Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "of expression" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Univerbizovane ryrazy odvozene sufixy od slov s ćasorym ryznamem
    Autorzy:
    KOLAROVA, IVANA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/957704.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    compound expression
    compound term
    simple / one-word
    expression
    w ord with temporal meaning
    stylistic characteristic of texts
    Opis:
    We are going to deal with the simple expressions with components -minutovka, -hodi- novka, -letka (dvouletka, pet Hetka..and with other simple expressions (trvalka, ćasov- ka...) that have been derived from phrases and compound expressions with the adjectives with components -minutovy, -hodinovy, ćasovy (ćasovka), -lety (dvoulety, petilety, from verbal adjective trvaly (Jrvalka). We are gong to research the frequence of the simple expressions dvacetiminutovka, desetiminutovka, dvouhodinovka, ćasovka, trvalka, dvouletka, petiletka... into the texts of Czech national corpus SYN2000 and to compare the freąuence of them with the frequence of phrases and compound expressions desetiminutova hra, petiminutove preruśeni hry, hodinoyy zavod, ćtyriadvacetihodinovy maraton, vytrvala rostlina, ćasovyzavod,jlzda na ćas and all that and appearance of them in various types of texts.
    Źródło:
    Stylistyka; 2007, 16; 465-477
    1230-2287
    2545-1669
    Pojawia się w:
    Stylistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cielesność dywergencyjna – komponent integralnej edukacji wychylonej w przyszłość
    Divergent corporality as a component of integral education inclined towards the future
    Autorzy:
    Krasoń, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1388684.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    expression
    theatre of movement in pre-school education
    divergence
    Opis:
    A child is endowed with a natural inclination to manifest its feelings, to control things and ideas in the form of behaviour which could be an expression of various fine arts. Each element of art (music, dancing as a system of signs may change its code, as the same symbols may be conveyed in another semiotic code, for example: a system of sounds in kinetic-spatial exemplification. Listening to music (acoustic signs) is in this play transcoded into kinetic-bodily signs. Experiencing oneself by means of movement, creating an individual story about oneself through gesture activates the subconscious, facilitates visualizing past experiences, feeling them again, and analyzing. The present study focuses on the connection between the classes devoted to kinesthetic visualization and the motoric behaviour presented by a child displaying the level of its creativity. The text presents individualizing experimental tests carried out in a group of five-year-old children.
    Źródło:
    Problemy Wczesnej Edukacji; 2015, 31, 4; 7-22
    1734-1582
    2451-2230
    Pojawia się w:
    Problemy Wczesnej Edukacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pieśń nad Pieśniami w tłumaczeniu Czesława Miłosza czytana jako dramat Analiza aspektów dramaturgicznych dzieła i próba przełożenia ich na mowę ekspresywną sceny
    “Song of Songs” in Czesław Miłosz’s translation, read as dramatic text. The analysis of dramaturgical aspects of the work and an attempt to translate them into the expressive language of theatre
    Autorzy:
    Rasiewicz, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038983.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-20
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    adaptacja teatralna
    przekład/tłumaczenie Pieśni nad Pieśniami
    interpretacje
    aspekty dramatyczne
    produkcja
    ekspresja
    theatrical adaptation
    translation of The Song of Songs
    interpretations
    dramatical aspects
    production
    expression
    Opis:
    Artykuł omawia teatralną adaptację tłumaczenia Pieśni nad pieśniami Czesława Miłosza, zamówioną na Festiwal Kraków 2000. Adaptacji dokonała Monika Rasiewicz (nauczyciel akademicki, aktor i reżyser teatralny) wraz ze studentami PWST w Krakowie, a sztuka wystawiona została w Muzeum Żydowskim w Starej Synagodze przy ulicy Szerokiej w Krakowie. Wybór tego konkretnego tłumaczenia determinował interpretację „dramatu” i podział tekstu na role lub „dramatyczne postacie”. Spośród różnych możliwych interpretacji autorzy zdecydowali, że tekst powinien być wykonywany przez trzy osoby, a zatem podzielony na postacie Oblubieńca, Oblubienicy i Chóru. Próbując podkreślić dramatyczny aspekt tekstu i odtworzyć go na scenie wraz ze wszystkimi jego punktami kulminacyjnymi, autorzy stworzyli barwną opowieść o spotkaniu, zaręczynach i spełnieniu miłości między oblubienicą a oblubieńcem w akcie małżeństwa. Produkcja była bogata w środki teatralne, takie jak dekoracje, kostiumy, rekwizyty, muzyka lub światło sceniczne, które zostały odpowiednio dostosowane i wykorzystane zgodnie z przyjętą interpretacją. Podczas przygotowywania spektaklu autorzy polegali na wiedzy księdza profesora Tadeusza Brzegowego, który specjalizuje się w tym temacie i który wspierał projekt swoją wiedzą oraz patronatem duchowym. Jego porady i sugestie miały duży wpływ na ostateczny kształt produkcji. Przygotowanie spektaklu obejmowało intensywne warsztaty, których celem było wypracowanie niezbędnych środków wyrazu, takich jak techniki wokalne (np. frazowanie, intonacja, melodeklamacja), gest i ruch w przestrzeni teatralnej, a także głębsze zrozumienie Pieśni, poprzez dokładne przestudiowanie tekstu, ale także poprzez czytanie źródeł wtórnych, aby uzyskać wgląd w genezę, historię i znaczenie dzieła.
    Song of Songs in Czesław Miłosz’s translation, read as dramatic text. The analysis of dramaturgical aspects of the work and an attempt to translate them into the expressive language of theatre. The article discusses a theatrical adaptation of Czesław Miłosz’s translation of the Song of Songs, commissioned for the Krakow 2000 Festival. The adaptation was made by Monika Rasiewicz (academic teacher, actor and stage director) together with the students of the PWST National Academy of Theatre Arts in Krakow, and was staged at the Jewish Museum located in the Old Synagogue at Szeroka street in Krakow. The choice of this particular translation determined the interpretation of the “drama” and the division of the text into roles, or “dramatic characters”. Of various possible interpretations, the authors decided that the text should be performed by three persons, and hence divided into the characters of the Bridegroom, the Bride, and the Choir. In an attempt to emphasise the dramatic aspect of the text, and to recreate it on stage along with all its climaxes, the authors produced a colourful tale about the meeting, the engagement, and the fulfilment of love between the bride and the bridegroom in the act of marriage. The production was rich in theatrical means such as decorations, costumes, props, music, or stage light, which were all accordingly adjusted and used in line with the adopted interpretation. During the preparation of the spectacle, the authors relied on the expertise of Reverend Professor Tadeusz Brzegowy who specialises in the subject, and who supported the project with his knowledge and spiritual patronage. His advice and suggestions had a major impact on the final shape of the production. The preparation of the spectacle included intensive workshops whose objective was to develop necessary means of expression, such as vocal techniques (e.g. phrasing, intonation, melodeclamation), gesture, and movement within the theatrical space, as well as to gain a deep comprehension of the Song, by a thorough study of the text of the poem, but also by reading secondary sources in order to get an insight into the origins, history, and meaning of the work.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2018, 23, 4; 83-96
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apokalipsa św. Jana w trzech interpretacjach muzycznych kompozytorów współczesnych Pomorza i Kujaw
    The Apocalypse of St. John in Three Musical Renditions of Contemporary Composers of Pomerania and Kujawy
    Autorzy:
    SZARAPKA, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/454082.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    współczesna muzyka polska
    funkcje dzieła muzycznego
    barwa
    ekspresja
    symbol
    stylizacje
    przesłanie
    contemporary Polish music
    functions of music work
    timbre
    expression
    stylization
    message
    Opis:
    The subject matter of the paper comprises of the three works of composers of the Pomerania and Kujawy region inspired by the Apocalypse of St. John – Septem Tubae dated 1966 and Apocalypsis according to St. John dated 1977 by Bernadetta Matuszczak and Apocalypse by Marcin Gumiela dated 2006-2010. The author uses the methodology proposed by Mieczysław Tomaszewski, in which the musical work is examined in the aspect of its functions in culture, therefore from the perspective of expressive, impressive, referential and phatic function. The choice of the means of expression and the ways to influence the listener are connected with rich means of performance. The categories of extramusical meanings are brought by such compositions of intervals and timbres that depict the sphere of sacrum and profanum. In these works the illustrative character interpenetrates with symbolic and allusive thinking. The composers refer to the rich tradition of the earlier periods, to the Gregorian psalmody, sequence Dies irae (B. Matuszczak) and apply formal and sound solutions inspired by the symbolism of numbers (M. Gumiela). In the three presented musical renditions of Apocalypse, two structural and expressive idioms are the most noticeable: the idiom of horror (sevenfold apocalyptic “woe”) and the idiom of sanctity – New Heaven and New Earth, in which the words Sanctus and Alleluja sound. It is these words that eventually carry the strongest message of these works – the message of hope and peace.
    Przedmiotem referatu są trzy utwory kompozytorów związanych z regionem Pomorza i Kujaw inspirowane Apokalipsą św. Jana – Septem tubae z 1966 i Apokalipsa z 1977 roku Bernadetty Matuszczak oraz Apokalypsis Marcina Gumieli z lat 2006–2010. Autorka posługuje się metodologią zaproponowaną przez Mieczysława Tomaszewskiego, w której dzieło muzyczne badane jest w aspekcie funkcji spełnianych w kulturze, a więc z perspektywy funkcji ekspresywnej, impresywnej, referencjalnej i fatycznej. Dobór środków wyrazu i sposobów oddziaływania na słuchacza powiązany jest z bogatymi środkami wykonawczymi. Kategorie znaczeń pozamuzycznych niesione są przez takie układy interwałów i brzmień, które obrazują sferę sacrum i profanum. W utworach tych ilustracyjność przenika się z myśleniem symbolicznym i aluzyjnym. Kompozytorzy nawiązują do bogatej tradycji minionych epok, do gregoriańskiej psalmodii, sekwencji Dies irae (B. Matuszczak) oraz stosują rozwiązania formalne i brzmieniowe inspirowane symboliką liczb (M. Gumiela). W przedstawionych trzech muzycznych interpretacjach Apokalipsy najsilniej zaznaczają się dwa idiomy strukturalno-ekspresywne: idiom grozy (siedmiokrotne apokaliptyczne „biada”) oraz idiom świętości – Nowego Nieba i Nowej Ziemi, w którym rozbrzmiewają słowa: Sanctus i Alleluja. To te słowa ostatecznie niosą najważniejsze przesłanie tych utworów – przesłanie nadziei i pokoju.
    Źródło:
    Edukacja Muzyczna; 2014, 9; 131-148
    2545-3068
    Pojawia się w:
    Edukacja Muzyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The use of basophil activation tests in clinical-laboratory investigations in patients with beta-lactam allergy (pilot study)
    Zastosowanie testów aktywacji bazofilów w badaniach kliniczno-laboratoryjnych u pacjentów z alergią na beta-laktamy (badanie pilotażowe)
    Autorzy:
    Havrylyuk, Anna
    Zubchenko, Svitlana
    Lomikovska, Marta
    Kril, Iryna
    Lishchuk-Yakymovych, Khrystyna
    Pukalyak, Roman
    Chopyak, Valentyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2215765.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-01
    Wydawca:
    Oficyna Wydawnicza Mediton
    Tematy:
    beta-lactam allergy
    clinical manifestations of allergy
    CD63
    expression
    antibiotics cross-reactions
    the prognosis of the severity of
    allergy to antibiotics.
    reakcja alergiczna na antybiotyki beta-laktamowe
    kliniczne objawy alergii
    ekspresja CD63
    biotyki
    prognozowanie skomplikowania alergii na antybiotyki
    alergia krzyżowa na antybiotyki
    Opis:
    BACKGROUND: Beta (β)-lactam antibiotics (BLAs) are the first-line therapy for non-nosocomial and nosocomial bacterial infections and are most commonly reported to cause allergic reactions. Approximately 50% of all allergic patients in Europe and the USA suffer from drug allergies and BLA allergies. The AIM of the study was to assess cross-reactivity reactions between 2nd and 3rd generation cephalosporins in patients with a medical history of BLA reactions and the risk of adverse reactions to BLAs based on the results of the basophil activation test. MATERIALS AND METHODS: we examined 48 females and 8 males (in all 56 patients) aged 26 to 61 with primary reactions to BLAs and 24 healthy volunteers (control group). 19 (34%) patients were treated with amoxicillin, 18 (32,1%) patients were receiving amoxicillin+clavulanic acid, 6 (10,7%) patients were treated with cefuroxime, and 13 (23,2%) patients with ceftriaxone. Quantitative determination of the CD63 marker of basophil degranulation upon antigen stimulation in whole blood was performed with the use of Flow CAST (FK-CCR) (Bühlmann Laboratories AG, Switzerland). Based on the obtained ВАТ results, the patients were divided into two subgroups: the first group included 33 patients with positive stimulation index but lower CD63 expression (<10%), and the second group included 15 patients with a significantly higher level of CD63 expression (>10 %). THE RESULT: We showed that patients from the second subgroup had the highest level of CD63 expression and stimulation index when amoxicillin, whereas the level of CD63 expression and stimulation index were lower whith ceftriaxone; at the same time, the level of CD63 expression and stimulation index were the lowest with cefuroxime. The patients who treated with and reacted to amoxicillin, as shown by high BAT, also had high CD63 expresiion after ceftriaxone and cefuroxime stimulation. In the first subgroup, urticarial and bronchospasm disappeared within 3 hours of the onset of symptoms in 51.5% of patients, the symptoms persisted for 2-3 days in 42.4% of patients with urticaria and angioedema, whereas maculopapular exanthema persisted for more than a week in 6.1% of the patients. Patients from the first subgroup (with low CD63 expression) had a weak reaction to the culprit antibiotic. Patients from the second subgroup had the strongest reaction to culprit antibiotics: anaphylaxis – 60.0%; Stevens-Johnson syndrome – 6.7%. We established that in patients with hypersensitivity to antibiotics the higher the baseline test scores after in vitro stimulation, the more severe clinical symptoms. CONCLUSION: for patients with clinical manifestations of BLA in case of conflicting anamnesis data, it is recommended to establish true sensitization to antibiotics and to predict the occurrence of cross-reactions between penicillins and cephalosporins not only of the 2nd but also of the 3rd generation. The results of BAT for antibiotics can be used to formulate future antibacterial treatments recommendation.
    WPROWADZENIE: Antybiotyki beta(β)-laktamowe (BLA) są terapią pierwszego rzutu w pozaszpitalnych i szpitalnych zakażeniach bakteryjnych i są najczęściej zgłaszane jako wywołujące reakcje alergiczne. Około 50% wszystkich alergików w Europie i USA cierpi na alergie na leki, w tym na alergie na BLA. Celem badania była ocena reakcji krzyżowych między cefalosporyną II i III generacji u pacjentów z klinicznym wywiadem reakcji na BLA i ryzyka wystąpienia niepożądanych reakcji BLA na podstawie wyników testu aktywacji bazofilów. MATERIAŁ I METODY: przebadaliśmy 48 kobiet i 8 mężczyzn (razem 56) z pierwotnymi reakcjami BLA w wieku od 26 do 61 lat oraz 24 zdrowych ochotników (grupa kontrolna). Pacjentów 19 (34%) bylo leczonych amoksycyliną, 18 (32,1%) – amoksycylina + kwasem klawulanowym, 6 (10,7%) – cefuroksymem i 13 (23,2%) – ceftriaksonem. W celu oceny markera degranulacji bazofili CD 63 po stymulacji antygenem w pełnej krwi wykorzystano oznaczenie Flow CAST (FK-CCR) (Bühlmann Laboratories AG, Szwajcaria). Na podstawie wyników ВАТ pacjentów podzielono na dwie podgrupy: w pierwszej grupie było 33 pacjentów z dodatnim niższym wynikiem indeksu stymulacji (<10%), a w drugiej grupie było 15 pacjentów z istotnie wyższym poziomem CD63 ekspresja CD63 (>10%). WYNIK: Nasze wyniki wykazały, że pacjenci z drugiej podgrupy mieli najwyższe wyniki ekspresji CD63 i wskaźnika stymulacji dla amoksycyliny, następnie dla ceftriaksonu, a ostatni dla cefuroksymu. Byli leczeni amoksycyliną i odpowiadali na nią, jak wykazały wysokie wartości ekspresji CD63 w BAT, ci pacjenci mieli również wysoką ekspresję CD63 po stymulacji ceftriaksonem i cefuroksymem. W pierwszej podgrupie u 51,5% pacjentów pokrzywka i skurcz oskrzeli ustąpiły w ciągu 3 godzin od wystąpienia objawów, u 42,4% pacjentów z pokrzywką i obrzękiem naczynioruchowym objawy utrzymywały się przez 2-3 dni, a u 6,1% osutka plamkowo-grudkowa - przez ponad tydzień. Pacjenci z pierwszej podgrupy (z niską ekspresją CD63) wykazywali klinicznie słabe objawy reakcji. Po leczeniu antybiotykami pacjenci z drugiej podgrupy wykazywali silniejsze objawy: u 60,0% - anafilaksja; 6,7% - zespół Stevensa-Johnsona. Wykazaliśmy, że u pacjentów z reakcja nadwrażliwości na leczenie antybiotykami im wyższe wyjściowe wyniki testu po stymulacji in vitro, tym bardziej nasilone są ich objawy kliniczne. WNIOSEK: u pacjentów z klinicznymi objawami BLA w przypadku sprzecznych danych z wywiadu zaleca się ustalenie rzeczywistego uczulenia na antybiotyki i przewidywanie występowania reakcji krzyżowych między penicylinami i cefalosporynami nie tylko drugiej, ale i trzeciej generacji. Wyniki BAT z antybiotykami mogą być wykorzystane do opracowania zaleceń przyszłych terapii przeciwbakteryjnych.
    Źródło:
    Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny; 2023, 28, 1; 8-16
    1427-3101
    Pojawia się w:
    Alergia Astma Immunologia - przegląd kliniczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    II Koncert fortepianowy Andrzeja Nikodemowicza – poszukiwanie oryginalnego brzmienia
    Andrzej Nikodemowicz Piano Concerto no. 2 – Search for the Original Sound
    Autorzy:
    Nidecka, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/453986.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    Andrzej Nikodemowicz,
    II Koncert fortepianowy Andrzeja Nikodemowicza,
    polska twórczość kompozytorska pierwszej dekady XXI w., liryzm
    ekspresja
    Andrzej Nikodemowicz' Piano Concerto no.2,
    Polish composers’ works in the first decade of the 21st century,
    lyricism
    expression
    Opis:
    The piano concertos by the Polish composer Andrzej Nikodemowicz (1925–2017) belong to the late and mature period of his creativity. The Piano Concerto no. 2 discussed in this article was composed in 2002 and is in fact the first autonomous concerto composed for the piano by this artist, as his Piano Concerto no.1 (1994) is a modification of his own Violin Concerto written in 1973. The piece was being conceived with a sense of stability and full creative freedom. Living in Poland, in Lublin since 1980, the composer no longer felt the psychological pressure that he had been experiencing during his stay in Lviv. Due to the regime ruling there, most of the works created in Lviv had no chance of being performed. As far as the structure is considered, in the Piano Concerto No. 2, the composer abandoned the classical three-movement structure and the symmetrical arrangement, which he had favoured in many of his compositions, in favour of the constrasting parts form. The Piano Concerto No. 2 makes apparent the overlapping of two trends connected with the rules of shaping musical material. One of them is a tradition with neo-romantic roots, expressive and lyrical, but undergoing a significant transformation of its own vision, the other uses the energy of the rhythm and the percussive properties of the piano. The composer uses a strongly dissonant 12-tone sound material and complex rhythmic divisions, complementary rhythms, thus creating a dense sound structure. Ultimately, they contain a recognizable stylistic idiom, the essence of which is lyricism and expression. It is the result of a permanent variability and diversity and the application of development at the microform stage. The major aim of the compositional technique is to achieve a sublime sound. The development factor is one of the main features of Andrzej Nikodemowicz’ style.
    Koncerty fortepianowe polskiego kompozytora Andrzeja Nikodemowicza (1925–2017) należą do późnego, dojrzałego okresu jego twórczości. Omówiony w niniejszym artykule II Koncert fortepianowy powstał w roku 2002 i jest de facto pierwszym autonomicznym koncertem skomponowanym na fortepian przez tego twórcę, ponieważ jego I Koncert fortepianowy (1994) jest przeróbką własnego Koncertu skrzypcowego z roku 1973. Utwór rodził się w poczuciu stabilizacji i pełnej wolności twórczej. Kompo- zytor, mieszkając od 1980 roku w Polsce, w Lublinie, nie odczuwał już presji psychicznej, która towa- rzyszyła mu wcześniej, kiedy przebywał we Lwowie. Ze względu na panujący tam system polityczny większość dzieł, jakie powstały we Lwowie, nie miała żadnych szans na wykonanie. W zakresie formalnym w II Koncercie fortepianowym kompozytor zrezygnował z klasycznej formy trzyczęściowej i preferowanego w wielu swoich kompozycjach układu symetrycznego na rzecz formy szeregowej. II Koncert fortepianowy uwidacznia nakładanie się dwóch tendencji związanych z zasadą kształtowania materiału muzycznego. Jedną z nich jest tradycja o korzeniach neoromantycznych, ekspresywno-liryczna, ale poddana znacznej transformacji własnej wizji, druga wykorzystuje energetykę rytmu i perkusyjne walory fortepianu. Kompozytor operuje silnie dysonującym 12-tonowym materiałem dźwiękowym oraz skomplikowanymi podziałami rytmicznymi, rytmami uzupełniającymi, tworzącymi gęstą strukturę dźwiękową. Ostatecznie zawierają one rozpoznawalny idiom stylistyczny, którego istotą jest liryzm i ekspresja. Jest on wynikiem permanentnej zmienności i różnorodności oraz zastosowania rozwoju na etapie mikroformy. Celem nadrzędnym techniki kompozytorskiej jest uzyskanie wysublimowanego brzmienia. Czynnik rozwojowy jest jedną z głównych cech stylu Andrzeja Nikodemowicza.
    Źródło:
    Edukacja Muzyczna; 2017, 12; 83-100
    2545-3068
    Pojawia się w:
    Edukacja Muzyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies