Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Dzieło" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 32
Tytuł:
Utwór literacki jako dzieło sztuki (na podstawie wybranych dyskusji publicznych, odnotowanych w polskich czasopismach po 1989 roku)
Autorzy:
Kuczera-Chachulska, Bernadetta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624153.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
dzieło sztuki
literatura
teoria literatury
Opis:
Literary work as a piece of art (based on selected public discussions  as noted down in polish magazines after 1989) In the sketch the author raises the issue concerning the presence of a literary text in the contemporary social-media consciousness.  At the outset the author draws two poles: the elite and egalitarian one, then, she passes to analysing public discourses which took place in the last century in cultural periodicals (“Znak”, “Tygodnik Powszechny”). One of the crucial conclusions of her observations is the judgement according to which a literary masterpiece has been in the last centuries as if less a piece of art and become more a place of exchanging a thought and social discourse. 
Źródło:
Colloquia Litteraria; 2011, 10, 1; 43-71
1896-3455
Pojawia się w:
Colloquia Litteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relatywizacja wartości dzieła sztuki w procesie komercjalizacji – punkt widzenia konsumenta
Autorzy:
Caban-Piaskowska, Katarzyna
Mielczarek, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/583081.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Tematy:
dzieło sztuki
dobra luksusowe
komercjalizacja
konsument
Opis:
Artykuł opisuje złożone relacje zachodzące między autorem dzieła, samym dziełem i jego potencjalnym nabywcą w kontekście traktowania efektów twórczości artystycznej jako dóbr luksusowych, wprowadzonych do obiegu rynkowego. W artykule postawiono tezę, że jedną z głównych przyczyn negatywnego odbioru zjawiska komercjalizacji sztuki jest niejednoznaczne rozumienie tego terminu wśród zarówno odbiorców, jak i twórców sztuki. Opracowanie podzielono na części teoretyczną i praktyczną. W części teoretycznej opisano dobra luksusowe, w tym dzieła sztuki i ich proces komercjalizacji. Część praktyczna artykułu ma na celu przedstawienie wyników badań obserwacji uczestniczącej artysty. Sformułowana na tej podstawie analiza przypadku dotyczy funkcjonującego na rynku polskim rzeźbiarza wykonującego rzeźby do przestrzeni publicznej. Głównym wnioskiem jest podkreślenie roli edukacji w budowaniu właściwych postaw odbiorcy-konsumenta i budowaniu jego relacji z artystami odpowiedzialnymi za podaż.
Źródło:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu; 2017, 501; 53-62
1899-3192
Pojawia się w:
Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dionizos w galerii sztuki. Uwagi o wystawie problemowej
Autorzy:
Major, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669845.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
wystawa
antropologia sztuki
dzieło sztuki
praktyki kulturowe
Opis:
Autorka w artykule rozważa sposób konstruowania wystaw problemowych z perspektywy antropologii sztuki. Taki punkt widzenia skłania do traktowania dzieła jako manifestacji praktyk kulturowych. Konstrukcje wykreowane i prezentowane poprzez te praktyki mogą być praktykami samymi w sobie, działaniami performatywnymi lub mogą być trwałym wytworem, takim jak: obraz, rzeźba, estetycznie ukształtowane ciało czy przestrzeń. Układanie wystawy problemowej nie polega na dążeniu do ściśle zdefiniowanej odpowiedzi na zadany temat, kreuje natomiast miejsce dla dialogu, a właściwie polilogu, dzięki któremu konstelacje sensów mogą się zazębiać, dopowiadać, wskazywać na swoją różnorodność, odsłaniając tym samym horyzonty ujawniania się wiedzy o doświadczeniach, które powołały dzieła do życia i o świecie, w którym powstały. Jako przykład posłużyła autorce wystawa Dionizos – współczesna odsłona mitu (Ślad mitu) prezentowana w Miejskiej Galerii Sztuki w Częstochowie (2014; 2017) i w Galerii Powiatu Bodeńskiego w Meersburgu (2017). Dzieła nie są w takim ujęciu wystawionymi obiektami, ale swego rodzaju podmiotami; każde z nich odsłania horyzonty, w których ukazuje się jakaś prawda związana z zadanym problemem.
Źródło:
Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej; 2017, 4
2391-6869
Pojawia się w:
Zbiór Wiadomości do Antropologii Muzealnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symbol hermeneutyczny a symboliczność dzieła sztuki według Hansa-Georga Gadamera
The hermeneutic symbol and the symbolization of a work of art according to Hans-Georg Gadamer
Autorzy:
Sołtysiak, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/426931.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
dzieło sztuki
autoprezentacja
symbol hermeneutyczny
symbol religijny
Opis:
H.-G. Gadamer odróżnia symbol hermeneutyczny od symbolu religijnego (metafizycznego) i czysto konwencjonalnego. Symbol metafizyczny reprezentuje to, czym sam nie jest. Jego istotą jest zastępowanie i uobecnianie tego, co jest symbolizowane. Według Gadamera pomiędzy symbolem metafizycznym a symbolem w sensie hermeneutycznym (dziełem sztuki) występują zasadnicze różnice. Dzieło sztuki, jako przykład symbolu hermeneutycznego, przynosi przyrost bytu temu, co reprezentuje. Nie odsyła do czegoś symbolizowanego przez siebie, ale ujawnia to, co zawiera się w nim samym. Jest to zatem swoista transcendencja w immanencji. Ze względu na swoją istotę, którą jest autoprezentacja, charakteryzuje się niekończącą się grą odsłaniania i skrywania. Autoprezentacja stanowi o hermeneutycznej symboliczności każdego dzieła sztuki, jak również każdego bytu. To, co jest jawne w autoprezentacji dzieła sztuki (bytu), odsyła do tego, co jest w nim skryte. Symboliczność dzieła sztuki (bytu) ma także wymiar syntaktyczny. W poznaniu żaden byt nie ma znaczenia pojedynczego, zawsze jest powiązany ze znaczeniem innych bytów. Występuje określony system wzajemnych powiązań. Szczególnie widoczne jest to w mowie, w której każde słowo jest zrozumiałe tylko w kontekście innych słów. W symbolu hermeneutycznym można wyróżnić również jego egzystencjalną funkcję. Dzieło sztuki wzywa do przemiany życia tego, kto się z nim spotkał, przez ukazanie prawdy o nim samym i o świecie, w którym przyszło mu żyć.
Źródło:
Logos i Ethos; 2014, 2(37); 21-46
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poznawcza koncepcja sztuki i metodologia nauk humanistycznych wobec sprzeczności w dziele sztuki
Autorzy:
Teske, Joanna Klara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/705673.pdf
Data publikacji:
2012-09-01
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
sprzeczność
dzieło sztuki
poznanie w sztuce
metodologia humanistyki,nauka
Opis:
W sztuce, inaczej niż w świecie przyrody badanym przez nauki ścisłe, występują sprzeczności, tj. wzajemnie ze sobą sprzeczne, jakoby prawdziwe sądy, wyrażone za pomocą formy estetycznej bądź explicite. Stanowią one wyzwanie dla poznawczej koncepcji sztuki i metodologii nauk humanistycznych, ponieważ utrudniają procedurę falsyfikacji hipotez na temat znaczenia dzieł sztuki oraz podważają postulat koherencji interpretacji. Jako wstępne rozwiązanie tak postawionego problemu proponuję: 1) uznać konieczność założenia racjonalności artysty i koherencji dzieła sztuki rozpatrywanego jako całość, mimo obecnych w nim sprzeczności, 2) uzupełnić procedurę falsyfikacji hipotez interpretacyjnych wymogiem zbadania, czy sprzeczność - jeśli taka się w nich pojawi - nie jest pochodną sprzeczności obecnej w interpretowanym dziele sztuki.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2012, 3; 59-80
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fizyka we współczesnych badaniach i konserwacji dzieł sztuki
Physics in modern investigations and conservation of works of art
Autorzy:
Marczak, J.
Koss, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217787.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
konserwacja
dzieło sztuki
fizyka
conservation works
work of art
physics
Opis:
W artykule przedstawiono i omówiono współczesne, nieniszczące fizyko-chemiczne i strukturalne metody analizy dzieł sztuki i obiektów zabytkowych w architekturze, wykorzystujące technikę laserową i optoelektroniczną. Omówiono również zalety i wady współczesnej technologii renowacji - czyszczenia obiektów za pomocą impulsowego promieniowania laserowego.
The paper presents and discusses contemporary nondestructive physical-chemical and structural methods of the analysis of works of art and antique objects in architecture, with the use of laser and optoelectronic techniques. Advantages and disadvantages of the present technology of renovation - cleaning of objects with the help of impulse laser radiation have also been discussed.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2009, 26; 65-76
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przejrzeć Heideggera
Looking Inside Heidegger
Autorzy:
Różanowski, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171430.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku
Tematy:
Heidegger
Adorno
Benjamin
estetyka
sztuka
przeżycie
dzieło sztuki
źródło
aura
prawda
Opis:
Martin Heidegger’s lecture The Origin of the Work of Art, presented on November 13th, 1935 in Freiburg, marked a significant turn in its author’s philosophical thought. Earlier Heidegger had immersed himself in politics, yet when it proved to be a blind alley or simply a mistake, he turned to aesthetics. And although he never endeavoured to form a systematic theory of art or aesthetics, art does hold a solid position within his philosophical output. When certain researchers tackle the issue of Heidegger’s specific, metaphorical language, they point out that the philosopher addressed well known issues that, in fact, had already been widely discussed beforehand. While analyzing art, he asked a basic question about its substance. The provided answer would also remain on the traditional side: only art, as opposed to thinking with the use of certain terms, saliently relates to being – here Heidegger’s thought finds its common ground with those of philosophers as different as Schelling, Nietzsche or Adorno. Heidegger himself found his idea of art very much opposed to traditional aesthetics - to what focused on artistic experience and on experiencing art. In his opinion, all attempts to interpret a work of art that were based on the term “experience”, using it then to construct a whole concept of modern aesthetics, were deleterious effects of the old philosophy focused on subjectivity, where aesthetics is inevitably degenerated – not only by promoting the wrong idea of the spheres belonging to the artist and the viewer, but also by losing sight of the work of art being the highest, essential instance. Thus, solely a work of art remains the object of his specific metaphysics, since it embodies the substance of art. And so, the desire to “see through Heidegger,” focusing on his key opus - The Origin of the Work of Art - follows the perspective drawn by Hermann Mörchen who aimed at breaking the philosophical refusal to make connections between Heidegger and Adorno, as well as confronting the output that each of them had left after their deaths. Within that perspective, a significant role is played, next to Adorno, by Walter Benjamin – as there are certain remarkable aesthetic problems that at times set the two adversaries closer to each other, and at times further apart. Benjamin’s letters involve a critique of Heidegger’s work. According to Adorno, every attempt to justify aesthetics by invoking the origin of art as its core, must lead to a disappointment. Whereas Benjamin, in an essay that was supposed to earn him a degree, mused about the “origin of German Trauerspiel;” and like Heidegger, he also wrote about van Gogh. Thus, the presented conclusions may not only imply differences, but also correspondence and compliance of certain philosophical assumptions made by the philosophers.
Źródło:
Sztuka i Dokumentacja; 2021, 24; 45-61
2080-413X
Pojawia się w:
Sztuka i Dokumentacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architektoniczne notacje
Architectural notations
Autorzy:
Słuchocka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1835732.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
obrazowanie architektury
obiekt
dzieło sztuki
architecture imaging
object
work of art
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienia związane z percepcją architektury, z uwzględnieniem procesów sensorycznych, w głównej mierze służących do wyodrębniania cech obiektów (kolor, forma, wielkość, faktura, temperatura itd.) a implikujących dialog poznawczy zachodzący pomiędzy odbiorcą-użytkownikiem i przestrzenią. Uznawana za symbol podstaw oraz komfortu egzystencji przestrzeń egzystencjalna, w kontekście poznawczym, jest elementarną składową większych w skali zespołów, które poszerzając zasięg oddziaływania, anektują w swoją strukturę poszczególne części, by oscylować wokół najistotniejszych dla człowieka potrzeb i ich realizacji. Celem prowadzonych badań jest zwrócenie uwagi na istotną funkcję zobrazowanych przestrzeni, odgrywających rolę komunikatu w kodzie językowym, w którym duże znaczenie ma charakter danej przestrzeni, zwrotnie przekładając się na jakość samego obrazu. Obiekt architektoniczny, traktowany jako dzieło sztuki, warunkuje formę przedstawienia-zobrazowania, jednocześnie wzmacniając relacje pomiędzy odbiorcą a konkretną przestrzenią lub jej fragmentem. Niezależnie od stopnia nasycenia związku emocjonalnego autora kreacji z kontekstem obraz przestrzeni (przestrzeń zobrazowana) kieruje uwagę na walory, szczegóły, zjawiska przynależne ściśle do określonych miejsc. Współzależność działań plastycznych oraz technicznego charakteru pracy architekta wzbogaca ofertę możliwości sposobu prowadzenia procesów projektowych, podkreślając wagę zależności pomiędzy dziedziną nauk technicznych i sztuk plastycznych.
The article presents the processes involved in the perception of architecture, including the sensory processes inherent in the differentiation of features of facilities (colour, form, size, texture, temperature, etc.) which imply a cognitive dialogue between space and its user. Existential space deemed as a designator of basic living conditions and comfort assumes another meaning in the cognitive context, where it constitutes a basic component of larger forms which expand by annexing individual components within its structure to address and meet the most vital needs of man.The research aims to highlight the important function of space represented in images. Such images then play certain roles in our verbal communication, which is predetermined with the nature of the portrayed space, and as such translates into the quality of the picture/drawing/image itself. An architectural facility perceived as a piece of art underlies the form of its representation/imaging and strengthens the relations between particular space or a part thereof and its user. Irrespectively of the degree of emotional saturation existing between the designer and the context, the image of space (space imaging) attracts the viewers’ attention to the qualities, details or phenomena closely correlated with particular places. The process of transforming independent ideas of the author into the artistic expression effectively reveals the purposefulness of the application of the cognitive approach which allows for self-corrections of the design processes. Such an approach simultaneously demonstrates correlations between engineering and fine arts.An image of an architectural facility can be a source of extensive information thereon and, in the form of design documentation, it can further, testify to individual approaches of the globally renowned leaders in the field and evidence the interdisciplinary nature of the profession of an architect. Therefore, the communicative and educative values of such images need to be particularly exposed and protected. As such they should rank higher both in the design process and collections of works classified as our national heritage.The adopted research methods consist in the observations and the analysis of hand-made drawings and pictorials combined with the heuristic approach to architectural designing. This methodology assumes that the selection of observations made in the specific conditions of perception of architecture and its designing transposed upon autonomous artistic activities in fine arts in relation to a specific goal – being the optimisation of architectural output – will define the efficiency of interdependencies and correlations between the input data and, thus, will form a logical continuum, which implies the compliance with the guidelines discussed herein.
Źródło:
Architectus; 2020, Nr 4 (64); 23-36
1429-7507
2084-5227
Pojawia się w:
Architectus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Projekt MATLAS - Zaawansowane metody inżynierii materiałowej w diagnostyce dzieł sztuki poddanych renowacji laserowej za pomocą kształtowanych, wysokoenergetycznych impulsów promieniowania
MATLAS project - Advanced methods of materials engineering in diagnostics of art works after renovation by means of shaped, high-energy laser radiation pulses
Autorzy:
Ciupiński, Ł.
Fortuna-Zaleśna, E.
Garbacz, H.
Onyszczuk, T.
Koss, A.
Mróz, J.
Zatorska, A.
Chmielewski, K.
Jeżewska, E.
Zambrzycki, P.
Jeziorowski, M.
Marczak, J.
Strzelec, M.
Sarzyński, A.
Ostrowski, R.
Skrzeczanowski, W.
Rycyk, A.
Spaarschuh, Ch.
Wedvik, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/217530.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
dzieło sztuki
projekt MATLAS
inżynieria materiałowa
art work
MATLAS project
materials engineering
Opis:
Projekt MATLAS PL0259, realizowany w ramach Mechanizmu Finansowego EOG/Norweskiego Mechanizmu Finansowego, w Obszarze Priorytetowym "Konserwacja Europejskiego Dziedzictwa Kultury", został z powodzeniem rozpoczęty w lipcu 2008 r. Naukowe cele projektu obejmują opracowanie metod diagnostyki powierzchni dzieł sztuki wykonanych z metali (stopów) w celu ich bezpiecznej renowacji laserowej, opracowanie systemu laserowego zdolnego do generacji impulsów o wymaganym w renowacji, kontrolowanym kształcie i czasie trwania oraz analizy zjawisk indukowanych przez impulsy laserowe na powierzchni obiektów historycznych. Artykuł przedstawia uczestniczące w projekcie ośrodki naukowe, projekt i wykonanie laserowego systemu czyszczącego oraz metodykę badań eksperymentalnych. Podsumowuje on również najnowsze wyniki projektu oraz przedstawia metalowe dzieła sztuki wybrane do badań, wraz z ich analizami historycznymi i strukturalnymi.
MATLAS project PL0259 successfully started in July 2008 under the EEA Financial Mechanism/ Norwegian Financial Mechanism and in the Key Priority Section "Conservation of European Cultural Heritage". The scientific aims of the project include: development of diagnostic methods for analysis of metal (alloy) artworks surfaces for safe laser renovation; development of a laser system capable of generating pulses with controlled shape and time duration required for renovation, and analysis of phenomena induced by laser pulses in the treated surfaces of historical objects. The paper presents participating scientific teams, design and realization of laser cleaning system and methodology of experimental investigations. It also summarizes the latest project results and presents metal artworks selected for examination with their historical and structural analysis.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2010, 27; 171-176
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Symbolika dzieł sztuki z wyposażenia sali sądowej trybunału koronnego w Lublinie w świetle osiemnastowiecznych kazań
The Symbolic Meaning of the Court Room Equipment. The Case of the Crown Tribunal in Lublin as Shown in a Selection of 18th-Century Sermons
Autorzy:
Gombin, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934163.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
symbolika
dzieło sztuki
trybunał koronny
symbolic content
work of art
Crown Tribunal
Opis:
The sermons addressed to the deputies during Church festivities and celebrations were part of the customary functioning of the Crown Tribunal. These texts disclose a lot of information that are of paramount value for an art historian. This particularly pertains to 18th-century texts. As borne out by the sermons under analysis, two items of equipment in the Tribunal courtrooms communicated a specific symbolic and legal message: these were the Tribunal cross and the portrait of St. Thomas, the Apostle. The sermons frequently compare the Christ’s ultimate judgments to the rulings of the Polish court. The message behind the symbol of the Tribunal cross was even more intense if it was part of a Marshall’s or a President’s court-of-arms. This was the case in 1723, when Michał Potocki of Pilawa was the Marshall. The most intriguing fusion of events depicted in the New Testament and the Old Polish reality is to be found in a sermon by Wojciech Zabielski, a Jesuit, where he used the figures taking part in the Way of the Cross as models to depict acts and attitudes of his contemporaries. The sermons present St Thomas as a witness to Christ’s resurrection who needed to prove the truth of the redemptive miracle by means of his senses. He symbolized the scrutiny and meticulousness in search of truth and decent judgement. He was set as an example for the judges, who should be ready to lay down their lives for truth and justice.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2010, 58, 4; 147-160
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kopia konnego pomnika Bartolomea Colleoniego. Zagadnienie eksponowania kopii dzieł sztuki
The copy of the equestrian statue of Bartolomeo Colleoni. The issue of exhibiting copies of art masterpieces
Autorzy:
Krause, J.
Mróz, J.A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218361.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Colleoni Bartolomeo
pomnik
kopia
pomnik konny
dzieło sztuki
monument
copy
work of art
Opis:
W artykule przedstawiono historię kopii konnego pomnika znanego kondotiera Bartolomea Colleoniego, wykonanej przez WMF (Wuertembergische Metalwarenfabrik) w Geislingen koło Tybingi. Kopia ta została zakupiona do zbioru szczecińskiego kolekcjonera kopii rzeźb „antycznych” Heinricha Dorhna. Stała się ozdobą utworzonego w początkach XX wieku Muzeum Miejskiego. Po drugiej wojnie światowej władze Szczecina przekazały kopię pomnika Colleoniego do Warszawy. Tutaj wtopiła się w otoczenie Pałacu Czapskich użytkowanego przez Akademię Sztuk Pięknych. Na początku lat 90. XX wieku szczecinianie rozpoczęli starania o powrót kopii pomnika. Porozumienie w tej sprawie umożliwiło przeniesienie kopii i wyeksponowanie jej na Placu Lotników w Szczecinie. W Warszawie ustawiono „kopię z kopii” odlaną w brązie. Artykuł przedstawia informację na temat galwanoplastycznego wytwarzania kopii rzeźb i ich „produkcji” przez niemiecką firmę z Geislingen oraz sygnalizuje problemy konserwatorskie, z jakimi można się zetknąć w tym przypadku. Historia kopii pomnika Colleoniego jest też przyczynkiem do rozważań nad społecznymi formami określania tożsamości poprzez dążenie do odtwarzania historycznego otoczenia kulturowego.
The article presents the history of the equestrian statue of a famous condottiere Baltolomeo Colleoniego, made by WMF (Wuertembergische Metalwarenfabrik) in Geislingen near Tybinga. The copy was purchased for the collection of Heinrich Dohrn, a collector of copies of “antique” statues from Szczecin. It became the pride of the collection in the Municipal Museum which was opened at the beginning of the 20th century. After World War II, Szczecin authorities passed the copy of the Colleoni statue over to Warsaw, where it blended into the surroundings of the Czapski Palace housing the Academy of Arts. At the beginning of 1990s, the citizens of Szczecin initiated the attempts at regaining the copy of the statue. The agreement on the matter allowed for transferring the copy and exhibiting it in the Aviators Square (Plac Lotników) in Szczecin. A copy of the copy cast in bronze was set in Warsaw. The article presents information concerning galvanoplastic technology of manufacturing the copies of sculptures and their “production” by a German firm from Geislingen, and indicates restoration problems which can be encountered in such a case. The history of the copy of Colleoni statue is also a voice in the discussion on social forms of defining national identity through the attempts at recreating historical and cultural surroundings.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2008, 23; 81-93
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Perspective of the Audiovisual Arts: On Ways and Tools of Studying Emotions in the Current Visuals
Perspektywa sztuk audiowizualnych: o sposobach i narzędziach badania emocji w aktualnych wizualizacjach
Autorzy:
Sławek-Czochra, Małgorzata
Sosnowska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31233946.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
emotions
work of art
audiovisuality
visual communication
emocje
dzieło sztuki
audiowizualność
komunikacja wizualna
Opis:
Emotions in visual arts can be subject to an analysis on the level of the act of creation, the work itself, categories of technique and reception, as well as on the degree of division into form and content. Studies show a dichotomy between an intellectual (cognitive) sphere and an emotional (aesthetic) sphere, pointing to the role of recipients’ competence, allowing them to properly read the cultural and artistic code behind emotions presented in visual works. The article is a theoretical review of methods, trends and tools for researching emotions in audiovisual arts. It presents ways of studying emotions in visual arts: film/video, photograph/graphics, all available through the media. They should be discussed on three levels: emotional objectives of the sender, emotions inherent in the artistic work, and emotional reception. Works of visual arts combine virtual and actual realities, hence the way a visual work is created is important. Therefore, the article also presents tools for the study of emotions in audiovisual art on three levels: a) in relation to means of expression, b) aesthetic, and c) presenting content. The summary clearly shows the transdisciplinary nature and methodological syncretism of research on emotions in audiovisual art.
Emocje w sztukach wizualnych mogą być przedmiotem analizy na poziomie aktu twórczego, samego dzieła, kategorii techniki i odbioru, a także stopnia podziału na formę i treść. Badania ukazują dychotomię pomiędzy sferą intelektualną (poznawczą) a emocjonalną (estetyczną), wskazując na rolę kompetencji odbiorców, pozwalających na właściwe odczytanie kulturowego i artystycznego kodu emocji prezentowanych w dziełach wizualnych. Artykuł jest teoretycznym przeglądem metod, trendów i narzędzi badania emocji w sztukach audiowizualnych. Przedstawia sposoby badania emocji w sztukach wizualnych: film/wideo, fotografia/grafika, wszystkie dostępne za pośrednictwem mediów. Należy je omawiać na trzech płaszczyznach: emocjonalnych celów nadawcy, emocji towarzyszących twórczości artystycznej oraz odbioru emocjonalnego. Dzieła sztuk wizualnych łączą rzeczywistość wirtualną i rzeczywistą, stąd ważny jest sposób tworzenia dzieła wizualnego. W związku z tym w artykule przedstawiono również narzędzia do badania emocji w sztuce audiowizualnej na trzech poziomach: a) w odniesieniu do środków wyrazu, b) estetycznego, c) prezentowania treści. W podsumowaniu wyraźnie widać transdyscyplinarny charakter i metodologiczny synkretyzm badań nad emocjami w sztuce audiowizualnej.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2023, 14, 1; 153-167
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Falsification of Interpretive Hypotheses in the Humanities
Falsyfikacja hipotez interpretacyjnych w naukach humanistycznych
Autorzy:
Teske, Joanna Klara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488227.pdf
Data publikacji:
2018-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
falsyfikacja
Popper
interpretacja
hipoteza interpretacyjna
dzieło sztuki
kultura
falsification
interpretation
interpretive hypothesis
artwork
culture
Opis:
Artykuł rozważa możliwość stosowania procedury falsifikacji, która polega na testowaniu teorii przez konfrontację wyprowadzonych z niej hipotez z danymi empirycznymi, w badaniach nad kulturą, w szczególności podczas oceny wartości hipotez interpretacyjnych. Na falsyfikację, której — zdaniem K. Poppera i jego zwolenników — nauki przyrodnicze zawdzięczają swój sukces, patrzy się bardzo podejrzliwie, kiedy obiektem badań są znaczenia i wartości, a nie zjawiska materialne. Jeśli przez interpretację rozumieć rekonstrukcję znaczenia artefaktu, wówczas do oczywistych wyzwań, jakie pojawią się podczas falsyfikowania hipotez interpretacyjnych, należą wielość, niestabilność i zagadkowość (niejasny albo wewnętrznie sprzeczny charakter) znaczeń zawartych w artefaktach. Wszystko to wydaje się nie wykluczać możliwości rozpoznania jako błędnych hipotez interpretacyjnych, które w sposób wyraźny są sprzeczne z (wewnętrznie niesprzecznym) materiałem artefaktowym. Tak rozumiana falsyfikacja wydaje się niezbędna w kontekście edukacyjnym. Jednocześnie trzeba przyznać, że w praktyce (w przeciwieństwie do logicznej formuły, jaka leży u podstaw tej procedury) falsyfikacja nie jest konkluzywna, a trudności związane ze stosowaniem falsyfikacji jeszcze wzrastają, gdy badanym obiektem są znaczenia i wartości. Jest to jeden z powodów, dla których falsyfikacja w naukach humanistycznych (jak gdzie indziej) potrzebuje być uzupełniona przez inne procedury epistemiczne, podczas gdy status badań literackich czy historii filozofii byłoby najlepiej postrzegać jako częściowo poznawczy (i, o ile badania prowadzone w obrębie tych dyscyplin są empirycznie testowalne, także naukowy), a częściowo twórczy (artystyczny).
This paper reconsiders the possibility of applying the procedure of falsification, which consists in testing a theory by confronting hypotheses derived from the theory with empirical data, in the studies of culture, in particular when evaluating interpretive hypotheses. Falsification, to which, according to Popper and his followers, the natural sciences owe their success, is viewed with strong suspicion when the object of investigation is meanings and values rather than material phenomena. If by interpretation one understands reconstruction of the artefact’s meaning, obvious challenges when falsifying interpretive hypotheses include: the multiplicity, instability and ambiguity (indefiniteness or self-contradictory character) of meanings inherent in artefacts. All of this does not seem to exclude the possibility of identifying as misreadings interpretive hypotheses which clearly contradict relevant (non-contradictory) artefactual evidence. Falsification thus understood seems indispensable in educational contexts. At the same time, it must be admitted that in practice (as contrasted with the logical formula which underlies the procedure) falsification is inconclusive, and the application of the procedure is further complicated when meanings and values are the object of research. This is one of the reasons why falsification in the humanities (as elsewhere) needs to be complemented by other epistemic procedures while the status of literary studies or history of philosophy might best be perceived as partly cognitive (and in so far as the research conducted in these disciplines is empirically testable, also scientific) and partly creative (artistic).
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2018, 66, 2; 87-106
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Sacred in the Symbols of Ukrainian Painting at the Turn of the 21st Century
Sacrum w symbolice malarstwa ukraińskiego na przełomie XX i XXI wieku
Autorzy:
Baltaziuk, Iryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1728095.pdf
Data publikacji:
2021-06-17
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
sztuka współczesna
symbol
sacrum
prawda
dzieło sztuki
artysta
contemporary art
sacred
truth
artwork
artist
Opis:
Contemporary art as a measure of social consciousness becomes a reference point for finding the boundary between the sacred and the anti-sacred, the aspect that acting as a mirror becomes a reflection of reality, and only at first glance, it speaks of identity but is not true in its essence. Through the semantic key of the symbols of mirroring and reflecting, in the knowledge of the true picture, from divine emptiness to holy fullness, a dialogue of contemporary Ukrainian artists with Kazimir Malevich is formed. The most powerful example of this dialogue is created in the works of Ukrainian classics Oleksandr Dubovyk, Oleksandr Roitburd, and Oleksandr Klymenko. On this path, artists are helped by the heritage of the Ukrainian ethnos, which harmoniously combines the memory of Trypillia culture, national symbols, traditions of icon painting, the school of Mykhailo Boychuk and much more. This article focuses on the sacred in the symbols of contemporary Ukrainian painting that absorbs the most characteristic signs, codes, and ciphers of the previous centuries, transferring spirituality into the 21st century. The transformation of religious symbols into contemporary ones, in consequence of building a discourse with mass culture, generates them into a new cultural code. The semantics of mass culture gives the visual material that forms the sacredness of the 21st century, which exists on the border of the material and the spiritual, as a reflection of the myth. The works of art by Nina Murashkina, Andriy Tsoy, and Mykyta Tsoy are a striking example of that. The sacred in which the mystery of real life is concentrated can endow thinking with a true, rather than an imaginary essence and provide a tool for solving the problem of individuality, freedom, and existence, which the new century is filled with.
Sztuka współczesna jako miara świadomości społeczeństwa staje się punktem odniesienia dla zlokalizowania granicy między sacrum a anty-sacrum – aspektem, który, działając jak lustro, staje się odbiciem rzeczywistości i tylko na pierwszy rzut oka opisuje tożsamość, ale w swej istocie nie jest prawdziwy. Poprzez klucz semantyczny zawarty w symbolice lustra i odbicia, w poznaniu prawdziwego obrazu, od boskiej pustki do świętej pełni, następuje dialog współczesnych artystów ukraińskich z Kazimierzem Malewiczem. Najdobitniejszym przykładem tego dialogu są prace ukraińskich klasyków Ołeksandra Dubowyka, Ołeksandra Roitburda i Ołeksandra Kłymenki. W tej drodze artystom pomaga dziedzictwo ukraińskiego etnosu, które harmonijnie łączy pamięć kultury trypolskiej, symbole narodowe, tradycje malarstwa ikonowego, szkołę Mychajły Bojczuka i wiele innych. Prezentowany artykuł skupia się na sacrum w symbolice współczesnego malarstwa ukraińskiego, które wchłania najbardziej charakterystyczne znaki, kody i szyfry poprzednich stuleci, przenosząc duchowość w XXI wiek. Transformacja symboli religijnych na współczesne, a w konsekwencji budowanie dyskursu z kulturą masową, tworzą nowy kod kulturowy. Semantyka kultury masowej dostarcza materiału wizualnego, który tworzy sakralność XXI wieku, istniejącą na granicy tego, co materialne i duchowe – jako odbicie mitu. Dzieła sztuki Niny Muraszkiny, Andrija Tsoya i Mykyty Tsoya są tego dobitnym przykładem. Sacrum, w którym skupia się tajemnica prawdziwego życia, sprawia, że myślenie jest czymś realnym, dostarczając narzędzia do rozwiązania współczesnego problemu indywidualności, wolności i istnienia.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2021, 12, 2; 143-156
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intencjonalność dzieła sztuki w filozofii kultury Josepha Margolisa i w fenomenologicznej estetyce Romana Ingardena
Intentionality of a Work of Art in Joseph Margolis’ Metaphysics of Culture and Roman Ingarden’s Phenomenological Aesthetics
Autorzy:
Łukaszewicz Alcaraz, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621597.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Intentionality
institution
intentional object
the work of art
Intencjonalność
instytucja
przedmiot intencjonalny
dzieło sztuki
Opis:
Niezwykle interesująca współczesna propozycja spojrzenia na dzieło sztuki przez pryzmat filozofii kultury, jak ją prezentuje Joseph Margolis, wskazuje na specyficzny sposób bycia dzieła, na jego ontologię jako bytu intencjonalnego. Dookreślając Intencjonalność jako cechę bytów kulturowych polegającą na ich różnorodnym przejawianiu się oraz na ich otwartości na interpretację i reinterpretację w różnych sposobach ucieleśnienia, Margolis prowadzi dyskusję zarówno na gruncie filozofii analitycznej, jak również, gdzie jej możliwości się kończą, podejmuje dialog z tradycyjną fenomenologiczną, wywodzącą się od Brentano i Edmunda Husserla. Interesujące, że brakuje wśród nich odwołań do Romana Ingardena i jego koncepcji dzieła sztuki jako bytu intencjonalnego, choć koncepcja Intencjonalności jako charakterystyki bytu dzieł sztuki (i innych bytów kulturowych) Margolisa i koncepcja dzieła sztuki jako bytu intencjonalnego Ingardena są istotnie zblieżne. Obie sytuują dzieła sztuki na trzecim poziomie bytu, poza fizycznym i idealnym, na poziomie kulturowym, który realnie istnieje.
Extremaly interesting contemporary proposal on the perception of the work of art through the prism of philosophy of culture, as it is presented by Joseph Margolis, points at the specific form of being of the artwork, on its’ ontology of an intentional being. Specifying Intentionality as the characteristics of cultural entities, based on their various forms of appearance and on their openess on interpretation and reidentification in different ways of embodiement. Margolis discusses on the grounds of analystic philosophy, and – when its’ possibilties expire – takes up a dialogue with phenomenological tradition, emerging from Franz Brentano and Edmund Husserl. It is interesting that there lack a reference to Roman Ingarden and his idea of the work of art as an intentional object, though the Margolis’ grasp on the Intentionality as the characteristics of the being of the work of art (and of other cultural entitietos) is close to Ingarden’s understanding of the work of art as an intentional object. Both of them posit the work of art on the third ontological level, neither on physical, nor on ideal, but on the cultural level, which exist factually.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2019, 48; 89-103
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 32

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies