoczątkowali nurt badawczy rozwijany przez teorię i historię literatury na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Ponadto przedstawia zarys metody integralnej Kridla, która stanowiła inspirację do badań prowadzonych przez nich później na KUL. W tekście wykorzystano wybrane prace Kridla dotyczące zagadnienia metody integralnej oraz teksty polemiczne a także wspomnieniowe wypowiedzi uczniów – Zgorzelskiego i Sławińskiej. W ich późniejszych pracach widać nawiązania do koncepcji wypracowanych na etapie działania grupy wileńskiej.
    The article is about the beginnings of of two researchers from The John Paul II Catholic University of Lublin – Czesław Zgorzelski and Irena Sławińska. It describes a Manfred Kridl’s integral method which inspired both scientists. The article includes the review of some Kridl’s publications and polemical texts. It also presents memories of professor shared by his students – Zgorzelski and Sławińska. In their publications, you can see the reference to Vilnius group’s conception.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe KUL; 2018, 61, 4; 479-489
    0044-4405
    2543-9715
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Iz povijesti formalne metode: Poljska „integralistička” škola i Zagrebačka književnoznanstvena škola
    Z historii metody formalnej: polska szkoła „integralistyczna” i zagrzebska szkoła literaturoznawcza
    From the History of Formal Methods: Poland „integralistic” school and Zagreb School of Literary Studies
    Autorzy:
    Rogić Musa, Tea
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/487235.pdf
    Data publikacji:
    2014-10-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    formalizam
    integralna metoda Manfreda Kridla
    znanost o književnosti
    formalizm
    literaturoznawstwo
    formalism
    integral method of Manfred Kridl
    literary criticism
    Opis:
    U radu je riječ o dvjema književnoteorijskim školama formalističkoga usmjerenja: o poljskoj tzv. integralističkoj školi, glavni predstavnik koje je Manfred Kridl, i o Zagrebačkoj književnoznanstvenoj školi, pripadnici koje su se okupljali oko zagrebačkoga časopisa „Umjetnost riječi”. Glavne postavke obiju škola bit će pregledno navedene s obzirom na njihovo mjesto i važnost u cjelokupnoj djelatnosti pravca te međusobno uspoređene, s naglaskom na razlikama unutar njihovih teorijsko-metodoloških temelja. Članak donosi pregled izvora u kojima su prvotne postavke bile formulirane, komentar njihova odjeka u domaćim sredinama te opis statusa formalističke struje u književnoznanstvenim smjerovima koji su ih nasljedovali.
    The article discusses the two schools of formalistic literary and theoretical orientations: the Polish integralistic school, the principal representative of which is Manfred Kridl, and the Zagreb school of literary studies, the members of which are clustered around the Zagreb magazine „Umjetnost riječi”. The main settings of both schools will be clearly stated with regard to their place and importance in the overall direction and compared with each other, with an emphasis on differences in the theoretical and methodological foundations of both schools. This article presents an overview of sources in which the original settings were formulated, a comment echoed in their local communities and a description of the current status of formalist directions in which they follow.
    Źródło:
    Przekłady Literatur Słowiańskich; 2014, 5, 1; 84-133
    1899-9417
    2353-9763
    Pojawia się w:
    Przekłady Literatur Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesne teorie „adaptation studies”. Rekonesans badań i nowe kierunki rozwoju
    Contemporary Theories in Adaptation Studies: State of the Art and New Directions
    Autorzy:
    Birkholc, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26850505.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    adaptacja filmowa
    adaptation studies
    formalizm
    badania kulturowe
    dyskurs
    współczesna literatura polska
    film adaptation
    formalism
    cultural studies
    discourse
    contemporary Polish literature
    Opis:
    W artykule zostają przybliżone argumenty nieomawianej dotychczas szerzej w polskich badaniach debaty metodologicznej toczonej w ramach współczesnych adaptation studies. Autor opisuje trzy tendencje charakterystyczne dla najnowszych teorii adaptacji: metateoretyczne próby przeramowania pojęcia adaptacji, krytykę podejścia typu medium specificity oraz otwieranie się na konteksty kulturowe, społeczne i ekonomiczne. Zdaniem autora jednym z największych wyzwań stojących przed studiami nad adaptacją jest przełamanie obowiązującego w obrębie dyscypliny podziału na badania tekstualne i kontekstualne (na który zwracała uwagę Kamilla Elliott). Kategorią, która może stanowić pomost między ujęciami formalistycznymi a kulturoznawczymi, jest pojęcie dyskursu, które nie było dotąd przedmiotem poważnej debaty w ramach dyscypliny. Posługując się przykładami polskich adaptacji z ostatnich lat, autor wskazuje na możliwe sposoby zastosowania tej kategorii w badaniach porównawczych.
    The article presents the methodological debate in contemporary adaptation studies, which has not been discussed in greater detail in Polish research. The author describes three trends characteristic of the latest adaptation theories: metatheoretical attempts to reframe the notion of adaptation, criticism of medium-specificity approach, opening up to cultural, social and economic contexts. According to the author, one of the greatest challenges that adaptation studies faces is to overcome the discipline’s division into textual and contextual research (which was noticed by Kamilla Elliott). A category that could link formalistic and cultural approaches is, as the author argues, the category of discourse, which has not been the subject of a broader debate within the discipline so far. Referring to the examples of the latest Polish film adaptations, the author indicates possible ways of applying the concept of discourse in comparative studies.
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2022, 119; 56-76
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Postępowanie nakazowe jako wyraz dopuszczalnych uproszczeń niektórych instytucji procesowych
    Order/Writ Proceedings as an Expression of Acceptable Simplification of some Procedural Institutions
    Autorzy:
    Kruk, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1803856.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    postępowanie zwyczajne
    postępowanie szczególne
    postępowanie nakazowe
    wyrok nakazowy
    sprzeciw
    formalizm
    przesłanki pozytywne i negatywne
    ordinary proceedings
    special proceedings
    order/writ proceedings
    penal order
    objec-tion
    formalism
    positive and negative grounds
    Opis:
    Postępowanie nakazowe stanowi jeden z rodzajów postępowania szczególnego. Cechuje to postępowanie daleko posunięta redukcja formalizmu. W artykule omówiono instytucje charakterystyczne dla tego rodzaju procedowania, zauważając dopuszczalność takich rozwiązań, ale i niebezpieczeństwa kryjące się w orzekaniu wyłącznie na podstawie materiału dowodowego zebranego przez oskarżyciela publicznego. Ponadto, przedstawiono szczegółową analizę przesłanek pozytywnych i negatywnych postępowania nakazowego.
    Order/writ procedure is a type of special procedure. It is characterized by a deep reduction of formalism. The article discusses the institutions characteristic of this type of procedure, pointing to the admissibility of this type of solutions and the risks related to examination of cases based solely on the evidence collected by the public prosecutor. A detailed analysis of positive and negative grounds for the order/writ procedure was provided.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2018, 28, 3; 83-99
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Parataktische Poetik. Zur Inkongruenz Von Autorund Werkintention in Kurt Schwitters’ Literarischem Oeuvre
    Paratactic Poetics. On The Incongruency of Author and Work Intention in Kurt Schwitters’ Literary Oeuvre
    Parataktyczna poetyka. O inkongruencji autora i intencji utworu w twórczosci Kurta Schwittersa
    Autorzy:
    van den Berg, Hubert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1185273.pdf
    Data publikacji:
    2013-12-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Historical Avant-Garde
    Art and Literature
    Aesthetics and Poetics
    Manifestoes
    Author Intention
    Work Intention
    Word and Image
    Formalism
    historyczna awangarda
    sztuka i liteatura
    estetyka i poetyka
    manifesty
    autorska intencja
    intencja dzieła
    słowo i obraz
    formalizm
    Opis:
    Wiele utworów z awangardowej spuścizny Kurta Schwittersa ma charakter enigmatyczny. Nie tylko jego abstrakcyjne prace wizualne, ale także poezja, opiera się prostej, jednoznacznej interpretacji, nie zawiera prostego przekazu ani wyraźnych sygnałów intencji Schwittersa. W tym kontekście utwory Schwittersa nie są odosobnionym przypadkiem, ale raczej typowym przykładem sztuki i literatury historycznej awangardy, do której należał Schwitters. Podobnie jak w przypadku ogólnych studiów nad awangardą, jego utwory literackie odnoszą się do manifestów i pism programowych, które zawęziły sens jego dzieł sztuki, obrazów, rzeźb, poezji i innych tekstów, jako źródła wskazówek intencji Schwittersa i znaczenia, jakie przypisywał swoim pracom. Ale do jakiego stopnia owe pisma programowe są godne zaufania albo – by ująć rzecz precyzyjniej – do jakiego stopnia owe cele estetyczne, procedury artystyczne i poetyka wyłożona w tych tekstach odnoszą się do artystycznej i literackiej praktyki, którą obserwujemy w pracach Schwittersa? Skupiając się na poetyckiej spuściźnie Schwittersa i jego poetyce sformułowanej w manifestach i innych tekstach z dziedziny poetyki, dostrzegamy wyraźnie, że uwagi Schwittersa o poezji były integralną częścią jego refleksji estetycznej o sztuce wizualnej i jego poetyce sformułowanej w pismach programowych, bardziej niż pochodną jego refleksji nad pracami artystycznymi. To nierzadka cecha poetyki awangardowej, która często odwzorowywała i próbowała skopiować cele artystyczne sformułowane w kontekście sztuki wizualnej (można argumentować, że Schwitters był w pierwszej linii artystą wizualnym). Nawet pomiędzy programowymi tekstami Schwittersa zogniskowanymi wyraźnie na poetyce, a jego poezją i prozą pozornie wyjaśnianą w tych tekstach, istnieje oczywista różnica pomiędzy teorią a praktyką. Porównanie z refleksją tzw. „rosyjskich formalistów” pokazuje, że te rozważania o poezji są w dużym stopniu zbieżne z podejściem Schwittersa, jednak o wiele bardziej subtelne i precyzyjne w definiowaniu poetyckich zasad, które charakteryzują spuściznę Schwittersa – być może nie jest to przypadkowe. Oprócz bliskości formalistów i awangardy, Schwitters, podobnie jak formaliści, inspirował się niemieckim historykiem i teoretykiem literatury, Oskarem Walzelem. Schwitters uczęszczał na jego zajęcia podczas studiów na akademii sztuk w Dreźnie, formaliści czytali Walzela i tłumaczyli jego prace. To może wyjaśniać rzucającą się w oczy zbieżność pomiędzy Schwittersem a formalistami, na przykład w naciskaniu na „materialność” słowa, ale także w próbach połączenia refleksji nad słowem i nad obrazem, które były głównym przedmiotem rozważań Walzela. Walzel jako trait d’union pomiędzy Schwittersem a formalistami, może być także zachętą do czytania poezji Schwittersa jako poezji z osobliwościami, które u formalistów stosowane były o wiele bardziej precyzyjnie niż jako ćwiczenie w czytaniu ahistorycznym, ale, jak pokazuje Walzel, nie tylko jako obopólne źródło inspiracji, wbrew rozbieżnościom, symultanicznie dzieląc horyzont teoretyczny awangardowych prób sztuki i literatury z Zachodu i ze Wschodu w teorii i praktyce.
    Many works in the oeuvre of the avantgarde artist Kurt Schwitters have an enigmatic character. Not only his abstract visual art but also his poetry resists simple unambigious interpretation. They do not contain clear messages or unequivocal indications of Schwitters’ intentions. Here, Schwitters’ work is not a singular case, but rather a typical example of the art and literature of the historical avant-garde, to which Schwitters belonged. As in studies on the avant-garde in general, literature on Schwitters and his artistic and literary work tends to resort to his manifestoes and programmatic writing, which sided his works of art, collages, paintings, sculptures, poetry and other literary texts in a more narrow sense, as a source for clues on Schwitters’ intentions and the meaning he attributed to his work. But to what extent is this programmatic writing reliable, or to be more precise: to what extent do the aesthetic principles, artistic procedures and the poetics outlined in these texts correspond with the artistic and literary practice as it can be observed in Schwitters’ work? Focusing on Schwitters’ poetic oeuvre and his poetics formulated in manifestoes and other poetical texts, it is evident that Schwitters’ remarks on poetry were an integrated part of his aesthetic reflections on the visual arts and his explicit poetics in his programmatic writing rather a derivative of reflections on his artistic production – a not uncommon feature in avant-garde poetics, which frequently reflected and tried to translate aesthetic principles coined in the context of the visual arts to (and one might argue: Schwitters was in first instance a visual artist). Even between Schwitters’ programmatic texts strictly concentrating on poetics and his poetry and proseapparently explained in these texts, an obvious discrepancy between theory and practice. A comparison with the reflections of the so-called ‚Russian formalists’ shows that their considerations on poetry are to a large extent congenial to Schwitters’ approach, yet far more subtle and accurate in defining the poetic principles, which characterize Schwitters’ literary oeuvre – probably not accidental. Apart from the proximity of formalists to the avant-garde, both Schwitters and the formalists were inspired by the German literary historian and theoretician Oskar Walzel. Schwitters attended his classes during his study at the art academy in Dresden, the formalists read Walzel and translated his works. This may explain the striking congeniality between Schwitters and the formalists e.g. in their insistence on the ‚materiality’ of the word, but also in their attempts to combine reflections on word and image, which were a major subject in Walzel’s writing. Walzel as a trait d’union between Schwitters and the formalists may also be taken as incentive for a reading of Schwitters’ poetry as poetry with pecularities of its own, which were addressed by the formalists in a far more precise way – not just as an ahistorical reading exercise, but as Walzel as mutual source of inspiration shows, against a divergent, yet simultaneously shared theoretical horizon of avant-garde approaches of art and literature from West and East in practice and in theory. 
    Źródło:
    Porównania; 2013, 12; 235-263
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies