Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "migdałek gardłowy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Postępowanie w przewlekłym zapaleniu zatok przynosowych u dzieci wg zaleceń European Position Paper on Rhinosinusitis and nasal Polyps- EPOS 2012 oraz American Academy of Otolaryngology-Head and Neck Surgery - AAO-HNS 2014
Autorzy:
Zakrzewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399970.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
przewlekłe zapalenie zatok przynosowych
dzieci
zatoki przynosowe
migdałek gardłowy
zakażenia
Opis:
Zapalenie zatok przynosowych u dzieci rozpoznawane jest na podstawie dolegliwości związanych z zaburzeniami drożności nosa lub/i nieżytem nosa, którym towarzyszą bóle głowy lub rozpieranie w obrębie twarzy oraz kaszel. Przewlekłe zapalenie zatok rozpoznajemy, gdy dolegliwości – z których najdokuczliwszy jest kaszel – utrzymują się, i wpływają na jakość życia przez ponad 12 tygodni. Zapalenie zatok przynosowych jest rezultatem miejscowej i ogólnoustrojowej odpowiedzi organizmu na czynniki środowiskowe, dlatego w populacji dziecięcej konieczne jest uwzględnienie dojrzałości układu immunologicznego oraz rozwoju (wykształcenia) narządów pod względem anatomicznym i funkcjonalnym. Powyższe uwarunkowania są podstawą do podziału przewlekłego zapalenia zatok przynosowych (PZZP) na chorobę występującą w populacji dzieci młodszych i starszych, podkreślając – u młodszych – rolę migdałka gardłowego oraz decyzje dotyczące leczenia zachowawczego i operacyjnego. W populacji dziecięcej trzeba uwzględnić choroby, takie jak: mukowiscydoza, pierwotna dyskineza rzęsek, a także różnego rodzaju zaburzenia odporności, które przebiegają z dużym nasileniem zmian w zatokach przynosowych. Wymaga to specjalnego postępowania w leczeniu oraz rozważenia działań chirurgicznych dostosowanych do przebiegu choroby. Zasady postepowania, dotyczące zarówno diagnostyki, jak i postępowania leczniczego, zostały opracowane w postaci dokumentu European Position Papers on Rhinosinusitis and Nasal Polyps – EPOS, uaktualnionego w 2012 roku. W 2014 roku powstał dokument Clinical Consensus Statement: Pediatric Chronic Rhinosinusitis opracowany przez American Academy of Otolaryngology – Head and Neck Surgery. Oba konsensusy zawierają niezbędne informacje oraz wskazania dotyczące diagnostyki i leczenia PZZP u dzieci.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 2; 31-40
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Laryngologiczne uwarunkowania dobrostanu dzieci z desonoryzacją
Laryngological and Audiological Determinants of the Well-Being of Children with Desonorization
Autorzy:
Konopska, Lilianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/892909.pdf
Data publikacji:
2020-08-30
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
migdałek gardłowy
migdałki podniebienne
zaburzenia mowy
desonoryzacja
dzieci
pharyngeal tonsil
palatine tonsils
speech disorders
desonorization
children
Opis:
W pracy przedstawiono wyniki własnych badań nad desonoryzacją w dyslalii dotyczące laryngologicznych uwarunkowań dobrostanu dzieci z zaburzeniami w realizacji dźwięczności fonemów obstruentalnych. Materiał badawczy pochodzi od 30 osób z desonoryzacją w wieku od 4,7 do 17,8 lat. Na podstawie badań laryngologicznych stwierdzono, że większość dzieci z desonoryzacją wymaga specjalistycznej opieki medycznej ze względu na nieprawidłowości w obrębie pierścienia Waldeyera, implikujące problemy otologiczne i audiologiczne. Z przeprowadzonych badań wynika, że w przypadku zaburzeń desonoryzacyjnych koniecznym warunkiem prawidłowego logopedycznego postępowania diagnostyczno-terapeutycznego jest badanie laryngologiczne i specjalistyczne leczenie.
The paper presents the results of the author’s research on desonorization in dyslalia concerning the laryngological determinants of the well-being of children with impaired realization of voicing of obstruent phonemes. The research material comes from 30 subjects with desonorization between 4.7 and 17.8 years of age. On the basis of laryngological examinations it was found that the majority of children with desonorization require specialist medical care due to anomalies within the Waldeyer tonsillar ring that imply otological and audiological problems. The conducted studies show that a necessary condition for diagnostic-therapeutic management in cases of desonorization disorders is laryngological examination and specialist treatment.
Źródło:
Logopedia; 2019, 48, 1; 251-269
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies