Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "filmy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Koronawirus na ekranie: portret pandemii w filmach Songbird. Rozdzieleni i Skazani na siebie
    Coronavirus on Screen: The Portrayal of the Pandemic in Songbird and Locked Down
    Autorzy:
    Saran, Weronika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2049196.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-31
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Komunikacji Społecznej
    Tematy:
    COVID-19
    filmy o pandemiach
    historia miłosna
    dystopia
    lockdown
    love story
    films about pandemics
    Opis:
    Pandemia COVID-19, trwająca od 2020 roku, miała ogromny wpływ na zmiany w branży filmowej na całym świecie. Wraz z zamknięciem kin wiele produkcji filmowych zostało wstrzymanych, a wyczekiwane premiery zostały przesunięte na późniejsze terminy. Podobnie jak wiele ważnych wydarzeń społecznych, pandemia COVID-19 stała się źródłem inspiracji dla reżyserów filmowych. Celem niniejszego artykułu jest analiza sposobów przedstawienia pandemii w dwóch filmach z motywem koronawirusa: Songbird. Rozdzieleni (Songbird, Adam Mason, 2020) i Skazani na siebie (Locked Down, Doug Liman, 2021). Omówiono różnice i podobieństwa, a także związek między fikcyjnym przedstawieniem pandemii i sytuacją rzeczywistą. Wyniki analizy wskazują na znaczne różnice między filmami pod względem przedstawienia w nich stadium pandemii, wprowadzonych ograniczeń, ryzyka zakażenia i przebiegu choroby. Wspólną cechą tych filmów było natomiast wykorzystanie formuły opowieści miłosnej. W pracy wykorzystano również analizę poszczególnych scen filmowych.
    The COVID-19 pandemic has had a huge impact on changes in the film industry around the world. With the closing of the cinemas, many film productions were put on hold and the highly anticipated premieres were postponed. Like many other important events, the COVID-19 pandemic has become a source of inspiration for film directors. The purpose of this paper is to analyze the ways in which the pandemic has been represented in two films with a coronavirus theme: Songbird (Adam Mason, 2020) and Locked Down (Doug Liman, 2021). Differences and similarities were discussed, as well as the relationship between the fictional representation of the pandemic and the real situation. The results of the analysis show significant differences between the films in terms of their portrayal of the pandemic stage, the restrictions put in place, the risk of infection, and the course of the disease. The common feature of these films, on the other hand, was their use of the love story formula. The paper also employs the analysis of individual film scenes.
    Źródło:
    Com.press; 2022, 5, 1; 86-101
    2545-2320
    Pojawia się w:
    Com.press
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reprezentacje architektury w filmach science fiction jako symboliczny wyraz wizji przyszłości
    Representations of architecture in scence-fiction films as a symbolic expression of the vision of the future
    Autorzy:
    Wąs, Cezary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1197969.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    XX wiek
    filmy science fiction
    utopia
    dystopia
    przyszłość
    fantastyka naukowa
    20th century
    science fiction films
    future
    science fiction
    Opis:
    W filmach gatunku science fiction z II poł. XX i początku XXI w. zawartych zostało wiele wizji przyszłości, które były jednocześnie refleksją nad osiągnięciami i mankamentami współczesności. W latach 60. XX w. w dziełach kinematografii dominował optymizm i wiara w możliwość nigdy nie kończącego się postępu. Przewidywano zanik podziałów politycznych między blokami państw i wspólną eksplorację kosmosu. Scenografowie podejmowali współpracę z naukowcami, która przejawiała się w ukazywaniu kosmicznych konstrukcji dalece przewyższających realne możliwości techniczne. Poczynając od lat 70. XX w. w filmach zaczął narastać pesymizm i przekonanie, że przyszłość przyniesie przede wszystkim nasilenie negatywnych zjawisk teraźniejszości. Obawy przed przyszłością nasycone były wskazaniem na różne możliwe defekty i nierozwiązywalne sprzeczności między nimi. Kiedy zatem pewna część dystopijnych wizji obrazowała zagrożenie wzrostem przestępczości, to inna przedstawia przyszłość jako nasyconą mechanizmami kontroli państwowej i powszechnością inwigilacji. Pokazywane na ekranach lęki wzbudzał także przez rozrost wielkich korporacji, zwłaszcza zaś zyskiwanie przez nie wpływów politycznych czy też pozostawanie poza systemem demokracji. Twórcy filmów przedstawiali też swoje przypuszczenia związane z tworzeniem przez korporacje nowych rodzajów broni, których stosowanie przekraczało aktualne normy prawne. Szczególne zastrzeżenia dotyczyły badań nad bronią biologiczną i możliwością rozprzestrzenienia się śmiercionośnych wirusów. Trwogę wzbudził ponadto rozwój robotyki i badań nad sztuczną inteligencją, której skutkiem musiało być pojawienie się androidów i nieuchronnych napięć w ich relacjach z ludźmi. Osobnym problemem stały się dla filmowców hybrydy będące połączeniem ludzi i części elektronicznych. Podobnie zastanawiał scenarzystów i reżyserów rozwój inżynierii genetycznej, który prowadził do tworzenia zmutowanych osobników ludzkich. Pewna część filmowych dystopii rozważała możliwość upadku systemów demokratycznych i rozwoju w ich miejsce reżimów autorytarnych, często w oparciu o szerokie poparcie społeczne. W obrębie tej odmiany dystopii mieszczą się także filmy przestawiające konsekwencje współczesnego hedonizmu i konsumpcjonizmu. Problemem jest jednak, iż dzieła krytyczne wobec wymienionych zjawisk same bywały reklamami atrakcyjnych produktów.
    Science fiction films from the second half of the 20th and early 21st century, contain many visions of the future, that were also a reflection on the achievements and shortcomings of the present. In the 1960s, works of cinematography were dominated by optimism and faith in the possibility of never-ending progress. People predicted the vanishing of political divisions between blocks of states and future joint space exploration. The set designers collaborated with scientists, which manifested in the depiction of cosmic constructions far beyond the real technical possibilities. Beginning in the 1970s, pessimism and the belief that the future would primarily intensify the negative phenomena of the present began to increase in films. Fears of the future were saturated with an indication of various possible defects and insoluble contradictions between them. Therefore, while a certain part of dystopian visions portrayed the threat of an increase of crime, another presented the future as saturated with state control mechanisms and the universality of surveillance. The fears shown on the screens were also caused by the growth of large corporations, especially of their growing political influence or possibility of them remaining outside the system of democracy. The filmmakers also presented their suppositions related to the creation of new types of weapons by corporations, the use of which exceeded current legal norms. Particular reservations concerned the research on biological weapons and the possibility of the spread of deadly viruses. Moreover, the development of robotics and artificial intelligence research aroused fear, which must have resulted in the appearance of androids and the inevitable tensions in their relations with people. Hybrids being a combination of human body and electronic components have become a separate problem for filmmakers. Similarly, screenwriters and directors wondered about the development of genetic engineering that led to the creation of mutated human individuals. Some film dystopias considered the possibility of democratic systems collapsing and authoritarian regimes developing in their place, often based on broad public support. Within this variety of dystopia there are also films showing the consequences of modern hedonism and consumerism. The problem is, however, that works critical to these phenomena were themselves advertisements for attractive products.  
    Źródło:
    TECHNE. Seria Nowa; 2019, 3; 171-211
    2084-851X
    Pojawia się w:
    TECHNE. Seria Nowa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies