Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "paruzja" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Eschatologiczna sprawiedliwość Boga wobec historii
The Eschatological Justice of God toward History
Autorzy:
Dańczak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621889.pdf
Data publikacji:
2014-12-01
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
eschatologia
wypełnienie
historia
sprawiedliwość
wolność
paruzja
eschatology
fulfilment
history
justice
liberty
parousia
Opis:
The course of history, understood in the perspective of faith, requires its evaluation. The issue is associated with the problem of God’s justice, which will demonstrate itself in the parousia. The parousia is the conclusion of history conceived first of all as history of human liberty. At the same time, it means its fulfillment. During the parousia, history does not merely come to an end, but enters the stadium of fullness that is donated by the God of the end of times. Human history becomes the element of eternity and of its transformed time. One of the aspects of parousia is judgment. It demonstrates God’s justice as victorious in regard to all the threads and events of history which were in contradiction to God’s plan towards creation. Purifying justice of God is realized by Christ as a credible co-participant of history. The Lamb “put to death” becomes the sign of measure of the divine love as well as the price of redemption.
Źródło:
Verbum Vitae; 2014, 26; 159-173
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czas w podwójnym dziele Łukasza
Time in the Lukan Double Work
Autorzy:
Bieliński, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044437.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
czas
opus Lucanum
ἐνιαυτός κυρίου δεκτός
eschatologia
dni ostatnie
paruzja
time
eschatology
last days
parousia
Opis:
Artykuł przedstawia specyfikę czasu w podwójnym dziele Łukasza. W pierwszym punkcie zarysowana została biblijna, linearna koncepcja czasu. Przypomniano, że gdy chodzi o pojmowanie czasu to Nowy Testament zakłada dane starotestamentowe, lecz wraz z przyjściem Jezusa Chrystusa dokonało się przesunięcie centralnego punktu dziejów na inaugurację ery mesjańskiej, eonu eschatologicznego. W punkcie drugim przedstawiono dwie fundamentalne teorie dotyczące specyficznej koncepcji czasu, a tym samym historii w opus Lucanum: Chrystus jako nowe centrum czasu i historii (Cullmann) oraz czas Jezusa jako „środek czasu” (Conzelmann). Czterem specyficznym określeniom czasu, których używa Łukasz, dedykowano uwagę w trzecim, centralnym punkcie artykułu. Uwzględniając mikro- i makrokontekst perykop, w których one występują, określono treść terminów: „czas łaski Pana” (Łk 13, 8 i 4,19); „dzień i dni Syna Człowieczego” (Łk 17, 22–37); „czasy narodów” (Łk 21,24); „dni ostatnie” (Dz 2,17). Analiza pokazała iż opus Lucanum postrzegać można również jako próbę nowej interpretacji czasu rozciągającego się pomiędzy faktem wniebowstąpienia Jezusa Chrystusa a realizacją zapowiedzi Jego paruzji. Celem jakim wydał się kierować ewangelista była konieczność podtrzymania gorliwego oczekiwania dopełnienia się nowych czasów, żywej nadziei na pełną realizację królestwa Bożego, zainaugurowanego przyjściem i zbawczym czynem Jezusa, ale znajdującego się jeszcze w procesie stawania się.
The article presents the specific characteristics of time found in the two NT books written by Luke. The first section outlines the biblical, linear concept of time. It is noted that while the New Testament assumes the data of the Old Testament, with the coming of Jesus Christ the central point of history was shifted to the beginning of the Messianic era, the eschatological eon. The second section presents two fundamental theories regarding the specific concept of time, and thus the history, in the opus Lucanum: Christ as the new center of time and history (O. Cullmann) and the time of Jesus as the “mid part of time” (H. Conzelmann). The third, central section of the article is devoted to four specific notions of time employed by Luke. Taking into consideration the micro- and macro-contexts of the pericopes in which they occur, the meaning of several phrases is explored: “the year of the Lord's favor” (Luke 4:19; 13:8); “the day and the days of the Son of Man” (Luke 17:22-37); “the times of the nations” (Luke 21:24); and “the last days” (Acts 2:17). The analysis demonstrates that the opus Lucanum can also be viewed as an attempt toward a new interpretation of time, extending from the moment of Jesus' ascension until the realization of His announced Parousia. The evangelist's guiding goal seemingly was to uphold a zealous expectation of the fulfillment of new times – a living hope for the full realization of the kingdom of God, initiated by the coming of Jesus and by His salvific works – while still encouraging a process of becoming.
Źródło:
Verbum Vitae; 2019, 35; 187-216
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od paruzji do „paruzjologii, czyli eschatologia w ujęciu Antoniego Nitroli
From Parousia to "Parousiology" - Eschatology by Antonio Nitrola
Autorzy:
Kulik, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607378.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Jesus Christ
Second Coming of Christ (Parousia)
eschatology
Jezus Chrystus
powtórne przyjście Chrystusa (paruzja)
eschatologia
Opis:
Death has always brought forth the question about life after death. As the interesting history of eschatology shows, it is not easy to find one simple answer. Therefore, it is hardly surprising that also nowadays new attempts are made to present an image of man’s eternal life. One of them is a proposal by Antonio Nitrola, professor of the Pontifical Gregorian University in Rome, who made the Second Coming of Christ (Parousia) the keyword of his eschatology. According to him, if one can understand that the Second Coming of Christ (Parousia) is an event which brings life, fulfillment and judgment at the same time, then it is possible to find the fullest answer to the question what happens with a man after death. Moreover, eschatology can be called “parousiology”. This article is an attempt to synthetically present the thoughts of this Roman theologian, contained in a two-volume work entitled: Trattato di escatologia. I. Spunti per un pensare escatologico, Cinisello Balsamo (Milano) 2001; II. Pensare la venuta del Signore, Cinisello Balsamo (Milano) 2010.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2014, 28; 195-211
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eschatologiczne dopełnienie świata − kwestia granicy antropocentryzmu
Il compimento escatologico del mondo – la questione dei limiti dellantropocentrismo
Autorzy:
Dańczak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233572.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
dopełnienie
eschatologia
paruzja
historia
antropocentryzm
fulfilment
eschatology
Parousia
history
anthropocentrism
compimento
escatologia
parusia
storia
antropocentrismo
Opis:
Dal decisivo spostamento della teologica comprensione del mondo inteso soprattutto come una realtà materiale ed una parte dell'opera creatrice di Dio verso la sua interpretazione, quale realtà legata esclusivamente alla storia dell'uomo, risulta che il compimento del mondo non significa più l'inclusione dell'elemento materiale, nel senso tradizionale, nella pienezza della salvezza, bensì piuttosto l'introduzione della dimensione del mondo nel compimento della libertà del soggetto. Data l'importanza del concetto di libertà, il compimento del mondo diventa il compimento dell'opera comune di Dio e dell'uomo, quindi della storia. Le proposte di alcuni teologi, soprattutto di lingua tedesca, hanno provocato numerose voci di critica a riguardo. La polemica è stata rivolta non soltanto contro una manomissione dell'impostazione tradizionale, ma soprattutto, contro un nuovo fenomeno in teologia che comporta un eccessivo antropocentrismo.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2009, 1; 133-152
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy to już jest koniec świata? Próba odpowiedzi na pytanie w świetle eschatologii Hansa Ursa von Balthasara
Autorzy:
Kulik, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158475.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Hans Urs von Balthasar
eschatology
the end of the world
Parousia
eschatologia
koniec świata
paruzja
Opis:
Wydaje się, że wojnę na Ukrainie, ogólnoświatowy kryzys gospodarczy, zmiany klimatyczne, zagrożenie pandemią spowodowaną przez wirusa SARS-CoV-2 wiele osób uznaje za apokaliptyczne znaki końca świata. Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, czy w świetle wiary w Chrystusa można mówić, że koniec świata jest już bliski. W tym celu, po nakreśleniu ogólnej charakterystyki eschatologii Hansa Ursa von Balthasara, zaprezentowane zostanie jego rozumienie końca świata, a następnie skonfrontuje się je z eschatologią włoskiego teologa Antonia Nitroli, który swoją refleksję o końcu dziejów skupia na paruzji. W artykule przypomina się także potrzebę chrześcijańskiego przygotowania do śmierci, która z perspektywy indywidualnej każdego człowieka może być nazwana końcem świata.
It seems that the recent events of the war in Ukraine, the worldwide economic crisis, climate change, and Covid 19 pandemic lead people to see in them the signs of the end of the world. This article is the attempt to consider current events in light of the faith in Christ and analyze the validity of the claim that we are nearing the end of the world. Instrumental in this endeavor will be the eschatology of Hans Urs von Balthasar – after the initial presentation of his view, the author presents Balthasar’s understanding of the end of the world and juxtaposes it with a view of an Italian theologian, Antonio Nitrola, who founds his view on eschatology on Parousia, the second coming of Christ. The article highlights the need of Christian understanding of preparation for death, and describes death as a personal end of the world, inevitable and necessary to be prepared for.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2022, 16, 2; 157-180
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Terminological Dichotomy in the Eschatological Conception of the Letters to the Thessalonians
Autorzy:
Kucicki, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051259.pdf
Data publikacji:
2015-12-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
paruzja
dzień Pański
eschatologia
Listy do Tesaloniczan
zmartwychwstanie
Parousia
the day of the Lord
eschatology
Thessalonians Letters
resurrection
Opis:
Niniejszy artykuł, bazując na analizie dwóch tekstów z Listów do Tesaloniczan (1 Tes 4, 13-5, 11; 2 Tes 2, 1-12), dokonuje próby wyjaśnienia przyczyn i celu występowania w 1-2 Tes dwóch terminów („paruzja”; „dzień Pański”) określających koniec czasów. Termin „paruzja” dominuje w 1 Tes, natomiast wyrażenie „dzień Pański” w 2 Tes. Dla osiągnięcia zamierzonego celu w części pierwszej artykułu dokonano analizy motywów eschatologicznych i apoka¬liptycznych występujących w tych fragmentach. Klasyfikacja, systematyzacja i analiza tych motywów pozwoliła wykazać, że eschatologia w ścisłym tego słowa znaczeniu występuje jedynie w 1 Tes 4, 13-5, 11. W przypadku 2 Tes 2, 1-12 mamy do czynienia jedynie z apokaliptycznym apendyksem dotyczącym motywu eschatologicznego „czasy i pory”. Wniosek ten pozwolił nam traktować materiał eschatologiczny 1-2 Tes jako jednorodny, czyli pochodzący od tego samego autora. Dzięki temu możemy szukać przyczyn i celu użycia przez apostoła Pawła dwóch odmiennych wyrażeń. Wniosek, do jakiego doprowadzają analizy dokonane w części drugiej artykułu, zawrzeć można w stwierdzeniu, że chociaż koniec świata jest jedną rzeczywistością dla wszystkich ludzi i całego stworzenia, to jednak dla chrześcijan będzie miał on mamiona paruzji, czyli radosnego przyjścia w chwale Jezusa Chrystusa, podczas gdy dla niechrześcijan będzie miał on wymiar „dnia Pańskiego”, czyli sprawiedliwego sądu i kary.
Źródło:
The Biblical Annals; 2009, 1, 1; 47-67
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Последние времена этого мира в богословской мысли преподобного Иустина Поповича
The Last Times of This World in Theological Thought Venerable Justin Popovich
Czasy ostateczne w refleksji teologicznej czcigodnego Justina Popovicia
Autorzy:
Sashko, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1727474.pdf
Data publikacji:
2021-09-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
eschatologia
Paruzja
Sąd Ostateczny
Antychryst
rekapitulacja
św. Justyn Popović
eschatology
Parusia
the Last Judgment
Antichrist
anakefalaiosis
Venerable Justin Popovich
Opis:
Учение о последних временах этого мира преподобного Иустина Поповича концентрируется прежде всего вокруг знаков, возвещающих конец света, к которым относится проповедь Евангелия всем народам, обращение Израиля ко Христу, появление Антихриста, космическая катастрофа, а также небесное знамение креста накануне Второго Пришествия Спасителя. По мнению преподобного Иустина, наиболее трагическим моментом в конце этого мира будет появление Антихриста, в котором все зло достигнет своего апогею. Исходя от Священного Писания, а также трудов Отцов Церкви, архимандрит Иустин рассуждает о воскрешении человеческого тела, а также об анакефалаиосисе всего тварного под главою Христом, кода лишь Бог «будет все во всем» (1 Кор. 15,28). Для архимандрита Иустина самым большим даром Воскресшего Богочеловка естеству человеческому является бессмертие тела и материи.
Nauczanie św. Justyna Popovicia o czasach ostatecznych jest skoncentrowane przede wszystkim wokół znaków zapowiadających koniec świata, do których należy głoszenie Ewangelii wszystkim narodom, nawrócenie Izraela do Chrystusa, pojawienie się Antychrysta, katastrofa kosmiczna, a także niebiański znak krzyża w przeddzień powtórnego przyjścia Zbawiciela. Zdaniem św. Justyna Popovicia najtragiczniejszym momentem na końcu tego świata będzie pojawienie się Antychrysta, w którym wszelkie zło osiągnie swój punkt kulminacyjny. W oparciu o Pismo Święte oraz nauczanie Ojców Kościoła, archimandryta Justyn rozmyśla o zmartwychwstaniu ludzkiego ciała, a także rekapitulacji całego stworzenia pod panowaniem Chrystusa, gdy Bóg „będzie wszystkim we wszystkich” (1 Kor 15,28). Według archimandryty Justyna największym darem Zmartwychwstałego Bogoczłowieka dla ludzkości jest nieśmiertelność ciała oraz materii.
The doctrine of the last times of this world of the Monk Justin Popovich concentrates primarily around the signs announcing the end of the world, which include the preaching of the Gospel to all nations, the conversion of Israel to Christ, the appearance of the Antichrist, a cosmic catastrophe, and also the heavenly sign of the cross on the eve of the Second Coming of the Savior.  According to the Monk Justin, the most tragic moment at the end of this world will be the appearance of the Antichrist, in which all evil will reach its apogee.  Proceeding from the Holy Scriptures, as well as the works of the Church Fathers, Archimandrite Justin discusses the resurrection of the human body, as well as the anakefalaiosis of everything created under the head of Christ, when only God “will be all in all” (1 Cor. 15:28).  For Archimandrite Justin, the greatest gift of the Risen God-Man to human nature is the immortality of body and matter.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 7; 79-89
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eucharystia między historią a eschatologią
Eucharist between History and Echatology
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038101.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Eucharystia
eschatologia
paruzja
eschatologia eucharystyczna
paruzja eucharystyczna
eschatologia św. Łukasza
Eucharystia u św. Łukasza
Ostatnia Wieczerza
Królestwo Boże
Królestwo Niebieskie
Eucharist
eschatology
parousia
Eucharistic eschatology
Eucharistic parousia
eschatology in St Luke
Eucharist in St Luke
Last Supper
Kingdom of God
Heavenly Kingdom
Opis:
Artykuł przedstawia historiozbawczy model eschatologii, w którym paruzja postrzegana jest nie tylko ostateczne przyjście Jezusa Chrystusa, ale też jako „objawienie – ἀποκάλυψις [apokalypsis]” i „ukazanie – ἐπιφάνεια [epiphaneia]”. Ten model eschatologii wyrasta z Objawienia Bożego w Piśmie Świętym i pozwala właściwie pojmować eschatologię czasów apostolskich jako eschatologię eucharystyczną. Paradygmatem tej eschatologii jest wizja Chrystusa, jaką miał św. Szczepan w chwili swej męczeńskiej śmierci (Dz 7, 55-56). Najlepszym przykładem eschatologii eucharystycznej jest Ewangelia św. Łukasza, gdzie Eucharystia powiązana jest mocno z rzeczywistością Królestwa Bożego. Po zmartwychwstaniu Chrystusa każda Eucharystia jest udziałem w eschatologicznej uczcie, podczas której Pan Nieba i Ziemi usługuje, dając siebie jako pokarm. Sama wieczność jest spełnioną Eucharystią.
The article presents a model of eschatology in the light of the history of Salvation, in which the parousia is seen not only as the ultimate coming of Jesus Christ but also as “revelation— ἀποκάλυψις [apokalypsis]” and “epiphany—ἐπιφάνεια [epiphaneia].” This model of eschatology is derived from the Divine Revelation present in the Holy Bible and allows us to comprehend the eschatology of the apostolic era in the proper manner as Eucharistic eschatology. The paradigm for this eschatology is St Stephen’s vision of Christ during his martyr’s death (Acts 7:55–56). The best example of Eucharistic eschatology is the Gospel of St Luke, where the Eucharist is firmly tied with the reality of the Kingdom of God. After Christ’s resurrection each Eucharist constitutes participation in the eschatological feast in which the Master of Heaven and Earth serves the participants and gives Himself as nourishment. The very eternity is the Eucharist fulfilled.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 43-56
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kosmiczny wymiar pełni zbawienia w Chrystusie Paschalnym w ujęciu ks. Wacława Hryniewicza
The Cosmic Dimension of the Fullness Salvations in Paschal Christ in the Seizure of Waclaw Hryniewicz
Autorzy:
Murawska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601529.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pełnia zbawienia
Pascha Chrystusa
kosmos
Zmartwychwstanie
życie wieczne
czas
Duch Święty
wniebowstąpienie
Paruzja
Wcielenie
Hryniewicz
Resurrection
Paschal Christ
fullness of salvation
Incarnation
Parousia
Holy Spirit
cosmos
eschatology
Opis:
Pełnia zbawienia jako rzeczywistość ostateczna (finalna) jest ważnym tematem obecnym w nauczaniu Kościoła i w literaturze teologicznej. Różne nurty myśli teologicznej pokazują złożoność problemu oraz wielość dróg, na których poszukuje się coraz pełniejszych interpretacji wydarzeń ostatecznych. Wśród nich obecna jest myśl Wacława Hryniewicza. Jego zasługą jest zaprezentowanie takiego ujęcia, w którym kosmiczny wymiar pełni zbawienia jest ściśle związany z Paschą Chrystusa, pojmowaną integralnie z innymi wydarzeniami paschalnymi, co też zostanie przedstawione w niniejszym artykule.
The reflection of Hryniewicz concerning the fullness of the salvation concentrates first of all on the Paschal Christ, treated integrally in the Incarnation of the Son, in His Ascension, and the Parousia, and then embraces the man saved by Jesus Christ. In the cosmic perspective of Resurrection of Christ he takes into account the role of Holy Spirit. Hryniewicz thinks that all, what took place in the Body of Christ, is a prototype, a reason and an anticipation of this, what is supposed to take place in the entire cosmos. In the entire reflection the indistinct division is scratched on the eschatology individual and general. With the essential present motif in the reflection in the theology of Hryniewicz is the problem of the tension between times and eternity. In solution of the matter he uses the category of the time changed, what grants to statements with him related the hypothetical character.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2015, 9, 2; 131-147
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies