Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pollination" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Bees substitute birds in pollination of ornitogamous climber Campsis radicans [L.] Seem. in Poland
Autorzy:
Kolodziejska-Degorska, I
Zych, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/56533.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
Apis mellifera
pollination
ornitogamy
bird
pollinator
Campsis radicans
flower
Polska
Opis:
Campsis radicans is an attractive climber with typical ornitogamous flowers, native to North America. In natural conditions this out-crossed plant is pollinated mostly by hummingbirds. In Poland, where C. radicans is cultivated as ornamental, it rarely sets seeds. The questions addressed in the present study were: (1) What animals pollinate its flowers in Poland?, and (2) What is the reason for infrequent fruit set? Field studies conducted in five localities in Poland showed that the principal pollinator is Apis mellifera, and the lack of seeds is usually caused by pollinator limitation or absence of genetically different pollen donor plants.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2006, 75, 1; 79-85
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structure of the spur nectary in Dendrobium finisterrae Schltr. (Dendrobiinae, Orchidaceae)
Budowa nektarnika ostrogowego u Dendrobium finisterrae Schltr. (Dendrobiinae, Orchidaceae)
Autorzy:
Kaminska, M.
Stpiczynska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26744.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
structure
spur anatomy
nectary
Dendrobium finisterrae
Dendrobiinae
Orchidaceae
flower
micromorphology
nectar
pollination
Opis:
To date, the structure of the nectary spur of Dendrobium finisterrae has not been studied in detail, and the present paper compares the structural organization of the floral nectary in this species with the spurs of other taxa. The nectary spur of D. finisterrae was examined by means of light microscopy (LM), scanning electron microscopy (SEM), and transmission electron microscopy (TEM). It is composed of a single layer of secretory epidermis and several layers of small and compactly arranged subepidermal secretory cells. The secretory cells have thick cellulosic cell walls with primary pits. The secretory tissue is supplied by vascular bundles that run beneath in ground parenchyma and are additionally surrounded by strands of sclerenchymatous fibers. The flowers of the investigated species displayed morphological features characteristic of bee-pollinated taxa, as they are zygomorphic, creamy-green coloured with evident nectar guides. They also emit a weak but nice scent. However, they possess some characters attributed to bird-pollinated flowers such as a short, massive nectary spur and collenchymatous secretory tissue that closely resembles the one found in the nectaries of certain species that are thought to be bird-pollinated. This similarity in anatomical organization of the nectary, regardless of geographical distribution and phylogeny, strongly indicates convergence and appears to be related to pollinator-driven selection.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptations of Lamium album L. flowers to pollination by Apoidea
Przystosowania kwiatów Lamium album L. do zapylania przez Apoidea
Autorzy:
Sulborska, A.
Dmitruk, M.
Konarska, A.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542871.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
adaptation
Lamium album
flower
pollination
Apoidea
nectary
nectar
trichome
pollen
sugar yield
Opis:
The presence of ruderal and mid-field vegetation promotes conservation of biodiversity and provides an additional source of food for insect pollinators. The white deadnettle is a common synanthropic plant visited frequently by various groups of insects, as it is a source of pollen and nectar. In 2012–2013, in the city of Lublin (Poland), signalling and food attractants in L. album flowers were analysed using light and scanning electron microscopy. The pipetting method was used for determination of nectar abundance in the flowers, and the content of sugars in the nectar was assessed with the use of an Abbe refractometer. It was found that the white dead-nettle flowers emitted a fragrance and were equipped with nectar guides, and the corolla and stamens had glandular trichomes and papillae secreting essential oils. On the stamens, there are also non-glandular trichomes, which play a role of pollen presenters. The nectary in the L. album flower has a shape of an irregular disc partly surrounding the base of the ovary. The content of sugars in the nectar was 43%. Sugar and honey yields per ha were calculated, and the values obtained were 153 kg and 191 kg, respectively.
Obecność roślinności ruderalnej oraz śródpolnej sprzyja zachowaniu bioróżnorodności oraz stanowi dodatkowe źródło pokarmu dla owadów zapylających. Lamium album należy do pospolitych roślin ruderalnych i jest chętnie oblatywana przez różne grupy owadów, dostarczając im pyłku i nektaru. W latach 2012–2013, na terenie miasta Lublina (Polska) analizowano atraktanty sygnalizacyjne oraz pokarmowe w kwiatach L. album, wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Przy zastosowaniu metody pipetowej określono obfitość nektarowania kwiatów, a przy użyciu refraktometru Abbego zawartość cukrów w nektarze. Stwierdzono, że kwiaty jasnoty białej emitują zapach i wyposażone są we wskaźniki nektaru, a korona i pręciki posiadają włoski gruczołowe i papille wydzielające olejki eteryczne. Na pręcikach występują także włoski niegruczołowe pełniące funkcję prezenterów pyłkowych. Nektarnik w kwiecie jasnoty białej ma kształt nieregularnego dysku otaczającego częściowo podstawĊ zaląĪni sáupka. średnia koncentracja cukrów w nektarze wynosiáa 43%. Obliczona z 1 ha wydajnoĞü cukrowa osiągnięcia średnio 153 kg, zaś wydajność miodowa 191 kg.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 6; 31-43
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adaptations of Lamium album L. flowers to pollination by Apoidea
Przystosowania kwiatów Lamium album L. do zapylania przez Apoidea
Autorzy:
Sulborska, A.
Dmitruk, M.
Konarska, A.
Weryszko-Chmielewska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542899.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
adaptation
Lamium album
flower
pollination
Apoidea
nectary
nectar
trichome
pollen
sugar yield
Opis:
The presence of ruderal and mid-field vegetation promotes conservation of biodiversity and provides an additional source of food for insect pollinators. The white deadnettle is a common synanthropic plant visited frequently by various groups of insects, as it is a source of pollen and nectar. In 2012–2013, in the city of Lublin (Poland), signalling and food attractants in L. album flowers were analysed using light and scanning electron microscopy. The pipetting method was used for determination of nectar abundance in the flowers, and the content of sugars in the nectar was assessed with the use of an Abbe refractometer. It was found that the white dead-nettle flowers emitted a fragrance and were equipped with nectar guides, and the corolla and stamens had glandular trichomes and papillae secreting essential oils. On the stamens, there are also non-glandular trichomes, which play a role of pollen presenters. The nectary in the L. album flower has a shape of an irregular disc partly surrounding the base of the ovary. The content of sugars in the nectar was 43%. Sugar and honey yields per ha were calculated, and the values obtained were 153 kg and 191 kg, respectively.
Obecność roślinności ruderalnej oraz śródpolnej sprzyja zachowaniu bioróżnorodności oraz stanowi dodatkowe źródło pokarmu dla owadów zapylających. Lamium album należy do pospolitych roślin ruderalnych i jest chętnie oblatywana przez różne grupy owadów, dostarczając im pyłku i nektaru. W latach 2012–2013, na terenie miasta Lublina (Polska) analizowano atraktanty sygnalizacyjne oraz pokarmowe w kwiatach L. album, wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Przy zastosowaniu metody pipetowej określono obfitość nektarowania kwiatów, a przy użyciu refraktometru Abbego zawartość cukrów w nektarze. Stwierdzono, że kwiaty jasnoty białej emitują zapach i wyposażone są we wskaźniki nektaru, a korona i pręciki posiadają włoski gruczołowe i papille wydzielające olejki eteryczne. Na pręcikach występują także włoski niegruczołowe pełniące funkcję prezenterów pyłkowych. Nektarnik w kwiecie jasnoty białej ma kształt nieregularnego dysku otaczającego częściowo podstawĊ zaląĪni sáupka. średnia koncentracja cukrów w nektarze wynosiáa 43%. Obliczona z 1 ha wydajnoĞü cukrowa osiągnięcia średnio 153 kg, zaś wydajność miodowa 191 kg.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 6; 31-43
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The structure of the ovule of Sida hermaphrodita (L.) Rusby after pollination
Struktura anatomiczna zalążka Sida hermaphrodita (L.) Rusby po zapyleniu
Autorzy:
Chudzik, B.
Szczuka, E.
Domaciuk, M.
Pavlov, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/26672.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
ovule
ovule structure
Sida hermaphrodita
pollination
flower
energetic plant
arabinogalactan protein
Malvaceae
protein distribution
development stage
Opis:
The anatomical structure and the distribution of arabinogalactan proteins were investigated in the ovule of an energetic plant Sida hermaphrodita (L.) Rusby after pollination. Material was collected from an experimental field of the University of Life Sciences in Lublin (Felin). After embedding for immunoflurescence, semi-thin sections were stained with toluidine blue or incubated with JIM 13 or MAC 207 monoclonal antibodies for immunolabeling of arabinogalactan proteins. The structure of the ovule showed some differences in comparison to other representatives of the Malvaceae family. Conversely, the distribution of arabinogalactan proteins did not differ significantly from their distribution in the ovules of other angiosperms at the investigated stage of development.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umbellifers as potential keystone species in restoration projects
Baldaszkowate - potencjalne gatunki zwornikowe w projektach restytucyjnych
Autorzy:
Zych, M
Niemczyk, P.
Niemirski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27855.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
endangered plant
Anthriscus sylvestris
umbellifer
allophilous plant
Angelica sylvestris
Heracleum sphondylium
insect list
botany
biodiversity
Apiaceae
Daucus carota
flower
pollination
Opis:
We studied visitation rates to four common European umbellifers: Angelica sylvestris, Anthriscus sylvestris, Daucus carota, and Heracleum sphondylinm. Our observations and literature data confirm that a single plant species from the family Apiaceae may be visited by over a hundred insect taxa from taxonomically diverse groups. Here we suggest that in the light of pollination shortage faced by many endangered plant species, co-planting of relevant native Apiaceae plants, especially in Europe, should be taken into consideration in many restoration projects to provide, via umbelliferean magnet species, appropriate pollination service for focus plant taxa.
Celem pracy było ustalenie list kwiatowych gości dla czterech częstych europejskich gatunków roślin z rodziny baldaszkowatych (Apiaceae): Angelica sylvestris, Anthriscus sylvestris, Daucus carota i Heracleum sphondylium. Nasze obserwacje oraz dane literaturowe potwierdzają, iż pojedyncza roślina z tej rodziny może być odwiedzana przez ponad sto taksonów owadów należących do wielu grup systematycznych. Sugerujemy zatem, iż w świetle doniesień o niedopyleniu wielu gatunków roślin, powinno rozważyć się stosowanie odpowiednio dobranych baldaszkowatych w wielu, zwłaszcza europejskich, projektach restytucyjnych. Umożliwi to, dzięki atraktantom wytwarzanym przez te „magnesowe" rośliny (magnet plants), zapewnienie stosownego poziomu zapyleń dla gatunków zagrożonych i ginących.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 2
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies