Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "madrość" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Zagadnienie kultury jako cultus animi w pismach Stefana Swieżawskiego
The issue of culture as cultus animi in Stefan Swieżawskis writings
Autorzy:
Kamiński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956296.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
kultura
wychowanie
filozofia
Ewangelia
mądrość
humanizm
Opis:
Defining the issue of culture Stefan Swieżawski lays great stress on philosophy and the Gospel, the basic culture-creative elements (those being fundamental for education). The stand coincides with the Second Vatican Council. Swieżawski calls for deepening the notion of human culture in the cultus animi spirit – the cultivation of human spirit, which should be understood as the proper and full development of mental powers and will. Thus, it is wisdom more than knowledge in cognition and good in conduct that are to characterize contemporary Christians. “In the truly cultural light is a sagacious and being-able-to-love man, even if they could not produce or consume any cultural achievements”. The culture understood in the previously presented way is supposed to lead to the true humanization of human relationships.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2007, 16; 89-104
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pansofia Comeniusa a możliwość poznania wszystkiego
Autorzy:
Kalita, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195015.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Tematy:
pansofia
wszechwiedza
Comenius
Jan Amos Komeński
filozofia
mądrość
trzecia kultura
Paracelsus
głupota
sztuczna inteligencja
aporia
Opis:
Ideę pansofii jako całościowego i holistycznego ujęcia wszelkiej wiedzy zaproponował w naukach medycznych Paracelsus, a w dydaktyce Jan Amos Komeński (Comenius). Opanowanie wszechwiedzy (pansofia) jest dla Comeniusa postulatem moralnym. Jego realizacja jest możliwa poprzez ograniczenie poznania do aktualnej i sprawdzonej wiedzy, która ma charakter podręcznikowy. Aktualizacją wiedzy zajmuje się nauka, a filozofia ma wskazywać nowe pytania i wątpliwości (aporie), które domagają się jednoznacznego rozstrzygnięcia. Celem pansofii jest zarówno zdobycie całej wiedzy, jak i jej utrzymanie, czyli wyeliminowanie ograniczeń poznawczych człowieka (SI, Big data).
Źródło:
Siedleckie Zeszyty Komeniologiczne. Seria pedagogika; 2020, 7; 75-88
2450-7245
2658-1973
Pojawia się w:
Siedleckie Zeszyty Komeniologiczne. Seria pedagogika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christ and the Shape of Philosophy: A Rejoinder to Moser
Chrystus a kształt filozofii: odpowiedź Moserowi
Autorzy:
Hasker, William
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488716.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
philosophy
religion
Christian philosophy
wisdom
Paul K. Moser
William Hasker
filozofia
religia
filozofia chrześcijańska
mądrość
Opis:
Paul Moser claims that there is no evidence for my attribution to him of certain views in my essay, “How Christian Can Philosophy Be?” Here I review the evidence presented in my essay and reconsider its import. I also reflect further on our respective views concerning philosophy, and Christian philosophy.
Paul Moser twierdzi, że brak jest podstaw dla mojego przypisania mu pewnych poglądów, co uczyniłem w eseju „Jak bardzo chrześcijańska może być filozofia” („How Christian Can Philosophy Be?”). W niniejszym artykule dokonuję przeglądu ewidencji przytoczonej w powyższym eseju oraz ponownie rozważam jej znaczenie. Przedstawiam też dalsze rozważania na temat moich oraz Mosera poglądów w zakresie filozofii oraz filozofii chrześcijańskiej.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2016, 64, 4; 55-65
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amor sapientiae w itinerarium duchowym św. Augustyna
Amor sapientiae in the spiritual itinerary of Saint Augustine
Autorzy:
Jaśkiewicz, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010857.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Saint Augustine
love of wisdom
wisdom
love
philosophy
itinerary
Święty Augustyn
miłość mądrości
mądrość
miłość
filozofia
itinerarium
Opis:
Artykuł ukazuje najbardziej charakterystyczne elementy nauczania św. Augustyna na temat amor sapientiae. Stanowi on syntetyczną analizę opartą na wypowiedziach z całego życia myśliciela z Tagasty. Opracowanie to kreśli zarazem główne rysy Augustyńskiego itinerarium duchowego. Augustyn był głęboko przekonany, że to sama opatrzność Boża nie tylko przyprowadziła go do philospophie portus, ale i rozpaliła duszę wielką miłością do mądrości. U początku umiłowania mądrości przez Augustyna stoi przeczytany w dziewiętnastym roku życia dialog Cycerona Hortensjusz. O ile amor sapientiae wprowadził Augustyna najpierw w krainę filozofii, tak od momentu nawrócenia i przyjęcia chrztu jego poszukiwania mądrości będą oparte głównie na powadze Pisma Świętego i autorytecie wiary Kościoła. Stąd augustyński amor sapientiae ma wymiar filozoficzny, teologiczny i mistyczny. Tak jak mądrość jest dla św. Augustyna wiedzą spraw ludzkich i boskich, intelektualnym poznaniem spraw wiecznych, najwyższą światłością czy prawdą, tak również droga do niej prowadzi tak przez poznanie, jak i umiłowanie. Ukoronowaniem augustyńskich poszukiwań mądrości jest dotarcie do samego Boga, Mądrości, która jest wcielonym Synem Bożym, Jezusem Chrystusem. Tak jak wielkiemu myślicielowi z Samos, Pitagorasowi, tak również myślicielowi z Tagasty, Augustynowi, w pełni przysługuje tytuł miłośnik mądrości (amator sapientiae).
The article shows the most characteristic elements of the teaching of St. Augustine on the subject of amor sapientiae. It represents a synthetic analysis, based on statements from the whole life of a thinker from Thagaste. At the same time, this work sketches the main features of the Augustinian spiritual itinerary. Augustine was deeply convinced that God’s providence not only brought him to philospophie portus, but also ignited the soul with a great love of wisdom. At the beginning of Augustin’s love of wisdom, Cicero Hortensius, read in the nineteenth year of age, stands. While amor sapientiae introduced Augustine first to the land of philosophy, so from the moment of conversion and baptism, his search for wisdom will be based mainly on the seriousness of the Holy Scripture and the authority of the Church’s faith. Hence the Augustinian amor sapientiae has a philosophical, theological and mystical dimension. Just as wisdom is for St. Augustine knows human and divine matters, intellectual knowledge of eternal matters, the highest light or truth, so also the path leads to her through knowledge and love. The culmination of the Augustinian search for wisdom is to reach God himself, the Wisdom who is the Son of God incarnate, Jesus Christ. Like the great thinker with Samos Pythagoras, the thinker with Thagase Augustine is fully entitled to the title of lover of wisdom (amateur sapientiae).
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2020, 27; 207-220
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How Christian Can Philosophy Be?
Jak bardzo chrześcijańska może być filozofia?
Autorzy:
Hasker, William
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488775.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
philosophy
Christian philosophy
wisdom
Paul K. Moser
Robert Merrihew Adams
Eleonore Stump
filozofia
filozofia chrześcijańska
mądrość
Opis:
This essay addresses the question, in what sense can and should philosophy be Christian? After considering some views according to which philosophy should not and cannot be Christian, the ideas of three prominent Christian philosophers on the topic are surveyed, and in the light of this some conclusions are formulated.
Niniejszy esej podejmuje kwestię dotyczącą tego, w jakim sensie filozofia może i powinna być chrześcijańska. Po rozważeniu kilku koncepcji, według których filozofia ani nie powinna, ani nie może być chrześcijańska, dokonuje się przeglądu koncepcji trzech wybitnych filozofów chrześcijańskich na ten temat. W świetle tych ujęć zostają sformułowane określone wnioski.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2016, 64, 4; 21-40
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Topographies of the Philosophical Path, or on the Consequences of Not Wearing Shoes
Topografie drogi filozoficznej, albo o konsekwencjach nienoszenia obuwia
Autorzy:
Kubok, Dariusz
Jędrzejko, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097186.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
metafilozofia
sceptycyzm
zetetycyzm
Eros
wiedza
Platon
Uczta
filozofia
antydogmatyzm
mądrość
metaphilosophy
skepticism
zeteticism
knowledge
Plato
The Symposium
anti-dogmatism
wisdom
Opis:
The purpose of the considerations presented in this article is to analyze the status of philosophy in terms of its problem-solving potential, or, more simply, to trace the possible topographies of a philosophical path. The point of departure, but also the central subject of my research, is a passage from Plato’s The Symposium (201d–204c), containing an emblematic, though ambiguous, description of a philosophical journey. The key problems that this description poses, particularly in the area of its metaphilosophical consequences, certainly deserve a more profound reflection. Therefore, in the subsequent sections of the article, I present – and critically discuss – some of the most significant interpretations of Plato’s passage, emphasizing their (meta) philosophical implications. The latter, in turn, are organized according to the categories of the modes of philosophy, as proposed by Sextus Empiricus (Pyr., I, 1–4). On the basis of the proposed reflection upon the topography of the philosophical path and upon the character of the generally accepted model of knowledge, I endeavor to provide an explanation that, while avoiding the reefs of dogmatic consequences of thinking about philosophy, would account for – and acknowledge – the uncertainty inscribed in philosophy, both with respect to particular resolutions and with respect to the possibility of its own self-fulfillment. For this purpose, other narratives of paths, journeying, and pursuits – metaphorically unlike those offered by Plato, prove useful.
Zasadniczym celem rozważań w tym artykule jest analiza statusu filozofii w zakresie jej spełnialności czy też po prostu możliwe topografie drogi filozoficznej. Punktem wyjścia i zarazem głównym przedmiotem dociekań jest ustęp z Uczty Platona (20 d–204c), w którym znaleźć można emblematyczny, choć niejednoznaczny opis podróży filozoficznej. Warto pokazać kluczowe trudności związane z tym opisem, a przede wszystkim jego metafilozoficzne konsekwencje. Ukazane i krytycznie omówione zostaną wybrane znaczące interpretacje tego fragmentu z uwypukleniem ich (meta)filozoficznych implikacji, a te zostaną skatalogowane w świetle Sextusowego podziału filozofii (Pyr., I, 1-4). Na podstawi refleksji na temat topografii drogi filozoficznej, a także akceptowanego modelu wiedzy, zaproponowana zostanie taka wykładnia, która stara się ominąć silnie dogmatyczne konsekwencje myślenia o filozofii, jednocześnie akceptując zawartą w niej niepewność, zarówno w odniesieniu do konkretnych rozstrzygnięć, jak i w stosunku do własnej spełnialności. W tym celu wykorzystane zostaną metaforycznie inne niż Platońskie opowieści o drogach i dążeniu.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 43; 253-277
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sofiologia jako nowy dział filozofii i sposób na jej ożywienie
Софиология как новый раздел философии и способ на её оживление
Sofiologia as a New Branch of Philosophy and a Way to Revitalize It
Autorzy:
Breczko, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497545.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Tematy:
софиология
философия
мудрость
знание
правота
благоразумность
чувство юмора
sofiologia
filozofia
mądrość
wiedza
prawość
roztropność
poczucie humoru
philosophy
wisdom
knowledge
honesty
prudence
sense of humor
Opis:
Автор постулирует создание нового раздела философии, который был бы систематичным, рациональным рассуждением о мудрости. Автор называет его «софиологией», желая использовать этот термин не только в теологическом значении (как в русской традиции), но и в философском (автор считает, что английский термин wisdom research слишком далек от польского языка). Софиология делилась бы на описательную часть (которая исследовала бы то, как понимали мудрость в разных культурах и временах) и на нормативную часть, которая бы занималась вопросом, чем собственно является мудрость (что такое настоящая мудрость). Таким образом, автор стремлюeт подчеркнуть значение поучительной рефлексии и усилить роль философии в современном культурном пейзаже, в котором специалист и эксперт вытесняют мудреца.
The author proposes the creation of a new branch of philosophy that would be systematic, rational reflection on wisdom. He calls it “sofiologia”, using the term in the sense of not only theological (as in Russian thought), but also philosophically (he thinks that the English term wisdom research is too far from the Polish language). Sofiologia would contain the descriptive part (investigating as wisdom is conceived in different cultures and times) and the operative part, trying to figure out what wisdom really is (what is the true wisdom). He would like to emphasize the importance of sapiential reflection and strengthen the role of philosophy in the contemporary cultural landscape, in which a specialist or an expert displaces a sage.
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2015, 15; 35-45
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“The path to God”. Francisco de Herrera the Elder’s wall paintings in the Franciscan Church of St. Bonaventure in Seville
„Droga do Boga”. O zespole malowideł ściennych Francisca de Herrery St. z sewilskiego kościoła Franciszkanów pw. św. Bonawentury
Autorzy:
Witko, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560433.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Francisco Herrera the Elder
St. Bonaventure
Luis de Rebolledo
Damián de Lugones
wall paintings
emblems
sanctity
wisdom
philosophy
theology
mysticism
Seville
Francisco de Herrera St.
św. Bonawentura
malowidła ścienne
emblematy
świętość
mądrość
filozofia
teologia
mistyka
Sewilla
Opis:
In 1626–1627 Francisco Herrera the Older, back then Seville’s most renowned painter, decorated the walls of the local Franciscan St. Bonaventure’s church with a number of wall paintings dedicated to Franciscan history and spirituality, complemented with emblems related to theological works of the temple’s patron-saint. The paintings became the basis of an interesting iconographic programme with a strong theological and pedagogical message, due to the presence of young monks educated in the monastery, attributed to two notable Friars Minor: Luis de Rebolledo and Damián de Lugones. The collection, based on the works by St. Bonaventure, presented first and foremost the path to sanctity by acquiring wisdom: from philosophical knowledge through theology to mystic contemplation, in which we learn about and unite with God.
W latach 1626–1627 Francisco de Herrera St., najpopularniejszy wówczas malarz działający w Sewilli, pokrył ściany tamtejszego kościoła Franciszkanów pw. św. Bonawentury zbiorem malowideł poświęconych historii i duchowości franciszkańskiej, dopełnionych emblematami odnoszącymi się do twórczości teologicznej patrona świątyni. Malowidła te stanowiły podstawę ciekawego programu ikonograficznego o silnej wymowie teologiczno-pedagogicznej, ze względu na kształcących się w tamtejszym klasztorze młodych zakonników, a wiązanego z nazwiskami dwóch wybitnych Braci Mniejszych: Luisa de Rebolledo i Damiána de Lugones. Zbiór ten, bazując na pismach św. Bonawentury, ukazywał przede wszystkim drogę do świętości, wiodącą poprzez zdobywanie mądrości: od wiedzy filozoficznej, poprzez teologię, aż po kontemplację mistyczną, w której poznajemy Boga i jednoczymy się z Nim.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 579-599
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies