Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ultrasonography" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Czy pediatra powinien wykonywać badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej u dzieci rodziców z wielotorbielowatością nerek?
Should a paediatrician perform abdominal ultrasonography in children of parents with polycystic kidney disease?
Autorzy:
Wróblewski, Krzysztof
Młudzik, Katarzyna
Afshari, Susan
Grzelak, Piotr
Tkaczyk, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034037.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
early detection
polycystic kidney disease
ultrasonography
wielotorbielowatość nerek
dzieci
ultrasonografia
wczesne wykrycie
Opis:
Autosomal dominant polycystic kidney disease produces symptoms mainly in adulthood. Renal cysts and/or elevated blood pressure can be the first signs of the disease in children. Because of the lack of a targeted therapy, early diagnosis and implementation of actions to slow its progression are the essence of treatment. Aim: The aim of the study was to assess the clinical course of autosomal dominant polycystic kidney disease in children. Material and methods: The study involved the assessment of 28 patients with autosomal dominant polycystic kidney disease diagnosed before the age of 18. The disease was diagnosed during a routine abdominal ultrasound scan in 24 patients and during a scan conducted due to abdominal pain reported by patients in 4 cases. Two patients had the disease diagnosed based on the Ravine criteria, whereas an ultrasound image and family history helped establish the diagnosis in 26 cases. The children enrolled had blood pressure measured, serum creatinine concentration determined and general urinalysis performed. Results: The median age at the diagnosis was 5 years. The family history was positive in 89.3% (25) of patients. Siblings had the disease in 46.43% (13) of cases. None of the children presented with abnormalities in urinalysis or creatinine levels. Two patients were diagnosed with arterial hypertension and in 1 child blood pressure was elevated above the 97th percentile. Urine albumin-to-creatinine ratio exceeding 30 mg/g was observed in 20.8% of children. Conclusions: Autosomal dominant polycystic kidney disease in children is asymptomatic. There are no irregularities either in urinalysis or renal function parameters. An abdominal ultrasound examination, which is inexpensive and non-invasive, is worth considering in all children of parents with autosomal dominant polycystic kidney disease in order to implement early nephroprotection.
Wielotorbielowatość nerek dziedziczona autosomalnie dominująco daje objawy kliniczne głównie w wieku dorosłym. U dzieci pierwszymi oznakami choroby mogą być obecność torbieli w nerkach i/lub podwyższone ciśnienie tętnicze krwi. Istotą leczenia, ze względu na brak terapii celowanej, jest wczesne wykrycie choroby i wdrożenie działań, które ją spowolnią. Cel pracy: Celem pracy była ocena przebiegu klinicznego autosomalnie dominującej wielotorbielowatości nerek u dzieci. Materiał i metody: Badaniem objęto 28 osób, u których wielotorbielowatość nerek dziedziczoną autosomalnie dominująco rozpoznano poniżej 18. roku życia. U 24 chorobę zdiagnozowano w trakcie rutynowego badania ultrasonograficznego jamy brzusznej, natomiast u 4 na podstawie badania wykonanego z powodu zgłaszanych dolegliwości bólowych brzucha. U 2 osób wielotorbielowatość nerek dziedziczoną autosomalnie dominująco rozpoznano na podstawie kryteriów Ravine’a, a u 26 na podstawie obrazu ultrasonograficznego i wywiadu rodzinnego. U badanych dzieci zmierzono ciśnienie tętnicze, oznaczono stężenie kreatyniny w surowicy oraz wykonano ogólną analizę moczu. Wyniki: Mediana wieku, w którym rozpoznano chorobę, wyniosła 5 lat, wywiad rodzinny był dodatni u 89,3% (25) osób, rodzeństwo chorowało w przypadku 46,43% (13) pacjentów. U żadnego dziecka nie stwierdzono odchyleń w badaniu ogólnym moczu ani w stężeniu kreatyniny. U 2 osób zdiagnozowano nadciśnienie tętnicze, a 1 miała podwyższone wartości ciśnienia tętniczego powyżej 97. centyla. U 20,8% dzieci stwierdzono stosunek stężenia albumin do stężenia kreatyniny w moczu powyżej 30 mg/g. Wnioski: Wielotorbielowatość nerek dziedziczona autosomalnie dominująco w dzieciństwie przebiega bezobjawowo, nie stwierdza się również odchyleń w badaniu ogólnym moczu ani w funkcji nerek. Badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej, które jest tanie i nieinwazyjne, warto wykonywać u wszystkich dzieci rodziców z wielotorbielowatością nerek dziedziczoną autosomalnie dominująco w celu wczesnego wdrożenia nefroprotekcji.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2016, 12, 3; 303-309
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie ultrasonografi i w ocenie powikłań zakrzepowych u dzieci z centralnymi, tunelizowanymi cewnikami dożylnymi
Ultrasound assessment of thrombotic complications in pediatric patients with tunneled central venous catheters
Autorzy:
Tomaszewski, Marek
Kosiak, Wojciech
Irga, Ninela
Połczyńska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058173.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
central venous catheter
pediatric patients
thrombosis
ultrasonography
cewniki centralne
dzieci
powikłania zakrzepowe
ultrasonografia
Opis:
Central venous access consists in inserting a vascular catheter to the vena cava and placing its tip in the vicinity of the opening to the right atrium. In the patients of the Clinic of Pediatrics, Hematology and Oncology at the Academic Clinical Centre of the Medical University in Gdańsk, such implantation procedures are conducted 40–50 times in a year using Broviac/Hickman catheters that are placed in the subclavian vein. In the Ultrasound and Biopsy Laboratory at the clinic mentioned above, approximately 200–250 examinations have been conducted since 2005 to assess the central venous access. Implantation of a catheter considerably increases the comfort of patients who require a long-term venous access. Nevertheless, it is an invasive procedure, burdened with a risk of numerous, early and late complications. The late complications are associated with implanted catheters and include catheter-related thrombosis. The aim of this paper was to present three patients of the Clinic of Pediatrics, Hematology and Oncology at the Academic Clinical Centre of the Medical University in Gdańsk, in whom thrombotic complications occurred as a result of long-term central venous catheters. The paper also discusses the possibilities of using sonography in the assessment of such complications. In the presented patients, it was possible to determine the size and localization of a thrombus which enabled effective treatment in two cases. The pathomechanism of catheter-related thrombosis was explained and the risk factors of such complications were discussed. The attention was paid to the necessity of conducting ultrasound examinations in pediatric patients with inserted catheters as soon as the fi rst symptoms of thrombosis appear. Based on own observations and despite the lack of validation of ultrasound imaging in the assessment of central catheters, we believe that this method is highly promising and can be recommended for the assessment of thrombotic complications in pediatric patients with central venous catheters.
Centralny dostęp dożylny polega na wprowadzeniu cewnika naczyniowego (kateteru) do żyły głównej i zlokalizowaniu jego końcówki blisko ujścia do prawego przedsionka serca. U pacjentów Kliniki Pediatrii, Hematologii i Onkologii Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w ciągu roku przeprowadza się 40–50 zabiegów implantacji cewników centralnych typu Broviac/Hickman przez żyłę podobojczykową. W Pracowni Diagnostyki Ultrasonografi cznej i Biopsyjnej przy wyżej wymienionej Klinice od 2005 roku wykonuje się rocznie około 200–250 badań, do których wskazaniem jest ocena centralnego dostępu dożylnego. Zastosowanie kateteru znacznie poprawia komfort pacjentów wymagających długotrwałego dostępu dożylnego. Jest jednak procedurą inwazyjną, obarczoną ryzykiem wystąpienia szeregu powikłań, zarówno wczesnych, jak i późnych. Powikłania późne dotyczą cewników już implantowanych i obejmują między innymi zakrzepicę odcewnikową. Celem niniejszej pracy jest prezentacja trzech pacjentów z Kliniki Pediatrii, Hematologii i Onkologii Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, u których doszło do powikłań zakrzepowych w przebiegu długotrwale utrzymywanego cewnika centralnego. Przedstawiono możliwości wykorzystania ultrasonografi i w ocenie powstałych zaburzeń. W prezentowanych przypadkach możliwe było określenie wielkości i lokalizacji skrzepliny, co pozwoliło na podjęcie skutecznego leczenia u dwojga pacjentów. Omówiono patomechanizm powstania zakrzepicy odcewnikowej oraz czynniki zwiększonego ryzyka takich zaburzeń. Zwrócono uwagę na konieczność wykonywania badań ultrasonografi cznych u dzieci z kateterem już przy pierwszych objawach sugerujących powikłania zakrzepowe. Na podstawie obserwacji własnych, pomimo braku walidacji dla diagnostyki ultrasonografi cznej w ocenie cewników centralnych, uważamy, że jest to metoda bardzo obiecująca i godna polecenia w ocenie powikłań zakrzepowych u dzieci z centralnym dostępem dożylnym.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 55; 451-459
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An additional ultrasonographic sign of Hashimoto’s lymphocytic thyroiditis in children
Dodatkowa cecha ultrasonograficzna zapalenia tarczycy Hashimoto u dzieci
Autorzy:
Kosiak, Wojciech
Piskunowicz, Maciej
Świętoń, Dominik
Batko, Tomasz
Kaszubowski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1052884.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Hashimoto disease
autoimmune diseases
children
endocrinology
ultrasonography
choroba hashimoto
choroby autoimmunologiczne
dzieci
endokrynologia
ultrasonografia
Opis:
We present an additional sonographic sign of Hashimoto’s thyroiditis (HLT), increasing the specificity of this method in pediatric populations. Methods: A total of 98 children (mean age 12.7 years, range 7–17 years) were selected from the registry of the endocrinology outpatient department. All subjects met the diagnostic criteria for HLT. All children underwent a prospective thyroid ultrasound examination with special attention paid to the presence of lymph nodes adjacent to the thyroid gland. In order to form a control group, we analyzed 102 healthy volunteers and 94 children with cervical lymphadenopathy, age- and sex-matched with the main study group. Results: The ultrasound of the thyroid revealed typical sonographic signs of autoimmune thyroid disease in all children with HLT and in none of the individuals in the control groups. In 96 children (98%) from the HLT group, at least 2 lymph nodes adjacent to the lower part of the thyroid gland lobes localized on one or both sides of the thyroid were detected. No lymph nodes adjacent to the lower part of the thyroid lobes were found in healthy children or children with cervical lymphadenopathy. Conclusions: Lymph nodes adjacent to the lower part of the thyroid lobes are an additional ultrasound sign of pediatric Hashimoto’s lymphocytic thyroiditis, with 98% sensitivity and 100% specificity.
W niniejszej pracy została przedstawiona dodatkowa cecha ultrasonograficzna przewlekłego limfocytowego zapalenia tarczycy, zwiększająca specyficzność tej metody w populacji dzieci. Materiał i metody: Z rejestru kliniki endokrynologii wybrano 98 dzieci (średnia wieku: 12,7 roku, przedział wiekowy: 7–17 lat). Wszyscy pacjenci spełniali kryteria diagnostyczne choroby Hashimoto. Każde dziecko poddano prospektywnemu badaniu ultrasonograficznemu tarczycy ze szczególnym uwzględnieniem występowania węzłów chłonnych przylegających do tarczycy. W celu utworzenia grupy kontrolnej analizie poddano 102 zdrowych ochotników oraz 94 dzieci z limfadenopatią szyjną, dopasowanych pod względem wieku i płci do badanej grupy. Wyniki: Badanie ultrasonograficzne tarczycy ujawniło typowe cechy sonograficzne autoimmunologicznej choroby tarczycy u wszystkich dzieci z chorobą Hashimoto i nie ujawniło ich u żadnego pacjenta z grupy kontrolnej. U 96 chorych dzieci (98%) wykryto co najmniej dwa węzły chłonne przylegające do dolnej części płatów tarczycy, umiejscowione z jednej lub z dwóch stron gruczołu. Nie wykryto węzłów chłonnych przylegających do dolnej części płatów tarczycy u dzieci zdrowych ani u dzieci z limfadenopatią szyjną. Wnioski: Występowanie węzłów chłonnych przylegających do dolnej części płatów tarczycy stanowi dodatkową cechę ultrasonograficzną zapalenia tarczycy Hashimoto u dzieci, wykazującą 98-procentową czułość i 100-procentową specyficzność.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 63; 349-357
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Limfadenopatia węzłów chłonnych wątrobowych u dzieci z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby
Perihepatic lymphadenopathy in children with chronic viral hepatitis
Autorzy:
Dagmar, Schreiber-Dietrich
Margret, Pohl
Xin-Wu, Cui
Barbara, Braden
Christoph F., Dietrich
Liliana, Chiorean
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053403.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chronic hepatitis
liver hilum
lymphadenopathy
pediatric
ultrasonography
limfadenopatia
przewlekłe zapalenie wątroby
ultrasonografia
wnęka wątroby
dzieci
Opis:
Objective. To assess whether lymph node enlargement in the hepatoduodenal ligament occurs in children with chronic viral hepatitis B and C in comparison to healthy controls. Subject and methods. In 49 patients with chronic viral hepatitis (38 with chronic hepatitis B, 11 with chronic hepatitis C, 31 male, 18 female; age range 1 to 17 years), and in 51 healthy controls (25 male, 26 female; age range 4 to 16 years), the total perihepatic lymph node volume was assessed using transabdominal ultrasonography as previously described in adult patients. Results. Adequate visualization of the liver hilum was achieved in 46/49 (94%) pediatric patients with chronic viral hepatitis and in 46/51 (90%) pediatric healthy controls. In patients with adequate liver hilum visualization, enlarged perihepatic lymph nodes (longitudinal diameter >14 mm) were detected in 32/46 (70%) patients with chronic viral hepatitis and in 5/46 (11%) healthy controls. The total perihepatic lymph nodes volume [mean ± SD] was 1.0 ± 1.2 mL (0.1–5.4 mL) in patients with chronic viral hepatitis and 0.1 ± 0.1 mL (0.0–0.4 mL) in healthy controls (p < 0.05). A maximal lymph node diameter >14 mm identified patients with chronic viral hepatitis with 70% sensitivity and 89% specificity. Conclusion. Transabdominal ultrasound can detect lymph nodes within the hepatoduodenal ligament not only in adults but also in children. Paediatric patients with chronic viral hepatitis have significantly enlarged perihepatic lymph nodes compared to controls. Therefore, sonographic assessment of perihepatic lymphadenopathy might be a non-invasive diagnostic tool to screen paediatric patients for chronic viral hepatitis.
Cel: Celem pracy była ocena występowania powiększonych węzłów chłonnych więzadła wątrobowo-dwunastniczego u dzieci z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B i C w porównaniu ze zdrową grupą kontrolną. Pacjenci i metoda: Objętość całkowitą węzłów chłonnych wątrobowych zbadano u 49 pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby (38 z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu B, 11 z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C; 31 chłopców, 18 dziewcząt; wiek pacjentów od 1 do 17 lat) oraz u zdrowych dzieci stanowiących grupę kontrolną (25 chłopców, 26 dziewcząt; wiek od 4 do 16 lat) za pomocą ultrasonografii jamy brzusznej, zgodnie z poprzednim opisem dotyczącym dorosłych pacjentów. Wyniki: Poprawną wizualizację wnęki wątroby uzyskano u 46/49 (94%) dzieci z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby oraz u 46/51 (90%) zdrowych dzieci z grupy kontrolnej. Wśród tych pacjentów powiększone węzły chłonne wątrobowe (o wymiarze podłużnym >14 mm) wykryto u 32/46 (70%) pacjentów z przewlekłym zapaleniem wątroby oraz 5/46 (11%) zdrowych dzieci z grupy kontrolnej. Objętość całkowita węzłów chłonnych wątrobowych (średnia ± SD) u pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby wynosiła 1,0 ± 1,2 ml (0,1–5,4 ml), natomiast w grupie kontrolnej 0,1 ± 0,1 ml (0,0–0,4 ml) (p < 0,05). Na podstawie maksymalnej średnicy węzłów chłonnych wynoszącej >14 mm zidentyfikowano pacjentów z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby z czułością 70% i swoistością 89%. Wnioski: Badanie ultrasonograficzne jamy brzusznej pozwala na wykrycie węzłów chłonnych w obrębie więzadła wątrobowo-dwunastniczego nie tylko u osób dorosłych, ale również u dzieci. U dzieci z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby występują znacznie powiększone węzły chłonne wątrobowe w porównaniu z grupą kontrolną. W związku z tym ocena ultrasonograficzna powiększenia węzłów chłonnych wątroby może stanowić nieinwazyjne narzędzie diagnostyczne do badań przesiewowych dzieci w kierunku przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2015, 15, 61; 137-150
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola przezklatkowej ultrasonografii płuc u dzieci
Role of lung ultrasound in paediatric patients
Autorzy:
Kryger, Magdalena
Kosiak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033374.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
lung diseases
paediatrics
transthoracic lung ultrasound
ultrasonography
ultrasonografia
przezklatkowe ultrasonograficzne badanie płuc
choroby płuc
dzieci
pediatria
Opis:
Transthoracic lung ultrasound is ultrasonographic assessment of the lungs, parietal and visceral pleura and the space between these two membranes. It is a part of chest ultrasound examination which also includes assessment of the ribs, intercostal spaces, diaphragm, heart and mediastinum. Lung ultrasound as a diagnostic tool which has been known for 30 years, but its advantages and disadvantages are not commonly known and therefore it is not routinely used by clinicians. In paediatrics, lung ultrasound has become more popular since the first decade of the 21st century. The main advantage of this method is no exposure to ionizing radiation. Transthoracic lung ultrasound can be performed in practically any conditions and repeated several times. What is more, its accessibility, reliability, accuracy and low cost compared to other methods, makes lung ultrasound the great tool for lung assessment. It can be used both for initial diagnosis and monitoring of treatment (bedside examinations are possible). In this paper, we describe the technique of lung ultrasound examination, equipment requirements, normal lung ultrasound appearance, disadvantages of the examination and lung ultrasound findings in the most common paediatric lung diseases, such as: pneumonia, pleural fluid, atelectasis, pneumothorax, bronchiolitis, pulmonary oedema and pulmonary embolism.
Przezklatkowe ultrasonograficzne badanie płuc to ultrasonograficzna ocena płuc, opłucnej ściennej, opłucnej płucnej i przestrzeni między tymi błonami. Jest częścią ultrasonograficznego badania klatki piersiowej, w którym dodatkowo ocenia się struktury powierzchowne ograniczające jamę klatki piersiowej, przeponę, śródpiersie i serce. Przezklatkowa ultrasonografia płuc jako metoda diagnostyczna chorób płuc stosowana jest od ponad 30 lat, jednakże jej zalety i ograniczenia nie są powszechnie znane i nie uzyskały jeszcze pełnej akceptacji klinicystów. Od pierwszej dekady XXI wieku badanie to staje się coraz powszechniej wykorzystywaną metodą diagnostyki obrazowej w pediatrii. Do tej pory nie udokumentowano działań niepożądanych, co więcej – jest to metoda pozbawiona szkodliwego promieniowania jonizującego. Przezklatkowe ultrasonograficzne badanie płuc można wykonać praktycznie w każdych warunkach i wielokrotnie powtarzać. Z uwagi na jego dostępność, wiarygodność i dokładność w porównaniu z metodami uznanymi za referencyjne, a także niski koszt wydaje się najlepszym badaniem służącym do oceny płuc. Może być ono wykorzystywane zarówno w procesie wstępnej diagnostyki, jak i w monitorowaniu przebiegu leczenia (możliwość wykonania badań przyłóżkowo). W artykule oprócz zagadnień dotyczących techniki badania ultrasonograficznego, wymagań sprzętowych, prawidłowego ultrasonograficznego obrazu płuc i ograniczeń badania omówiono jego rolę w diagnostyce chorób płuc u dzieci, takich jak: zapalenie płuc, płyn w jamie opłucnej, niedodma, odma opłucnowa, zapalenie oskrzelików, obrzęk płuc i zatorowość płucna.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 4; 386-396
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnostyka ultrasonograficzna z zastosowaniem dożylnych środków kontrastujących u dzieci i młodzieży – doświadczenia jednego ośrodka
Intravenous contrast-enhanced sonography in children and adolescents – a single center experience
Autorzy:
Stenzel, Martin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1058843.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
children
contrast-enhanced ultrasonography
intravenous route
off-label use
safety
dzieci
podanie dożylne
ultrasonografia
ultrasonografia z zastosowaniem środka kontrastującego
zastosowanie pozarejestracyjne
Opis:
Compared to adult patients, ultrasonography in children and adolescents is much more common, due to lack of ionizing radiation, and its wide availability. With the introduction of contrast-media for use in ultrasonography, one major drawback of the method could be overcome. In Europe, SonoVue® is the only widely available agent, which due to improved stability makes it possible to image normal and diseased tissue perfusion and vascularization with high accuracy. Inability to hold the breath and voluntary body movement of the patient is less of an obstacle compared to color Doppler techniques and makes the method very attractive for use in children, which, depending on age, may not be very cooperative. Use of intravenous contrast-medium in minors is currently very limited for several reasons: availability, lack of recommendation in national and international guidelines, and lack of official licensing. The article will touch medical indications, technique, safety considerations, and perspective of intravenous use of contrast-media in children and adolescents, including data from a 6-year period in 37 patients. Purpose: The purpose of the study was to collect data on ultrasonographic examinations, expanded by intravenous administration of the contrast agent SonoVue® in children and adolescents. Besides assessing diagnostic yield, data on adverse medication effects was collected. Materials and methods: The study includes contrast-enhanced ultrasound examinations in 37 children at a single institution. Indications for the examinations were tumor lesions, infections, traumatic organ injuries, and parenchymal organ ischemia. Parents of the patients and adolescent patients were informed about the off-label use of the contrast agent. Thirty-nine examinations were performed, the average age of the patient was 11.1 years (range 1 7/12 to 17 11/12 years). Results: All of the examinations yielded additional diagnostic value, always expanding results from B mode and color coded sonography. Overall, most examinations were done to assess the liver (n=16), followed by the kidney in 10 cases. The different etiologies were encountered in the following order: tumor (n=22), infection (n=9), trauma (n=5), ischemia (n=4). Most examinations were performed to evaluate a hepatic lesion (n=12). There was one incident recorded that fit the criteria of a possible adverse effect. In an 8-year-old girl nausea was noted, that started 15 minutes after the end of the examination and resolved spontaneously. In none of the patients medical treatment for adverse effects was necessary. Conclusion: Ultrasonography in children, enhanced by intravenous use of contrast medium is feasible and allows for further evaluating cystic and solid tumors, and organ perfusion. Given that proper medical equipment and correct ultrasound machine settings are used, it is a robust method without diagnostic failures. In this small-sized case series there were no severe adverse effects, however, off-label use in children needs to be addressed.
Badania ultrasonograficzne są wykonywane w populacji pediatrycznej znacznie częściej niż u osób dorosłych. Metoda ta jest szeroko dostępna oraz nie naraża pacjenta na promieniowanie jonizujące. Wraz z wprowadzeniem do ultrasonografii środków kontrastujących przezwyciężono jedno z ograniczeń metody, jakim był brak możliwości oceny perfuzji. W Europie szeroko stosowanym ultrasonograficznym środkiem kontrastującym jest SonoVue®, który pozwala skutecznie obrazować unaczynienie oraz prawidłową albo upośledzoną perfuzję tkankową. Zastosowanie dożylnych środków kontrastujących u dzieci i młodzieży jest obecnie w Europie ograniczone, głównie z powodu braku krajowych i międzynarodowych wytycznych określających stosowanie, a także braku rejestracji środków kontrastujących u pacjentów poniżej 18. roku życia. W artykule przedstawiono wskazania, technikę badania, omówiono względy bezpieczeństwa oraz perspektywy stosowania dożylnych środków kontrastujących u dzieci i młodzieży na podstawie badań własnych przeprowadzonych w ostatnich 6 latach u 37 pacjentów. Cel pracy: Celem badania była ocena przydatności badań ultrasonograficznych poszerzonych o zastosowanie dożylnego środka kontrastującego SonoVue® u dzieci i młodzieży, z uwzględnieniem działań niepożądanych. Materiał i metody: Badania ultrasonograficzne z zastosowaniem dożylnego środka kontrastującego wykonano u 37 dzieci w ośrodku autora. Przeprowadzono 39 badań. Średnia wieku pacjentów wynosiła 11,1 roku (zakres od 17/12 do 17 11/12 roku). Wskazaniami do badania były guzy, infekcje, urazy i niedokrwienie narządów wewnętrznych. Rodziców pacjentów oraz młodzież poinformowano o braku rejestracji stosowanego środka kontrastującego. Wyniki: We wszystkich wykonanych badaniach z zastosowaniem dożylnego ultrasonograficznego środka kontrastującego uzyskano dodatkowe, istotne z punktu widzenia klinicznego informacje, uzupełniające badania w opcji B-mode i z wykorzystaniem dopplera kodowanego kolorem. Większość badań dotyczyła oceny zmian w wątrobie (n=16), w 10 przypadkach w nerkach. Stwierdzono następujące nieprawidłowości: guzy (n=22), infekcje (n=9), urazy (n=5) oraz upośledzenie przepływu (n=4). Większość badań przeprowadzono w celu oceny zmiany zlokalizowanej w wątrobie (n=12). Odnotowano jeden przypadek odpowiadający kryteriom możliwej reakcji niepożądanej – u ośmioletniej dziewczynki 15 minut po zakończeniu badania wystąpiły nudności, które samoistnie ustąpiły. U żadnego pacjenta nie było konieczne leczenie reakcji niepożądanych. Wnioski: Badanie ultrasonograficzne z zastosowaniem dożylnego środka kontrastującego u dzieci jest możliwe do przeprowadzenia i pozwala na dokładniejszą ocenę zmian ogniskowych (torbielowatych i litych) oraz perfuzji narządowej. Przy zastosowaniu odpowiedniej aparatury oraz właściwych ustawień stanowi doskonałą metodę, dzięki której można uniknąć pomyłek diagnostycznych. W badanej grupie nie odnotowano reakcji niepożądanych. Problemem pozostaje brak rejestracji ultrasonograficznych środków kontrastujących u dzieci.
Źródło:
Journal of Ultrasonography; 2013, 13, 53; 133-144
2451-070X
Pojawia się w:
Journal of Ultrasonography
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies