Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Drzewiecki, Jerzy" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Weryfikacja elektroforetyczna tożsamości roślin nietypowych pszenżyta ozimego z poletek kontroli następczej w Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian w Zybiszowie
An electrophoretical technique to verify off-type plants of winter triticale during a post-control at the Experimental Station of Cultivars Testing in Zybiszów
Autorzy:
Drzewiecki, Jerzy
Mrówczyński, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/42834851.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
kontrola następcza
elektroforeza
prolaminy
rośliny nietypowe
tożsamość
electrophoresis
identity
off-type plants
post-control
prolamins
Opis:
W latach 2001, 2002, 2003 i 2004 w Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian w Zybiszowie na poletkach kontroli następczej wysiano partie nasion z reprodukcji pięciu odmian pszenżyta ozimego. Najwięcej partii było w stopniu materiału kwalifikowanego pierwszego rozmnożenia (C/1) — 183. W sumie obsiano 297 poletek pszenżyta, w tym 75 odmianą Woltario, 73 Lamberto, 67 Fidelio, 47 Kitaro i 35 Magnat. Materiał do badań stanowiły rośliny nietypowe oraz zebrane z tych roślin ziarniaki, z lat zbioru 2002–2005. Celem pracy było oznaczenie roślin nietypowych oraz weryfikacja elektroforetyczna ich tożsamości na podstawie elektroforegramów prolamin monomerycznych ziarniaków. Wykonano obserwacje cech morfologicznych i fenologicznych roślin w fazie kłoszenia, przez porównanie z wzorcem. Tożsamość ziarniaków weryfikowano metodą elektroforezy prolamin monomerycznych ziarniaków, w żelu poliakrylamidowym, w środowisku kwaśnym (A-PAGE, pH 3). Odmiany Fidelio i Woltario miały najwięcej poletek z roślinami nietypowymi (ponad 70%), a odmiany Lamberto i Kitaro miały ich najmniej (około 1/3). Najczęściej obserwowanymi cechami roślin nietypowych były „rośliny wyższe”, „rośliny wcześniejsze” i „rośliny bez owłosienia dokłosia”. Weryfikacja elektroforetyczna potwierdziła prawidłowość oznaczeń poletkowych większości roślin nietypowych. Rośliny nietypowe u odmiany Kitaro stanowiły prawie 96,9%, które zweryfikowano jako „inne”. Ponad połowa roślin nietypowych Fidelio, Woltario i Magnat, (odpowiednio — 80,1%, 66,9% i 55,5%, ale u Lamberto tylko 36,1%) zweryfikowano jako „inne”. Najwyższy odsetek roślin nietypowych o niepotwierdzonej tożsamości stwierdzono dla cechy „rośliny wyższe”, a niższy odsetek dla cech „rośliny wcześniejsze” i „rośliny bez owłosienia dokłosia”.
Seed lots of five winter triticale cultivars were sown in post-control plots at the Experimental Station of Cultivars Testing in Zybiszów in the years 2001, 2002, 2003 and 2004. Certified seeds of the 1st generation (C/1) were predominant (183) among all the lots. In total, 297 experimental plots including 75, 73, 67, 47 and 35 plots for cvs Woltario, Lamberto, Fidelio, Kitaro and Magnat, respectively, were set up. The object of the investigations were untypical (off-type) plants and kernels harvested from these plants in the years 2002, 2003, 2004 and 2005. The aim of the work was to identify off-type plants and to verify their identity based on electrophoregrams of prolamins extracted from grains. Morphological and phenological traits of the plants were determined and compared with those of plants in reference plots. An electrophoretical analysis to verify the identity of off-type plants was done by A-PAGE, pH 3, electrophoresis. The greatest number of plots in which off-type plants were identified was recorded with cvs Fidelio and Woltario (>70%), whereas the smallest one was found with cvs Lamberto and Kitaro (approx. 1/3 of plots). Predominant among the off-type plants were the following traits: “higher plants”, “earlier earing” and “no hairiness of neck”. The identity of most of the examined grains produced by the off-plants was confirmed. In cv. Kitaro, the identity of almost all (96.9%) plants, and in cvs Fidelio, Woltario and Magnat of more than half of plants (80.1%, 66.9% and 55.5%, respectively), was positively confirmed by protein electrophoresis. The lowest proportion (36.1%) of off-type plants was recorded for cv. Lamberto. The proportion of off-type plants with unconfirmed identity was higher among the “higher plants” than among plants expressing the “earlier earing” or “no hairiness of neck” traits.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2009, 254; 21-39
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współdziałanie genomów pszenicy Chinese Spring i linii wsobnych żyta w pszenżycie na przykładzie ekspresji genów kodujących prolaminy ziarniaków
Genomic interaction between Chinese Spring wheat and rye inbred lines on the basis of expression of genes encoding grain prolamins
Autorzy:
Drzewiecki, Jerzy
Tikhenko, Natalia D.
Tsvetkova, Natalia V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41494940.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Tematy:
elektroforeza
interakcja genomów
linie wsobne żyta
prolaminy
pszenica
pierwotne pszenżyto
electrophoresis
genome interaction
rye inbred lines
prolamins
wheat
primary triticale
Opis:
W pszenżycie prolaminy najczęściej dziedziczą się kodominacyjnie, w obrazie białek znaleźć można wszystkie prążki gliadyn i sekalin, pochodzące od obu komponentów rodzicielskich- pszenicy i żyta. W rezultacie współdziałania genomów powstają także nowe jednostki polipeptydowe białka, może zachodzić zjawisko supresji (tłumienia) genów kodujących poszczególne polipeptydy prolamin. Dotychczas zjawisko interakcji między genomami pszenicy i żyta w pszenżycie, na przykładzie ekspresji genów kodujących prolaminy ziarniaków badano na bardzo ograniczonym w liczbie materiale, od jednego do trzech genotypów pszenżyta. W niniejszej pracy badano zjawisko interakcji między genomami pszenicy i żyta na przykładzie 39 mieszańców pierwotnego pszenżyta oktoploidalnego otrzymanych przez krzyżowanie pszenicy Chinese Spring z 39 liniami wsobnymi żyta z kolekcji Sankt-Petersburgskiego Oddziału Instytutu Genetyki Rosyjskiej Akademii Nauk im. N.I Wawiłowa w Sankt-Petersburgu. Wykonano rozdziały elektroforetyczne prolamin ziarniaków pszenicy Chinese Spring, linii wsobnych żyta i mieszańców pszenżyta w 7,5% żelu poliakrylan¬midowym, w pH 3,1. Obraz elektroforetyczny prolamin badanych materiałów składa się z czterech frakcji (stref) prążków α, β, γ i ω. Wszystkie badane ziarniaki pszenicy Chinese Spring charaktery¬zowały się identycznym elektroforegramem gliadyn, natomiast w przypadku linii wsobnych żyta jednolitość obrazu sekalin stwierdzono jedynie u 26 linii (z badanych 39). U 19 mieszańców pszenżyta (z badanych 39) znaleziono w obrazie prolamin nowe, nie występujące u form rodzicielskich prążki, pojawiające się zwykle w białkowej frakcji elektroforetycznej ω. U trzynastu mieszańców stwierdzono brak w elektroforegramie prolamin od jednego do kilku prążków sekalin linii wsobnej użytej do otrzymania danego mieszańca pszenżyta.
In triticale prolamins usually are codominantly inherited; it is possible to find in electrophoretic protein pattern all parental bands, both gliadins and secalins. However, as a result of interaction, new polypeptide units may occur, while other ones may disappear. Electrophoretic protein patterns were studied in the collection of 39 primary octoploid triticales obtained by crossing the Chinese Spring wheat with 39 rye inbred lines. The material was delivered by the Plant Genetics Institute of Russian Academy of Sciences in Sankt-Petersburg. The protein electrophoresis was performed in 7.5% acrylamide gels, in pH 3.1. Electrophoretic protein patterns of all examined materials consisted of four zones of bands α, β, γ and ω. All the examined Chinese Spring wheat grains showed electrophoretically uniform gliadin pattern, whereas in case of rye inbred lines only 26 (of 39) were electrophoretically uniform. Nearly half of the examined triticale hybrids (19 of 39) had new, singular bands, usually in the ω zone of pattern, which did not occur in the parental forms. Thirteen triticale hybrids (of 39) has shown absence of one or several rye bands.
Źródło:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin; 2008, 249; 85-99
0373-7837
2657-8913
Pojawia się w:
Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies