Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "dysmutaza ponadtlenkowa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-12 z 12
Tytuł:
Oxidative stress enzymes in tobacco during a long-term exposure to ambient ozone at two different sites
Kumulatywny wpływ ozonu na aktywność enzymów antyoksydacyjnych u tytoniu rosnącego na dwóch stanowiskach ekspozycyjnych
Autorzy:
Bandurska, H.
Borowiak, K.
Zielezińska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204598.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
tobacco
ozone
superoxide dismutase
peroxidases
tytoń
ozon
dysmutaza ponadtlenkowa
peroksydazy
Opis:
Tropospheric ozone is a harmful air pollutant which may cause oxidative stress in plant cells, leading to biochemical and physiological changes and yield reduction. The aim of the study was to examine the cumulative effect of long-term ozone stress on the activity of antioxidative enzymes in leaves of ozone sensitive and resistant tobacco cultivar growing at the sites of various ozone concentrations. The one-month experiment was conducted in the 2009, 2010 and 2011 growing seasons with different meteorological conditions and ozone concentrations. The activity of SOD, APX and GuPX was measured four times at weekly intervals. The highest tropospheric ozone concentration was recorded in 2010 along with high level of solar radiation and temperature. The enhanced ozone level caused the increase in the activity of all examined enzymes. However, at more elevated ozone level the activity of all enzymes was higher in sensitive (Bel W3) than resistant (Bel B) tobacco cultivar. On the other hand, at lower ozone level the activity of examined enzymes was rather similar in both cultivars or even higher in ozone-resistant one, which was especially valid for SOD. A positive correlation between the activity of all enzymes and ozone concentration was shown in both cultivars. The presented results show that meteorological conditions modify tropospheric ozone concentration and real plant response to this environmental pollutant. It is highly important to interpret week-by-week plant response and environmental conditions bearing in mind the cumulative ozone effect resulting from previous weeks conditions.
Zwiększone stężenie ozon troposferycznego w powietrzu jest szkodliwe dla roślin, gdyż przyczynia się do powstania stresu oksydacyjnego prowadzącego do zmian biochemiczno-fizjologicznych oraz redukcji plonów. Celem pracy było zbadanie wpływu długotrwałego stresu ozonowego na aktywność enzymów antyoksydacyjnych w liściach wrażliwej oraz odpornej na ozon odmiany tytoniu rosnących na stanowiskach ekspozycyjnych różniących się stężeniem tego zanieczyszczenia. Przeprowadzono trzy trwające jeden miesiąc doświadczenia w latach 2009, 2010 i 2011 charakteryzujących się różnymi warunkami meteorologicznymi oraz różnym stężeniem ozonu. Aktywność SOD, APX oraz GuPX oznaczano czterokrotnie (w odstępach tygodniowych) w czasie ekspozycji roślin. Najwyższe stężenie ozonu stwierdzono w roku 2010, kiedy odnotowano również wysoki poziom promieniowania słonecznego oraz temperatury powietrza. Zwiększone stężenie ozonu przyczyniło się do wzrostu aktywności badanych enzymów. Większą aktywność enzymów w warunkach podwyższonego stężenia ozonu stwierdzono u wrażliwej (Bel W3) niż odpornej (Bel B) odmiany tytoniu. Przy niższym stężeniu ozonu, aktywność badanych enzymów była zbliżona u obu odmian, lub nawet wyższa u odmiany odpornej, co było szczególnie widoczne w przypadku SOD. U obu odmian stwierdzono pozytywną korelacje pomiędzy aktywnością badanych enzymów oraz stężeniem ozonu. Uzyskane wyniki wskazują, że warunki atmosferyczne wpływają na stężenie ozonu troposferycznego, co z kolei wpływa na rzeczywistą odpowiedź rośliny na to gazowe zanieczyszczenie powietrza. Niezwykle ważne jest, aby uzyskane dane dotyczące odpowiedzi roślin na zanieczyszczenie powietrza ozonem interpretować z uwzględnieniem czasowych zależności, w szczególności efektu kumulowania się wpływu ozonu w poprzedzającym przedziale czasowym.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2018, 44, 4; 3-11
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of copper on superoxidase dysmutase activities in rats exposed to cadmium
Wpływ miedzi na aktywność dysmutazy ponadtlenkowej u szczurów zatruwanych kadmem
Autorzy:
Grosicki, A.
Kozaczyński, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126445.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
copper
cadmium
superoxide dismutase
rat
miedź
kadm
dysmutaza ponadtlenkowa
szczur
Opis:
The aim of this study was to evaluate the influence of copper supplements on superoxide dismutase (SOD) activities in the kidneys and liver of rats exposed to moderate doses of cadmium chloride. SOD activities were measured weekly for a period of 28 days. The examinations involved male Wistar rats divided into three groups. Rats in group I were considered the controls whereas rats in group II and III were administered intragastrically for 7 d, 14 d, 21 d, and 28 d a water solution of cadmium chloride corresponding to 10 mg Cd/kg diet. All rats fed a standard laboratory chow LSM (Agros Motycz, Poland) containing 5 mg Cu/kg except for the rats in group III in which animals were fed an LSM diet supplemented up to 50 mg Cu/kg. The experimental procedure included evaluation of water and feed intake, body weight gains, liver, kidneys, testicles, heart and spleen to body ratio, and hepatic and renal SOD activities measured after 7 d, 14 d, 21 d, and 28 d exposure to cadmium or cadmium plus copper. Results indicated that SOD activity in cadmium or cadmium plus copper groups changed in comparison with the control values. Supplements of copper increased significantly hepatic and renal SOD activities after 21 and 28 d of exposure when compared to those found in the controls and cadmium exposed rats. Moreover, rats fed the copper supplement diet improved body weight gain in comparison with that in the cadmium exposed rats. Results suggest that copper may stimulate a protective activity against toxic action of cadmium given at doses resembling its concentrations in the areas contaminated with this metal.
Celem pracy było określenie wpływu diety wzbogaconej w miedź na aktywność dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) w wątrobie i nerkach szczurów szczepu Wistar eksponowanych na umiarkowane dawki chlorku kadmu. W badaniach uwzględniono 3 grupy zwierząt: grupę I stanowiły zwierzęta kontrolne, grupę II zwierzęta eksponowane na kadm podawany dożołądkowo w ilościach odpowiadających 10 mg Cd/ kg paszy oraz grupę III, w której kadm podawano tak jak w grupie II, a ponadto zwierzęta eksponowane były na chlorek miedzi podawany w paszy LSM (Agros Motycz, Polska) w stężeniu 50 mg Cu/kg. Stężenie miedzi w standardowej paszy LSM podawanej zwierzętom w grupach I i II wynosiło 5 mg Cu/kg. W doświadczeniu określano spożycie paszy i wody, przyrosty masy ciała, masy względne wątroby, nerek, serca, śledziony i jąder oraz aktywność SOD po 7, 14, 21 i 28 d podawania kadmu. Wyniki badań wskazują, że zatruwanie szczurów chlorkiem kadmu zmieniało aktywność SOD w wątrobie i nerkach w porównaniu z danymi w grupie kontrolnej. Dodatek miedzi do paszy zwiększył statystycznie istotnie aktywność SOD po 21 i 28 dniach ekspozycji na kadm w porównaniu z danymi w grupie kontrolnej i grupie eksponowanej tylko na kadm. Warto także podkreślić, że dodatek miedzi do paszy szczurów zatruwanych kadmem powodował zwiększone przyrosty masy ciała w porównaniu z danymi uzyskanymi od zwierząt karmionych standardową paszą i eksponowanych na kadm. Uzyskane wyniki sugerują, że miedź może mieć ochronne działanie u zwierząt eksponowanych na kadm drogą pokarmową w ilościach, które mogą być obecne w paszy na terenach skażonych tym metalem.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2012, 6, 1; 72-75
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola systemu antyoksydacyjnego w odpowiedzi komorek drozdzy Saccharomyces cerevisiae na silny stres solny
Autorzy:
Swiecilo, A
Krzepilko, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/794214.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
dysmutaza ponadtlenkowa
stres solny
katalaza
system antyoksydacyjny
Saccharomyces cerevisiae
drozdze
Opis:
Stres solny jest jednym z najważniejszych czynników abiotycznych, ograniczających produkcję roślinną na świecie. W odpowiedzi na stres solny organizmy rozwinęły różne mechanizmy adaptacyjne. Akumulacja glicerolu w komórkach drożdży jest pierwszą zaobserwowaną i najczęściej badaną cechą pojawiającą się w wyniku wzrostu ciśnienia osmotycznego środowiska. W tych warunkach zaobserwowano także syntezę katalazy T. W prezentowanej pracy badano odpowiedź komórek pozbawionych różnych elementów systemu antyoksydacyjnego na stres solny indukowany NaCl. W warunakach umiarkowanego stresu solnego obserowowano wzrost aktywności katalazy T ale poziom przeżywalności kamórek badanych szczepów nie ulegał zmianom. Komórki drożdży pozbawione aktywności cytoplazmatycznej dysmutazy ponadtlenkowej (Cu, ZnSOD) były nadwrażliwe na silny stres solny. Komórki pozbawione funkcjonalnych mitochondriów (rho-) okazały się bardziej odporne na silny stres solny niż komórki szczepu dzikiego. Komórki pozbawione aktywności katalazowej zachowywały się w tych warunkach w taki sam sposób jak komórki szczepu dzikiego.
Soil salinity is a major abiotic factor that limits crop productivity in many areas around the world. To cope with salt stress, organisms developed a variety of adaptive mechanisms. The intracellular glycerol accumulation is one of the best known and well undestood reaction of yeast cells on increased extracellular osmolarity induced NaCl. Besides glicerol accumulation, synthesis of catalase T was also observed under these conditions. We studied the response of yeast strains deficient in various antioxidant systems to salt stress. Mild stress salt induced the activity of catalase and did not change the level of cells survival. Yeast cells deficient in the cytosolic superoxide dismutase (Cu, ZnSOD) were more sensitive to strong salt stress when the wild cells. In contrast, respiratory deficient strain (rho-) was more resistant to hyperosmotic stress. Mutant that are deficient in catalases did not differ from the standard strain in this respect.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2005, 505; 451-458
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of antioxidant status in selected connective tissue diseases
Ocena stanu antyoksydacyjnego w wybranych chorobach układowych tkanki łącznej
Autorzy:
Przywara-Chowaniec, Brygida
Seget, Sebastian
Dróżdż, Maria
Puzio, Agata
Czuba, Zenon
Nowalany-Kozielska, Ewa
Kawecki, Damian
Gawlikowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035568.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
connective tissue diseases
oxidative stress
superoxide dismutase
stres oksydacyjny
choroby tkanki łącznej
dysmutaza ponadtlenkowa
Opis:
INTRODUCTION: Reactive oxygen species (ROS), which cause increased degradation of nitric oxide and defects in endothelial function, play an essential role in the pathogenesis of increased vascular contractility. Reactive oxygen species are produced in the vascular bed by endothelial cells, smooth muscle cells and fibroblasts. The destructive effect of ROS is of great importance to the pathogenesis of many diseases such as atheromatosis, ischemia, heart fail-ure, cerebral insufficiency and respiratory failure. MATERIAL AND METHODS: A total of 36 patients (31 females, 5 males; mean age 47 ± 7 years) with connective tissue diseases (systemic lupus erythematosus – 23 patients, systemic sclerosis – 13 patients) and 40 (37 females, 3 males) healthy volunteers (mean age 50 ± 2 years) of both sexes were enrolled in the study. This study evaluated the total antioxidant capacity in serum, using the method of reducing radical DPPH and radical ABTS•+. RESULTS: The blood plasma of the patients had lower antioxidant activities compared to the blood plasma of the healthy controls. CONCLUSIONS: This study shows the differences in the antioxidant activity in healthy volunteers and patients with connective tissue diseases. These parameters can be monitored during treatment by modulating oxidative metabolism and by stimulating antioxidant activity.
WSTĘP: Reaktywne formy tlenu zwiększają degradację tlenku azotu i upośledzają funkcję śródbłonka, odgrywają ponadto istotną rolę w patogenezie zwiększonej kurczliwości naczyń. Produkowane są przez komórki śródbłonka łożyska naczyniowego, komórki mięśni gładkich oraz fibroblasty. Destrukcyjny wpływ reaktywnych form tlenu ma duże znaczenie w patogenezie wielu chorób, takich jak: miażdżyca, niedokrwienie, niewydolność serca, niewydolność naczyń mózgowych oraz niewydolność oddechowa. MATERIAŁ I METODY: W grupie badanej było 36 pacjentów (31 kobiet i 5 mężczyzn; średnia wieku 47 ± 7 lat) z chorobą tkanki łącznej (23 osoby z toczniem rumieniowatym układowym oraz 13 osób z twardziną układową), w grupie kontrolnej 40 zdrowych ochotników (37 kobiet i 3 mężczyzn; średnia wieku 50 ± 2 lata). W pracy oceniono całkowitą zdolność antyoksydacyjną w surowicy, wykorzystując metodę redukcji rodnika DPPH i rodnika ABTS•+. WYNIKI: U pacjentów z chorobą układową tkanki łącznej aktywność antyoksydacyjna osocza jest mniejsza w porównaniu z grupą zdrowych ochotników. WNIOSKI: W pracy wykazano różnice w aktywności antyoksydacyjnej między zdrowymi ochotnikami a pacjentami z chorobą tkanki łącznej. Parametry te mogą być monitorowane podczas terapii przez modulowanie metabolizmu oksydacyjnego i stymulację aktywności antyoksydantów.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 116-120
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of azoxystrobin toxicity to saprophytic fungi and radish in the early stages of growth
Ocena toksyczności azoksystrobiny dla saprofitycznych grzybów oraz rzodkiewki we wczesnych stadiach wzrostu
Autorzy:
Święciło, Agata
Krzepiłko, Anna
Michałek, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/389096.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
azoxystrobin
yeast
superoxide dismutase
filamentous fungi
azoksystrobina
drożdże
dysmutaza ponadtlenkowa
grzyby strzępkowe
Opis:
The aim of the study was to assess the toxicity of azoxystrobin, a fungicide belonging to the strobilurin class, for selected saprophytic fungi (Saccharomyces cerevisiae and Penicillium sp.) and for radish (Raphanus sativus L.) The parameters of fungi growth and the early development stages of radish were analysed. Based on the sensitivity of the organisms and their physiological processes to azoxystrobin, they can be arranged in the following order: growth of sod1 S. cerevisiae mutant, growth of wild-type S. cerevisiae, growth of Penicillium sp., respiration of germinating radish seeds, early seed germination, elongation of roots and seedlings, late seed germination. The mechanism of azoxystrobin toxicity seems to be associated with cellular antioxidant status.
Celem badań była ocena toksyczności azoksytrobiny, fungicydu należącego do klasy strobiluryn dla saprofitycznych grzybów (Saccharomyces cerevisiae i Penicillium sp.) oraz rzodkiewki (Raphanus sativus L.). Analizowano wzrost drożdży szczepu dzikiego i jego mutanta bezdysmutazowego sod1, grzyba strzępkowego Penicillium sp. oraz parametry biochemiczne i fizjologiczne kiełkujących nasion rzodkiewki i powstałych z nich siewek. Najbardziej wrażliwym na azoksytrobinę okazał się wzrost drożdży (mutanta sod1, następnie szczepu dzikiego wt) w następnej kolejności: wzrost grzybni Penicillium, oddychanie kiełkujących nasion rzodkiewki, proces kiełkowania oznaczany po 24 godzinach od wysiewu nasion, wydłużanie korzeni, wydłużanie siewek, proces kiełkowania określany po 96 godzinach. Mechanizm toksyczności azoksytrobiny wydaje się być powiązany z aktywnością komórkowego systemu antyoksydacynego.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2018, 25, 1; 81-92
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Corper level and activity of superoxide dismutase in serum of rat fed protein and energy deficient diet
Poziom miedzi i aktywnosc dyzmutazy ponadtlenkowej w surowicy krwi szczurow karmionych dietami niskobialkowymi i niskokalorycznymi
Autorzy:
Szymanska, E.
Laskowska-Klita, T.
Bertrandt, J.
Klos, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1372824.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
surowica krwi
szczury
zwierzeta laboratoryjne
poziom miedzi
dysmutaza ponadtlenkowa
dieta niskokaloryczna
dieta niskobialkowa
Opis:
Superoxide dismutase activity and the copper level in serum of rats treated with protein deficient or energy restricted diet were measured. Decrease in the copper concentration after 3 months of experiments was found. No influence on enzyme activity was observed in limited nutritional conditions.
Celem pracy było zbadanie wpływu diety niskobiałkowej i niskokalorycznej na zawartość miedzi i aktywność dyzmutazy ponadtlenkowej w surowicy krwi szczura. Badano również wpływ uzupełniania diet witaminami z grupy В (B2, B6, kwas foliowy) na powyższe parametry. Po 90 dniach trwania doświadczenia wykazano znaczny, bo aż 73% spadek zawartości miedzi w surowicy szczurów karmionych dietą ubogobiałkową (Tabela 2). Jedynie suplementacja witaminą B6 lub mieszaniną: B6, B2 i kwasem foliowym powodowały podwyższenie zawartości miedzi w surowicy. Nie zaobserwowano natomiast wpływu diety ubogokalorycznej na zawartość miedzi w surowicy (Tabela 3). Uważa się, że miedź obok cynku będąca kofaktorem dyzmutazy ponadtlenkowej jest ważnym czynnikiem ryzyka w inicjacji i rozwoju chorób sercowo-naczyniowych. W ciągu 90 dni trwania eksperymentu nie zaobserwowano zmian w aktywności dyzmutazy ponadtlenkowej biorącej udział w wymiataniu wolnych rodników tlenowych (Tabela 4 i 5). Z danych literaturowych wiadomo, że w przypadku stosowania diet restrykcyjnych obniżał się poziom wolnych rodniów tlenowych mierzonych metodą peroksyzacji lipidów. Zmniejszona dostępność substratów jakimi są wolne rodniki tlenowe powoduje, że aktywność dyzmutazy ponadtlenkowej nie zmienia się w przypadku stosowania diet niskobiałkowych i niskokalorycznych.
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1995, 04, 4; 63-69
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dysmutaza nadtlenków a trisomia 21
Autorzy:
Królak, B.
Kamiński, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2187446.pdf
Data publikacji:
1988
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Diagnostyki Laboratoryjnej
Tematy:
choroby czlowieka
zespol Downa
trisomia 21
diagnostyka laboratoryjna
badania prenatalne
dysmutaza ponadtlenkowa
izoenzymy
aktywnosc enzymatyczna
Źródło:
Diagnostyka Laboratoryjna; 1988, 24, 6; 273-276
0867-4043
Pojawia się w:
Diagnostyka Laboratoryjna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Działanie mebendazolu na aktywność dysmutazy ponadtlenkowej [SOD] i katalazy w wątrobie szczurów zarażonych Trichinella spiralis
Mebendazolum’s effect on the activity of superoxide dismutase and catalase in the liver of rats infected with Trichinella spiralis
Autorzy:
Tolstoy, V.
Salamatin, R.
Grytner-Zięcina, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147442.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
szczury
dysmutaza ponadtlenkowa
aktywnosc enzymatyczna
leki przeciwpasozytnicze
katalaza
Trichinella spiralis
parazytologia
pasozyty
inwazja pasozytnicza
watroba
enzymy antyoksydacyjne
mebendazol
Opis:
By administering mebendazolum to control the trichinella invaded white linear rats it was showed that mebendazolum does not have direct effect on activity of liver antioxidizing enzyme, however it increases prooxidantal effect of trichinella metabolite, which in condition of invaded organism appears to be a supplementary pathogenic factor.
Źródło:
Wiadomości Parazytologiczne; 2004, 50, 3; 523-527
0043-5163
Pojawia się w:
Wiadomości Parazytologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kompleksy peptydów z jonami Cu2+ jako mimetyki dysmutazy ponadtlenkowej
Peptides complexes with Cu2+ ions as mimetics of superoxide dismutase
Autorzy:
Pieniężna, Aleksandra
Kotynia, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1409838.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Chemiczne
Tematy:
dysmutaza ponadtlenkowa
związki kompleksowe miedzi
właściwości przeciwutleniające
peptydy
reszta histydylowa
superoxide dismutase
copper complexes
antioxidant properties
peptides
histidyl residue
Opis:
Disturbances in the balance between the rates of reactive oxygen species formation and the ability of cells to neutralize them are often cause dysfunction in the human body. Therefore the research on natural antioxidant systems protecting cells against destruction is very important. One of such system acting in human organism is superoxide dismutase (SOD), which is responsible for degradation of the superoxide radical anion into molecular oxygen and hydrogen peroxide. The SOD was discovered in the 40s of the twentieth century, and since then there has been a lot of research on it. Currently, these studies mainly concern searching compounds that may mimic the enzymatic activity of this protein. Groups of these compounds include, for example, peptides, salens, metalloporphyrins or vitamin derivatives. For the proper functioning of the CuZnSOD enzyme necessary is the active center containing metal ions (Rys.2). They mainly coordinate to the nitrogens of the imidazole histidine residues. Due to the fact that peptides may have many histidyl residues in their structure, they could rather than others coordinate with metal ions and they are promising compounds in studies on CuZnSOD mimetics. Therefore we will consider peptide complexes with copper(II) and zinc(II) ions as potential mimetics of superoxide dismutase. In presented review article we have focused on the differences in the coordination manner of divalent copper ions by linear, cyclic and branched peptides. As well as the possibility of creating hetero- and homo-dinuclear complexes are discussed. Moreover we have compared the ability of these complexes to decomposition the superoxide radical with activity of native enzyme.
Źródło:
Wiadomości Chemiczne; 2020, 74, 11-12; 735-759
0043-5104
2300-0295
Pojawia się w:
Wiadomości Chemiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzialanie mebendazolu na aktywnosc dysmutazy ponadtlenkowej [SOD] i katalazy w watrobie szczurow zarazonych Trichinella spiralis
Autorzy:
Tolstoy, V.
Salamatin, R.
Grytner-Ziecina, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/840396.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
Tematy:
szczury
dysmutaza ponadtlenkowa
aktywnosc enzymatyczna
leki przeciwpasozytnicze
katalaza
Trichinella spiralis
parazytologia
pasozyty
inwazja pasozytnicza
watroba
enzymy antyoksydacyjne
mebendazol
Źródło:
Annals of Parasitology; 2004, 50, 3; 523-527
0043-5163
Pojawia się w:
Annals of Parasitology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ hiperbarii na wybrane parametry stresu oksydacyjnego we krwi nurków
Effect of hyperbary on chosen parameters of oxidative stress in divers blood
Autorzy:
Kozakiewicz, M.
Kędziora, J.
Kędziora-Kornatowska, K.
Pawluk, H.
Olszański, R.
Dąbrowiecki, Z.
Kornatowski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366592.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
stres oksydacyjny
hiperbaria
dialdehyd malonowy
grupy karbonylowe
dysmutaza ponadtlenkowa
azotany
azotyny
oxidative stress
hyperbaric
malondialdehyde
carbonyl groups
superoxide dismutase
nitrate
nitrite
Opis:
Celem badań była ocena wpływu ekspozycji w komorze hiperbarycznej na wybrane parametry stresu oksydacyjnego we krwi nurków. Materiał i metody: W badaniach wzięło udział 10 zdrowych mężczyzn (niepalących, z doświadczeniem w nurkowaniu na duże głębokości) w wieku od 18 do 40 lat (średnia wieku 27 lat), którzy zostali poddani ekspozycji hiperbarycznej symulującej warunki ciśnieniowe panujące podczas nurkowania na głębokość 30 m. Grupę kontrolną stanowiło 16 zdrowych mężczyzn, którzy nigdy nie nurkowali. Osoby te nie były wcześniej poddawane ekspozycji hiperbarycznej. Krew do badań pobierano na czczo, z żyły odłokciowej. Oznaczano aktywność dysmutazy ponadtlenkowej (SOD-1) i stężenie dialdehydu malonowego (MDA) w krwinkach czerwonych, stężenie grup karbonylowych w białku oraz stężenia azotanów/azotynów w osoczu. Wyniki: Stwierdzono, że w grupie osób nurkujących stężenie MDA w erytrocytach różniło się istotnie statystycznie w porównaniu z grupą kontrolną. Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy w stężeniu grup karbonylowych między grupą kontrolną a grupą nurków. W osoczu nurków stwierdzono znamiennie niższe stężenie azotanów/azotynów, a w krwinkach czerwonych istotnie niższą aktywność SOD-1 w odniesieniu do grupy kontrolnej. Po ekspozycji hiperbarycznej grupy nurków stwierdzono w erytrocytach znamienny wzrost stężenia MDA i istotny wzrost aktywności SOD-1, a w osoczu istotny wzrost stężenia azotanów/azotynów oraz znamiennie podwyższone stężenie grup karbonylowych w białku. Wnioski: W krwinkach czerwonych osób narażonych na działanie hiperbarii stwierdzono osłabioną enzymatyczną obronę antyoksydacyjną, w porównaniu z osobami przebywającymi w normobarii. We krwi nurków warunkach ekspozycji hiperbarycznej dochodzi do nasilenia stresu oksydacyjnego.
The purpose of the study was to evaluate influence of hyperbaric expositions in chambers on chosen parameters of oxidative stress in divers' blood. Materials and methods: 10 healthy men (non-smoking, with experience in diving on large depths) in age from 18 till 40 years (mean age 27 years) took part in the investigations. Subjects were submitted on hyperbaric conditions. Expositions simulated conditions dominant at 30 m depth. Control group consisted of 16 healthy men, which have never dived nor have been exposed on hyperbaric conditions. Blood was taken after overnight fasting from cubital vein. Superoxide dismutase (SOD-1) activity and concentration of malondialdehyde (MDA) were marked in red blood cells, concentration of carbonyl groups in serum proteins, and concentration of nitrate/nitrite were estimated in plasma. Results: In group of divers MDA concentration in erythrocytes differed statistically in comparison with control group. Not statistically significant differences were estimated in carbonyl groups concentrations between divers group and control group. Concentration of nitrite/nitrate in plasma, as well as activity of SOD-1 in red blood cells decreased significantly, in comparison with control group. After hyperbaric expositions in test group MDA concentration in erythrocytes considerably increased, and also significant increase in SOD-1 activity was observed. In plasma significant increase in concentration of nitrite/nitrate was estimated, as well as increase in carbonyl groups in serum proteins.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2005, 3(12); 7-12
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ koenzymu Q10 na stres oksydacyjny komórki indukowany ksenobiotykami
The influence of coenzyme Q10 on xenobiotic-induced oxidative stress of cell
Autorzy:
Frączkowski, K.
Kopaczyńska, M.
Sawicka, E.
Długosz, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261117.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
koenzym Q10
dysmutaza ponadtlenkowa
peroksydaza glutationowa
S-transferaza glutationowa
stres oksydacyjny
cisplatyna
coenzyme Q10
superoxide dismutase
glutathione peroxidase
glutathione S-transferase
oxidative stress
cisplatin
Opis:
Cisplatyna jest cytostatykiem o wysokiej skuteczności w leczeniu nowotworów złośliwych, jednak powoduje poważne skutki uboczne, najczęściej w postaci uszkodzenia nerek (nefrotoksyczność), wątroby (hepatotoksyczność) i narządu słuchu (ototoksyczność). Jednym z ubocznych skutków chemioterapii przy zastosowaniu cisplatyny jest wywoływanie przez ten ksenobiotyk stresu oksydacyjnego w komórkach. Wolne rodniki powstające pod wpływem cisplatyny mogą być neutralizowane przez egzogenne i endogenne antyoksydanty (np. koenzym Q10). Koenzym Q10 (CoQ10) jest silnym antyoksydantem nieenzymatycznym, obecnym we wszystkich komórkach organizmu człowieka. W warunkach fizjologicznych, CoQ10 syntetyzowany jest w wystarczających ilościach do prawidłowej ochrony antyoksydacyjnej komórek, jednak w przebiegu chorób nowotworowych, a także podczas chemioterapii jego stężenie może znacznie się obniżyć. Celem przeprowadzonych badań była charakterystyka wpływu CoQ10 na stres oksydacyjny komórki indukowany cisplatyną. Za pomocą metod spektrofotometrycznych, oznaczano in vitro aktywność enzymów antyoksydacyjnych w erytrocytach – dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) i peroksydazy glutationowej (GPx) oraz w mitochondriach – aktywność enzymu detoksykacyjnego II fazy biotransformacji – S-transferazy glutationowej (GST) po dodaniu cisplatyny oraz oceniano wpływ CoQ10 na aktywność tych enzymów. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że w stresie oksydacyjnym indukowanym cisplatyną, CoQ10 hamował spadek aktywności SOD oraz GPx w krwinkach czerwonych po dodaniu ksenobiotyku. Suplementacja CoQ10 u pacjentów przed rozpoczęciem chemioterapii może uzupełniać niedobory tego związku w organizmie oraz zwiększać odporność komórek na uszkodzenia oksydacyjne indukowane ksenobiotykiem.
Cisplatin is one of the most effective cytotoxic agents in the treatment of cancers. However, cisplatin has number of severe side effects, including such ones as nephrotoxicity, hepatotoxicity and ototoxicity. It is reported that cisplatin-induced oxidative stress in normal cells is one of the side effects of chemotherapy with cisplatin. Free radicals that are generated under the influence of cisplatin, are neutralized by endogenous and exogenous antioxidants (e.g. coenzyme Q10). Coenzyme Q10 (CoQ10) is a strong non-enzymatic antioxidant, presented in all cells of human body. Under physiological conditions, CoQ10 is synthesized in sufficient quantity to ensure proper antioxidant protection of cells. However, the concentration of CoQ10 may be decreased by cancers and chemotherapy. The purpose of this study was to characterize the influence of CoQ10 on the cisplatin-induced oxidative stress. Using spectroscopic methods, the activity of antioxidative enzymes in erythrocytes – superoxide dismutase (SOD) and glutathione peroxidase (GPx) and in the mitochondria – activity of II phase biotransformation enzyme – glutathione S-transferase (GST) after exposure to cisplatin was measured in vitro and the effect of CoQ10 on antioxidative enzymes activity was studied. CoQ10 inhibited the reduction in SOD and GPx activity after administration of cisplatin. However, the activity of GST, in samples with CoQ10, was reduced after exposure to cisplatin. The supplementation of CoQ10, before starting cisplatin chemotherapy, can minimalize the toxicity of cisplatin to normal cells.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2013, 19, 4; 196-204
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-12 z 12

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies