Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rzemioslo" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Krajobraz kulturowy wsi podlaskiej jako istotny element atrakcyjności turystycznej regionu
The culture landscape of the Podlasie village as the element of the tourist atractiveness of the area
Autorzy:
Zbikowski, J.
Kasprzyk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85491.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polska Asocjacja Ekologii Krajobrazu
Tematy:
dziedzictwo kulturowe
kultura ludowa
rzemioslo
Podlasie
Źródło:
Problemy Ekologii Krajobrazu; 2010, 27
1899-3850
Pojawia się w:
Problemy Ekologii Krajobrazu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
WIKLINIARSTWO
WICKERWORK
Autorzy:
Rolka, Emilia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/441520.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
Tematy:
rzemiosło
plecionkarstwo
wikliniarstwo
tradycja
dziedzictwo kulturowe
sztuka
handicrafts
weaving
wickerwork
tradition
cultural heritage
art
Opis:
Niniejszy artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie: jak plecionkarstwo, a w szczególności wikliniarstwo, z powodu dostępności materiału jakim jest wiklina (młode pędy kilku gatunków wierzb) rozwijało się zarówno na historycznych, jak i obecnych terenach Polski. Autorka w artykule opisuje zarówno podstawowe materiały, jak również kolejne etapy rozwoju plecionkarstwa, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu, który na tę dziedzinę twórczości wywarła moda na meble plecione. Rozpoczęła się ona na przełomie XVIII i XIX wieku w Europie i Stanach Zjednoczonych i spowodowała upowszechnienie plecionkarstwa również na terenach polskich. Jej bezpośrednim efektem było powstanie wielu szkół i wytwórni plecionkarskich. Jedną z najsłynniejszych była szkoła koszykarska w Rudniku nad Sanem, stanowiąca również obecnie jeden z najważniejszych ośrodków rękodzieła plecionkarskiego w Polsce. Najistotniejszym aspektem historii rozwoju plecionkarstwa jest jego ewoluowanie z umiejętności rzemieślniczej do rangi sztuki. Proces ten rozpoczął się w okresie dwudziestolecia międzywojennego, kiedy to plecionkarstwo znalazło się w kręgu zainteresowań artystów, takich jak między innymi, zwany „Michałem Aniołem Wikliny” Władysław Wołkowski. Wynikiem ich prac były liczne realizacje w postaci krzeseł, foteli, mebli czy małych form użytkowych, takich jak chociażby lampy. Nie wyczerpuje to zakresu zastosowań plecionkarstwa w sztuce, czego najznamienitszym przykładem może być polski pawilon na wystawie światowej Expo w Aichi (Japonia) zrealizowany w 2005 roku. Stanowi on innowacyjne podejście do projektowania i jednocześnie współczesną odpowiedz na pytanie o przyszłość plecionkarstwa.
Plaiting is undoubtedly one of the oldest and perhaps even the oldest branch of creativity in the history of mankind. Weaving skills have been used for millennia in a variety of cultures around the world, in all climate zones. The importance of plaiting contrasts with the fact that it was not actually the subject of holistic and in-depth research beyond fragmentary and partial discussions in ethnographic works or guidebooks. Weaving of objects, both usable and vernacular construction, in the area of today's Poland has been developing since prehistoric times. Wickerworks were used in every aspect of contemporary life, starting from small everyday objects, through tools, furniture, medium and large-size objects of various purposes, to building constructions and structures. Wickerwork is a separate branch of the craft and as such has been the subject of specialist craft education since the 19th century. Plaiting is also a group of techniques in artistic creation. Plaited utility products, plaited materials and building constructions have been and still are the subject of research in many fields of science, conservation and museum works since the 19th century. They were treated marginally by architects,, which changed, however, when well-known architects ennobled the wickerwork with the power of their authority to the rank of valuable sources of inspiration and full expression of the material.
Źródło:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2019, 15/I; 53-68
2299-1263
2353-0987
Pojawia się w:
Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kimono w kulturze Japonii – od ubioru po symbol „japońskości”
The Kimono in Japanese Culture – from Dress to the Symbol of “Japaneseness”
Autorzy:
Kamińska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37234509.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kimono
dziedzictwo kulturowe
„japońskość”
tożsamość kulturowa
rzemiosło artystyczne
cultural heritage
“Japaneseness”
cultural identity
kōgei
Opis:
Kimono to jedna z najbardziej rozpoznawalnych form komunikujących jednoznacznie przynależność do japońskiego kręgu kulturowego. Nazywane jest strojem tradycyjnym, ubiorem narodowym, a także symbolem „japońskości”. Badania przeprowadzone w Kioto oraz Tokio wykazały, iż jest ono bez wątpienia zwierciadłem kultury, w której powstało. Dotyczy to nie tylko samej formy i ornamentu, będących zbiorem zakodowanych znaczeń symbolicznych, lecz również sposobu, w jaki kimono powstaje, jak jest noszone, związanych z tym zachowań kulturowych, a także roli społecznej, jaką odgrywa. Szczególnie trudnym okresem dla kimona był okres Meiji (1868–1912). Poprzez podział ubioru na „japoński” wafuku oraz „zachodni” yōfuku kimono stało się narzędziem do podkreślania różnicy między tym, co zachodnie, i tym, co japońskie. W ten sposób przerodziło się w instrument wykorzystywany do wzmocnienia tożsamości narodowej, przywoływany w dyskusjach o unikatowości kultury japońskiej. Oprócz wyżej wymienionych aspektów musimy pamiętać przede wszystkim o tym, iż kimono to dzieło sztuki „do noszenia”, reprezentujące tradycyjne rzemiosło artystyczne kōgei. Stanowi ono ważne dziedzictwo kulturowe zarówno jako część życia codziennego, artefakt w przestrzeni muzealnej, jak i źródło inspiracji dla japońskich i zachodnich artystów. Celem artykułu jest ukazanie kimona jako integralnej części kultury japońskiej z jednoczesnym uwzględnieniem jego wartości artystycznej, próba dekodowania znaczenia tej formy ubioru jako symbolu „japońskości” i refleksja nad obecnością „przeszłości” w „teraźniejszości”.
The kimono stands out as one of the most recognizable forms that clearly communicates Japanese cultural affiliation. It is called a traditional costume, a national costume, and a symbol of “Japaneseness”. My research in Kyoto and Tokyo has shown that the kimono clearly serves as a mirror of the culture from which it originates. This includes its form and decoration, craftsmanship in its making, how it is worn, the cultural norms associated with it, and the social role it fulfills. Selected aspects are discussed using the example of women’s kimonos, taking into account the historical perspective. It provides valuable insights into cultural patterns and social interactions characteristic of Japanese culture. The article highlights the fact that the kimono is a work of art “to be worn”, representing traditional Japanese craftsmanship of kōgei. It is an important cultural heritage, an object of daily life, a cherished artifact in museum exhibitions, and a source of inspiration for Japanese and Western artists. However, we must remember that during the Meiji period (1868–1912) it became a tool for reinforcing national identity, invoked in discussions about the uniqueness of Japanese culture. The aim of this article is to emphasize the kimono as an integral part of Japanese culture, taking into account its artistic significance, the meaning of this form of dress as a symbol of “Japaneseness”, and a reflection on the interplay between the present and the past.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2023, 43, 4/2; 407-428
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Crisis or Renaissance of Europe’s organ heritage?
Kryzys czy renesans europejskiego dziedzictwa organowego?
Autorzy:
Bernat, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24200994.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
cultural heritage
pipe organ
music
craftsmanship
threats
challenges
dziedzictwo kulturowe
organy
muzyka
rzemiosło
zagrożenia
wyzwania
Opis:
The organ heritage has attracted increasing interest of the international community. The objective of this paper is to examine the current situation of Europe’s organ heritage. Interviews with experts on the contemporary threats and challenges to the heritage of the organ were the most important part of the study. The main contemporary threats to Europe’s organ heritage are: unprofessional organ-building services; enormous costs of restoration work; incomplete inventories of instruments; secularization of European societies; relatively poor awareness of organ users and administrators (mainly clergy). Among the most important challenges for the preservation of Europe’s organ heritage, the experts mention education activities at several levels. There is also a special challenge of trying to restore the functioning of the organ music and organ building community to the state from before the pandemic, and to continue the already started organ building or reconstruction projects.
Dziedzictwo organowe przyciąga coraz większą uwagę społeczności międzynarodowej. Celem artykułu jest zbadanie obecnej sytuacji europejskiego dziedzictwa organowego. Wywiady z ekspertami na temat współczesnych zagrożeń i wyzwań dla europejskiego dziedzictwa organowego były najważniejszą częścią badania. Główne współczesne zagrożenia dla europejskiego dziedzictwa organowego to: nieprofesjonalne usługi budowy organów, ogromne koszty prac renowacyjnych, niepełne inwentarze instrumentów, sekularyzacja społeczeństw europejskich, relatywnie niski poziom świadomości użytkowników i administratorów organów (głównie duchowni). Wśród najważniejszych wyzwań stojących przed zachowaniem europejskiego dziedzictwa organowego eksperci wymienili wielopoziomowe działania edukacyjne. Szczególnym wyzwaniem jest też próba odbudowy funkcjonowania muzyki organowej i społeczności budowniczych organów do stanu sprzed pandemii, a także kontynuacja już rozpoczętych projektów budowy i rekonstrukcji organów.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2022, 72; 126--135
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies