Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Catholic-Orthodox dialogue" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    'Oikoumene' as an Instrument of Peace: the Catholic-Orthodox Dialogue in light of the Ravenna Document
    Autorzy:
    Ferdek, Bogdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607448.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    ecumenism
    dialogue
    catholic
    orthodox
    Ravenna
    document
    Opis:
    Międzynarodowa Komisja Wspólna ds. Dialogu między Kościołem Rzymskokatolickim a Cerkwią Prawosławną prowadzi dialog poświęcony prymatowi papieskiemu. Aktualny stan dialogu na temat prymatu oddaje dokument z Rawenny: Ecclesiological and Canonical Consequences of the Sacramental Nature of the Church. Ecclesial Communion, Conciliarity and Authority. Soborowość i prymat w Kościele znajdują najgłębsze uzasadnienie w najważniejszym chrześcijańskim dogmacie o Trójcy Świętej. Dla teologii wschodniej i zachodniej Kościół jest bowiem ikoną Trójcy Świętej. Dlatego też refleksja nad nim musi wychodzić od dogmatu o Trójcy Świętej. Na dokument z Rawenny trzeba spojrzeć w świetle wschodniego modelu Trójcy Świętej. Według niego wśród równych sobie osób boskich osoba Ojca jest protos. Dwie pozostałe osoby są określane w kontekście ich związku z Ojcem: Syn został zrodzony przez Ojca, Duch od Ojca pochodzi. Skoro Kościół jest obrazem boskich osób, z których pierwsza jest protos, to musi w nim być miejsce na owo protos. Jednak w Trójcy Świętej wszystkie trzy osoby działają razem i jest w Nim coś, co koresponduje z pojęciem „soborowość". Skoro więc Kościół jest obrazem konsyliarnego Boga, to do jego istoty należy również soborowość. Kościół będący ikoną Trójcy Świętej musi być równocześnie Kościołem soborowym i Kościołem mającym protos. Soborowość i protos muszą być widoczne na wszystkich płaszczyznach Kościoła: lokalnej, regionalnej i uniwersalnej. Na płaszczyźnie uniwersalnej jest zatem miejsce na prymat Biskupa Rzymu, który powinien być jednak zreinterpretowany w duchu starożytnego Kościoła. Reinterpretacja prymatu biskupa Rzymu mogłaby się dokonać analogicznie do korekty materii sakramentu święceń dokonanej przez Piusa XII w Sacra- mentum ordinis z 1947 roku. Sobór we Florencji w Dekrecie dla Ormian z 1439 roku określił, że istotnym elementem udzielania święceń jest podanie kielicha z winem i pateny z chlebem. Natomiast Pius XII uznał za materię sakramentu święceń włożenie rąk. Równało się to świadomemu powrotowi do tradycji Kościoła starożytnego, a tym samym i Kościoła Wschodu. W ten sposób forma, która w Kościele rzymskim - ale nie w Kościele powszechnym - obowiązywała przez całe wieki, została zniesiona jako partykularna forma Zachodu. Analogicznie można by dokonać korekty zachodniej tradycji prymatu biskupa Rzymu w świetle tradycji Kościoła starożytnego.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2013, 27; 61-68
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zaangażowanie papieża Franciszka w dialog ekumeniczny w latach 2013-2018
    Pope Francis’ involvement in ecumenical dialogue in the years 2013-2018
    Autorzy:
    Błasiak, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/516487.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
    Tematy:
    ekumenizm
    papież Franciszek
    dialog katolicko-prawosławny
    dialog
    katolicko-protestancki
    ecumenism
    pope Francis
    Catholic-Orthodox dialogue
    Catholic-Protestant
    dialogue
    Opis:
    Niniejszy artykuł podejmuje zagadnienie dialogu ekumenicznego prowadzonego przez papieża Franciszka. Ujęty temat został przedstawiony w kluczu chronologicznym. Poprzez kolejne lata posługi ojca świętego na Stolicy św. Piotra Franciszek uczestniczył w wielu spotkaniach i wydarzeniach o charakterze ekumenicznym, niejednokrotnie sam był inicjatorem takich wydarzeń. Autor przedstawia te ekumeniczne wydarzenia, w których brał udział papież z przedstawicielami przeróżnych Kościołów i wspólnot chrześcijańskich. Prawosławia, wspólnot protestanckich, Kościołów Wschodu i Zachodu, które miały miejsce niejednokrotnie podczas podróży zagranicznych papieża i przy okazji różnych wydarzeń, wizyt i spotkań. Autor stara się wydobyć charakterystyczne spojrzenie papieża na zagadnienie jedności chrześcijan, myśli i wątki, do których papież często powraca. Dokonanie takiego przedstawienia i syntezy ma na celu, ukazanie zaangażowania papieża Franciszka w dialog ekumeniczny, przedstawienie jak ojciec święty rozumie dążenie do jedności, w jakim kluczu go podejmuje, jakie wiąże z nim oczekiwania i jakie stawia przed nim cele.
    This article addresses the issue of the ecumenical dialogue led by Pope Francis. The subject is presented in chronological order. During his years of service as the Holy See, Francis, St. Peter’s successor, has participated in many meetings and events of an ecumenical nature and was the initiator of several of them. The author presents the ecumenical events in which the Pope participated along with representatives of various Churches and Christian communities. Meetings with the Orthodox Church, Protestant communities, and the Eastern and Western Churches have taken place many times during the Pope’s foreign travels and on the occasion of various events and visits. The author tries to bring out the pope’s characteristic views on the issue of Christian unity, including the thoughts and topics to which he often mentions. This presentation and synthesis aims, to show Pope Francis’ commitment to ecumenical dialogue, presenting how the Holy Father understands this striving for unity, the key he undertakes to do so and what his expectations and goals are.
    Źródło:
    Studia Paradyskie; 2019, 29; 11-46
    0860-8539
    Pojawia się w:
    Studia Paradyskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Istota eklezjologii pierwszego tysiąclecia w ujęciu prawosławnym i rzymskokatolickim w świetle dokumentu: „Synodalność i prymat w pierwszym Tysiącleciu: Ku wspólnemu rozumieniu w służbie jedności Kościoła”, Chieti 2016
    The essence of the ecclesiology of the first millennium in the Orthodox and Roman Catholic perspective in light of: Synodality and primacy during the first millennium: towards a common understading in service to the unity of the church, Chieti 2016
    Autorzy:
    Kuźma, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1917278.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-27
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    Catholic-Orthodox dialogue
    ecumenism
    Chieti Document
    synodality and primacy in the Church
    dialog katolicko-prawosławny
    ekumenizm
    dokument z Chieti
    synodalność i prymat w Kościele
    Opis:
    Artykuł składa się z dwóch części. W pierwszej przedstawione zostały rezultaty osiągnięć dialogu katolicko-prawosławnego, który rozpoczął się w 1982 r. Drugą część stanowi tłumaczenie na j. polski dokumentu, który został przyjęty na 14-tej sesji plenarnej dialogu katolicko-prawosławnego w Chieti w 2016 r. Pierwsza faza dialogu, która przebiegała w latach 1982-2000 poruszała zagadnienia, które w swojej istocie zarówno dla Kościoła prawosławnego jak też dla Kościoła rzymskokatolickiego są wspólne i w wielu punktach zbieżne. Począwszy od 2006 r. Komisja zajęła się tematem zależności synodalności i prymatu w Kościele. Dokument z Chieti porusza zagadnienie rozumienia prymatu w pierwszym tysiącleciu niepodzielonego Kościoła. Historia tego okresu, jak wskazują autorzy dokumentu powinna stanowić punkt odniesienia względem szukania dróg jedności Kościoła w przyszłości.
    This article consists of two parts. The first part presents the achievements of the Catholic-Orthodox dialogue which commenced in 1982. The second part contains a Polish translation of a document which was adopted at the 14th plenary session of the Catholic-Orthodox dialogue in Chieti in 2016. The first phase of the dialogue, which took place between 1982-2000, raised issues which are in essence common for both the Orthodox Church and Roman Catholic Church and in many aspects convergent. Starting in 2006, the Commission addressed the relations of synodality and primacy in the Church. The Chieti Document addresses the question of understanding primacy in the first millennium of the undivided Church. As the authors of this document point out, the history of this period should serve as a benchmark in the quest for Church unity in the future.
    Źródło:
    ELPIS; 2019, 21; 109-120
    1508-7719
    Pojawia się w:
    ELPIS
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    KATOLICKO-PRAWOSŁAWNY DIALOG EKUMENICZNY W OSTATNIM PIĘĆDZIESIĘCIOLECIU (1964–2014)
    CATHOLIC-ORTHODOX ECUMENICAL DIALOGUE IN THE LAST FIFTY YEARS (1964–2014)
    Autorzy:
    Pilarczyk, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/418462.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
    Tematy:
    history of christianity
    orthodoxy
    catholicism
    ecumenism
    Opis:
    The article takes stock of the past fifty years Catholic-Orthodox dialogue. They appoint them two events ecumenical especially important to him, it is the meeting of Pope Paul VI and Patriarch Athenagoras I (1964) and Francis Pope and the Patriarch Bartholomew in Jerusalem (2014). The outline shows a gradual process of division between the Churches of East and West. More specifically discusses the course of contemporary dialogue, focusing on the key issues agreed, as reflected in jointly agreed by the partners of dialogue documents. There also omits the most contentious issues that still prevent full communion between the two Churches. In the end, it shows how important the dialogue was to meet Pope Francis and the Patriarch Bartholomew I in Jerusalem in 2014, even though his rank was much lower than the meeting of heads of Churches in 1964.
    Źródło:
    Colloquium; 2015, 7, 4; 201-216
    2081-3813
    2658-0365
    Pojawia się w:
    Colloquium
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Смешанные браки: актуальный вызов для Церквей. Римско-католический и православный взгляд
    Małżeństwa mieszane: aktualne wyzwanie dla Kościołów. Perspektywa rzymskokatolicka i prawosławna
    Mixed Marriages: the Present Challenge for the Churches. The Roman Catholic Perspective and the Orthodox Perspective
    Autorzy:
    Kałużny, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/553676.pdf
    Data publikacji:
    2017-07-25
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    małżeństwo mieszane
    rzymskokatolicko-prawosławny dialog ekumeniczny
    ekumenizm
    mixed marriage
    Roman Catholic-Orthodox ecumenical dialogue
    ecumenism
    Opis:
    W artykule podejmuje się próbę przybliżenia ekumenicznego wymiaru małżeństw między katolikami i prawosławnymi. Na przestrzeni historii w podejściu do małżeństw mieszanych, tak w jednej, jak i w drugiej tradycji wyznaniowej, dokonała się znaczna ewolucja: od absolutnego zakazu zawierania tego rodzaju związków do ich ograniczonej akceptacji i dostrzeżenia ich ekumenicznej funkcji. W rezultacie w nowszych dokumentach Kościołów oraz w tekstach katolicko-prawosławnego dialogu ekumenicznego można stwierdzić współistnienie tych dwóch elementów, co wskazuje na specyficzną tożsamość małżeństw mieszanych. Proces ewolucji stanowiska wobec małżeństw między katolikami i prawosławnymi, jak również różnice w rozłożeniu akcentów na jeden lub drugi aspekt tej złożonej rzeczywistości pozostają ściśle związane z obecnymi w obydwu Kościołach poglądami na temat charakteru eklezjalnego innych wyznań chrześcijańskich i ważności sprawowanych w nich sakramentów.
    In the article, I am focusing on the ecumenical dimension of marriage between Catholics and Orthodox Christians. In the course of history, the attitude toward mixed marriages both in the first and in the latter Church tradition has evolved to a considerable degree – from absolutely forbidding this kind of relationships to their limited acceptance and perceiving their ecumenical function. As a result, both these elements can be found side by side in the latest Church documents and in the texts of the Catholic-Orthodox ecumenical dialogue. This points to a specific identity of mixed marriages. The process of evolution of the respective stands on a Catholic-Orthodox marriage and the differences in emphasizing either aspect of the complex reality has been closely related to the Churches’ stands on the ecclesial character of other Christian denominations and on the validity of their sacraments.
    Źródło:
    Sympozjum; 2017, 1(32); 141-161
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ku ekumenii realistycznej. W poszukiwaniu przyczyn trudności w katolicko-prawosławnym dialogu teologicznym
    Toward Realistic Ecumenism. Looking for the Causes of Difficulties in the Theological Dialogue between the Roman Catholic Church and the Orthodox Church
    Autorzy:
    Kałużny, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571492.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    dialog ekumeniczny
    Kościół rzymskokatolicki
    Kościół prawosławny
    ekumenizm
    eklezjologia
    ecumenical dialogue
    Roman Catholic Church
    Orthodox Church
    ecumenism
    ecclesiology
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest prezentacja ważniejszych przyczyn trudności w katolicko-prawosławnym dialogu teologicznym na forum światowym. Temat został rozwinięty w czterech częściach. Najpierw zwrócono uwagę na odmienną świadomość podziału w katolicyzmie i w prawosławiu. Następnie dokonano ogólnej prezentacji wybranych aspektów katolicko-prawosławnego „dialogu miłości” i „dialogu prawdy”. W trzeciej części omówiono uwarunkowania początków dialogu teologicznego między obydwoma Kościołami. W końcu odniesiono się do kluczowych problemów natury eklezjologicznej, które pojawiły się w toku dialogu, takich jak uznanie kościelnego statusu partnerów dialogu, rozumienie kategorii „Kościołów siostrzanych” i stosunek do kwestii „uniatyzmu”. Ostatecznie stwierdzono, że katolicko-prawosławny dialog teologiczny jest dialogiem trudnym. Istniejące trudności dialogowe nie muszą jednak prowadzić do zniechęcenia, ale wręcz przeciwnie – mogą stać się impulsem do pogłębienia i ożywienia katolickoprawosławnego dialogu teologicznego.
    The aim of this article is to present the essential causes of the difficulties in the theological dialogue between the Roman Catholic Church and the Orthodox Church in the world. The topic has been dealt upon in four parts. First, the author is drawing the reader’s attention to the fact that the awareness of the disunion differs in these two Churches. Next, the author is making a general presentation of selected aspects of the “dialogue of love” and the “dialogue of truth” between Roman Catholicism and Orthodoxy. In Part 3, the author is discussing the circumstances of the beginnings of the theological dialogue between them. At the end, he is referring to the key ecclesiological problems which appeared in the course of the dialogue such as accepting the ecclesial status of the dialogue partner, understanding the category of “Sister Churches”, and attitude to the issue of “Uniatism”. Finally, the author states that the theological Catholic-Orthodox dialogue is a difficult one. However, the existing difficulties in the dialogue do not have to lead to discouragement, but – quite the contrary – they may become an incentive to deepen and invigorate the theological dialogue the Roman Catholic Church and the Orthodox Church.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2019, 23, 2(56); 113-139
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies