Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "euphemism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Trochę niezbyt udany debiut czyli słów kilka o eufemizmach w języku prasy i polityki na przykładzie języka francuskiego i polskiego
    A slightly unsuccessful debut or some remarks on euphemisms in the language of the press and politics on the example of French and Polish
    Autorzy:
    Izert, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1192339.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
    Tematy:
    eufemizm
    litota
    natężenie cechy
    przysłówki
    euphemism
    litote
    intensity of a feature
    adverbs
    Opis:
    W artykule tym analizowane jest znaczenie kontekstowe czterech przysłówków trochę, nieco, mało, niezbyt oraz ich francuskich odpowiedników un peu, un (tout) petit peu, peu, pas trop we współczesnym języku prasy i polityki. Według podstawowych definicji słownikowych służą one do wyrażania słabego natężenia cechy. Dziennikarze nie chcąc kogoś urazić,a politycy chcąc lepiej wypaść, mówiąc o sobie samych, używają tych przysłówków, aby w sposóbeufemistyczny powiedzieć o negatywnej cesze (trochę, nieco /unpeu) albo aby prawie zanegować istnienie cechy pozytywnej (mało, niezbyt /peu, pas trop). Często jednak mówiąc mniej, dziennikarze czy politycy dają odczuć, że powiedzieli więcej. Litota, którąmożna dokładnie odczytać tylko w kontekście użycia, jest zawoalowanym sposobem skrytykowania kogoś lub czegoś, wytknięcia poważnego niedociągnięcia. Używa się jej dla wyrażenia silnego stopnia natężenia lub nawet nadmiaru negatywnej cechy.
    In this article we analyze the context meaning of four adverbs: trochę, nieco, mało, niezbyt and their French equivalents un peu, un (tout) petit peu, peu, pas trop in contemporary press and political language. According to basic dictionary definitions, they are used to express weak intensity of a feature. The journalists, trying to avoid offending somebody, and politicians trying to make better impression while talking about themselves, use them, to talk about a negative feature in an euphemistic manner (trochę, nieco / un peu), or to “almost deny” the existence of a positive feature (mało, niezbyt / peu, pas trop). However, while telling less, the journalists or politicians often intend to make an impression that they said more. Litotes, which inevitably can be accurately understood only in the full context of use, is a veiled way to criticize someone or something, to point out a serious shortcoming. It is used to express a strong degree or even an excess of a negative feature.
    Źródło:
    Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2017, 2, 2
    2543-7844
    Pojawia się w:
    Półrocznik Językoznawczy Tertium
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Analiza lingwistyczna i prawna oszustwa a jego eufemizacja w przekazach internetowych
    Linguistic and legal analysis of crime of fraud in context of its euphemization in the Internet communication
    Autorzy:
    Burska-Ratajczyk, Beata
    Burski, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20679065.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    euphemism
    Internet
    criminal liability
    fraud
    criminal act
    eufemizm
    internet
    odpowiedzialność karna
    oszustwo
    przestępstwo
    Opis:
    W artykule przedstawione zostało zagadnienie przestępstwa oszustwa. Wskazany czyn zabroniony przeanalizowano z punktu widzenia językoznawstwa oraz prawa. Badania językoznawcze odwołują się do przykładów zaczerpniętych z internetu z lat 2018–2021. Obejmują one wykorzystywane przez internautów nazwy sprawców, działalności przestępczej, charakterystycznych typów oszustw oraz osób nimi pokrzywdzonych. Leksykalne, semantyczne, gramatyczne bądź graficzne środki eufemizacji nadają komunikacji walor emocjonalności lub ekspresyjności. Analiza prawna wymienionego czynu zabronionego określa warunki, jakie spełnić musi dane zachowanie, aby stanowiło przedmiot odpowiedzialności karnej, oraz jakie konsekwencje grożą jego sprawcy.
    The article presents the question of a crime of fraud. This prohibited act has been analysed from the legal and linguistics point of view. Linguistics researches refers to examples taken from the Internet from 2018 to 2021. Those examples incorporates characteristic phrases used by an internauts to name a perpetrators, criminal activity, special forms of crimes and victims of frauds. Lexical, semantical, grammatical and graphical means of euphemisation allows to enrich a communication by values such as emotionality or expressiveness. Legal analysis concentrates on a terms of criminal liability and character of a punishment, established in a criminal Code.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica; 2022, 56; 321-337
    0208-6077
    2450-0119
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tabu językowe i eufemizm w sytuacji religijnej
    Linguistic Taboo and Euphemism in the Religious Situation
    Autorzy:
    Nowak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2127793.pdf
    Data publikacji:
    2002
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    współczesny język religijny
    tabu językowe
    wulgaryzm
    eufemizm
    contemporary religious language
    linguistic taboo
    vulgarism
    euphemism
    Opis:
    The paper deals with the question of the linguistic taboo in contemporary religious texts on the basis of some considerations on the stylistic and rhetorical means in the new parlance about God, the new language of contacts among the believers and between the believers and nonbelievers. The problem of the linguistic taboo has been shown on the basis of some generically different religious texts (homilies, catecheses, conferences, columns, testimonies, and announcements). There is a reason to worry in the contemporary religious language, namely the tendency in contemporary Polish speaking people to make it colloquial. Polish users are unable to choose and select lexical means with regard to their communicative situation. In the religious situation particular components of the act of speech, such as the theme of a message, the context of expression - its place when words are said, the relations between the emitter and the recipient, therefore one should take special are about the form of communication. The religious situation (the place is often connected with the sphere of sacrum), it excludes a priori, as it were, the use of linguistic elements connected with taboo. One may assume that the users of the religious language should have special self-censorship in terms of vocabulary and style rooted in their consciousness. The tendency to make the religious language more contemporary (on the level of homilies, or the translations of the Bible), this makes it that in various religious texts colloquial lexis is more and more common. The indication of modernity becomes, unfortunately, that which in common parlance is boorish and vulgar. The use of colloquial lexis in a non-standard situation, and such is public situation, may be connected with particular intentions of the emitter who consciously transcends linguistic and cultural conventions. The emitter of a religious text consciously breaks a customary norm by his use of dirty words. Trivial and vulgar words, like euphemisms, may be treated as a purposeful means of persuasion. The answer to the question, whether this means is effective is still open. There are metatextual operators which blunt some formulations, and this fact denotes that users are well aware that linguistic and stylistic conventions are broken. These operators contain a verb which deals with the act of speaking and an element of reservation, a kind of inverted comas.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2002, 49-50, 6; 291-305
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „O czym nie można mówić, o tym trzeba milczeć”? – obszary językowo tabuizowane w tekstach prasowych z okresu żałoby narodowej po śmierci Józefa Piłsudskiego
    “Whereof one cannot speak, thereof one must be silent” – areas tabooed linguistically in press texts during the national days of mourning after Józef Piłsudski’s death
    Autorzy:
    Rogalska, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969052.pdf
    Data publikacji:
    2014-04-02
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    taboo
    mourning
    press 1930s
    euphemism
    censorship
    tabu
    żałoba
    prasa lat 30.
    eufemizm
    cenzura
    Opis:
    This article discusses issues concerning press text taboo during the national days of mourning after Józef Piłsudski’s death. The source of the material are texts printed in the daily press dated 13.05-19.05.1935. The article discusses both taboo on the formal plane (euphemisms of death and its various aspects), and taboo on a semantic plane (taboo subjects), as well as relationship between taboo and censorship (individual and institutional/public). Its aim is to collect and to analyse euphemisms connected with mourning in the press discourse in the 1930s, especially euphemisms of lexemes: corpse and death. The article discusses also the rhetorical function of taboo subjects defined in connection with Marshal Piłsudski’s death.
    Artykuł omawia zagadnienie tabu w czasie żałoby narodowej po śmierci Józefa Piłsudskiego. Materiał stanowią teksty prasowe drukowane na łamach dzienników (zróżnicowanych światopoglądowo) w dniach 13.05.1935-19.05.1935 r. Omówione zostaje zarówno tabu w planie wyrażania (eufemizmy śmierci i obszarów z nią związanych), jak i tabu w planie treści (tematy tabu), a także relacje między tabu i cenzurą (wewnętrzną i zewnętrzną). Celem artykułu jest zebranie i analiza eufemizmów związanych z żałobą, szczególnie eufemizmów leksemów trup i śmierć, w dyskursie publicystycznym lat 30. XX w. oraz omówienie retorycznych funkcji tematów tabu wyznaczanych w związku ze śmiercią marszałka Piłsudskiego.
    Źródło:
    Adeptus; 2014, 3; 51-65
    2300-0783
    Pojawia się w:
    Adeptus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O sladkom v jazyke i kult’ture Bolgar
    ON SWEET IN THE BULGARIAN LANGUAGE AND CULTURE
    Autorzy:
    Sedakova, Irina A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/611275.pdf
    Data publikacji:
    2000
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    traditional Bulgarian culture
    beliefs and rituals
    sweet foods
    sweet is unequivocally good
    euphemism
    disease prevention
    tradycyjna kultura bułgarska
    wierzenia i obrzędowość
    słodkie produkty
    słodkie jest dobre
    eufemizm
    zapobieganie chorobom
    Opis:
    W tradycyjnej kulturze bułgarskiej to, co słodkie, jest jednocześnie dobre. Słodkie produkty (surowe, jak i gotowane), stanowią swoiste znaki kulturowe, w których zawarte są archaiczne treści symboliczne i mitologiczne. Stąd bierze się ich znacząca rola w wierzeniach i obrzędowości (rodzinnej i dorocznej – por. ścisły związek miodu z korowajem). Słodkie produkty są częstym atrybutem obrzędowego goszczenia. Słodkie łączy ze światem przodków, służy jako eufemizm dla nazywania demonów – sładki medeni, błagi medeni itp., w magii leczniczej miód i cukier są wykorzystywane do diagnozowania i zapobiegania chorobom, szczególnie epidemicznym, jak np. ospa wietrzna. Słodką wodą podlewa się miejsca nieczyste. W ludowej kulturze bułgarskiej „słodkie” produkty o bogatej treści symbolicznej, mają wyrazistą geografię: koncentrują się na obszarach południowych są wyróżnikiem kultury bałkańskiej. Na poziomie semiotycznym w kulturze bułgarskiej „słodki” wchodzi nie tylko w opozycje typu słodki – gorzki, słodki – słony, ale także przyjemny – nieprzyjemny i szerzej dobry – niedobry, dobry – zły.
    In traditional Bulgarian culture, sweet things are good. Sweet foods, both raw and processed, are peculiar cultural signs containing archaic symbolic and mythological content. Hence their significant role in beliefs as well as family and social customs (cf. a strong link between honey and korovay, a kind of pie). Sweet food is a frequent attribute of ritualistic hosting. Sweet things serve as links with the world of ancestors, the term for sweet is used as a euphemism for demons (sladki medeni, blagi medeni, etc.). In healing magic, honey and sugar are used to diagnose and prevent illnesses, especially communicable diseases like chickenpox; sweet water is poured over impure places. In folk Bulgarian culture, sweet products of rich symbolic content exhibit specific geography: they are a distinctive feature of the Balkan culture in the south of the country. At the semiotic. level, sweet in Bulgarian culture is not only present in oppositions of the type „sweet : sour” or „sweet : salty”, but also in „pleasant : unpleasant” or even more generally „good : not good”, „good : bad”.
    Źródło:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2000, 12; 155-166
    0860-8032
    Pojawia się w:
    Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies