Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "femoral bone" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Biomechanics of distal femoral fracture fixed with an angular stable LISS plate
Autorzy:
Pakuła, G.
Słowiński, J.
Ścigała, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/306403.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
femoral bone
distal femur fractures
finite element method
kość udowa
metoda elementów skończonych
Opis:
Fractures of the distal end of the femur are infrequent and constitute less than 1% of all fractures. Only 3% to 6% of femoral fractures occur at the distal end. The two groups most at risk of the said fractures are young men and older women. The aim of treatment of fractures of the distal femur is to restore normal function of the knee joint. The authors asked themselves whether, following fixation of a 33-C2 fracture (according to the AO classification) with a LISS plate, a rehabilitation program can be undertaken immediately after surgery with the implementation of active movements in the knee joint of the operated limb. In order to answer this question, we created a digital model of a fractured femur fixed with the LISS method. The model was subjected to loads corresponding to the loads generated during active lifting of a limb extended in the knee joint and during flexing of a limb in the knee joint to the 90° angle. Interfragmentary movement (IFM) is one of the key parameters taken into account in the treatment of bone fractures. It allows classification of the treatment in terms of its quality both from the mechanical and histological points of view. We analyzed interfragmentary movement in all fracture gaps. The largest recorded displacement reached in our model was 243 μm, which, in the light of the literature data, should not interfere with bone consolidation, and thus implementation of active movement in the operated knee joint (keeping in mind the simplifications of the experimental method used) is possible in the early postoperative period.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2013, 15, 4; 57-65
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Growth performance parameters and selected quality traits of meat and femoral bone of broiler chickens fed diet supplemented with amorphous diatomaceous earth
Wskaźniki odchowu oraz wybrane cechy jakości mięsa i kości udowej kurcząt brojlerów żywionych paszą uzupełnioną amorficzną ziemią okrzemkową
Autorzy:
Wiewiora, M.
Lukasiewicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2701.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
growth performance
quality trait
meat
femoral bone
broiler chicken
animal feeding
diet supplementation
diatomite
Opis:
Growth performance parameters and selected quality traits of meat and femoral bone of broiler chickens fed diet supplemented with amorphous diatomaceous earth. This study was aimed at analyzing the effect of the addition of amorphous diatomaceous earth to feed on growth performance parameters and selected quality traits of meat and femoral bone of broiler chickens. The study was conducted with 60 fast-growing Ross 308 broiler chickens, reared until 42 days of age and divided into a control group (C) and two experimental groups (D2 and D4) (20 birds each). The diatomaceous earth (diatomite) was administered to the birds’ feed from the groups D2 - 2%, D4 - 4%. Individual body weight, feed intake and mortality of chickens were controlled. On day 42 of rearing, 6 males were selected from each group for slaughter followed by dissection. Dressing percentage, content of muscles and giblets (gizzard, liver and heart), were calculated, and in samples of breast and leg muscles the chemical and physicochemical properties were analyzed. Resistance of the femoral bone to fractures was determined. The addition of diatomite did not affect the health status of chickens. Significantly higher body weight at 42 days of rearing was noted in the group C vs D4 (P ≤0.05). Significantly higher (P ≤0.01) content of pectoral muscles and lower (P ≤0.05) fat in the carcass of D2 vs C were noted. The addition of diatomaceous earth did not affect the chemical composition of the breast muscles. The fat content in leg muscles was significantly reduced (P ≤0.05) and water content was increased (P ≤0.05) in D2 vs C. Femoral bones of D4 birds were significantly more resistant (P ≤0.05) to breaking than in C. Direct relationship between the amount of diatomite and the strength of the femur was found. The most optimal supplementation was considered as 2%.
Wskaźniki odchowu oraz wybrane cechy jakości mięsa i kości udowej kurcząt brojlerów żywionych paszą uzupełnioną amorficzną ziemią okrzemkową. Celem badania była analiza wpływu dodatku amorficznej ziemi okrzemkowej do paszy na wyniki odchowu oraz wybrane cechy jakości mięsa i kości udowej kurcząt brojlerów. Badanie przeprowadzono na 60 szybkorosnących kurczętach Ross 308 utrzymywanych do 42. dnia życia i podzielonych na grupę kontrolną (C) i dwie grupy doświadczalne (D2 i D4), po 20 szt. w każdej. Ziemię okrzemkową (diatomit) podawano z paszą ptakom z grupy D2 - 2%, D4 - 4%. W doświadczeniu kontrolowano masę ciała, spożycie paszy oraz śmiertelność kurcząt. W 42. dniu odchowu z każdej grupy ubito po 6 kogutów i wykonano dysekcję. Obliczono wydajność rzeźną, udział mięśni oraz podrobów jadalnych (żołądka mięśniowego, wątroby oraz serca), a w próbach z mięśni piersiowych i nóg wykonano analizy chemiczne i fizykochemiczne. Określono również wytrzymałość kości udowej na złamanie. Dodatek diatomitu nie wpłynął na status zdrowotny kurcząt. Większą masę ciała w 42. dniu odchowu odnotowano w grupie C vs D4 (P ≤0.05). Stwierdzono większy(P ≤0.01) udział mięśni piersiowych oraz mniejszy (P ≤0.05) udział tłuszczu w tuszce w grupie D2 vs C. Dodatek ziemi okrzemkowej do paszy nie różnicował składu chemicznego mięśni piersiowych. W mięśniach nóg kogutów D2 stwierdzono obniżenie (P ≤0.05) zawartości tłuszczu oraz zwiększenie (P ≤0.05) zawartości wody w porównaniu do grupy C. Kości udowe ptaków z grupy D4 charakteryzowały się większą (P ≤0.05) wytrzymałością na złamanie niż kości kurcząt z grupy C. Stwierdzono wprost proporcjonalną zależność między ilością zastosowanego diatomitu w paszy a wytrzymałością kości udowej. Za najbardziej optymalną uznano suplementację do paszy na poziomie 2%.
Źródło:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Animal Science; 2017, 56[1]
1898-8830
Pojawia się w:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Animal Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie złamań szyjki kości udowej
Treatment of femoral neck fractures
Autorzy:
Cwanek, J.
Trybuchowicz, A.
Ciećkiewicz, A.
Bać, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/135756.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Techniczno-Ekonomiczna w Szczecinie
Tematy:
złamanie
kość udowa
szyjka kości udowej
osteoporoza
metody leczenia
fracture
femoral bone
femur neck
osteoporosis
methods of treatment
Opis:
Wstęp i cele: Starość jest naturalnym procesem fizjologicznym. W wieku geriatrycznym stwierdza się (między innymi): zmniejszoną wydolność fizyczną, osteoporozę, spowolnienie psychoruchowe, występowanie upadków z „własnej wysokości”. Konsekwencją upadków może być przerwanie ciągłości kości. Do najtrudniejszych w leczeniu należą złamania szyjki kości udowej, występujące najczęściej między 7-9 dekadą życia. Celem pracy jest podanie metod leczenia złamań szyjki kości udowej w grupie pacjentów pomiędzy 51-100 rokiem życia. Materiał i metody: Materiał badań stanowiło 345 pacjentów leczonych z powodu złamań szyjki kości udowej w latach 2013-2015 (252 kobiet i 93 mężczyzn). Analizowano średni wiek mężczyzn i kobiet, ilość złamań występujących w poszczególnych miesiącach, stronę złamania, okres hospitalizacji w zależności od stosowanego leczenia. Wyniki: Średni wiek kobiet wynosił 80,3 (s=10,8), mężczyzn 75,5 lat życia (s=8,6). Złamania częściej rozpoznano po stronie lewej (u 208 leczonych) i w miesiącach: styczniu oraz lutym (w sumie u 96 poszkodowanych), następnie w listopadzie i w grudniu (u 80 pacjentów), znacznie rzadziej od maja do października (po kilkanaście złamań w każdym miesiącu). Leczeniu operacyjnemu poddano 332 pacjentów (96,2% ogółu chorych). Metodami nieoperacyjnymi leczono 13 chorych. Sztuczne stawy biodrowe wszczepiono 319 pacjentom (połowicze 191, całkowite 128 chorym). U pozostałych 13 pacjentom złamane zespolono metalem (6 chorym płytą DHS, 4 śrubami gąbczastymi, 3 prętami Endera). Najstarszą grupę pacjentów stanowili chorzy leczeni metodami nieoperacyjnymi (x=87,5 lat życia; s=7,1), następnie pacjenci którym implantowano połowicze sztuczne stawy biodrowe (x=80,7 lat; s=5,1). Średni wiek chorych, którym wszczepiono całkowite endoprotezy biodra wynosił 77,0 lat życia (s=6,3). Najmłodszą grupę stanowili pacjenci, którym złamaną szyjkę kości udowej zespolono metalem (x=60,0 lat; s=5,2). Prawie 13 dni hospitalizowani byli w szpitalu chorzy którym wszczepiono całkowite sztuczne stawy biodrowe (x=12,9 dni; s=5,1). O półtora dnia krócej przebywali w szpitalu pacjenci którym implantowano połowicze sztuczne stawy biodrowe (x=11,3 dni; s=5,2). Wszyscy chorzy, którym wszczepiono całkowite i połowicze sztuczne stawy biodrowe, w dniu wypisu ze szpitala, poruszali się samodzielnie z pomocą dwóch lasek łokciowych lub balkonika. Najkrócej hospitalizowani byli pacjenci którym złamanie zespolono metalem (x=8,7 dni; s=4,8), o jeden dzień dłużej chorzy leczeni metodami nieoperacyjnymi (x=9,5 dni; s=5,1). Wnioski: Złamania szyjki kości udowej znacznie częściej występowały w grupie kobiet oraz w miesiącach „zimowych”. Najczęściej stosowaną metodą leczenia było wszczepienie endoprotezy biodra, w miejsce złamanej szyjki i usuniętej głowy kości udowej. Po implantacji sztucznego stawu można rozpocząć wczesną rehabilitację, która przywraca możliwość poruszania się w ciągu kilku dni po przebytym zabiegu. Leczenie metodami nieoperacyjnymi powinno być stosowane jedynie u pacjentów, którzy z powodu złego stanu zdrowia nie mogą być poddani zabiegowi operacyjnemu.
Introduction and aims: Old age is a natural physiological process. Older people very often experience the following: psychomotor retardation, difficulties in walking, falling for no obvious reason, decreased physical fitness and osteoporosis. Frequent falling may cause breaking of the continuity of the bone. Proximal femur fractures occurring between the ages of 70-90 are the most difficult to treat. The objective of this paper is specifying treatment methods for femoral neck fractures in a group of patients between the ages of 51-100 (x=79,0; s=10,1). Material and methods: Research was performed on 345 patients treated in the years 2013-2015 due to femoral neck fractures (252 women and 93 men). Patients’ age, place of residence (city, countryside), number of fractures in particular months of the year, side of fracture and period of hospitalization depending on the applied treatment methods were all analysed. Results: The average age for women was 80,3 years (s=10,8), while the average age for men was 75,5 years (s=8,6). Fractures were more frequent on the left side (in 208 of patients). Fractures were more frequent in the following months: January and February (96 fractures in total), then in November and December (80 patients), and rarely in the period from May to October (several femoral neck fractures in each month). 332 patients underwent surgical treatment (96,2% of patients in total). Only 13 patients were treated using nonsurgical methods. Artificial hip joints were implanted to 319 patients (partial in 191 patients, complete in 128 patients). In the remaining 13 patients femoral neck fractures were fixed with metal (4 patients with spongy screws, 6 with DHS system and 3 with Ender nails). The oldest group of patients included patients treated using nonsurgical methods (x=87,5 years; s=7,1), then there were patients with partial artificial hip joints (x=80,7 years; s=5,1). The average age of patients, who had complete hip endoprosthesis implanted was 77,0 years (s=6,3). The youngest group were patients, who had their fractured femoral neck fixed with metal (x=60,0 years; s=5,2). Patients with complete hip endoprosthesis were hospitalized almost 13 days (x=12,9 days; s=5,1). Patients with partial artificial hip joints implanted stayed at the Orthopaedics Department over a day shorter (x=11,3 days; s=5,2). On the day of discharge all patients with artificial hip joints were moving on their own with the help of two crutches of a walker. Patients, who had their fractured femoral neck fixed with metal stayed at the hospital for the shortest period (x=8,7 days; s=4,8), i.e. a day longer than patients treated with nonsurgical methods (x=9,5 days; s=5,1). Conclusions: Femoral neck fractures are significantly more frequent in a group of women, patients living in the countryside and during winter months. The most commonly used method was implanting hip endoprosthesis in the place of a fractured neck and removal of the head. After implanting the artificial joint patients may start rehabilitation, which allows them to move on their own in just a few days after the surgery. Treatment with nonsurgical methods should be used in patients, who cannot undergo surgery due to bad condition of health.
Źródło:
Problemy Nauk Stosowanych; 2017, 6; 119-126
2300-6110
Pojawia się w:
Problemy Nauk Stosowanych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies