Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ENGAGED ART" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Sztuka dla zwierząt – zwierzęta w sztuce. Architektoniczne przejawy obecności zwierząt w przestrzeni miast
Art for animals – animals in the art. Architectural symptoms of the presence of animals in urban space
Autorzy:
Kleszcz, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/293470.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
sztuka zaangażowana
sztuka
przestrzeń
zwierzęta
engaged art
art
space
animals
Opis:
W artykule poruszono zagadnienia związane z przejawami obecności zwierząt w miastach, wyrażającymi się w formie twórczości artystycznej, w szczególności zaś architektonicznej. Autorka skupia się na określeniu ogólnych przyczyn coraz większego zainteresowania zwierzętami jako adresatami działań twórczych w przestrzeni miejskiej, łącząc to zjawisko z uformowaniem się nowych prądów filozoficznych oraz pojawieniem się miejskiej/publicznej sztuki użytkowej przeznaczonej dla poszerzającej się ciągle grupy użytkowników. Przeprowadzone badania pozwoliły w syntetyczny sposób przedstawić podstawowy podział tych elementów, które we współczesnych miastach przeznaczone zostały dla zwierząt w zależności od skali oddziaływania, wyznaczonej stałości lub zmienności w przestrzeni oraz poziomu interakcji pomiędzy ludzkimi a nie-ludzkimi użytkownikami, dając wiele przykładów na postępujący proces animalizacji współczesnych obszarów zurbanizowanych. Podstawowym wnioskiem z przeprowadzonej analizy jest ten o stopniowym przejściu od przedmiotowości do podmiotowości zwierząt w szeroko pojętej sztuce miejskiej, przy olbrzymiej różnorodności przyjmowanych przez nią form.
The paper discusses issues related to the visible signs of animals in cities, which are expressed in the form of artistic, and in particular architectural, creativity. The article focuses on determining general reasons for the growing interest in animals as recipients of creative activities in urban space, combining this phenomenon with the formation of new philosophical currents and the emergence of urban/public applied art intended for a constantly expanding group of users. The conducted research allowed to present in a synthetic way the basic division of these elements, which in modern cities were intended for animals depending on the scale of impact, determined stability or variability in space and the level of interaction between human and non-human users, giving a number of examples of the progressing process of animalization of contemporary urbanized areas. The basic conclusion of the analysis is a gradual transition from objectivity to subjectivity of animals in the broadly understood urban art with a huge variety of its forms.
Źródło:
Architectus; 2019, 4 (60); 147-160
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczeństwo sieci a nowe formy zaangażowania
Autorzy:
Śliwińska, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645230.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
network society
technology
engaged art
subversive tactics
performativity
insect media
Opis:
Network society and the new forms of engagementThe popularization of the Internet in the 1990s marked the beginning of socio-cultural changes that have led to the creation of the network society. Networking has covered many spheres – social, cultural, political and economic. Along with social changes, new problems and risks associated with new technologies have emerged. It provoked the beginning of networked social movements, which regained technological tools in a subversive way, using an insect-type of attack, based on the structure of the swarm. One form of such an attack are subversive hacktivist actions, which have a deep performative character. Perhaps it is because of this extraordinary performative potential that the network, along with the new ways of communication, have become a source of tools, both in the artistic and social field. Społeczeństwo sieci a nowe formy zaangażowaniaSpopularyzowanie w latach 90. ubiegłego wieku internetu zapoczątkowało przemiany społeczno-kulturowe, które doprowadziły do powstania społeczeństwa sieciowego. Usieciowienie objęło wiele sfer – społeczną, kulturową, polityczną i ekonomiczną. Wraz ze zmianami społecznymi pojawiły się nieznane dotąd problemy i zagrożenia związane z nowymi technologiami. Spowodowało to powstanie usieciowionych ruchów społecznych, które w subwersywny sposób zaczęły odzyskiwać narzędzia technologiczne, posługując się insektalnym rodzajem ataku, opartym o strukturę roju. Jedną z form takiego ataku są subwersywne działania hacktywistyczne, o głęboko performatywnym charakterze. Być może właśnie z powodu niezwykłego potencjału performatywnego sieć, wraz z nowymi sposobami komunikacji, stała się źródłem pozyskiwania narzędzi zarówno na polu artystycznym, jak i społecznym.
Źródło:
Adeptus; 2017, 10
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Narod protiv Olivera Frljića ili Poljska poslije Kletve
Autorzy:
Kaniecka, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/677690.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
performativity
Oliver Frljić
"The Curse"
engaged art
public sphere
national identity
Opis:
The people against Oliver Frljić, or Poland after The CurseIn the spring of 2017, the play entitled The Curse, directed by Oliver Frljić premiered at one of Warsaw theatres. It was not the first attempt to perform in Poland on the part of the Croatian director, well known as a controversial artist whose plays discuss social and political issues. His previous appearances on Polish stages usually evoked an air of scandal. The content of The Curse, too, had its producers investigated by the state prosecutors soon after its premiere; and blasphemy and incitement to crime in the theatre were discussed in the public sphere. The Curse is a loose adaptation of Stanisław Wyspiański’s drama, originally written in 1899. It deals provocatively with questions about modern religiousness and non-religiousness, touching upon relations between the Polish Catholic Church and the state, and upon national identity in contemporary Poland.This paper is focused on reactions to Frljić’s play, especially on different ways of expressing public anger as the most frequent reaction; it shows how politicians, members of religious and nationalist groups and other protesters became part of the performance. It aims to explain the success of one of the most scandalous theatrical ventures in Poland, describes the peculiarity of the Polish context, the dynamics of reaction of opponents and students of Frljić’s activities, and shows the lasting consequences as well as the performative potential of the Croatian director’s presence in the Polish public sphere. A very important circumstance in researching The Curse is that – as emphasized both in the performance itself and in the public debate – Polish national values were criticized by an outsider, in other words, by the Other.The article pays particular attention to two contexts: one is engaged theatre’s potential to transcend its own boundaries and influence the social and political reality; the other is the author’s personal participation in Frljić’s performance. Naród przeciwko Frljiciowi albo Polska po KlątwieWiosną 2017 roku w jednym z warszawskich teatrów premierę miał spektakl Klątwa w reżyserii Olivera Frljicia. To nie był debiut reżysera w Polsce, jego poprzednim działaniom na polskich scenach towarzyszyła atmosfera skandalu. Frljić jest znany jako kontrowersyjny artysta, którego sztuka dotyka sprawa społecznych i politycznych. Wkrótce po premierze prokuratura wszczęła postępowanie przeciwko realizatorom spektaklu, w związku z jego treścią; namawianie do zbrodni i bluźnierstwo w teatrze zdominowały dyskusje w sferze publicznej. Klątwa to luźna adaptacja dramatu Wyspiańskiego, napisana w 1899 roku. Prowokuje pytaniami o współczesną religijność i niereligijność, dotyka relacji między Kościołem katolickim a państwem, porusza także kwestie związane z tożsamością narodową we współczesnej Polsce.Artykuł koncentruje się na reakcjach na spektakl Olivera Frljicia, zwłaszcza na temat różnych sposobów wyrażania publicznego gniewu; pokazuje, jak politycy, członkowie grup religijnych i ugrupowań nacjonalistycznych oraz inni protestujący, stali się częścią przedstawienia. Tekst ma na celu wyjaśnienie sukcesu jednego z najbardziej skandalicznych przedsięwzięć teatralnych w Polsce, opisuje specyfikę polskiego kontekstu, dynamikę reakcji przeciwników i badaczy działań Frljicia, ale pokazuje także trwałe konsekwencje oraz performatywny potencjał obecności chorwackiego reżysera w polskiej sferze publicznej. Istotnym dla badań czynnikiem jest eksponowany i w spektaklu, i w debacie publicznej fakt, że polskie wartości narodowe zostały skrytykowane przez Innego/Obcego.Rozważania zostały przedstawione w kontekście oczywistego dla teatru zaangażowanego potencjału do przekraczania własnych granic, ingerowania w sprawy społeczne i polityczne, ale także w kontekście osobistego udziału autorki artykułu w spektaklu Frljića.
Źródło:
Slavia Meridionalis; 2019, 19
1233-6173
2392-2400
Pojawia się w:
Slavia Meridionalis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sztuka zakłóceń: awangarda transformatywna i idekompozycja publicznej przestrzeni symboli
Transformative avant-garde and disintegration of symbols in public sphere
Autorzy:
Wołek, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/321507.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Śląska. Wydawnictwo Politechniki Śląskiej
Tematy:
sztuka transformatywna
awangarda
sztuka społeczna
sztuka zaangażowana
przestrzeń publiczna
komunikacja
transformative art
avant-garde
socially art
engaged art
public sphere
communication
Opis:
Artykuł przedstawia koncepcję sztuki transformatywnej, której przedmiotem i artystycznym tworzywem staje się komunikacyjna struktura przestrzeni publicznej. Dla artystów transformatywnych problem stanowi istnienie uprzywilejowanego przekazu – przekazu, który tłumi inne przekazy oraz sprawia, że to, co Inne oficjalnej, uśrednionej opinii musi wydawać się dziwaczne, niewygodne, czy wstydliwe. Transformatywiści, operując w ramach podziału ról komunikacyjnych pojmują swoją sztukę jako nagłaśnianie mniejszości. Przekazywanie tuby zagłuszonym. Artystyczne projekty, mieszczące się w kategorii transformatywnych, posiadają trzy cechy istotne: po pierwsze – diagnozują stan pewnej grupy upośledzonej pod względem reprezentacji w przekazie społecznym, po drugie – sprawiają, że dana grupa staje się widoczna w przestrzeni publicznej, po trzecie – projektują sytuacje komunikacyjne oraz dekomponują i zakłócają artykulacje hegemoniczne, a dzięki temu, choćby chwilowo reorganizują semiotyczne praktyki władzy.
This article presents the concept of transformative art, a genre whose subject matter and very artistic fabric challenges the communication structure within public spaces. The existence of privilege officially bestowed upon certain communication structures creates a dilemma for transformative artists. This officially sanctioned privilege muzzles competing ideas and creates the impression amongst the general public that other, alternative ideas are strange, awkward and embarrassing. Transformative artists, dealing within the division of communicative roles, see their art as the voice of minorities, whose suppressed message they convey. Artistic projects within the category of transformative art possess three vital features: firstly, they diagnose the state of minority groups whose social communications are underprivileged. Secondly, they make this group noticeable in the public sphere and thirdly, they create situations in which, at least for a time, they deconstruct, interfere with and reorganize the semiotic practices of the hegemonic power.
Źródło:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska; 2018, 123; 585-595
1641-3466
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe. Organizacja i Zarządzanie / Politechnika Śląska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polityczny wymiar sztuki – estetyczny wymiar polityki
Political Dimension of Art—Aesthetical dimension of Politics
Autorzy:
Tryka, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807256.pdf
Data publikacji:
2020-01-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sztuka zaangażowana
estetyka relacyjna
estetyka jako polityka
kontestacja
porządek symboliczny
engaged art
aesthetics as politics
relational aesthetics
contestation
symbolic order
Opis:
W artykule Autorka omawia zagadnienie sztuki zaangażowanej, która zyskuje coraz mocniejszą pozycję we współczesnej kulturze. Artyści zaangażowani, podobnie jak ruchy awangardowe, swe ideowe podstawy czerpie z myśli lewicowej. Jako taka stanowi ważny element lewicowej polityki. Dzieje się tak, ponieważ głównie środowiska lewicowe podkreślają pozytywną wartość tych praktyk, dążąc do zminimalizowania negatywnych skojarzeń powstałych wokół związku sztuki i polityki. Celem artystów zaangażowanych jest przekształcanie otaczającego świata zgodnie z ich takimi ideami, jak poprawa warunków społecznych czy kształtowanie świadomości społecznej. Znaczenie sztuki dla polityki podkreśla m.in. francuska filozofka o orientacji postmarksistowskiej Chantal Mouffe. Jej zdaniem działania artystyczne zawsze w pewnym stopniu mają znaczenie polityczne. W teoriach estetycznych również usiłuje się obronić tezę, że między sztuką a polityką istnieje trwała relacja, przykładem jest np. koncepcja estetyki relacyjnej Nicolasa Bourriauda lub Jacques’a Rancière’a koncepcja estetyki jako polityki.
In this paper the Author presents the matter of ‘engaged art’ which is being appreciated in contemporary culture. ‘Engaged artists,’ similar to avant-garde movement, are rooted in leftist ideology. This art is an important element of leftist politics. Leftist groups stress the positive value of that art by underplaying negative associations of art and politics. The ‘engaged artists’ purpose is to change the world according to their ideas like improvement of social conditions and creating the social awareness. The importance of art to politics is emphasised by post-Marxist philosopher Chantal Mouffe. In her theory, artistic activity always has a political meaning. On the other hand, in aesthetics theories like Nicolas Bourriaud’s relational aesthetics or Jacques Rancière’s conception of aesthetics as politics, a kind of permanent relation between art and politics is maintained.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2014, 5, 4; 67-86
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polacy w Atelier Fernand Léger (1948-1950)
Poles at the Fernand Léger Atelier (1948-1950)
Autorzy:
Zychowicz, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1901919.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Fernand Léger
Atelier Fernand Léger
Pablo Picasso
Oskar Hansen
Lech Kunka
Kazimierz Ostrowski
Tadeusz Romanowski
komunizm
kultura francuska
Paryż
stypendium rządu francuskiego
Nadia Léger
sztuka abstrakcyjna
nowy realizm
realizm socjalistyczny
realizacje ścienne
sztuka zaangażowana
sztuka nowoczesna
Francuska Partia Komunistyczna
communism
French culture
Paris
French Government scholarships
abstract art
new realism
socialist realism
murals
engaged art
modern art
French Communist Party
Opis:
In Polish literature devoted to art history one can easily find information concerning scholarships of Oskar Hansen, Lech Kunka, Kazimierz Ostrowski and Tadeusz Romanowski at Fernand Léger Atelier in Paris. The subject is not strongly present in Polish art history therefore it is worth reconstruction. It shows that the French culture was still very important for Poles. What is more, the painters were in Paris at the very important moment in the French history, when existentialism and spectacular activity of the French Communist Party were developing. Abstraction and surrealism were very popular in visual arts. But Polish students were influenced by artists associated with communism. The students received scholarships funded by the French Ministry of Foreign Affairs which worried about strong influence of American culture in Europe at this time. That was the reason why so many students from Eastern Europe got this kind of scholarship. On the other hand it was the last moment to get it. The relations between two countries were getting worse and worse. The Polish students could study at the Academy of Fine Arts for free. Nevertheless, they chose the Fernand Léger Atelier. It is possible to reconstruct the nature of studies at the Fernand Léger Atelier thanks to memoirs of his students. I refer here to texts written by the Pole, Oskar Hansen, the Frenchman, Pierre Faniest and the American, Bruce Gregory. The master attended the atelier only once a week therefore the school was managed by his assistants strongly influenced by communist ideology. The atelier was located at a large building in Montmarte and was full of still lifes à la Léger. Most of students imitated the works of the master and only strong individuals kept their style. Correction of the works was quite bizarre. Léger used to say just one sentence and the best not one could get was „C'est costaud” („It's strong”). The master gave also lectures at the Atelier, showed his works and avant-garde films. Every year Léger organised the competition and exhibition of students’ works at the gallery outside Atelier. The scholarship at the Fernand Léger Atelier was particularly important for Lech Kunka and to a lesser extent for Kazimierz Ostrowski. Kunka was interested in the master’s works created during his stay in the United States (paintings where colour was separated from the line). He mixed also features of Léger style (thick black contour with pure colours) with fascination with Pablo Picasso or works from the Museum of the Human Being. Kazimierz Ostrowski was mainly inspired by the work Les Constructeurs. He mixed influences of Fernand Léger with Klee or Matisse's works. Probably also mural paintings created by both artists after return to Poland were under influence of Fernand Léger. The end of the French scholarship was astonishing. Kazimierz Ostrowski's exhibition in Sopot in 1950 was closed after few hours. Oskar Hansen didn’t take part in Polish artistic life. The cultural policy changed diametrically. The socrealism came and in the next few years nobody could take advantage of foreign scholarships.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 4; 253-285
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies