Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "real distinction" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
How Save Aquinas’s “Intellectus Essentiae Argument” For The Real Distinction Between Essence And Esse?
Jak ocalić Akwinaty „argument intellectus essentiae” za realną różnicą między istotą i esse?
Autorzy:
Twetten, David
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488403.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Aquinas
“Intellectus essentiae Argument”
esse
essence
Lawrence Dewan
Akwinata
„argument Intellectus essentiae”
istota
Opis:
Aquinas’ so-called “Intellectus essentiae Argument” for the distinction between being and essence is notoriously suspect, including among defenders of Aquinas’ distinction. For the paper in this volume, I take as my starting point the recent defense of the argument by Fr. Lawrence Dewan, O.P. Fr. Dewan’s project is unsuccessful. Pointing out some shortcomings in his readings allows me to take up his call to highlight the “formal” or “quidditative side” of Aquinas’ metaphysics, in this case in regards to the proofs of the “real distinction.” Accordingly, the second half of this paper sets forth a way in which the famous “Intellectus essentiae Argument” of De Ente et Essentia 4 can succeed as a proof of the real distinction. Aquinas’ argument presupposes the prior real distinction between essence and supposit or individual substance. Esse is the ontological component that makes true our judgments that substances actually are: Obama exists. By contrast, this “truth-maker” cannot be predicated of humanity, although it is in Obama as really distinct from him. If Aquinas’ reasoning in this most contentious of his proofs can be saved, so, perhaps, can most of his other proofs.
Tak zwany argument intellectus essentiae Akwinaty za realną różnicą między bytem a istotą jest powszechnie podawany w wątpliwość, w tym także w kręgu obrońców tego rozróżnienia Akwinaty. W artykule zawartym w niniejszym tomie za punkt wyjścia biorę ostatnią obronę tego argumentu przez o. Lawrence’a Dewana OP. Projekt o. Dewana kończy się niepowodzeniem. Wskazanie pewnych niedociągnięć w jego twierdzeniach pozwala mi podjąć jego wezwanie do podkreślenia „formalnej” lub „istotnościowej” strony metafizyki Akwinaty, w tym przypadku w odniesieniu do dowodów za „realną różnicą”. Druga część tego artykułu przedstawia, w jaki sposób słynny „argument intellectus essentiae” z De ente et essentia 4 może zostać uznany za dowód realnej róznicy. Argument Akwinaty zakłada wcześniejszą realną różnicę między esencją i suppositum lub pojedynczą substancją. Esse jest składnikiem ontologicznym, który potwierdza nasze osądy, że substancje faktycznie są: Obama istnieje. Z kolei ów „uprawdziwiacz” nie może być przypisany ludzkości, chociaż w Obamie jest tak naprawdę czymś odrębnym od niego. Jeśli rozumowanie Akwinaty w tym najbardziej kontrowersyjnym z jego dowodów może zostać ocalone, być może ocalić można także wiele innych jego dowodów.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 4; 129-143
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Analytical Thomist And The Paradoxical Aquinas: Some Reflections On Kerr’s Aquinas’s Way To God
Analityczny tomista i paradkoksalny Akwinata: Refleksje na kanwie Aquinas’s way to God Kerra
Autorzy:
Knasas, John F.X.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488473.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
absolute consideration
esse
real distinction
Principle of Sufficient Reason
infinite regress
sensation
judgment
absolutna uwaga
realna różnica
zasada racji wystarczającej
nieskończony regres
odczucie
osąd
Opis:
My article critically evaluates five key claims in Kerr’s interpretation of Aquinas’s De Ente et Essentia, ch. 4, proof for God. The claims are: (1) the absolutely considered essence is a second intention, or cognitional being; (2) à la John Wippel, the real distinction between essence and existence is known before the proof; (3) contra David Twetten, Aristotelian form is not self-actuating and so requires actus essendi; (4) the De Ente proof for God uses the Principle of Sufficient Reason; (5) an infinite regress must be eliminated before concluding to God. This author wonders if these questionable claims are traceable to the mindset of analytic philosophy which values precision and discreteness and so can fail to appreciate crucial paradoxes in Aquinas’s metaphysics.
Artykuł krytycznie ocenia pięć kluczowych twierdzeń w interpretacji De ente et essentia (rozdz. IV, dowód na istnienie Boga), jakie proponuje Kerr. Twierdzenia te są następujące: 1) istota rozpatrywana sama w sobie jest wtórną intencją lub bytem poznającym; 2) twierdzenie à la John Wippel—realną różnicę między istotą oraz istnieniem poznajemy przed dowodem; 3) wbrew Davidowi Twettenowi Arystotelesowska forma nie jest samoaktualizująca się, domaga się zatem actus essendi; 4) dowód na istnienie Boga z De ente stosuje zasadę racji dostatecznej; 5) należy odrzucić nieskończony regres przed dojściem do istnienia Boga. Autor zastanawia się, czy wątpliwe twierdzenia związane są z nastawieniem filozofii analitycznej, która preferuje precyzję i tendencję do wyodrębniania, a zatem może nie doceniać istotne paradoksy metafizyki Akwinaty.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 4; 71-88
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies