Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "oz" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Sedimentary record of a Pleistocene ice-sheet interlobate zone (NE Poland)
Autorzy:
Gruszka, Beata
Morawski, Wojciech
Zieliński, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/94281.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
interlobate sedimentation
outwash deposits
esker
Weichselian
NE Poland
sedymentacja
osady sandrowe
oz
Polska Północna
Opis:
Well developed NE-SW trending corridors of outwash in NE Poland are associated with a series of lakes with a similar direction of elongation. The glaciofluvial corridor under study consists of parallel ridges with associated channels and kames. The deposits are flanked by till and hummocky terrain. The gravel ridges are composed of sand and gravel deposits that are cross-stratified, massive or graded, and that contain cut-and-fill structures and large intra-clasts of sand and gravel. Locally the deposits show normal faults. The succession of one of the ridges is interpreted to reflect the infilling of a braided channel in a crevasse. Sedimentation took place in some phases when the ice-sheet regime changed from active to stagnant. Sandy-gravel ridges occur within this complex perpendicular to the Weichselian icesheet margin. The corridor is interpreted as an interlobate area in the zone between the Warmia and Mazury ice lobes. The braided-channel deposits are not comparable to typical Polish sandurs. The lithofacies characteristics show higher energy conditions, and the channels are deeper than those typical of Pleistocene lowland sandurs. The sand and gravel ridges are interpreted as interlobate eskers.
Źródło:
Geologos; 2012, 18, 2; 65-81
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:
Geologos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Subglacial meltwater discharge within and around North Latvia Uplands during the Last Glaciation
Autorzy:
Ozols, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1182768.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
szarża lodowcowa
obniżenia pseudodolinne
kem
oz
drumlin
wody subglacjalne
wody inglacjalne
cykl szarżowania
glacial surge
valley-like depression
kame
esker
diamicton
subglacial water
englacial water
surge cycle
Opis:
Osady i formy rzeźby Wysoczyzny Północnowidzemskiej są efektem szarży lądolodu. Ich powstawanie zainicjowała erozja i ruch lobu lodowcowego po rozległej warstwie wody subglacjalnej. Proces ten zakończył się drenażem wody tunelami subglacjalnymi i dominacją depozycji. Transport materiału i odpływ wód roztopowych podczas szarży zachodził od obszarów niżej położonych do stref interlobalnych (wysoczyzn) i strefy marginalnej lądolodu. Był on stymulowany głównie przez strumienie wód roztopowych, które deponowały materiał klastyczny w szczelinach i przetainach lodowych występujących na wzniesieniach interlobalnych, aż do wysokości zwierciadła wód inglacjalnych. Wysokie ciśnienie wód subglacjalnych spowodowało, że wysoko występowało również zwierciadło wody w szczelinach położonych na działach lodowych. Na Wysoczyźnie Północnowidzemskiej płaskie powierzchnie wierzchowinowe licznych kemów znajdują się na tej samej wysokości, co można wytłumaczyć jednakowym położeniem zwierciadła wód roztopowych w czasie ich powstawania. A więc najwyższe kemy wskazują na pierwszy etap wkraczania lądolodu na działy lodowe i na rozwój szczelin wskutek topnienia lodu. Odpływ subglacjalny wód roztopowych odbywał się zgodnie z głównymi kierunkami ruchu lobów lodowcowych, a więc ku krawędzi lądolodu na W. Podczas pierwszej i najbardziej dynamicznej fazy ostatniej szarży wody roztopowe odpływały wzdłuż obniżeń dolinnych ku SE, a następnie prawdopodobnie wokół wschodniego skraju Wysoczyzny Środkowowidzemskiej do Dźwiny. W końcowych fazach ostatniego zlodowacenia, kiedy fala kinematyczna szarżującego lądolodu zbliżała się do jego strefy marginalnej, wody roztopowe mogły wypływać swobodnie spod lodu, ciśnienie wody subglacjalnej malało, a zwierciadło wody inglacjalnej ulegało obniżeniu. Drenaż lobów lodowcowych, północnowidzemskiego i jeziora Vörts, odbywał się ku E i S tunelami subglacjalnymi rzek Rűja, Seda, Vaike Emajogi, Ohne i Pedele, a następnie przez basen subglacjalny Strenči do submarginalnego tunelu rzeki Gauja, która płynęła ku SW. Powstałe poprzeczne obniżenia pseudodolinne są świadectwem różnego rodzaju transportu materiału pod lądolodem. Osady strumieni wód roztopowych są laminowane przekątnie i równolegle oraz zawierają ripplemarki prądowe, zaś utwory prądów zawiesinowych mają uwarstwienie frakcjonalne. Osady utworzone wskutek upłynnienia i spływów masowych mają strukturę masywną bądź warstwową i zawierają zrotowane klasty miękkich skał i osadów. Materiał, który został zdeformowany w warunkach subglacjalnych w końcowej fazie szarży wskutek trakcji materiału plastycznego, zawiera zdeformowane klasty skał odpornych. Powstanie ilastego diamiktonu w stropie większości sekwencji wynika ze zmniejszenia ciśnienia hydraulicznego wody subglacjalnej, kiedy transport trakcyjny przez ladolód spowodował mieszanie materiału podścielającego i utworzył masę mułową, która po depozycji była przekształcana w ilaste osady masywne lub uławicone, określone na ogół jako glina lodowcowa bazalna.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2009, 25; 49-58
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies