Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "moduł sprężystości" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Chronic and acute pancreatitis elastography – current knowledge
Elastografia w przewlekłym i ostrym zapaleniu trzustki – aktualna wiedza
Autorzy:
Sepioł, Agnieszka M.
Cebula, Maciej M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2206392.pdf
Data publikacji:
2023-06-22
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
pancreatitis
elasticity imaging techniques
elastic modulus
zapalenie trzustki
techniki obrazowania elastyczności
moduł sprężystości
Opis:
This paper is a review of available studies concerning the topic of ultrasound elastography as a modality for diagnosing chronic or acute pancreatitis. Twenty-eight articles published between 2004 and 2022 containing keywords related to elastography and acute and chronic pancreatitis were reviewed using databases and search engines such as PubMed, Scopus, Google Scholar and Web of Science. Acute and chronic pancreatitis increase the stiffness of the pancreatic parenchyma, which can be measured using strain or shear wave elastography. Numerous studies have shown promising results, and it seems that it is possible to use elastography as a routine technique in the diagnosis of chronic or acute pancreatitis. Nevertheless, certain limitations such as age or body weight, should be considered when performing elastography.
Niniejsza praca stanowi przegląd dostępnych badań dotyczących elastografii ultrasonograficznej jako metody diagnostyki przewlekłego lub ostrego zapalenia trzustki. Dokonano przeglądu dwudziestu ośmiu artykułów opublikowanych w latach 2004–2022, zawierających słowa kluczowe związane z elastografią oraz ostrym i przewlekłym zapaleniem trzustki, z wykorzystaniem baz i wyszukiwarek takich jak PubMed, Scopus, Google Scholar i Web of Science. Ostre i przewlekłe zapalenie trzustki powoduje zwiększenie sztywności miąższu trzustki, co można zmierzyć za pomocą elastografii odkształceniowej lub fali poprzecznej. Liczne badania przyniosły obiecujące wyniki i wydaje się, że możliwe jest zastosowanie elastografii jako rutynowej techniki w diagnostyce przewlekłego lub ostrego zapalenia trzustki. Niemniej jednak podczas wykonywania elastografii należy wziąć pod uwagę pewne ograniczenia, takie jak wiek czy masa ciała.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2023, 77, 1; 82-86
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Concept of underground gas storage in the limestone rocks in Slovenia
Autorzy:
Vukelić, Željko
Vulić, Milivoj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/103386.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
underground storage of gas
lined rock cavern
limestone
elastic modulus
podziemne magazynowanie gazu
wapień
moduł sprężystości
Opis:
The paper provides research and results for underground storage of gas (UGSG) in limestone rocks, which were carried out in Slovenia – Central Europe. The areas was geological surveyed and in addition structural boreholes were drilled up to the depth of 350 m. The cores were logged with emphasis on stratigraphy, layering, rock joints, tectonic zones, RQD… and addition characteristics samples were taken for the laboratory rocks geomechanical characteristics investigations. In boreholes geophysical, pressiometric and hydro-geological investigations were also carried out. In the area where the researches have been carried out, limestone, dolomites and breccias are prevalent. Storage should be built for pressure between 15 and 20 MPa. Explorations confirmed that there is a possibility of building a high-pressure underground storage of gas (UGSG) and using applied mechanics for design LRC (Lined Rock Cavern) technology. The construction of underground storage facilities for natural gas storage is important in cases, where the gas supply does not meet the required capacity for operation of the thermal power plant.
Źródło:
Advances in Science and Technology. Research Journal; 2018, 12, 3; 197-202
2299-8624
Pojawia się w:
Advances in Science and Technology. Research Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Experimental Estimation of The Elastic Modulus of a Fly Ash Based Trackbed Layer Under Cyclic Loading
Eksperymentalna ocena sprężystego modułu warstwy nośnej na bazie popiołu lotnego w obszarze obciążenia cyklicznego
Autorzy:
Lojda, Vit
Lidmila, Martin
Pycha, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/318993.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
Tematy:
stabilizator na bazie popiołu lotnego
warstwa nośna
obciążenie cykliczne
granica sprężystości
moduł sprężystości
fly-ash stabilizer
trackbed
cyclic loading
elastic limit
elastic modulus
Opis:
In a railway track structure system, trackbed layers are designed to compensate for insufficient bearing capacity and/or water or frost resistance of natural soil. These, so called, ‘capping layers’ can be constructed from raw materials like sand or gravel or from industrial materials like asphalt or concrete. However, more environmentally and cost friendly alternatives have been studied in recent years. Fly-ash represents one such promising material and a trial section of a main line track with the capping layer made from a fly-ash-based mixture was constructed in Czech Republic in 2005. The performance of the capping layer in the section has been measured since. In this paper, results of the laboratory estimation of the elastic modulus under cyclic traffic-like induced loading are presented for the most recent group of samples. The results show that the elastic limit of the fly-ash-based material lies well above the stresses induced by railway traffic and that its behaviour is stable under the cyclic loading. This suggests that the mechanical properties of the material may not be determinative for the design of the layer and that the feasibility factors may take precedent. This in turn suggests that either the design strength of the material or the designed thickness of the layer may be possibly reduced.
W systemie konstrukcji torów kolejowych warstwy nośne są zaprojektowane tak, aby kompensować niedostateczną nośność i/lub odporność na wodę lub mróz naturalnej gleby. Te tzw. warstwy zamykające mogą być zbudowane z surowców takich jak piasek lub żwir lub z materiałów przemysłowych, takich jak asfalt lub beton. W ostatnich latach badano alternatywy bardziej przyjazne dla środowiska i kosztów. Popiół lotny stanowi jeden z takich obiecujących materiałów, badania w Czechach prowadzono od 2005 r. Wykonano próbny odcinek głównego toru linii kolejowej z warstwą przykrywającą wykonaną z mieszanki na bazie popiołu lotnego. Wydajność warstwy przykrywającej w przekroju została zmierzona. W niniejszej pracy przedstawiono wyniki laboratoryjnej oceny modułu sprężystości przy obciążeniu indukowanym podobnym do ruchu cyklicznego dla najnowszej grupy próbek. Wyniki pokazują, że granica sprężystości materiału na bazie popiołu lotnego leży znacznie powyżej naprężeń wywołanych ruchem kolejowym i że jego zachowanie jest stabilne pod obciążeniem cyklicznym. Sugeruje to, że właściwości mechaniczne materiału mogą nie być decydujące dla konstrukcji warstwy i że materiał może być zastosowany. To z kolei sugeruje, że można albo zmniejszyć wytrzymałość projektową materiału, albo zaprojektowaną grubość warstwy.
Źródło:
Inżynieria Mineralna; 2019, 21, 1; 119-123
1640-4920
Pojawia się w:
Inżynieria Mineralna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Amorphous Dielectric Thin Films with Extremely Low Mechanical Loss
Amorficzne cienkie warstwy dielektryczne z bardzo małą wielkością strat mechanicznych
Autorzy:
Liu, X.
Queen, D. R.
Metcalf, T. H.
Karel, J. E.
Hallman, F.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/353256.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
internal friction
amorphous silicon
elastic modulus
speed of sound
tunneling systems
tarcie wewnętrzne
krzem amorficzny
moduł sprężystości
prędkość dźwięku
Opis:
The ubiquitous low-energy excitations are one of the universal phenomena of amorphous solids. These excitations dominate the acoustic, dielectric, and thermal properties of structurally disordered solids. One exception has been a type of hydrogenated amorphous silicon (α-Si:H) with 1 at.% H. Using low temperature elastic and thermal measurements of electron-beam evap-orated amorphous silicon (α-Si), we show that TLS can be eliminated in this system as the films become denser and more structurally ordered under certain deposition conditions. Our results demonstrate that TLS are not intrinsic to the glassy state but instead reside in low density regions of the amorphous network. This work obviates the role hydrogen was previously thought to play in removing TLS in α-Si:H and favors an ideal four-fold covalently bonded amorphous structure as the cause for the disappearance of TLS. Our result supports the notion that α-Si can be made a “perfect glass” with “crystal-like” properties, thus offering an encouraging opportunity to use it as a simple crystal dielectric alternative in applications, such as in modern quantum devices where TLS are the source of dissipation, decoherence and 1/f noise.
Wszechobecne niskoenergetyczne wzbudzenia są jednym z powszechnych zjawisk w amorficznych ciałach stałych. Wzbudzenia te dominują akustyczne, dielektryczne i termiczne właściwości strukturalnie nieuporządkowanych ciał stałych. Wyjątkiem jest rodzaj uwodornionego amorficznego krzemu (α-Si:H) o zawartości 1 at.% H. Na podstawie niskotemperaturowych badań własności sprężystych i termicznych krzemu amorficznego (α-Si) naparowanego wiązką elektronów wykazaliśmy, że w pewnych warunkach osadzania można wyeliminować TLS w tym układzie tak, że warstwy stają się gęstsze i strukturalnie bardziej uporządkowane. Uzyskane przez nas wyniki wskazują, że TLS nie są nieodłączną cechą stanu szklistego, ale lokują się w regionach o niskim zagęszczeniu sieci amorficznej. Praca niniejsza wyjaśnia, że wodór nie pełni roli w usuwaniu TLS w α-Si:H, jak dotąd sądzono, i wskazuje na idealną czterokrotnie kowalencyjnie związaną amorficzną strukturę jako przyczynę znikania TLS. Nasz wynik potwierdza koncepcję, że z α-Si można wytworzyć “doskonałe szkło” o “podobnych do krystalicznych” właściwościach, oferując w ten sposób zachęcającą możliwość wykorzystania go alternatywnie jako prosty krystaliczny dielektryk w takich aplikacjach jak w nowoczesne urządzenia kwantowe, gdzie TLS są źródłem dyssypacji dekoherencji i szumu 1/f.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 1; 359-363
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ zawartości węgla i azotu w powłokach Ti(C,N) na ich wybrane właściwości mechaniczne
Effect of carbon and nitrogen content in Ti(C,N) coatings on selected mechanical properties
Autorzy:
Banaszek, K.
Pietnicki, K.
Klimek, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/211385.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
Tematy:
powłoki Ti(C,N)
właściwości mechaniczne
twardość
moduł sprężystości
adhezja
Ti(C,N) layers
mechanical properties
hardness
elastic modulus
adhesion
Opis:
Stopy metali nieszlachetnych stosowane w protetyce i ortodoncji na różnego rodzaju uzupełnienia i aparaty mogą powodować niekorzystne odpowiedzi organizmu. Aby temu zapobiec stosuje się różnego rodzaju modyfikacje warstw wierzchnich oraz pokrycia ochronne. Najczęściej stosowanymi są tlenki, węgliki i azotki metali. Spośród tych ostatnich na szczególną uwagę zasługują węgliki i azotki tytanu, charakteryzujące się dobrymi właściwościami mechanicznymi i dużą odpornością na korozję. Celem niniejszej pracy było zbadanie wybranych właściwości (moduł sprężystości, twardość, przyczepność) powłok Ti(C,N) na stopach protetycznych w zależności od udziału w nich węgla i azotu. Badaniom poddano próbki w kształcie walców ze stopu protetycznego typu Ni-Cr pokrytego powłokami Ti(C,N) o różnej zawartości węgla i azotu w warstwie, poczynając od czystych powłok TiN do czystych TiC. Powłoki osadzano metoda rozpylania magnetronowego. Na tak otrzymanych próbkach wykonano badania twardości i modułu sprężystości metodą nanoindentacji oraz przyczepności zgodnie z normą VDI 3198. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że wzrost zawartości węgla w powłoce Ti(C,N) powoduje zarówno wzrost twardości od 20 GPa (TiN) do 34 GPa (TiC), jak i modułu sprężystości od 272 (TiN) do 382 (TiC). Przyczepność wszystkich badanych powłok do podłoża metalicznego była zadawalająca i mieściła się w klasie HF1 wzorca normy. W żadnym przypadku nie odnotowano delaminacji powłok, a tylko pęknięcia w okolicy odcisku, przy czym widoczne one były dopiero przy dość znacznym powiększeniu (1000x). Podsumowując przeprowadzone badania, można stwierdzić, że powłoki typu Ti(C,N) na protetycznym stopie Ni-Cr są zadowalające z punktu widzenia zastosowania ich jako ochronne na elementach protetycznych i ortodontycznych.
Non-precious metal alloys used in prosthetics and orthodontics for various kinds of restorations and apparatuses can cause disadvantageous responses of the body. In order to prevent this, different surface layer modifications as well as protective coatings are applied. Among the most frequently used, we can name metal oxides, carbides and nitrides, among which titanium carbides and nitrides are especially worth-mentioning, as they characterize in good mechanical properties and high corrosive resistance. The aim of this work was to examine selected properties (modulus of elasticity, hardness, adhesion) of Ti(C,N) coatings applied on prosthetic alloys, depending on the carbon and nitrogen content. The tests involved the use of cylinder-shaped samples made of a Ni-Cr-type prosthetic alloy coated with Ti(C,N) coatings of different carbon and nitrogen contents in the layer, from pure TiN coatings to pure TiC coatings. The coatings were deposited by the magnetronic sputtering method. The samples obtained in this way then underwent hardness and modulus of elasticity tests by the nano-indentation method as well as adhesion tests according to the VDI 3198 standard. The results of the examinations showed that an increase of the carbon content in the Ti(C,N) coating causes an increase of both the hardness, from 20 GPa (TiN) to 34 GPa (TiC), and the modulus of elasticity, from 272 (TiN) to 382 (TiC). The adhesion of all the examined samples to the metal substrate was satisfying and was within the range of the HF1 grade of the standard’s model. None of the cases exhibited coating delamination – only fractures in the vicinity of the indentation, which were visible only at quite a large magnification (1000x). To sum up the performed tests, we can state that Ti(C,N)-type coatings applied on a prosthetic Ni-Cr alloy are satisfying from the point of view of their protective application for prosthetic and orthodontic elements.
Źródło:
Obróbka Plastyczna Metali; 2015, 26, 4; 33-46
0867-2628
Pojawia się w:
Obróbka Plastyczna Metali
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ zawartości węgla i azotu w powłokach Ti(C,N) na ich wybrane właściwości mechaniczne
Effect of carbon and nitrogen content in Ti(C,N) coatings on selected mechanical properties
Autorzy:
Banaszek, K.
Pietnicki, K.
Klimek, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/211403.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Obróbki Plastycznej
Tematy:
powłoki Ti(C, N)
właściwości mechaniczne
twardość
moduł sprężystości
adhezja
Ti(C,N) layers
mechanical properties
hardness
elastic modulus
adhesion
Opis:
Stopy metali nieszlachetnych stosowane w protetyce i ortodoncji na różnego rodzaju uzupełnienia i aparaty mogą powodować niekorzystne odpowiedzi organizmu. Aby temu zapobiec stosuje się różnego rodzaju modyfikacje warstw wierzchnich oraz pokrycia ochronne. Najczęściej stosowanymi są tlenki, węgliki i azotki metali. Spośród tych ostatnich na szczególną uwagę zasługują węgliki i azotki tytanu, charakteryzujące się dobrymi właściwościami mechanicznymi i dużą odpornością na korozję. Celem niniejszej pracy było zbadanie wybranych właściwości (moduł sprężystości, twardość, przyczepność) powłok Ti(C,N) na stopach protetycznych w zależności od udziału w nich węgla i azotu. Badaniom poddano próbki w kształcie walców ze stopu protetycznego typu Ni-Cr pokrytego powłokami Ti(C,N) o różnej zawartości węgla i azotu w warstwie, poczynając od czystych powłok TiN do czystych TiC. Powłoki osadzano metoda rozpylania magnetronowego. Na tak otrzymanych próbkach wykonano badania twardości i modułu sprężystości metodą nanoindentacji oraz przyczepności zgodnie z normą VDI 3198. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że wzrost zawartości węgla w powłoce Ti(C,N) powoduje zarówno wzrost twardości od 20 GPa (TiN) do 34 GPa (TiC), jak i modułu sprężystości od 272 (TiN) do 382 (TiC). Przyczepność wszystkich badanych powłok do podłoża metalicznego była zadawalająca i mieściła się w klasie HF1 wzorca normy. W żadnym przypadku nie odnotowano delaminacji powłok, a tylko pęknięcia w okolicy odcisku, przy czym widoczne one były dopiero przy dość znacznym powiększeniu (1000x). Podsumowując przeprowadzone badania, można stwierdzić, że powłoki typu Ti(C,N) na protetycznym stopie Ni-Cr są zadowalające z punktu widzenia zastosowania ich jako ochronne na elementach protetycznych i ortodontycznych.
Non-precious metal alloys used in prosthetics and orthodontics for various kinds of restorations and apparatuses can cause disadvantageous responses of the body. In order to prevent this, different surface layer modifications as well as protective coatings are applied. Among the most frequently used, we can name metal oxides, carbides and nitrides, among which titanium carbides and nitrides are especially worth-mentioning, as they characterize in good mechanical properties and high corrosive resistance. The aim of this work was to examine selected properties (modulus of elasticity, hardness, adhesion) of Ti(C,N) coatings applied on prosthetic alloys, depending on the carbon and nitrogen content. The tests involved the use of cylinder-shaped samples made of a Ni-Cr-type prosthetic alloy coated with Ti(C,N) coatings of different carbon and nitrogen contents in the layer, from pure TiN coatings to pure TiC coatings. The coatings were deposited by the magnetronic sputtering method. The samples obtained in this way then underwent hardness and modulus of elasticity tests by the nano-indentation method as well as adhesion tests according to the VDI 3198 standard. The results of the examinations showed that an increase of the carbon content in the Ti(C,N) coating causes an increase of both the hardness, from 20 GPa (TiN) to 34 GPa (TiC), and the modulus of elasticity, from 272 (TiN) to 382 (TiC). The adhesion of all the examined samples to the metal substrate was satisfying and was within the range of the HF1 grade of the standard’s model. None of the cases exhibited coating delamination – only fractures in the vicinity of the indentation, which were visible only at quite a large magnification (1000x). To sum up the performed tests, we can state that Ti(C,N)-type coatings applied on a prosthetic Ni-Cr alloy are satisfying from the point of view of their protective application for prosthetic and orthodontic elements.
Źródło:
Obróbka Plastyczna Metali; 2015, 26, 1; 33-46
0867-2628
Pojawia się w:
Obróbka Plastyczna Metali
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of trabecular bone storage method on its elastic properties
Autorzy:
Mazurkiewicz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/307220.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
analiza statystyczna
moduł sprężystości
kość beleczkowa
zamrażanie-odmrażanie cykliczne
statistical analysis
elastic modulus
trabecular bone
freeze-thaw cycle
storage method
Opis:
Purpose: The purpose of the study was to evaluate the effects of different methods of trabecular bone storage on changes in its elastic properties. Methods: 186 porcine trabecular bone samples were divided into 6 groups, approximately 30 samples each. Five groups were stored using the following methods: in buffered 10% formalin solution at room temperature, frozen at –21 C, in the open air at room temperature, in 96% alcohol solution and in 50% alcohol solution at room temperature. The samples were subjected to compression test to measure the elastic modulus. The samples after the first measurement were subjected to further measurements for 14 weeks, every 2 weeks. The sixth group was used to determine the effects of 10 freeze-thaw cycles on changes in the elastic modulus. A Kolmogorov–Smirnov test at significance level p = 0.05 was used to determine the significance of changes in time. Results: The changes in elastic properties caused by the different storage methods were statistically insignificant, except for the group of samples stored in the open air. The changes in elastic modulus after 10 freeze-thaw cycles were also statistically insignificant. Conclusions: Except for the storage method in the open air, other storage methods did not significantly affect changes in elastic properties of the trabecular bones after 14 weeks. No effects of 10 freeze-thaw cycles on changes in elastic modulus were observed.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2018, 20, 1; 21-27
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On prediction of the compressive strength and failure patterns of human vertebrae using a quasi-brittle continuum damage finite element model
Autorzy:
Nakhli, Zahira
Hatira, Fafa Ben
Pithioux, Martine
Chabrand, Patrick
Saanouni, Khemais
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/307420.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
element końcowy
moduł sprężystości
złamanie kręgów
model uszkodzenia
finite element
elastic modulus
vertebrae fracture
quasi-brittle damage model
mesh sensitivity
Opis:
Damage of bone structures is mainly conditioned by bone quality related to the bone strength. The purpose of this work was to present a simple and reliable numerical treatment of a quasi-brittle damage constitutive model coupled with two different elastic modulus and to compare the numerical results with the experimental ones. Methods: To achieve this goal, a QCT based finite element model was developed within the framework of CDM (Continuum Damage Mechanics) and implemented in the FE code (ABAQUS). It described the propagation of brittle cracks which will help to predict the ultimate load fracture of a human vertebra by reproducing the experimental failure under quasi-static compressive loading paths of nineteen cadaveric lumbar vertebral bodies. Results: The numerical computations delivered by the proposed method showed a better agreement with the available experimental results when bone volume fraction related Young’s modulus (E(BV/TV)) is used instead of density related Young’s modulus (E(ρ)). Also, the study showed that the maximum relative error (%) in failure was 8.47% when E(BV/TV) was used, whereas the highest relative error (%) was 68.56% when E(ρ) was adopted. Finally, a mesh sensitivity analysis revealed that the element size has a weak incidence on the computed load magnitude. Conclusions: The numerical results provided by the proposed quasi-brittle damage model combined with E(BV/TV) are a reliable tool for the vertebrae fracture prediction.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2019, 21, 2; 143-151
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ modyfikacji przez odkształcenie i napromieniowanie elektronami na podwyższenie właściwości funkcjonalnych biopolimerów GUR1020 i GUR1050
The influence of modification by deformation and electron irradiation on the enhancement of functional properties of GUR1020 and GUR1050 biopolymers
Autorzy:
Barylski, A.
Maszybrocka, J.
Cybo, J.
Czaja, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/189137.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
polietylen UHMW
odkształcenie polimeru
modyfikacja radiacyjna
twardość
moduł sprężystości
zużycie liniowe
UHMW polyethylene
polymer deformation
radiation modification
hardness
elastic modulus
linear wear
Opis:
Polietylen GUR1020 i GUR1050, przeznaczony do wytwarzania panewek endoprotez, poddano kształtowaniu metodą ściskania jednoosiowego (do wartości odkształcenia plastycznego ef = 0,2) i sieciowania radiacyjnego (za pomocą wiązki elektronów). Zastosowana sekwencja oddziaływań kształtujących polimery zakładała (przy zachowaniu niewielkiej wartości deformacji ef) brak efektu steksturowania fazy krystalicznej, ale nieznaczną orientację fazy lamelarnej w strukturze i wzmocnienie – przez wywołany stan naprężeń – skutków morfologicznych modyfikacji radiacyjnej. Celem zastosowanej metody było znaczne zmniejszenie zużycia tribologicznego polimerów zarówno w stosunku do materiałów wyjściowych, jak i modyfikowanych wyłącznie przez napromieniowanie elektronami. Stwierdzono dla obu materiałów i porównywanych sposobów kształtowania wzrost twardości i modułu sprężystości wraz z dawką napromieniowania. Wykazano, że zmiany zachodzą z różną intensywnością zależną od rodzaju polimerów, które cechują się prawie dwukrotnie różniącym się ciężarem cząsteczkowym. Wyniki testów tribologicznych wykazały 11-krotny wzrost odporności na zużycie (liniowe; tester T-01) w porównaniu z materiałem niemodyfikowanym. W odniesieniu do materiału poddanego tylko napromieniowaniu elektronami stwierdzono 2,5-3-krotne zmniejszenie zużycia.
GUR1020 and GUR1050 polyethylenes, intended for the production of endoprosthesis cups, were subjected to forming by uniaxial compression (up to the value of plastic deformation ef = 0.2), and radiation cross-linking (by means of an electron beam). A slight orientation of the lamellar phase in the structure as well as strengthening – through the induced state of stresses – of morphological effects of radiation modification, and no texturing effect of the crystalline phase had been assumed for the applied sequence of polymer forming interactions (while maintaining a small deformation value ef). The aim of the applied method was a significant reduction in tribological wear of polymers, both the starting materials and ones modified exclusively by electron irradiation. An increase in hardness and elasticity modulus along with a radiation dose was found for both materials and the compared methods of forming. It was demonstrated that changes occur with varying intensity depending on the type of polymers, which are characterised by an almost two-fold difference between their molecular weight. The results of tribological tests showed an 11-fold increase of wear resistance (linear; tester T-01), compared to the unmodified material. Only a 2.5 to3 fold reduction in wear was found compared to the material subjected to electron irradiation.
Źródło:
Tribologia; 2012, 3; 29-34
0208-7774
Pojawia się w:
Tribologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Behavior of mat foundation for a ten-story building: fixed base vs three-dimensional soil model
Zachowanie się podłoża z matą dla budynku dziesięciopiętrowego: stała baza a trójwymiarowy model gruntu
Autorzy:
Hasan, Farhaj
Alam, Nazmul
Amin, Al
Hasan, Mahadi
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2174678.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Politechnika Świętokrzyska w Kielcach. Wydawnictwo PŚw
Tematy:
elastic modulus
Poisson’s ratio
Finite Element Analysis
FEA
Midas GTS NX
settlement
spring stiffness
moduł sprężystości
współczynnik Poissona
analiza elementów skończonych
osiadanie
sztywność sprężyny
Opis:
Soil is an anisotropic, heterogeneous, and inelastic complex material. It is difficult to represent the exact behavior of soil by numerical modelling in practice. Conventionally, soil is simplified to an idealized model where it is considered isotropic, homogeneous, and behaves elastically under loads. The idealization, in this case, is done using the proper elastic modulus, Poisson’s ratio, and unit weight of soil depending upon the soil type. Although the exact soil behavior is simplified, using Finite Element Analysis (FEA) a more effective result can be obtained. A superstructure was modelled using ETABS using a fixed-base system and the base reaction forces were obtained. A mat and a soil element on which the mat was laid were modelled as a flexible-base system in Midas GTS NX. The base reactions obtained from ETABS were applied to the mat in the soil model to determine the settlements and, consequently, the spring stiffness. The superstructure was then modelled again, incorporating springs under the respective columns. Convergence in settlement, and base reactions were reached by iteration, and the final results from the flexible-base system were then compared with the fixed-base system. The center column settled the most, about 60 mm, and there was a decrease in settlement by 15% between the first model and the final iterated model. The base reaction for center columns decreased by 24% in the flexible base system compared to the fixed base system. However, an increase in base reaction was observed for both side and edge columns. There was an extremely erratic change in grade beams under a flexible base system, which shows that the superstructure elements are also affected by the change in the base system. It is recommended to use this approach, for the analysis of structures considering flexible base systems instead of fixed bases because it enhances the accuracy of analysis with feasible time consumption and less complex effort.
Gleba jest materiałem złożonym anizotropowym, niejednorodnym i nieelastycznym. W praktyce trudno jest dokładnie odwzorować zachowanie gleby za pomocą modelowania numerycznego. Konwencjonalnie glebę upraszcza się do wyidealizowanego modelu, w którym uważa się ją za izotropową, jednorodną i zachowującą się elastycznie pod obciążeniem. Idealizacja w tym przypadku odbywa się za pomocą odpowiedniego modułu sprężystości, współczynnika Poissona i masy jednostkowej gruntu w zależności od rodzaju gruntu. Chociaż dokładne zachowanie gleby jest uproszczone, można uzyskać bardziej efektywne wyniki za pomocą analizy elementów skończonych (FEA). Konstrukcja nośna została wymodelowana za pomocą ETABS przy użyciu systemu stałej podstawy i uzyskano siły reakcji podstawy. Matę i element gruntu, na którym została położona, zamodelowano jako układ o elastycznej podstawie w programie Midas GTS NX. Reakcje bazowe uzyskane z ETABS naniesiono na matę w modelu gruntowym w celu określenia osiadań, a co za tym idzie sztywności sprężystej. Następnie ponownie wymodelowano konstrukcję nośną, włączając sprężyny pod odpowiednimi kolumnami. Zbieżność osiadania i reakcji bazowych została osiągnięta przez iterację, a końcowe wyniki z systemu o elastycznej podstawie zostały następnie porównane z systemem o stałej podstawie. Kolumna środkowa osiadła najbardziej, około 60 mm, a między pierwszym modelem a ostatecznym modelem iterowanym nastąpił spadek osiadania o 15%. Reakcja podstawy dla kolumn centralnych zmniejszyła się o 24% w systemie z podstawą elastyczną w porównaniu z systemem z podstawą stałą. Zaobserwowano jednak wzrost odczynu zasadowego zarówno dla kolumn bocznych, jak i krawędziowych. Nastąpiła bardzo nieregularna zmiana belek niwelacyjnych pod elastycznym systemem bazowym, co pokazuje, że zmiany w systemie bazowym mają również wpływ na elementy konstrukcji nośnej. Zaleca się stosowanie tego podejścia do analizy konstrukcji z uwzględnieniem elastycznych systemów bazowych zamiast stałych baz, ponieważ zwiększa to dokładność analizy przy możliwej czasochłonności i mniejszym wysiłku.
Źródło:
Structure and Environment; 2022, 14, 4; 153--160
2081-1500
Pojawia się w:
Structure and Environment
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hilbert-Twin – A Novel Hilbert Transform-Based Method To Compute The Elastic Modulus In High-Resolution Mechanical Spectroscopy HRMS
Hilbert-Twin – nowa metoda obliczeń modułu sprężystości w wysokorozdzielczej spektroskopii mechanicznej HRMS
Autorzy:
Majewski, M.
Magalas, L. B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/354200.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
elastic modulus
mechanical spectroscopy
Hilbert transform
instantaneous frequency
interpolated discrete Fourier transform
Fourier transform
moduł sprężystości
spektroskopia mechaniczna
transformacja Hilberta
częstotliwość chwilowa
interpolowana dyskretna transformata Fouriera
transformata Fouriera
Opis:
A novel Hilbert-twin (H-twin) method is introduced as an alternative method for the computation of the resonant frequency for exponentially damped free decays embedded in noise. We also present the comparison among the following methods used to compute the dynamic elastic modulus in solids: the parametric OMI (Optimization in Multiple Intervals), the Yoshida-Magalas (YM) interpolated discrete Fourier transform, the Hilbert-twin (H-twin), and discrete Fourier transform (DFT) methods. It is concluded that the OMI and YM methods are the best methods to compute the elastic modulus from discrete exponentially damped free-elastic decays embedded in unavoidable noise.
W pracy przedstawiono nową metodę Hilbert-twin, którą opracowano do obliczeń częstotliwości rezonansowej wykładniczo tłumionych harmonicznych sygnałów odkształceń sprężystych próbki zawierających szum. Jest to pierwsza praca, która uwzględnia obecność i wpływ szumu na wyniki obliczeń modułu sprężystości metali i stopów metali. Porównano i przeanalizowano wyniki obliczeń dynamicznego modułu sprężystości uzyskanego z kilku metod: metody parametrycznej OMI (Optimization in Multiple Intervals), metody Yoshida-Magalas (YM) opartej na interpolowanej dyskretnej transformacie Fouriera, metody Hilbert-twin (H-twin) oraz dyskretnej transformaty Fouriera (DFT). Z przeprowadzonych badań wynika, że metody OMI i YM są najlepszymi metodami estymacji modułu sprężystości z dyskretnych sygnałów odkształceń sprężystych materiałów (wykładniczo tłumionych drgań swobodnych) zawierających szum.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 2A; 1099-1103
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Development of High-Resolution Mechanical Spectroscopy, HRMS: Status and Perspectives. HRMS Coupled with a Laser Dilatometer
Powstanie i rozwój wysokorozdzielczej spektroskopii mechanicznej HRMS - stan obecny i perspektywy. hrms sprzężony z dylatometrem laserowym
Autorzy:
Magalas, L. B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/352212.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
mechanical spectroscopy
internal friction
elastic modulus
noise
Fourier transform
Hilbert transform
joint-time frequency analysis
dilatometry
spektroskopia mechaniczna
tarcie wewnętrzne
moduł sprężystości
szumy
transformaty Fouriera
transformaty Hilberta
analiza częstotliwości joint-time
dylatometr
Opis:
Recent achievements in the development of low-frequency high-resolution mechanical spectroscopy (HRMS) are briefly reported. It is demonstrated that extremely low values of the loss angle, ϕ, (tanϕb = 1×10−5) can be measured as a function of frequency, and the precision in estimation of the dynamic modulus is better than 1×10−5 in arbitrary units. Three conditions must be fulfilled to obtain high resolution in subresonant and resonant mechanical loss measurements: (1) noise in stress and elastic strain signals must be lower than 70 dB, (2) high quality of stress and strain signals must be tested both in the frequency- and time-domains, and (3) the estimation of the mechanical loss and modulus must be verified by at least two different computing methods operating in the frequency- and time-domains. It is concluded that phase measurements in the subresonant domain are no longer determined by precision in estimation of the loss angle. Recent developments in high-resolution resonant mechanical loss measurements stem from the application of advanced nonparametric and parametric computing methods and algorithms to estimate the logarithmic decrement and the elastic modulus from exponentially damped free decaying oscillations embedded in experimental noise. It is emphasized that HRMS takes into account the presence of noise in the stress and strain signals, which has not yet been addressed in the literature. The coupling of a low-frequency mechanical spectrometer with an in-situ laser dilatometer is suggested as a new perspective research area in Materials Science.
W pracy przedstawiono najnowsze osiągnięcia związane z powstaniem i rozwojem niskoczęstotliwościowej wysokorozdzielczej spektroskopii mechanicznej, HRMS. Wykazano, że możliwym jest pomiar skrajnie niskich wartości kąta strat ϕ, (tanϕb = 1×10−5) mierzonych w funkcji częstotliwości, zaś dokładność pomiaru dynamicznego modułu sprężystości jest lepsza niż 1×10−5, w jednostkach względnych. Do uzyskania wysokiej rozdzielczości w zakresie subrezonansowej i rezonansowej spektroskopii mechanicznej koniecznym jest spełnienie trzech warunków: (1) szum w sygnałach naprężeń i odkształceń sprężystych musi być bardzo niski, tzn. poniżej poziomu 70 dB, (2) sygnały naprężeń i odkształceń sprężystych muszą być wysokiej jakości i muszą przejść stosowne testy zarówno w dziedzinie częstotliwości, jak i czasu, (3) obliczone wartości strat mechanicznych i modułu sprężystości muszą być zweryfikowane przez co najmniej dwie różne metody obliczeń prowadzone w dziedzinie częstotliwości i czasu. Jednym z najważniejszych wniosków jest stwierdzenie, że pomiary różnic w fazie pomiędzy sygnałami naprężenia i odkształcenia sprężystego w zakresie subrezonansowym, nie są zdeterminowane, jak dotychczas twierdzono, przez ograniczenia w dokładności obliczeń kąta strat. Najnowsze osiągnięcia uzyskane w rozwoju wysokorozdzielczej rezonansowej spektroskopii mechanicznej wynikają z zastosowania nowych zaawansowanych nieparametrycznych i parametrycznych metod obliczeń i algorytmów do estymacji logarytmicznego dekrementu tłumienia oraz modułu sprężystości z wykładniczo tłumionych swobodnie zanikających oscylacji zawierających szum eksperymentalny. W pracy podkreślono, że wysokorozdzielcza spektroskopia mechaniczna HRMS uwzględnia obecność szumu w sygnałach naprężeń i odkształceń, która dotychczas nie była brana pod uwagę w literaturze światowej. Wykazano również, że połączenie niskoczęstotliwościowego spektrometru mechanicznego z in-situ dylatometrem laserowym w jednym urządzeniu badawczym otwiera nowe możliwości poznawcze w zakresie inżynierii materiałowej.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 3A; 2069-2076
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An investigation of the mechanical properties of sintered fly ash lightweight aggregate concrete (SFLWAC) with steel fibers
Badanie właściwości mechanicznych betonu lekkiego kruszywowego ze spiekanego popiołu lotnego (SFLWAC) z włóknem stalowym
Autorzy:
Babu, B. R.
Thenmozhi, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/949537.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
beton lekki
SFLWAC
kruszywo lekkie
popiół lotny
popiół spiekany
włókno stalowe
rozpływ
wytrzymałość na ściskanie
wytrzymałość na rozciąganie
wytrzymałość na zginanie
moduł sprężystości
efektywność konstrukcyjna
lightweight concrete
lightweight aggregate
fly ash
sintered fly ash aggregate
steel fiber
slump
compressive strength
split tensile strength
flexural strength
elastic modulus
structural efficiency
Opis:
This study investigates the fresh and mechanical performance of concrete incorporating sintered fly ash lightweight aggregates (SFLWA) both with and without steel fibers. Comparative assessments of natural aggregates with sintered fly ash aggregates were evaluated. Mix design was obtained by the IS method for M30 grade concrete, and within the natural aggregates were replaced with 20%, 40%, and 60% amounts of SFLWA. The addition of SFLWA shows an increase in the workability of the concrete. Replacement with SFLWA increases with an increase in slump value, and decreases in strength parameters. Compressive strength of 42.6 MPa was achieved with a 40% replacement of SFLWA with steel fibers. The mechanical properties such as compressive strength, split tensile strength, flexural strength, elastic modulus, and structural efficiency of SFLWAC were examined, both with and without fibers. The incorporation of fibers drastically improved the mechanical properties of the mix.
Kruszywa z popiołu lotnego mogą być wytwarzane zarówno z kruszyw wiążących na zimno jak i z kruszyw spiekanych. Naukowcy koncentrują się wyłącznie na wytwarzaniu kruszyw i bezpośrednim wykorzystaniu gruboziarnistych kruszyw w betonie. Kruszywa spiekane wykazują się lepszą wydajnością w porównaniu do kruszyw wiążących na zimno. Kilku naukowców przeprowadziło badanie poświęcone naturalnym kruszywom oraz spiekanym kruszywom. W niniejszym badaniu, kruszywa ze spiekanego popiołu lotnego zostały częściowo zastąpione naturalnymi kruszywami w gatunku betonu M30, w celu zbadania właściwości mechanicznych i sprężystych. To pokazuje, że kruszywo może być wykorzystywane do zastosowań konstrukcyjnych. Włączenie włókien stalowych do tej betonowej matrycy miało na celu porównanie zachowania na świeżym i utwardzonym podłożu. W pracy skupiono się na przydatności kruszyw ze spiekanego popiołu lotnego w betonie. Początkowo kruszywa ze spiekanego popiołu lotnego zostały poddane badaniu pod kątem właściwości fizycznych, takich jak gęstość w stanie suchym, ciężar właściwy, wchłanianie wody, udatność i wytrzymałość na zgniatanie dla przydatności kruszywa do mieszania z betonem. Miało to również na celu sprawdzenie wytrzymałości kruszyw ze spiekanego popiołu lotnego w betonie. Opracowano docelową wytrzymałość na ściskanie na poziomie 30 N/mm2 i otrzymano próbne mieszaniny w oparciu o IS 10262:2009. Te próbne mieszaniny zostały następnie poddane badaniu pod kątem 20%, 40% i 60% częściowej wymiany na naturalne gruboziarniste kruszywo, a następnie wybrano najlepszą mieszaninę na podstawie wytrzymałości na ściskanie próbek betonu. Wyniki pokazują, że 40% wymiana kruszyw ze spiekanego popiołu lotnego okazała się lepszym rozwiązaniem w porównaniu do innych mieszanin. Mieszaniny te zostały następnie dokładniej zbadane w odniesieniu do różnych proporcji włókien stalowych w mieszaninach betonowych, dla współczynnika kształtu wynoszącego 55 i objętości wynoszącej 0,5% w mieszaninach betonowych. Następnie do mieszanin dodano włókna szklane, co powoduje zwiększenie ich wytrzymałości i właściwości wiążących w mieszaninach betonowych.
Źródło:
Archives of Civil Engineering; 2018, 64, 1; 73-85
1230-2945
Pojawia się w:
Archives of Civil Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies