Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "exile," wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
O pewnej nienapisanej książce
Autorzy:
Święch, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030886.pdf
Data publikacji:
2017-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Jerzy Stempowski
Publius Ovidius Naso
emigration
exile
essay
emigracja
wygnanie
esej
Opis:
This article presents the story of an unfinished book by Jerzy Stempowski about the Roman poet Ovid. The author analyzes the reasons for giving up this project by Stempowski so that in this way Stempowski’s attitude towards emigration and exile was reconstructed. In Stempowski’s eyes Ovid’s attitude towards exile was too unambiguous so that it could become the model for 20th century emigration writers.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2017, 12, 7; 283-299
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Irish Speakers and their Experience of Emigration to North America
Autorzy:
Doyle, Aidan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1753689.pdf
Data publikacji:
2021-07-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
emigracja
Whorf
Miller
modalność
wygnanie
emigration
modality
exile
Opis:
In historical work on emigration from Ireland to the New World, it has become widely accepted that Irish speakers were more passive and fatalistic than English speakers, and that they felt that emigration was a form of exile. This article challenges this assumption. In the first part, it is shown that the linguistic argument for this claim lacks both theoretical and empirical foundations. The evidence for Irish, it is shown, does not indicate any passivity on the part of its speakers. In the second part of the article, accounts of life in America by Irish speakers are drawn upon. On the whole, these suggest that Irish speakers, like English speakers, had a wide range of experiences in their new environment. However, they fail to show that language played a significant role in any feelings of alienation among emigrants.
Doświadczenie emigracji do Ameryki Północnej przez użytkowników języka irlandzkiego Artykuł kwestionuje pogląd powszechny w historycznych opracowaniach emigracji z Irlandii do Nowego Świata jakoby osoby posługujące się językiem irlandzkim przyjmowały postawę bardziej bierną i fatalistyczną w porównaniu do osób anglojęzycznych oraz postrzegały emigrację jako formę wygnania. W części pierwszej, wykazano brak podstaw empirycznych i teoretycznych dla tego poglądu w oparciu o argumentację językową. Nie ma nic w języku irlandzkim co wskazywałoby na pasywność jego użytkowników. W drugiej części artykułu wskazano na opisy życia w Ameryce, z których wynika, że zarówno osoby mówiące w języku irlandzkim jak i angielskim miały szereg różnych doświadczeń w nowym środowisku.  Nie dostarczają one żadnych dowodów na istotny wpływ języka na zwiększenie poczucia alienacji wśród emigrantów.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 11 Zeszyt specjalny; 63-88
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formal aspects of „the nature of politics and society”. An analysis of the „university in exile”, 1933–1945
Formalne aspekty „natury polityki i społeczeństwa”. Analiza „Uniwersytetu na Wygnaniu”, 1933–1945
Autorzy:
Gostmann, Peter
Meyer, Thomas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1834340.pdf
Data publikacji:
2020-05-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
New School for Social Research
emigracja
natura polityki
studia nad nauką
analiza klasterowa
Exile
Nature of Politics
Science studies
Cluster analysis
Opis:
Celem tekstu jest spojrzenie z nowej perspektywy na „Uniwersytet na Wygnaniu” założony w 1933 r. przy New School for Social Research (New York), by zapewnić kilku najznakomitszym europejskim naukowcom epoki z obszaru nauk społecznych bezpieczne miejsce intelektualnego dyskursu, z dala od represji faszystowskich reżimów w ich ojczystych krajach. Autorzy analizują podział i cechy wpływu członków „Uniwersytetu” na kształt kolektywu Wydziału w odniesieniu do pytań o naturę polityki i społeczeństwa. Zastosowano metodę analizy klasterowej dla czterech wymiarów działalności naukowej: okres zatrudnienia, aktywność naukowa, pełnione funkcje i zaangażowanie międzywydziałowe.
The purpose of this text is to gain a new perspective on the „University in Exile” established 1933 at New School for Social Research (New York) to endow some of Europe’s most brilliant social scientists of the epoch a safe area of intellectual discourse beyond the oppressions of the Fascist regimes in their native countries. The authors analyse the distribution and characteristics of the members’ power to shape faculty’s collective conduct concerning the quest for the nature of politics and society. The method applied is a cluster analysis factoring in the dimensions of occupational continuity, internal visibility, functional representation and interfacultative participation.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2012, 40, 4; 89-114
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwie małe formy literackie Floriana Czarnyszewicza jako świadectwa idei polskości w jego twórczości
Autorzy:
Janiszewski, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030997.pdf
Data publikacji:
2019-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
literature
exile
war
Argentinian Polish Community (Polonia)
social activity
homeland
emigracja
wojna
polonia argentyńska
aktywność publiczna
ojczyzna
Opis:
The paper deals with two stories by Florian Czarnyszewicz, written on the subject of Argentinian Polish Community (Polonia) to which he devoted his entire social activity. Biblical were invented in the small literary forms of the writer. A short comparison have been made with the works of other writers, in particular with Mikhail Szolochowy.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2019, 14, 9; 656-662
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z dziejów białoruskiej prawosławnej prasy na emigracji. Czasopismo „Carkoŭny Świetacz” (1951–1988)
From the history of Belarusian religious press in exile. The journal ‘Carkoŭny Svetač’ (1951–1988)
Autorzy:
Grzybowska, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/951095.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
prawosławie
autokefalia
emigracja
Białorusini
Opis:
After World War II the United States was one of the largest centres of Belarusian emigrants in the West. Belarusian Orthodox emigration, which composed the majority among emigrants of Belarusian nationality (80%) was divided internally. Belarusian emigrants of the Orthodox faith were within the jurisdiction of two church organizations: the Belarusian Autocephalous Orthodox Church and the Belarusian Orthodox Church under the jurisdiction of the Patriarchate of Constantinople. The largest Belarusian parish in the jurisdiction of the Patriarchate of Constantinople was the parish of St Eufrozyna Polocka in South River (New Jersey), where Nicholas Lapicki was the parish priest. There were conducted organizational, religious, cultural and educational activities, including publishing one. In 1951–1988 the journal ‘Carkoŭny Svetač’ was issued, at first by pr. Nicholas apicki and since 1976 by pr. Sviataslav Kovš, the next parish priest of St Eufrozyna Polocka in South River. It belonged to one of the longest published religious periodicals of the Belarusian diaspora in the 20th century. In the journal the texts with religious, social, historical and cultural content were published. Thanks to the ‘Carkoŭny Svetač’ it is possible to reconstruct in detail the history of the Orthodox life of Belarusian emigrants in America.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2016, 16
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi o mecenacie literackim w Polsce i na emigracji do roku 1989
Comments on Literary Patronage in Poland and in Exile until 1989
Autorzy:
Zajączkowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807231.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polska
mecenat
literatura
renesans
emigracja
Polska
patronage
literature
Renaissance
emigration
Opis:
Artykuł skrótowo przedstawia historię mecenatu literackiego w Polsce od czasów najdawniejszych aż do przełomu politycznego w 1989 r. Omówione zostały zarówno działania mecenasów w kraju, jak i na emigracji, poczynając od XIX wieku. Mecenat literacki zaznaczył się już w średniowieczu, jednak jego najpełniejszy rozkwit przypadł na okres renesansu. Mecenasami byli wtedy zwłaszcza władcy duchowni i świeccy. Wraz z osłabieniem władzy królewskiej w roli mecenasów występowali coraz częściej magnaci – zarówno katoliccy, jak i protestanccy. Po okresie kryzysu mecenat w dziedzinie literatury odrodził się na krótko za panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego. W okresie rozbiorów mecenat prywatny pozwolił zaistnieć wielu pisarzom tworzącym na terenach Polski, jak i na emigracji. Ważną rolę paramecenacką zwłaszcza do połowy XIX wieku pełniły salony literackie. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości zmalała znacznie rola mecenasów prywatnych, których zaczęło zastępować państwo. Niezwykle ważną rolę pełnił mecenat w okresie II wojny światowej. Dzięki niemu udało się pomóc wielu pisarzom oraz w dużej mierze zachować dorobek literatury. Okres powojenny stał pod znakiem dominacji państwa jako jedynego dysponenta środków na twórczość literacką. Wydawano i upowszechniano niejednokrotnie dobrą literaturę, ale zarazem rynek literacki był zideologizowany i objęty cenzurą. W tym samym czasie w największych skupiskach polskiej emigracji powstały ośrodki, które promowały pisarzy tworzących poza krajem. Od 1989 r. mecenat literacki stał się często domeną prywatnych instytucji, jednak w nowych warunkach społeczno-ekonomicznych nie wykształciły jeszcze dojrzałe mechanizmy wspierania twórczości literackiej. Mimo szeregu niedomagań Polska posiada tradycje godne wielkich cywilizowanych narodów w zakresie mecenatu literackiego.
This article briefly presents the history of literary patronage in Poland since the earliest times until the political turn in 1989. The activities of patrons both in the motherland and in exile, beginning from the 19th century, have been discussed here. Literary patronage was present as early as in the Middle Ages; however, its greatest flowering was observed in the times of the Renaissance. Especially ecclesiastical and secular rulers were patrons at that time. With the decline of royal power, the magnates (both Catholic and Protestant) took the role of patron more and more frequently. After a period of crisis, literary patronage was regenerated for a short time during the reign of Stanisław August Poniatowski. During the era of the partitions it was private patronage which made it possible for many authors, writing both on Polish territory and in exile, to become established. Literary salons played an important para-patronage role, especially until the mid-19th century. After the restoration of Poland’s independence the role of private patrons decreased as the state began to replace them. Patronage was extraordinarily important during the Second World War, when it rendered assistance to many writers and made a considerable contribution to the preservation of literary achievements. In the post-war period it was—the state which was dominant as the only provider of support for literary work. Good literature was frequently published and popularised; however, the literary market was ideological control and censorship. At the same time, in the largest Polish exile communities, new centres, promoting authors writing outside Poland, were being created. Since 1989 literary patronage has often been the domain of private institutions; however in the new social and economical circumstances advanced mechanisms for supporting literary output have not yet been developed. Despite many obstacles, Poland’s traditions are on a par with those of great civilised nations as far as literary patronage is concerned.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2015, 6, 2; 39-65
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ustrój niepodległej Polski w publicystyce polityków Stronnictwa Narodowego na emigracji na łamach „Myśli Polskiej” w okresie PRL
The System of Independent Poland in the Journalism of Politicians of the National Party in Exile in the Pages of “Polish Thought” During the Communist Period
Autorzy:
Koziełło, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339191.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Stronnictwo Narodowe
emigracja
„Myśl Polska”
polski system polityczny
National Party
exile
“Polish Thought”
Polish political system
Opis:
Artykuł jest analizą poglądów politycznych polityków emigracyjnego Stronnictwa Narodowego na kwestię ustroju Polski na łamach pisma „Myśl Polska”. Ich celem było stworzenie podstaw ustroju politycznego dla przyszłej niepodległej Polski, wolnej od dominacji ZSRR. Polska miała być państwem narodowym, w którym naród polski miałby pełnię władzy i decydowałby o strukturze organów państwowych i kierunkach polskiej polityki. Władza państwowa natomiast miała dbać o bezpieczeństwo obywateli i tworzyć warunki do ich rozwoju społecznego, gospodarczego i kulturalnego. Uważano, że tylko taka Polska będzie państwem silnym, niepodległym, bezpiecznym i przyjaznym dla Polaków.
The article is an analysis of the political views of the politicians of the National Party in exile on the question of Poland’s political system in the pages of the magazine “Polish Thought” (“Myśl Polska”). Their goal was to create the foundations of a political system for a future independent Poland, free from the domination of the USSR. Poland was to be a nation-state, in which the Polish people would have full power and would decide on the structure of state organs and the directions of Polish policy. The state authority, on the other hand, had to take care of the security of its citizens and create conditions for their social, economic and cultural development. It was believed that only such a Poland would be a strong, independent, secure and friendly state for Poles.
Źródło:
Studia Polonijne; 2023, 44; 97-117
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powojenna odbudowa stolicy z perspektywy Londynu – działalność Komitetu Obywatelskiego Odbudowy Miasta Stołecznego Warszawy w latach 1944–1946
Autorzy:
Getka-Kenig, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608487.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Warszawa
odbudowa
emigracja
rząd na uchodźstwie
architektura
propaganda
dyplomacja
Warsaw
reconstruction
emigration
government in exile
architecture
diplomacy
Opis:
Komitet Obywatelski Odbudowy Miasta Stołecznego Warszawy powstał w Londynie pod koniec 1944 r. w celu koordynowania emigracyjnych prac nad odbudową stolicy. Jego działania, uzależnione od rządu na uchodźstwie, choć formalnie niezależne, miały wymiar propagandowy – świadczyły o ciągłym wpływie rządu w Londynie na kraj. Pomimo zaangażowania członków Komitetu (m.in. premiera T. Arciszewskiego) wydano tylko broszurę o mieście oraz opracowano zachowany w rękopisie tzw. plan londyński odbudowy.
The Citizens’ Committee for the Reconstruction of Warsaw was established in London at the end of 1944. It was to coordinate emigration works for the reconstruction of the capital city of Poland. Its operations, closely related to the Polish government in exile, although formally independent, were of propagandist nature – they testified to the continued influence of the emigration government in London upon the country. Despite the commitment of government members (i.a. Prime Minister Tomasz Arciszewskiego), the final result was only a pamphlet about the city and the so-called London plan of reconstruction, preserved in a manuscript.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2020, 52, 1
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zur Kontingenz der (Sprach)Zeichen als Folge von Flucht und Exil in Senthuran Varatharajahs "Vor der Zunahme der Zeichen" (2016)
Autorzy:
Rutka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083661.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Senthuran Varatharajah
contemporary German novel
refuge
exile
contingency of language signs
niemiecka powieść współczesna
ucieczka
emigracja
kontyngencja znaków językowych
Opis:
The aim of this paper is to analyse and interprete the prose text Vor der Zunahme der Zeichen by the young, German-speaking writer who as a child fled from the civil war in Sri Lanka. The paper provides an analysis of the contingency of language signs (like homeland, descent, native language, identity) which is a function of the experience of flight, exile, and live in the globalized and electronic media-dominated world. The central role in the novel is played by the relation between death and literary language and its communicative and perception function.
Niniejszy artykuł podejmuje analizę i interpretację tekstu prozatorskiego Vor der Zunahme der Zeichen autorstwa młodego niemieckojęzycznego autora, który jako dziecko zmuszony był do ucieczki przed wojną domową w Sri Lance. Zasadniczym punktem analizy jest kontyngentyzm znaków językowych (takich jak ojczyzna, pochodzenie, język ojczysty, tożsamość), który wynika z doświadczenia ucieczki, emigracji oraz życia w zglobalizowanym i owładniętym przez media elektroniczne świecie. Szczególną rolę w powieści odgrywa również refleksja nad wpływem doświadczenia śmierci na język literacki i na jego funkcję poznawcza i komunikatywną.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2019, 4; 597-609
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co kryje archiwum „Tatrzańskiego Orła”, czyli regionalizm na uchodźstwie
What is hidden in the archive of the „Tatra Eagle” or regionalism in exile
Autorzy:
Mlekodaj, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/14737853.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
regionalizm
emigracja
Polonia amerykańska
Związek Podhalan
Tatrzański Orzeł
regionalism
emigration
American Polonia
Polish Highlander Association
Tatra Eagle
Opis:
The “Tatra Eagle” is a quarterly focusing on regional topics, e.g. the culture of Poland’s Podhale in its’ historical, literary and cultural aspects. The originator of the magazine and long-time editor-in-chief was Jan Władysław Gromada, who engaged his entire family in its’ publication: his wife Aniela and children: Janina and Tadeusz. Thanks to the work of two generations, the quarterly was published for over 70 years (1947-2019). Actually, the regional activity of the Gromada family dates back to earlier times, because it began in 1929. The presented archive, although focused mainly on the journal, in reality contains materials documenting over 90 years of activity of the Gromada family involved in the cultivation of the rich cultural heritage of the Podhale region in the USA, as well as to promote it amongst both the Polish and American communities. The aim of the article is to present the contents of the archive against the background of the history of its’ creation.
„Tatrzański Orzeł” jest polonijnym kwartalnikiem o tematyce regionalnej, poświęconym kulturze Podhala w aspekcie historycznym, literackim i kulturowym. Pomysłodawcą pisma i długoletnim redaktorem naczelnym był Jan Władysław Gromada, który zaangażował w jego prowadzenie całą swoją rodzinę – żonę Anielę oraz dzieci: Janinę i Tadeusza. Dzięki pracy dwóch pokoleń kwartalnik ukazywał się ponad 70 lat (1947-2019). Regionalna działalność rodziny Gromadów sięga jednak czasów wcześniejszych, ponieważ rozpoczęła się już w 1929 roku. Prezentowane archiwum, jakkolwiek skupione głównie wokół czasopisma, zawiera materiały dokumentujące ponad 90 lat działalności rodziny Gromadów na rzecz kultywowania bogatego dziedzictwa kulturowego Podhala w USA, a także propagowania go zarówno wśród Polonii, jak i Amerykanów. Celem artykułu jest zaprezentowanie zawartości archiwum na tle historii jego powstania.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2022, 2 B (26); 175-195
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Na początku był karnawał. O Karnawale, czyli pierwszej żonie Adama Sławomira Mrożka
At the Beginning There Was the Carnival. About Karnawał, czyli pierwsza żona Adama (The Carnival, or Adam’s First Wife) by Sławomir Mrożek
Autorzy:
Walczak, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887290.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Sławomir Mrożek
Michaił Bachtin
karnawał
emigracja
degradacja
Mikhail Bakhtin
carnival
exile
degradation
Opis:
Artykuł jest próbą interpretacji ostatniej sztuki Sławomira Mrożka, zatytułowanej Karnawał, czyli pierwsza żona Adama. Autorka podkreśla, że utwór powstał na emigracji, w Nicei, choć pomysł na jego napisanie zrodził się dużo wcześniej – jeszcze w latach 90., podczas pobytu pisarza w Meksyku. Karnawał jest dla niej kolejnym, może nawet najwyraźniejszym, dowodem na wyzwolenie się Mrożka z rodzimych obsesji i przekierowanie uwagi na sprawy bardziej uniwersalne. Swoją interpretację koncentruje wokół teorii karnawału i karnawalizacji świata Michaiła Bachtina. Wykazuje, że obraz świata przedstawionego w dramacie Mrożka świadczy o wypaczeniu pierwotnej natury karnawału i stawia pytanie o celowość takiego zabiegu.
The article is an attempt at an interpretation of Sławomir Mrożek’s last play entitled Karnawał, czyli pierwsza żona Adama. The author emphasizes that the play was written in exile, in Nice, although the idea of writing it was conceived much earlier – in the 1990’s, when the writer stayed in Mexico. Karnawał for her is another, perhaps the most obvious proof that Mrożek was liberated from his Polish obsessions and directed his attention to more universal issues. She focuses her interpretation on Mikhail Bakhtin’s theory of the carnival and carnivalization of the world. She shows that the picture of the world presented in Mrożek’s drama proves that the original nature of the carnival is distorted and she asks the question about the advisability of using such a device.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 85-95
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„[…] We have lost our hearts to you”. Some initial remarks on the correspondence between Zygmunt Haupt and Maria and Józef Czapski
„[…] Pana naprawdę pokochaliśmy”. Wstępne uwagi o korespondencji Zygmunta Haupta z Marią i Józefem Czapskimi
Autorzy:
Panas, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27312323.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Zygmunt Haupt
Józef Czapski
Maria Czapska
correspondence
emigration
exile
korespondencja
emigracja
wygnanie
Opis:
Artykuł omawia wyniki wstępnych badań nad korespondencją Zygmunta Haupta z Marią i Józefem Czapskimi. Przechowywane w archiwach listy z lat 1950–1975 przynoszą niezwykle interesujący obraz wieloletniej przyjaźni pomiędzy korespondentami. Są także doskonałym źródłem informacji na temat życia polskiej emigracji po 1945 roku. Ich lektura pozwala jednocześnie lepiej zrozumieć osobowość twórczą autora Pierścienia z papieru, wygnańca i outsidera. 
The paper discusses the results of a primary analysis of the correspondence between Zygmunt Haupt and Maria and Józef Czapski. The letters are dated 1950-1975, offering an interesting picture of a friendship spanning over decades. They provide an insight into Haupt’s creative persona, an outcast and outsider, and they are also an excellent source of information on the life of Polish emigration post 1945.
Źródło:
Forum Poetyki; 2023, 32; 112-123 (eng); 106-117 (pol)
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Notatki z wygnania. Skibet. Hatikvah (1970/2010) i Return To Poland (1981) Mariana Marzyńskiego
Notes From Exile. Skibet. Hatikvah (1970/2010) And Return To Poland (1981) Mariana Marzyńskiego
Autorzy:
Preizner, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449346.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
Marian Marzyński
emigracja
Marzec’68 w Polsce
film dokumentalny
relacje polsko-żydowskie,
polscy Żydzi
Marian Marzynski
emigration
March of 68 in Poland
documentary
Polish-Jewish relations
Polish Jews
Opis:
Marian Marzyński jest znanym i cenionym twórcą filmów dokumentalnych, w których, bazując w dużej mierze na własnej biografii, opowiada o trudnych polsko-żydowskich relacjach oraz dwudziestowiecznej historii. Charakterystyczny styl reżysera – stała obecność w świecie przedstawionym, autorski komentarz, liczne nawiązania do własnego życiorysu, prowadzona z ręki kamera, wykorzystywanie materiałów z gromadzonego przez dziesięciolecia archiwum – pozwalają mu snuć narrację z perspektywy świadka i uczestnika wielkiej Historii. Istotnym wątkiem w twórczości reżysera jest emigracja. Zmuszony do niej w wyniku wydarzeń określanych wyrażeniem „Marzec ‘68”, jako pierwszy przekuł to doświadczenie na wypowiedzi artystyczne. Jego debiut zagraniczny – zrealizowane dla duńskiej telewizji „Skibet/Hatikvah” (1970/2010) – to pierwszy zapis filmowy sytuacji, w jakiej znaleźli się Polacy żydowskiego pochodzenia, którzy opuścili Polskę w wyniku antysemickiej nagonki. Obraz ludzi pozostających w zawieszeniu, niepewnych przyszłego losu i własnej tożsamości, jest przejmujący, mimo – a może właśnie dzięki niemu – surowości i skromności obrazu. Poświęcony mu tekst Joanny Preizner osadza filmy Marzyńskiego w historycznym, politycznym i obyczajowym kontekście, czyniąc ze wspomnień marcowych emigrantów osobną opowieść, niezbędną do zrozumienia wydarzeń i wypowiedzi pokazanych na ekranie.
Marian Marzyński is a well-known and valued director of documentary films in which, basing mostly on his own biography, he talks about difficult Polish-Jewish relations and 20th-century Eastern European history. The director’s characteristic style – constant presence in the diegesis, author’s commentary, numerous references to his own biography, camera from the hand, using materials from the archive collected for decades - allow him to narrate the narrative from the perspective of a witness and participant in the great History. An important thread in the director’s work is emigration. Forced to leave his homeland as a result of the events called “March ‘68,” he was the first to translate this experience into artistic expression. His debut abroad – made for the Danish television “Skibet / Hatikvah” (1970/2010) – is the first recording of a situation in which Poles of Jewish origin found themselves after leaving Poland as a result of anti-Semitic campaign. The image of lost people, unsure of their future fate and their own identity, is absolutelty impressive, despite – or maybe thanks to – the severity and modesty of the image. The text by Joanna Preizner on that picture sets Marzyński’s films in a historical, political and moral context, making the memories of March ‘68 emigrants a separate story, necessary to understand the events and statements shown on the screen.
Źródło:
Polonia Journal; 2019, 10; 67-125
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zachowawczy sztandar na uchodźstwie? Przyczynek do portretu zbiorowego wybranych emigracyjnych środowisk społeczno-politycznych zrzeszających polskich konserwatystów po II wojnie światowej
Conservative banner in exile? A contribution to the collective portrait of selected émigré socio-political circles associating Polish conservatives after World War II
Autorzy:
Dworski, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2177351.pdf
Data publikacji:
2021-12-27
Wydawca:
Instytut im. gen. Władysława Andersa
Tematy:
conservatives
emigration
Polish London
political thought
political life
konserwatyści
emigracja
polski Londyn
myśl polityczna
życie polityczne
Opis:
Celem artykułu jest zarysowanie wstępnej charakterystyki wybranych postaci i środowisk życia politycznego emigracji niepodległościowej po II wojnie światowej utożsamiających się z szeroko rozumianą myślą konserwatywną. Przez brak odpowiedniej instytucjonalizacji oraz transmisji praktyki politycznej sprzed 1939 roku polscy konserwatyści na uchodźstwie nie stworzyli wspólnego podmiotu, który odwoływałby się do tradycji przedwojennego ruchu zachowawczego. Wielokrotnie zindywidualizowana forma aktywności, bazowanie w głównej mierze na relacjach społeczno-towarzyskich i brak definiowania własnej postawy przez pryzmat myśli konserwatywnej wpływają na trudność uchwycenia ram portretu zbiorowego polskich konserwatystów po II wojnie światowej. Artykuł stawia sobie za zadanie wyznaczenie głównych obszarów tej problematyki, sygnalizując jedynie wybrane zagadnienia. 
The aim of this article is to outline the initial characteristics of selected figures and circles of the political life of the post-independence emigration after World War II who identify themselves with conservative thought in its broadest sense. Due to the lack of proper institutionalisation and political practice before 1939, Polish conservatives did not create in exile a common entity gathering pre-war activists of this ideological trend. The many times individualised form of activity, the reliance mainly on social relations and the lack of definition of own position through the prism of conservative thought make it difficult to grasp the framework of the collective portrait of Polish conservatives after World War II. This paper aims to delineate the main fields of interpretation of the phenomenon in question, signalling only a selection of issues.
Źródło:
Polonia Inter Gentes; 2021, 2; 17-40
2719-8871
2956-3224
Pojawia się w:
Polonia Inter Gentes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W imię socjalizmu - poszukiwanie miejsca na ziemi. Przypadek Leona (Libera) Gotloba
In the Name of Socialism – Searching for a Place in the World. The Case of Leon (Liber) Gotlob
Autorzy:
Rusiniak-Karwat, Martyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156701.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
emigracja
II wojna światowa
ZSRS – zsyłka
szlak bojowy – Armia Andersa
Bund
emigracja z Polski – 1957 r.
Polska
Żydzi
lata 1947–1957
emigration
World War II
the USSR – exile
battle trail – Anders’ Army
Opis:
W artykule zostały ukazane koleje życia i wędrówki żydowskiego socjalisty z Bundu Leona (Libera) Gotloba. Są one odzwierciedleniem losu wielu osób z jego pokolenia – których młodość przypadała na lata przed 1939 r. Na jego przykładzie autorka wskazała, że nie zawsze mamy wpływ na miejsce zamieszkania i osiedlenia, a pewne decyzje wymusza na nas sytuacja polityczna i społeczna, a także osoby trzecie. Wybuch wojny w 1939 r. był przyczyną ucieczki Gotloba na wschód przed okupantem niemieckim, co zakończyło się aresztowaniem i zesłaniem do łagru na terenie ZSRS. „Amnestia” latem 1941 r. umożliwiła bohaterowi artykułu wydostanie się z ZSRS i przejście szlaku bojowego w szeregach Armii Andersa. W tym czasie informacje o śmierci najbliższych i Zagładzie Żydów spowodowały, że zaczął wiązać swoje plany życiowe ze Stanami Zjednoczonymi, gdzie zamierzał kontynuować pracę w Bundzie. W związku z niepowodzeniem starań o wyjazd, przebywając w Wielkiej Brytanii jako zdemobilizowany żołnierz, postanowił z nową rodziną powrócić do Polski, co nastąpiło jesienią 1947 r. Aktywnie uczestniczył w odbudowie komitetu Bundu i życia społeczności żydowskiej w Tarnowie aż do chwili aresztowania w marcu 1949 r. Pomimo wcześniejszej ostrej krytyki ZSRS i komunizmu, doświadczeń utraty wolności podczas wojny i w powojennej Polsce oraz inwigilacji jego osoby, potrafił dostosować się do ówczesnych realiów politycznych. Po wyjściu z więzienia w listopadzie 1951 r., działał w Towarzystwie Społeczno-Kulturalnym Żydów w Polsce. Dopiero wydarzenia roku 1956 w Polsce, a co za tym idzie – również otwarcie drogi do emigracji, pozwoliły mu osiągnąć wcześniejszy cel. Razem z rodziną i przyjaciółmi z Tarnowa znalazł się w Ameryce i w wolnym świecie kontynuował pracę w szeregach Bundu.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 39, 1; 356-383
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies