Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Florek, Michał" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Podstawowe zasady leczenia przełyku Barretta
Treatment basics of Barrett’s oesophagus
Autorzy:
Wojtuń, Stanisław
Gil, Jerzy
Florek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032393.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Barrett’s oesophagus
adenocarcinoma
endoscopic treatment
oesophagus carcinoma
treatment
przełyk barretta
endoskopia
rak gruczołowy przełyku
rak przełyku
leczenie
Opis:
Barrett’s oesophagus, reflux disease complication is a raising and important clinical issue. Basic diagnostic tool facilitating intestinal metaplasia diagnosis in squamous epithelium of lower part of oesophagus is endoscopy with histopathological samples. Because of high risk of malignant transformation endoscopic surveillance is required in patients with Barrett’s oesophagus. On the basis of histopathological type of lesion, length, and its location different procedure should be implemented. In the paper we discuss current treatment paradigm of Barrett’s oesophagus. Pharmacotherapy and anti‑reflux procedures can be implemented in patients with symptoms and without dysplasia. Endoscopic procedures (mucosectomy) or surgical (lower part of oesophagus removal) should be used in patients with high grade dysplasia and adenocarcinoma. In case of neoplastic lesion findings following rules should be used. Neoplastic lesion of low grade – endoscopic resection all visible lesions. In case of high grade neoplasia lesions endoscopic resection of all neoplastic lesions and all Barrett’s epithelium ablation is required. In case of patients with Barrett’s oesophagus and high grade dysplasia or intraepithelial carcinoma when oesophagus removal is planned they should be referred to surgical centers specialized in upper part of gastrointestinal tract cancer and dysplasia treatment.
Przełyk Barretta jako powikłanie choroby refluksowej przełyku stanowi istotny i narastający problem kliniczny. Wiemy, że nadal podstawowym badaniem pozwalającym na stwierdzenie obecności metaplazji jelitowej w obrębie nabłonka wielowarstwowego płaskiego w dolnym odcinku przełyku jest klasyczne badanie endoskopowe z pobraniem wycinków do badania histopatologicznego. Ponieważ istnieje wysokie ryzyko transformacji nowotworowej w przełyku Barretta, w pracy wskazano na potrzebę prowadzenia nadzoru endoskopowego u tych chorych. W zależności od rozpoznania histopatologicznego, typu zmiany i długości zajmowanego odcinka ustala się sposób postępowania z chorym. W artykule omówiono współczesne metody leczenia przełyku Barretta. U chorych z dolegliwościami klinicznymi i bez dysplazji zastosowanie mają farmakoterapia lub zabiegi antyrefluksowe, z kolei u chorych z dysplazją wysokiego stopnia i gruczolakorakiem stosuje się zabiegi endoskopowe (mukozektomia) lub chirurgiczne (wycięcie dolnego odcinka przełyku). W przypadku stwierdzenia zmian neoplastycznych proponuje się następujące zasady postępowania: neoplazja niskiego stopnia wymaga resekcji endoskopowej wszystkich widocznych zmian, neoplazja wysokiego stopnia – resekcji endoskopowej wszystkich ognisk neoplastycznych i ablacji pozostałego nabłonka Barretta. Chorych z przełykiem Barretta z dysplazją wysokiego stopnia lub z rakiem śródnabłonkowym, u których rozważa się wycięcie przełyku, należy kierować do ośrodków chirurgicznych specjalizujących się w leczeniu raka i dysplazji wysokiego stopnia w górnym odcinku przewodu pokarmowego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 4; 308-314
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endoskopowa ultrasonografia w diagnostyce i leczeniu zmian patologicznych dwunastnicy
Endoscopic ultrasonography in the diagnosis and treatment of duodenal lesions Klinika Gastroenterologii, Centralny Szpital Kliniczny Ministerstwa
Autorzy:
Dyrla, Przemysław
Wojtuń, Stanisław
Gil, Jerzy
Kasińska, Ewa
Florek, Michał
Mackiewicz, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032852.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
duodenum lesion
endoscopy
endosonografia
endosonography
submucosal lesion/tumour
guz/zmiana podśluzówkowa
endoskopia
zmiana organiczna dwunastnicy
Opis:
In presented study our main aim was to assess the diagnostic yield in submucosal lesions, duodenum wall thickening and surface roughness diagnostics with use of endoscopic ultrasonography. We analysed 41 patients (22 female and 19 male) hospitalized in Military Institute of Medicine in Warsaw between 2009 and 2012 because of duodenum lesion diagnosed in upper gastrointestinal tract endoscopy. In all patients endosonography was performed. In 32 (78.1%) cases organic lesion was diagnosed in gastrointestinal tract wall and in 9 (21.9%) cases normal anatomical structures were found. On the basis of ultrasonography procedure result patients were qualified to surgical, endoscopic or oncology treatment. In 20 (48.8%) cases the change was limited to the mucosa and submucosa and therefore subject to treatment/surveillance endoscopy. In other cases diagnosed infiltration beyond the muscle membrane (n = 21; 51.2%), qualifying of patients for surgery or oncology. Endoscopic ultrasound plays a key role in the diagnosis of submucosal lesions allow proper qualifications to appropriate treatment.
Podstawowym celem pracy było ustalenie przydatności endoskopowej ultrasonografii w wykrywaniu zmian podśluzówkowych oraz pogrubienia i nierównych zarysów ścian dwunastnicy. Przeanalizowano 41 pacjentów (22 kobiety i 19 mężczyzn) hospitalizowanych w latach 2009–2012 w Klinice Gastroenterologii Wojskowego Instytutu Medycznego z powodu patologii dwunastnicy stwierdzonej w badaniu gastroskopowym. U wszystkich chorych wykonano w kolejnym etapie badanie endosonograficzne, w którym stwierdzono w 32 (78,1%) przypadkach zmianę organiczną w zakresie ściany dwunastnicy, a u 9 (21,9%) pacjentów prawidłowe struktury położone poza przewodem pokarmowym. Na podstawie zaawansowania zmian w obrębie ściany dwunastnicy w badaniu endosonograficznym zakwalifikowano chorych do jednej z trzech metod terapii: endoskopowej, chirurgicznej lub onkologicznej. U 20 (48,8%) pacjentów zmiana była ograniczona do błony śluzowej i podśluzowej, a więc podlegała terapii/nadzorowi endoskopowemu. W pozostałych przypadkach rozpoznano naciek przekraczający błonę mięśniową (n = 21; 51,2%), kwalifikując chorych do leczenia chirurgicznego lub onkologicznego. Badanie endosonograficzne odgrywa kluczową rolę w diagnostyce zmian podśluzówkowych, umożliwiając prawidłową kwalifikację do odpowiedniej metody leczenia.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2013, 9, 2; 160-164
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies